Al quiebro

W świecie byków , al quiebro ( „odchylenie, zwód”) określa sposób „pozowanie”, „sadzenia” lub „zbijania”. to szczególnie spektakularne banderillas i bardzo doceniane przez społeczeństwo.

Prezentacja

Banderillero musi czekać na zwierzęciu z solidnych podstawach i sprowokować go przez rozrzucanie. Kiedy byk osiąga swój wzrost, torreador rozdziela, rozkładając stopę na boku, w którym chce minąć zwierzę i przechylając klatkę piersiową. W momencie, gdy byk pochyla głowę, aby uderzyć, mężczyzna wstaje, rozsuwając stopę na drugiej, i odkłada banderille. Daje to wrażenie ruchu zygzakowatego.

Ten sposób bandażowania można wykonać tylko w przypadku zwierząt, które mają wyraźny ładunek. Jest jeszcze bardziej imponująca, gdy zostanie wykonana na środku areny, ponieważ banderillero ma długą drogę do pokonania przeszkód i ochrony (zwykle biegnie kilka metrów od barier, równolegle z szarżą byka. ).

Wśród najzdolniejszych matadorów w tego typu pozach banderilli znajdziemy w szczególności Paquirri , Luisa Francisco Esplę , Victora Mendesa , Nimeño II , Richarda Miliana  ; Podczas 1980 The Venuezuelian Morenito de Maracay zrobił to jego specjalność, do tego stopnia, przekształcając go w rzeczywistym hasło reklamowe: „El Rey del Quiebro” .

Inne metody

Oceny i hierarchia w różnych pozach banderilli różnią się w zależności od historyków walki byków. Auguste Lafront przedstawia „  cuarteo  ” i „quiebro” jako: „dwa zasadnicze manewry tercio de banderillas. " , Podczas gdy Paul Casanova i Pierre Dupuy uważają, że cuarteo jest" pospolitym manewrem ". Claude Popelin nie ustanawia żadnej hierarchii między tymi dwoma manewrami, a jedynie opisuje technikę każdego z nich.

Ale istnieje wiele innych form pozy banderilli: „a topa carnero”, „  de poder a poder  ”, „de frente”, „al recorte”, „al relance”, „  al sesgo  ”. Oraz tak zwane manewry regresowe: „media vuelta”, „al revuelo”. Metoda „al sesgo” dzieli się na dwie odrębne formy: „al sesgo por dentro” i „al sesgo por fuera”.

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. „Poser” to termin używany w traktatach o walkach byków w proporcji 10 (Bérard, Flanet-Veilletet, Popelin-Harté, Casanova-Dupuy, Martinez-Novillo, Pelletier, Testas, Zumbiehl, Alvarez-Novillo, Baratay, Maudet) na 12 (Lafron i Maudet, który używa obu terminów); terminy „roślina” lub „gwóźdź” znajdujemy również w niektórych traktatach, esejach i ogólnej literaturze na temat walk byków

Bibliografia

  1. Auguste Lafront - Paco Tolosa: Encyklopedia walki byków , wydania Prisma, 1950, s.  219
  2. Termin „banderiller” jest zdefiniowany na str.  301 , 302 i 303 w „Historii i słowniku La Tauromachie”; Bouquins Laffont, 2003, praca zbiorowa pod redakcją Pierre'a Bérarda, ( ISBN  978-2-221-09246-0 )
  3. Claude Popelin, La Tauromachie , 1994, str.  38
  4. Encyklopedia Corrida , str.  80 i 219
  5. Słownik walki byków , 1987, s.  26
  6. Claude Popelin ( pref.  Jean Lacouture i François Zumbiehl, wersja przekształcona i rozszerzona przez Yves Harté), La tauromachie , Paryż, Seuil,1994( 1 st  ed. 1970) ( ISBN  978-2-020-21433-9 ) , str.  35 do 39
  7. Paul Casanova i Pierre Dupuy, Bullfighting Dictionary , Jeanne Laffitte, 1981, str.  140 ( ISBN  978-2-86276-043-8 )
  8. Claude Popelin, s.  36-37

Zobacz też