Alexandre bure

Alexandre Bure, hrabia Labenne Portret Alexandre Bure, hrabiego Labenne Biografia

Narodziny	19 marca 1845 Paryż
Śmierć	11 lutego 1882(w wieku 36 lat) Paryż
Imię urodzenia	Alexandre Louis Ernest Bure
Narodowość	Francuski
Trening	Sainte-Barbe College
Tata	Napoleon III
Matka	Eleanor Vergeot
Rodzeństwo	Louis-Napoleon Bonaparte Eugène Bure

Alexandre Louis-Ernest Bure , urodzony w Paryżu dnia19 marca 1845 i zmarł w tym samym mieście w Paryżu 11 lutego 1882, dziedziczny hrabia Labenne (1870), syndyk, jest naturalnym synem przyszłego Napoleona III .

Biografia

Alexandre jest drugim naturalnym synem przyszłego Napoleona III , uwięzionego wówczas w Fort de Ham , oraz jego lnianej pokojówki Eléonore Vergeot - najstarszym synem był Eugene . Aby uniknąć skandalu, Eleanor zostaje wysłana dyskretnie po porodzie w Paryżu, a dzieci są pod opieką M me Cornu.

Podobnie jak jego brat, Alexandre został uznany przez małżeństwo Pierre'a Bure'a - generalnego skarbnika Korony - i Eléonore Vergeot ,3 sierpnia 1845. Para będzie miała innego syna, Jean Bure (1853).

Podobnie jak jego brat, studiował w Paryżu, w Collège Sainte-Barbe .

Nazywa się 21 kwietnia 1865 w sekretariacie skarbu generalnego Korony.

Bierze udział we francuskiej wyprawie do Meksyku , ożenił się w Puebla, gdzie tęskni, podobno zatruty przez teściową, opuszcza wojsko i osiedla się w Meksyku, gdzie robi złe interesy.

Ostatecznie powrócił sam do Francji pod koniec 1869 r. Następnie zwrócił się o pomoc do swojego słynnego naturalnego ojca i został w ten sposób wyznaczony na zarządcę finansowego. Ale upadek Imperium uniemożliwia mu powrót na swoje stanowisko.

Plik 12 marca 1879, poślubił w Paryżu, w drugim małżeństwie Marie-Henriette Paradis (1857, Vaugirard - 1937, Awinion), lat 22, bogaty spadkobierca bankiera Jean-Baptiste Paradis, zm. 23 kwietnia 1871. Świadek pana młodego, Philippe Wolmar - były centralny kasjer skarbu koronnego - odegrał tę samą rolę w 1858 r., Podczas uregulowania sytuacji Éléonore Vergeot i Pierre Bure. Z tego małżeństwa narodził się w Paryżu20 marca 1880, jedyny syn, Georges .

Kilka miesięcy później rodzina przeniosła się do Paimpol , rue Bécot, w pięknej posiadłości zbudowanej w 1860 roku, która miała stać się „Villa Labenne”  : Gendarmerie de Paimpol od 1880 r.Wrzesień 1984.

Alexandre podjął się wraz z Charlesem Tellierem budowy fabryki dzięki fortunie swojej żony - Tellier był wynalazcą komór chłodniczych zainstalowanych na statkach przewożących mięso z Ameryki Południowej do Europy. Zawdzięczamy mu również metodę suszenia dorsza gorącym powietrzem, którą zainteresował armator The Goaster.

Ale sprzeciw niektórych polityków i przemysłowców z regionu w końcu zniechęca dwóch współpracowników Alexandre'a: Telliera, Le Goastera i Alexandre'a, którzy rezygnują z gry.

Alexander, uderzył z chorobą, wrócił do Paryża, gdzie zmarł w n o  69 Rue de Miromesnil ,11 lutego 1882, w wieku 36 lat.

Jego szczątki zostały przeniesione do Bretanii przez wdowę i pochowane w La Chapelle de Lancerf w Plourivo , wraz ze szczątkami ich syna Georgesa, który zmarł dnia10 grudnia 1884, w wieku czterech lat i dziewięciu miesięcy. Wspaniały pogrzeb - szyderczo ochrzczony przez lokalną prasę „powrót popiołów” - odbył się na początku 1885 r. Z udziałem wszystkich, którzy jeszcze w regionie mieli bonapartystów.

Fabrykę i suszarkę ponownie uruchomią jego żona i jej drugi mąż Louis Auguste Dupont - były zarządca zamku Villennes-sur-Seine , który Marie-Henriette odziedziczyła po swoim ojcu - ale firma zostanie ogłoszona upadłością. 1887.

Muzeum morza, mieszczące się w Paimpol przy rue Labenne, mieści się w starej suszarni, założonej w 1880 roku.

Uwagi

1. André Castelot, Napoleon III ', księgarnia akademicka Perrin , 1973, s.  396-398