Narodziny |
1860 Mediolan |
---|---|
Śmierć |
15 lipca 1943 Lentate sul Seveso |
Narodowość | Włoski (17 marca 1861 -15 lipca 1943) |
Zajęcia | Artysta , rzeźbiarz |
Trening | Akademia Sztuk Pięknych Brera |
Miejsce pracy | Mediolan |
Achille Alberti (urodzony w Mediolanie dnia12 marca 1860i zmarł w Camnago dnia15 lipca 1943, gmina Lentate sul Seveso w Lombardii ,15 lipca 1943) jest włoskim rzeźbiarzem .
Achille Alberti studiował sztukę na Akademii Sztuk Pięknych w Brerze , gdzie później wykładał. Podobnie jak inni, którzy studiowali z nim, w tym Magni i Ripamonti, wykonał liczne rzeźby ozdobne do grobów na monumentalnym cmentarzu w Mediolanie . Początkowo zajmował się tematyką społeczną, tworząc rzeźby i pomniki, które pozwoliły mu zdobyć międzynarodowy rozgłos.
Z kolei w malarstwie pasję wyrażał poprzez pejzaże, martwe natury i portrety. W 1930 roku w Mediolanie wystawił tynki, marmury i brązy oraz około trzydziestu nieznanych dotąd obrazów. Rysował także prace litograficzne.
W 1891 r. Otrzymał dwie nagrody na Triennale w Mediolanie za rzeźbę z brązu Ignavia, inspirowaną motywami danteskimi, którą następnie wystawiono w Wiedniu w 1894 r. I która jest obecnie przechowywana w Busto Arsizio , w Villa Ottolini-Tosi . W 1892 r. Jedna z jego płaskorzeźb, Ody Pindar , była wystawiana w Monachium , aw 1900 r. Brał udział w Wystawie Powszechnej w Paryżu . Jego twórczość wzbudzała zainteresowanie i podziw, zdobywając nagrody na wszystkich wystawach włoskich i europejskich, w których brał udział.
W ciągu tych lat podpisał płaskorzeźbę, która wiernie odtworzył neo - gotycki projekt z Giuseppe Brentano na fasadzie katedry w Mediolanie i który został następnie umieszczony wewnątrz samego Kościoła.
Alberti został bardzo doceniony przez uczniów Jeana Royère'a i jego „muzykalność rzeźbiarską”, takich jak Giuseppe Cartella Gelardi, który był dla niego uważnym, ale namiętnym krytykiem. To jemu zawdzięczamy wielkie posągi na fasadzie Pałacu Giełdy w Mediolanie , zbudowanego w 1901 roku, gdzie można poczuć eklektyczną wrażliwość . W 1930 roku odbyła się poświęcona mu retrospektywna wystawa w galerii Pesaro w Mediolanie.
Zmarł w Camnago, w prowincji Mediolan , dnia15 lipca 1943. Wiele jego rzeźb jest częścią skatalogowanego dziedzictwa Ca Granda .