Albert Delwarte

Albert Delwarte Biografia

Narodziny	18 listopada 1847 Fayt-lez-Manage
Śmierć	18 marca 1913(65 lat) Braddock
Narodowość	belgijski
Czynność	Polityk

Albert Delwarte to urodzony dnia belgijski polityk socjalistyczny18 listopada 1847w Fayt-lez-Manage (Belgia) i zmarł dnia18 marca 1913w Braddock w Pensylwanii. Szkolnik z wykształcenia był jednym z pionierów francuskojęzycznego ruchu socjalistycznego: były członek Międzynarodówki, wybitny członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Robotników i Wolnej Myśli Belgii, był jednym z założycieli belgijskiego ruchu Chevalerie. Przyczyni się to do przebudzenia sumienia i wznowienia walki politycznej w kraju Charleroi . To krok między postępowym liberalizmem a socjalizmem. Był także masonem .

Rodzina

Żonaty i ojciec rodziny, jego synowie to Zénobe Delwarte, członek Amerykańskiej Partii Socjalistycznej i Wielkiej Rady Narodowej Amerykańskiej Federacji Praw Człowieka.

Życie polityczne

W wieku 20 lat, w 1867 r. , Wstąpił do Międzynarodowego Stowarzyszenia Robotników w Heigne-Jumet. W tym samym czasie współtworzył gazetę L'Internationale de César De Paepe , założył grupę Study Group of the International i stworzył wiele nowych sekcji. Dołączył do grupy wolnomyślicieli „Racjonalistów z Lodelinsart”, specjalizujących się w pochówkach cywilnych, które są ważnym tematem postępowej walki.

W 1871 roku założył wraz z innymi Krąg Praw Człowieka w Lille. Wrócił do Belgii rok później z powodu choroby. W tym samym roku wybuchł tak zwany strajk górników „wolności”, a Albert Delwarte został poproszony o wniesienie wkładu: udało mu się uzyskać wywiad z królem Leopoldem II , z którym delegacja nieletnich mogła spotkać się w celu ujawnienia swoich roszczeń. . Zaowocowało to zwycięstwem górników.

Delwarte był dynamicznym i płodnym działaczem: brał udział w tworzeniu lub reorganizacji wielu organizacji i stowarzyszeń, w szczególności Maison de Courcelles, Phare de Jumet, myśli Libre de Montigny-sur-Sambre i de Gilly oraz Unii nieletnich.

W 1876 r. Przyleciał do Brazylii w celu założenia tam spółdzielni szklarskiej. To była porażka i w 1878 roku wrócił do Belgii. W tym samym roku utworzył Independent of Charleroi i został wybrany na przewodniczącego Federacji Racjonalistycznej Zagłębia Charleroi. W 1882 r. Założył dwa nowe stowarzyszenia: Association des rationalistes progressistes z okręgu Charleroi, co jest pierwszym krokiem w kierunku utworzenia partii socjalistycznej w okręgu Charleroi, wzywającej do reform społeczno-gospodarczych: wyborów powszechnych, podatku dochodowego. , bezpłatna, obowiązkowa i świecka edukacja. On również stworzył Unię Zadaszenie 1 st kwietnia, na przykład Rycerze Pracy Ameryki. .

W 1884 r. Zreorganizował Union verrière i uczynił z niej Federację Hutników Szkła, której został wybrany sekretarzem w 1884, 1888 i 1889 r. W tym okresie założył wiele lóż Rycerstwa Pracy. Poprzez tę organizację budzi świadomość proletariatu, a Charleroi wreszcie poznaje projekt organizacji związkowej.

Został aresztowany i uwięziony na krótki czas w 1886 roku, ponieważ uważa się, że jest to źródło gwałtownych strajków, które wstrząsnęły ziemią Charleroi. Plik3 października w tym samym roku założył wraz z Rucloux Federację Lig Robotniczych Basenu Charleroi.

W 1887 roku założył z przyjaciółmi spółdzielnię Jumet, Eureka. W 1889 r. Próbował założyć gazetę „Bourdon”, ale przed zniknięciem ukazała się ona tylko 13 razy.

W 1891 roku dołączył do swojego syna Zenobe w Pensylwanii. Z wyjątkiem kilku powrotów do Belgii, pozostał tam, by tam żyć i współtworzyć racjonalistyczne społeczeństwo i francuskojęzyczną sekcję związaną z Socjalistyczną Partią Robotniczą De Leon w 1896 roku. Następnie poświęcił się wzmacnianiu Masońskiej Federacji Ludzi. Prawa.

Albert Delwarte odbył ostatnią podróż do Belgii w 1907 roku, zanim w następnym roku zachorował. Jednak na wpół sparaliżowany napisał „długą historyczną i techniczną analizę ewolucji przemysłu szkła okiennego, która została opublikowana w serii 24 artykułów przez Związek Pracowników w latach 1910-11. On umarł na18 marca 1913i zostanie poddany kremacji (zgodnie z jego racjonalistycznymi przekonaniami). Uroczystość odbyła się w dniu20 marca. Hołd złożyło wiele osobistości politycznych, w szczególności masoni. Jego imię nosi ulica w miejscowości Lodelinsart (Charleroi).

Uwagi i odniesienia

1. Cordillot 2002
2. "Delwarte Zénobe" , w: Michel Cordillot (red.), La Sociale en Amérique: Słownik biograficzny francuskojęzycznego ruchu społecznego w Stanach Zjednoczonych, 1848-1922 , t.  9, Paryż, Les Éditions de l'Atelier,2002, 431  str. ( ISBN  9782708235434 , czytaj online ) , str.  152.
3. Poty i Delaet 1985 , str.  8
4. Poty i Delaet 1985 , str.  10

Bibliografia

• „Delwarte Albert” , w: Michel Cordillot (red.), La Sociale en Amérique: Słownik biograficzny francuskojęzycznego ruchu społecznego w Stanach Zjednoczonych, 1848-1922 , t.  9, Paryż, Les Éditions de l'Atelier,2002, 431  str. ( ISBN  9782708235434 , czytaj online ) , str.  150-152 .
• Francis Poty i Jean-Louis Delaet, Historia federacji , t.  3: Charleroi , Bruksela, Présence et Actions Culturelles, coll.  „Pamięć pracy 1855-1986”,1985, 209  s.
• Francis Poty, Historia demokracji i ruchu robotniczego w ziemi Charleroi: Le Blé qui levève, 1735–1905 , Bruksela, Kultura i cywilizacja,1975, 399  pkt. ( prezentacja online ).

Linki zewnętrzne