Termin Agamospermia odnosi się do tworzenia nasion bez procesu płciowego. Jest to zatem forma apomiksy (rozmnażanie bezpłciowe). Kiedy zapylanie jest potrzebne jako wyzwalacz, mówimy o pseudogamii . Powstałe organizmy potomne są z powodu braku zapłodnienia inne osobniki genetycznie identyczne z rośliną mateczną ( klonem ).
Agamospermia jest znana w co najmniej 34 rodzinach roślin, takich jak Rosaceae ( płaszcz damski , jeżyna itp.), Asteraceae ( Hieracium ) i Poaceae ( Bluegrass ).
Rozróżnia się agamospermię sporofityczną i agamospermię gametofityczną, która sama dzieli się na aposporię i diplosporię.
Sporofityczna agamospermia jest fakultatywna i może nawet występować wraz z tworzeniem się nasion płciowych. Na przykład w rodzaju Citrus obserwuje się poliembrionizację , w której w jednym nasieniu można znaleźć kilka zarodków, niektóre płciowe, inne bezpłciowe.
Innymi przykładami mogą być na przykład gatunki Opuntia ( Cactaceae ) i Nigritella , an Orchidaceae .
Zarodek rozwija się przez gametofit ( worek zarodkowy ). W tym przypadku worek zarodkowy powstaje w wyniku mitozy z diploidalnej komórki komórki jajowej, która nie podlega mejozie. Mowa tutaj o apomeiozie (lub ameiozie). W tej agamospermii rozwój zarodka jest niezależny od zapłodnienia, podczas gdy tworzenie białka może, ale nie musi, wymagać zapłodnienia.
Rozwój apomeiotycznego worka embrionalnego dzieli się na 2 typy: Aposporia i Diplosporia.
Diplosporia występuje przede wszystkim w Asteraceae , podobnie jak w rodzajach Taraxacum , Antennaria czy Hieracium .