Procedura przystąpienia Portugalii do Unii Europejskiej | |
Portugalia pomarańczowy i EWG 10 w kolorze zielonym. | |
Wniosek o kaucję | 28 marca 1977 |
---|---|
Data subskrypcji | 1 st styczeń 1.986 |
Informacja | |
Powierzchnia |
|
Procedura przystąpienia Portugalii do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej to proces, który umożliwił Portugalii przystąpienie do EWG (która stała się Unią Europejską w 1993 r.)1 st styczeń 1.986. W ten sposób Europejska Wspólnota Gospodarcza została rozszerzona do 12 państw (Portugalia dołączyła w tym samym czasie co Hiszpania ).
Kroki podjęte przez Portugalczyków w celu przystąpienia do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej rozpoczęły się wraz ze śmiercią António de Oliveira Salazara w 1968 roku i końcem jego dyktatorskiego reżimu, Estado Novo . Obowiązek posiadania stabilnego demokratycznego reżimu politycznego jest warunkiem wstępnym złożenia wniosku o członkostwo tego kraju przez Mário Soares na28 marca 1977.
Po negocjacjach Portugalia przystąpiła do EWG w dniu 1 st styczeń 1.986z Hiszpanią i opuszcza Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu . To członkostwo umożliwiło utrwalenie demokratycznych przemian i promowanie szybkiego rozwoju gospodarczego. Masowy napływ kapitału zagranicznego, zarówno dzięki pomocy wspólnotowej, jak i inwestycjom sprzyjającym otwarciu się na wspólny rynek europejski , umożliwił unowocześnienie struktury gospodarczej .
Chęć zwrócenia się ku Europie przejawia się w aktywnym udziale tego kraju w tworzeniu głównych projektów europejskich: strefy Schengen , euro, a nawet poparciu dla integracji demokracji postkomunistycznych . Kraj skorzystał z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności, na które sfinansowano ponad 35 000 projektów. PKB na mieszkańca wzrósł z niecałych 7 000 euro w 1986 r. Do 19 000 euro w 2008 r. Jednocześnie odbudowywane są stosunki z Hiszpanią, Brazylią i byłymi koloniami afrykańskimi; Hiszpania staje się głównym partnerem gospodarczym kraju, Portugalia jest jednym z pierwszych inwestorów zagranicznych w Brazylii i proces normalizacji stosunków z nowymi państwami afrykańskimi wynikający z portugalskiej dekolonizacji umożliwiającej utworzenie Wspólnoty krajów portugalskojęzycznych (CPLP) oraz ważniejsze wymiany (handlowe, polityczne, kulturalne itp .).