Aimé Dallemagne

Aimé Dallemagne

Narodziny	16 marca 1882 Saint-Germain-en-Laye
Śmierć	23 czerwca 1971 Boulogne-Billancourt
Imię urodzenia	Aimé Edmond Dallemagne
Narodowość	Francuski
Czynność	Artysta malarz akwareli , rysownik i akwafort
Nagrody	Medale z Salonu Artystów Francuskich

Umiłowani Dallemagne jest to malarz akwarelista , rysownika i grawer do wytrawiania (wiemy to jednak rzadkie litografie ) narodził się francuski16 marca 1882w Saint-Germain-en-Laye ( Yvelines ), który mieszkał w Mesnil-le-Roi i zmarł23 czerwca 1971w Boulogne-Billancourt .

Biografia

Zainstalowany w Mesnil-le-Roi, uczeń Amanda Gautiera i Jobbé-Duvala , Aimé Dallemagne jest członkiem Towarzystwa Artystów Francuskich, gdzie wystawiał od 1905 roku, uzyskując medal III klasy w 1914, medal II klasy w 1921, gdzie był wówczas członkiem jury.

Rysy Aimé Dallemagne utkwił w nas portret wykonany w 1913 roku przez malarza Damblansa .

Wystawy

• Salon artystów francuskich , od 1905 roku.
• Wystawa sztuki francuskiej i belgijskiej , Wystawa Światowa 1915 , San Francisco , Rue Malpalu w Rouen .
• Wystawa sztuki francuskiej , Miejski Pałac Sztuk Pięknych, Barcelona , 1917.

Krytyczny odbiór

• „Aimé Dallemagne pokazuje precyzyjny rysunek, twardą i zwartą linię rytownika w swoich stonowanych barwnych akwarelach: architekturę oznaczoną oszczędnością, bez próżnych szczegółów, zamków, kościołów i krużganków. " - Gerald Schurr
• „Maluje akwarele z oszczędnością środków, na precyzyjnej linii, która przypomina jego cechy akwaforta. » - Słownik Bénézit

Muzea i zbiory publiczne

• Muzeum Sztuk Pięknych Blois , Rue Malpalu w Rouen , akwaforta.
• Księgozbiór artysty z mediateki Chartres , Visage de Chartres , portfolio oryginalnych akwafort.
• Dział grafiki Luwru w Paryżu.
• Biblioteka Narodowa Francji , Paryż.
• National School of Fine Arts , Paryż, Wnętrze Sainte Chapelle , akwaforta (dawna kolekcja Louis-Norbert Hanniquet).
• Ministerstwo Obrony Narodowej , Paryż, Rue Malpalu w Rouen , akwaforta.
• Ministerstwo Edukacji Narodowej , Paryż, Chapelle de l ' Hôtel de Cluny , akwaforta.
• Prefektura policji , Paryż, Cour d'honneur of the Cluny Museum , akwaforta.
• Ratusz Quesnoy , kościół Saint-Aubin , akwaforta.
• Ambasada Francji w Brukseli , Château de Clisson , akwaforta.
• Instytut Francuski w Warszawie , La Cour du halage w Rouen , akwaforta.

Bibliografia

1. Miasto Mesnil-le-Roi, Osobowości, które tam mieszkały
2. René Édouard-Joseph, Słownik biograficzny współczesnych artystów , tom 1, AE, Art & Édition, 1930, str.  344
3. Georges Turpin, Malarz i grawer Aimé Dallemagne, krytyk sztuki , Editions of the Literary and Artistic Review, 1916.
4. Międzynarodowa Wystawa Panama-Pacific, Katalog francuskiej i belgijskiej wystawy sztuki , 1915.
5. Pod redakcją Francesc Fontbona, Katalog katalogów zbiorowych wystaw sztuki w Katalonii do końca 1938 r. , Institute of Catalan Studies, Barcelona, ​​2002.
6. Gérald Schurr, Mali mistrzowie malarstwa, wartość jutra , Les Éditions de l'Amateur, 1972, tom 2, strona 42.
7. Słownik Bénézit, Gründ, 1999, tom 4, strona 202.

Bibliografia

• Georges Turpin, Malarz i rytownik Aimé Dallemagne, krytyk sztuki - Ozdobiony portretem artysty autorstwa Damblansa oraz rysunkami zaczerpniętymi z twórczości Dallemagne , kolekcja Our Artists , Editions of the Literary and Art Review, 1916.
• Gérald Schurr, Mali mistrzowie malarstwa, wartość jutra , Les Éditions de l'Amateur , tom 2, 1972.
• Emmanuel Bénézit , Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i rytowników , Gründ, 1999.

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • WorldCat Id
• Zasoby dotyczące sztuk pięknych  :
  • (w)  Bénézit