Wieczór Aleksandra | |
Alexandre Bachelet w 1927 r. | |
Funkcje | |
---|---|
Senator Sekwany ( 1927 - 1942 ) | |
Rząd | III e Republika |
Biografia | |
Data urodzenia | 6 stycznia 1866 r |
Data śmierci | 1 st August 1.945 |
Alexandre Bachelet jest francuskim politykiem , z zawodu nauczycielem, urodzonym dnia6 stycznia 1866 rw Saudemont ( Pas-de-Calais ) i zmarł dnia1 st sierpień 1945w 16 th dzielnicy Paryża .
Syn robotników, Alexandre Bachelet, podąża za rodzicami, którzy osiedlają się w Saint-Ouen pod Paryżem. Sam zostaje robotnikiem, ale przygotowuje, potem uzyskuje świadectwo ukończenia szkoły podstawowej i zostaje nauczycielem, potem wychowawcą, a na koniec wizytatorem studiów (czyli przełożonym generalnym) w kolegium Chaptal w Paryżu.
Działacz socjalistyczny (wstąpił do SFIO po zjednoczeniu) i mason , Alexandre Bachelet jest autorem broszur o ruchu korporacyjnym, organizacji związkowej, teoriach socjalistycznych. Jeden z nich Doktryna kolektywistyczna i sposoby jej stosowania odniosły pewien sukces. W 1912 został radnym miejskim i zastępcą burmistrza Saint-Ouen. W tym samym roku został radnym generalnym Sekwany i sekretarzem rady generalnej.
W czasie I wojny światowej , w 1914 r. objął stanowisko kierownika szpitala i został zdemobilizowany dopiero w 1919 r.
Wybrany ponownie do rady miejskiej w 1919 r., został pierwszym zastępcą. Wybrany ponownie na radnego generalnego, odnalazł się w grupie socjalistów i został wiceprzewodniczącym komisji oświaty publicznej. Opowiedział się za przejęciem wszystkich służb resortowych i ich eksploatacją przez autonomiczne zarządy z udziałem personelu.
Po zjeździe w Tours wstąpił do partii komunistycznej , ale został wykluczony zStyczeń 1923, zwłaszcza że odmawia opuszczenia masonerii. Odtąd przemawiały w ruchach politycznych znajdujących się między komputerem a SFIO: Komunistycznej Partii unitarnego, ówczesnego Komitetu Centralnego Socjalistycznego Związku Komunistycznej , i wreszcie partia jedności proletariatu (PUP), od 1930 r.
Nieudany kandydat kartelu lewicowego w wyborach parlamentarnych w 1924 r., mimo to zachował swoje lokalne mandaty. Został wybrany na senatora w 1927 r. dzięki głosom wybranych komunistów, z którymi utrzymywał dobre stosunki osobiste. Został ponownie wybrany w 1936 roku.
31 stycznia 1937, zatwierdził rajd PUP do SFIO.
Po podpisaniu paktu niemiecko-sowieckiego jako jeden z nielicznych senatorów SFIO publicznie pozdrawia posła komunistycznego Marcela Cachina podczas debat o konfiskacie posłów partii komunistycznej na sesjach 19 stycznia i 29 lutego 1940 r. pośród panującej antykomunistycznej atmosfery. Poseł komunistyczny Florimond Bonte złożył mu hołd, salutując jego odwagę w 1949 roku.
10 lipca 1940 rOn głosuje przeciwko pełnych kompetencji marszałka Petaina . Ze względu na swój wiek nie wstąpił do ruchu oporu . Jest jednak przewodniczącym lokalnego Komitetu Wyzwolenia i burmistrzem Saint-Ouen d'sierpień 1944 w maj 1945, data, w której prowadzona przez niego lista SFIO zostaje pokonana przez listę komunistyczną. Zmarł wkrótce potem i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Saint-Ouen .