Opactwo Abbess Quedlinburg | |
---|---|
1063 -11 stycznia 1096 | |
Matylda z Quedlinburga Beatrice ( w ) |
Narodziny | 977 |
---|---|
Śmierć |
14 stycznia 1044 Opactwo Quedlinburg |
Pogrzeb | Opactwo Quedlinburg |
Czynność | Religijny |
Rodzina | Ottończycy |
Tata | Otton II Świętego Cesarstwa |
Matka | Theophano Skleraina |
Rodzeństwo |
Otton III ze Świętego Cesarstwa Sophie of Gandersheim Mathilde of Germania |
Religia | Kościół katolicki |
---|
Adelaide , urodzona wMaj 977 i umarł dalej 14 stycznia 1044, jest najstarszą z trzech córek cesarza Ottona II Czerwonego i jego żony bizantyjskiej księżniczki Theophano Sklerainy . Była drugą opatą Quedlinburga od 999 r., A także opatą Gandersheim od 1039 r. Aż do śmierci.
Adelaide została wychowana w Quedlinburgu w Saksonii przez ciotkę Matyldę , córkę cesarza Ottona Wielkiego i pierwszą przeorę opactwa założonego w 936 roku . Po jej śmierci7 lutego 999, Adelaide została z kolei wybrana na czele opactwa. W uroczystość św. Michała Archanioła im20 wrześniapo poddaniu jej pod głosowanie tytułu opatki Quedlinburga, została ponownie konsekrowana przez biskupa Arnolphe d ' Halberstadt w obecności innych prałatów i kilku hrabiów.
Następnie Adelajda została obdarowana nowymi korzyściami : w 1014 roku została również wybrana przełożoną zjednoczonych kongregacji Gernrode i Frose (niedaleko Hoym ), a wkrótce potem objęła przewodniczącą kongregacji w Vreden . Wreszcie, po śmierci siostry, opatki Sophie le27 stycznia 1039, została również wybrana na przełożoną Gandersheim ; jednak cesarz Konrad II Salicus nie usłyszał tego w ten sposób i konsekrowano go dopiero po jego śmierci.
Posiadłość klasztorna Quedlinburga została wzbogacona pod jego rządami licznymi darowiznami od jego brata, cesarza Ottona III i jego następcy, Henryka II , ponieważ ci dwaj władcy wielokrotnie organizowali tam cesarskie uroczystości (Niedziela Palmowa i Wielkanoc). W Roczniki Kwedlinburskie szczegółowo opisać konsekracji kolegiaty i jego ołtarze, a teraz Światowego Dziedzictwa UNESCO , w 1021 przez biskupa Arnolphe d'Halberstadt, arcybiskupa magdeburskiego Geron i innymi biskupami w obecności cesarza.