Aero A.11

Aero A.11
Widok z samolotu.
Widok z samolotu.
Budowniczy Aero Tovarna Letadel
Rola Uzbrojony samolot rozpoznawczy
Uruchomienie 1923
Załoga
2 osoby
Motoryzacja
Silnik Walter W. IV
Numer 1
Rodzaj 8 cylindrów V chłodzonych cieczą
Moc jednostkowa 240 KM
Wymiary
Zakres 12,79  m
Długość 8,20  m
Wysokość 3,10  m
Szerokie rzesze
Maksymalny 1480  kg
Występ
Maksymalna prędkość 214  km / h
Sufit użyteczne: 2500 m
maksymalnie: 7200  m
Zakres działania 750  km
Stosunek masy do mocy 4,80  kg / godz
Uzbrojenie
Wewnętrzny 1 karabin maszynowy

Aero A.11 jest czeską dwumiejscowy dwumiejscowy samolot z nierównych skrzydeł płótnie-backed konstrukcji drewnianej z okresu międzywojennego .

Wywodzący się z A.12 (odwrócona sekwencja cyfrowa) i zaprojektowany przez Antonina Husnika, prototyp został ukończony w 1923 roku. Dał początek całej serii cywilnych i wojskowych urządzeń zbudowanych do 1928 roku. Istnieją 22 wersje i pochodne A. 11, co daje łącznie około 440 jednostek opuszczających fabrykę. Ten samolot miał reputację solidnego i łatwego w pilotowaniu, a także był zwrotny i szybki jak na tamte czasy.

Wersje bezpośrednie i pochodne

Aero A.11

Wersja podstawowa, dwumiejscowe bombardowanie i rozpoznanie, 107 jednostek zbudowanych do 1928 r. W Wrzesień 1925 Aero A.11 ustanawia nowy rekord czasu (czeski), utrzymując w powietrzu 12 godzin i 15 minut.

Aero A.11HS

Wersja silnika Hispano-Suiza 8Fb zawierająca 8 kopii została sprzedana w Finlandii w 1927 roku [AE-41/48], aby zastąpić jej stary Breguet . Używane do celów szkoleniowych i rozpoznawczych, miały służyć do 1939 r., A [AE-47] zachowało się do dziś w Fińskim Muzeum Lotnictwa Wojskowego. Na pokładzie A.11HS główny pilot ustanowił oryginalny rekord w 1927 roku: 225 pętli w 45 minut.

Aero A.11N

A-11 zmodyfikowany do nocnego lotu rozpoznawczego.

Aero Ab.11

Samolot A-.1, 84 zbudowany w latach 1925–1931 w czystej wersji bombardowania. Załoga Vilem Stanovský / František Simek pokonała 15 000  km ( lot 91  h  52 ), odwiedzając 23 kraje.

Aero Ab.11d

Lekki bombowiec ponownie z silnikiem 240 KM Breitfeld & Danèk Perun II.

Aero Ab.11N

Bombowiec nocny.

Aero A.21

Adaptacja A.11 do szkolenia w locie nocnym, z silnikiem Breitfeld & Danèk Perun I. o mocy 180 KM. Małe serie.

Aero A.211

Dwumiejscowy dwupłatowiec szkoleniowy również budowany w małych seriach, ale z silnikiem Walter Castrol o mocy 240 koni mechanicznych.

Aero A.22

Komercyjna wersja transportowa A.11 pojawiła się w 1924 roku, a kokpit rufowy był wyposażony dla 2 pasażerów. Dlatego kierowca zajął miejsce z przodu, a silnik to Maybach Mb IV o mocy 240  KM . Małe serie.

Aero A.25

Szkolny dwumiejscowy pojazd podobny do A.21 z silnikiem BMW IIIa o mocy 185 KM. 15 jednostek zbudowanych w 1925 roku.

Aero A.125

Identyczny jak A.25 i również przeznaczony do treningu, ale z silnikiem 180 KM Breitfeld & Danèk Perun I. Zbudowano 12 jednostek.

Aero A.29

Wersja pływakowa A-11 z 240-konnym silnikiem Breitfeld & Danèk Perun II. 9 samolotów zbudowanych w 1926 roku i używanych jako holowniki docelowe do czeskiego szkolenia DCA.