Porozumienie o ochronie goryli i ich siedlisk jest międzynarodowym traktatem , który wiąże różne strony, aby oszczędzać goryle na ich terytoriach. Została zawarta w 2007 r. Pod auspicjami Konwencji o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt (CMS), znanej również jako „ Konwencja bońska ”.
Obecnie umowa obejmuje 10 państw należących do rodzaju .
Umowa weszła w życie w dniu 1 st czerwiec 2008.
Ogólnym celem porozumienia jest zapewnienie ram dla ochrony goryli i ich siedlisk dla państw członkowskich i tych, które jeszcze nie przystąpiły do UE.
Spotkanie Stron jest najwyższym organem decyzyjnym w porozumieniu i podejmuje różne uchwały . Każda część ma głos. Niezależne państwa, a także organizacje zajmujące się ochroną goryli mogą być reprezentowane jako obserwatorzy na spotkaniach.
Pierwsze spotkanie stron odbyło się w Rzymie , we Włoszech , na29 listopada 2008.
Sekretariat jest organem wykonawczym umowy. Koordynuje i organizuje działania spotkania stron oraz podejmuje inicjatywy zmierzające do realizacji zakładanych celów, przyciągania większej liczby państw członkowskich i wymiany informacji.
Na wniosek spotkania negocjacyjnego państw w sprawie sytuacji goryli w Paryżu w rpaździernik 2007, Stały Komitet CMS upoważnił swój sekretariat do działania jako sekretariat Porozumienia dotyczącego goryli i ich siedlisk na jego trzydziestym drugim posiedzeniu w dniu 1 st listopad 2.007.
Sekretariat CMS współpracuje wspólnie z sekretariatem Projektu przetrwania małp człekokształtnych (w) w zakresie utrzymania umowy dotyczącej goryli i ich siedlisk.
Zakres geograficzny wskazany w załączniku do Umowy obejmuje wszystkie państwa wszystkich gatunków i podgatunków goryli, a mianowicie: Angolę , Kamerun , Republikę Środkowoafrykańską , Republikę Konga , Demokratyczną Republikę Konga , Gwineę Równikową , Gabon , Nigerię , Ruandę oraz Uganda .
6 państw członkowskich porozumienia:
Podpis bez ograniczeń:
Członkostwo: