Wiedeńska Akademia Muzyki i Sztuk Scenicznych
| Wiedeńska Akademia Muzyki i Sztuk Scenicznych | |
| |
| Generał | |
|---|---|
| kreacja | 1817 |
| Kraj | Austria |
| Kampus | 10 witryn |
| Informacje kontaktowe | 48 ° 12 ′ 06 ″ północ, 16 ° 23 ′ 06 ″ wschód |
| Adres | 1 Anton Von Webern Platz ( główny kampus ) 1030 Wiedeń |
| Stronie internetowej | http://www.mdw.ac.at/ID/1 |
| Ramy edukacyjne | |
| Nazwa | MDW |
| Rodzaj | instytucja państwowa |
| Prezydent | Werner Hasitschka |
| Ludność szkolna | 3000 |
| Nauczyciele | 140 |
| Trening | Muzyka , taniec , teatr, kino |
Wiedeń Akademia Muzyki i Sztuki ( niemiecki Universität für Musik und darstellende Kunst Wien ) jest austriacka uczelnia znajduje się w Wiedniu , założona w 1817 roku . Z wydziałem liczącym ponad trzystu członków jest największą tego typu instytucją w Austrii i jedną z największych na świecie.
Historyczny
Już w 1808 roku dyskutowano o utworzeniu konserwatorium muzycznego na wzór paryski ( Konserwatorium Paryskie ). Vienna Philharmonic Society , założona w 1812 roku, wykonany ten cel swoje główne zadanie, więc w 1817 roku rozpoczęła się szkoła śpiewu, którego podwaliny dla takiej instytucji. Tak więc rok 1817 jest uważany za rok oficjalnego założenia instytucji. W 1819 r. Zatrudniono nauczyciela skrzypiec Josepha Böhma do prowadzenia lekcji gry na jego instrumencie, a od 1827 r. Lekcji większości instrumentów. Jej pierwszym dyrektorem był Antonio Salieri .
Sytuacja finansowa konserwatorium była bardzo niestabilna. Opłata rejestracyjna została wprowadzona w 1829 r. Mimo to w 1837 r. Ogłoszono upadłość instytucji. Państwo zasiliło konserwatorium w latach 1841–1844 oraz 1846–1848. W 1848 r. Niepokoje spowodowały zaprzestanie finansowania konserwatorium przez państwo. , a zajęcia ustały do 1851 r. Dzięki pomocy państwa i miasta w 1851 r. wróciły do równowagi finanse. Pomimo wzrostu dotacji państwowych Filharmonia Wiedeńska nadal sprawowała kontrolę nad placówką. Z krótkimi przerwami podczas XIX th wieku , program rozwoju szkoły był realizowany konsekwentnie, tak że w 1890 roku, oranżerii miał ponad 1000 studentów. W tym okresie Josef Hellmesberger I objął stanowisko dyrektora od 1851 do 1893. W 1909 roku z woli cesarza upaństwowiono tę prywatną instytucję pod nazwą „ Akademie für Musik und darstellende Kunst ”.
Po nacjonalizacji otrzymał również nowy dom: we współpracy ze stowarzyszeniem Konzerthaus Vienna w 1912 r. Przy Lisztstraße powstał budynek, w którym urządzono scenę do prób (obecnie Akademietheater ) i który został ukończony w 1912 r.Styczeń 1914. Po I wojnie światowej placówka stała się Państwową Akademią ( Staatsakademie ) (1919). W 1928 roku uczelnia otrzymała szkołę teatralną ( Seminarium Maxa Reinhardta ) i sekcję pedagogiki muzycznej. W latach 1938-1945 została przekształcona w Wyższą Szkołę Rzeszy ( Reichshochschule ), z której wykluczono żydowskich nauczycieli i uczniów.
Po wojnie, w 1946 roku, uczelnia ponownie była Akademią Sztuk Pięknych, w latach 1970-1998 nosiła nazwę Hochschule für Musik und darstellende Kunst ( Wyższa Szkoła Muzyczno-Artystyczna ), a od 1998 roku Uniwersytetem .
W 1952 roku Walter Kolm-Veltée ustanowił specjalne szkolenie dla kręcenia filmów. W 1960 roku dodano klasę filmową, którą prowadził Hans Winge. W 1963 roku oba kierunki zostały połączone w nową strukturę „Wydział Filmu i Telewizji”. Od 1998 roku wydział znany jest również jako „Vienna Film Academy” ( Filmakademie Wien ).
Uniwersytet
Instytuty
Uniwersytet składa się z 24 instytutów:
- Institut für Komposition und Elektroakustik (Instytut Kompozycji i Elektroakustyki)
- Institut für Musikleitung (Instytut Dyrygentury Orkiestrowej)
- Institut für Analyze, Theorie und Geschichte der Musik (Instytut Analizy, Teorii i Historii Muzyki)
- Institut für Tasteninstrumente (Podium / Konzert) (Instytut Instrumentów Klawiszowych)
- Institut für Streich- und andere Saiteninstrumente (Podium / Konzert) (Instytut smyczków i innych instrumentów smyczkowych)
- Leonard Bernstein Institut für Blas- und Schlaginstrumente (Instytut Instrumentów Dętych i Perkusji im. Leonarda Bernsteina )
- Joseph Haydn Institut für Kammermusik und Spezialensembles ( Joseph Haydn Institute for Chamber Music and Small Ensembles)
- Institut für Orgel, Orgelforschung und Kirchenmusik (Instytut organów, organologii i muzyki kościelnej)
- Institut für Gesang und Musiktheater (Instytut Śpiewu i Muzyki Estradowej)
- Institut für Schauspiel und Schauspielregie (Seminarium Maxa Reinhardta) (Instytut Teatru i Reżyserii)
- Institut für Film und Fernsehen (Filmakademie Wien) (Instytut Filmu i Telewizji)
- Institut für Musikpädagogik (Instytut Pedagogiki Muzycznej)
- Institut für Musik- und Bewegungserziehung sowie Musiktherapie (Instytut edukacji poprzez muzykę, ruch i muzykoterapię)
- Institut für Musikalische Stilforschung
- Institut für Popularmusik (Instytut Muzyki Popularnej)
- Instytut Ludwiga van Beethovena (Tasteninstrumente in der Musikpädagogik) (pedagogika muzyczna na instrumenty klawiszowe)
- Hellmesberger - Institut (Streich- u. Andere Saiteninstr. Id Musikpädagogik) (pedagogika muzyczna na instrumenty smyczkowe)
- Franz Schubert Institute (Blas- und Schlaginstrumente in der Musikpädagogik) (pedagogika muzyczna na instrumenty dęte i perkusyjne)
- Antonio Salieri Institute (Gesang in der Musikpädagogik) (pedagogika muzyki do śpiewu)
- Anton Bruckner Institute (Musiktheorie, Gehörbildung, Ensembleleitung) (teoria muzyki, kształcenie słuchu, dyrygentura zespołowa)
- Institut für Volksmusikforschung und Ethnomusikologie (muzyka ludowa i etnomuzykologia)
- Institut für Wiener Klangstil (Musikalische Akustik) (akustyka muzyczna)
- Institut für Musiksoziologie (socjologia muzyki)
- Institut für Kulturmanagement und Kulturwissenschaft (IKM)
Kampus
Obiekty MDW obejmują 12 miejsc, w tym Pałac Teatru Schönbrunn, Salę Antonio Vivaldiego, Klasztor Salezjanów, Kościół Santa Ursula, Lothringerstrasse (Sala Franciszka Liszta) i Anton-von-Webern Platz (główny kampus uniwersytetu).
Konkurencja
Uczelnia organizuje około 10 konkursów, w tym Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Beethovena. Co dwa lata organizuje również festiwal filmowy z wybranymi przez studentów filmami.
Starzy studenci
- Claudio Abbado
- Barbara albert
- Peter Alexander
- Christian Altenburger
- Maria Andergast
- Walter Samuel Bartussek
- Johanna beisteiner
- Erwin Belakowitsch
- Achim Benning
- Zsófia Boros
- Thomas Brezinka
- Rudolf Buchbinder
- Alan buribayev
- Friedrich cerha
- Gabriel Chmura
- Mimi Coertse
- Donald covert
- Lukas David
- Yoram David
- Jacques Delacote
- Jörg Demus
- Helmut Deutsch
- Johanna doderer
- Iván Erőd
- Karlheinz Essl
- Matthias Fletzberger
- Sabrina Frey
- Michael frischenschlager
- Robert Fuchs
- Pokonaj furrera
- James Allen Gähres
- Rudolf Gamsjäger
- Raoul Gehringer
- Nicolas Geremus
- Wolfgang Glück
- Wolfgang Glüxam
- Eugen Gmeiner
- Walter Goldschmidt
- Stefan Gottfried
- Lily Greenham
- Friedrich gulda
- Robert Gulya
- Ingomar Grünauer
- Christoph haas
- Georg Friedrich Haas
- Hans Hammerschmid
- Gottfried Hemetsberger
- Benjamin herzl
- Johannes hiemetsberger
- Robert Holl
- Mariss Jansons
- Leo jaritz
- Mariama Djiwa Jenie
- Thomas Jöbstl (z)
- Thomas Kakuska
- Bijan Khadem-Missagh , skrzypce
- Angelika Kirchschlager
- Hermann Killmeyer
- Patricia Kopatchinskaja
- Leon koudelak
- Bojidara Kuzmanova
- Tina Kordić
- Klaus Kuchling
- Rainer Küchl
- Gabriele Lechner
- Katia Ledoux
- Adela Liculescu
- Wolf lotter
- Maciej Łukaszczyk
- Gustav Mahler
- Edith Mathis
- Zubin Mehta
- Jacques de Menasce
- Roswitha Meyer
- Tobias Moretti
- Tomislav Mužek
- Helmut Neumann
- Josef niederhammer
- Ernst Ottensamer
- Erwin Ortner
- Rudolf Pacik
- Harry pepl
- Günter Pichler
- Josephine Pilars de Pilar
- Peter Planyavsky
- Stefanie Alexandra Prenn
- Armando Puklavec
- Carole Dawn Reinhart
- Gerald reischl
- Wolfgang reisinger
- Erhard Riedlsperger
- Jhibaro Rodriguez
- Hilde Rössel-Majdan
- Michael radanovics
- Sophie Kings
- Ludwig Rottenberg
- Gerhard Rühm
- Kurt Rydl
- Clemens Salesny
- Heinz Sandauer
- Klaus-Peter Sattler
- Wolfgang sauseng
- Nikolaus Schapfl
- Agnes Scheibelreiter
- Heinrich Schiff
- Michael Schnitzler
- Peter Schuhmayer
- Christian W. Schulz
- Wolfgang schulz
- Ulrich Seidl
- Fritz Schreiber
- Kurt Schwertsik
- Witold Silewicz
- Mauricio Sotelo
- Ulf-Diether Soyka
- Christian Spatzek
- Arben Spahiu
- Götz Spielmann
- Othmar Steinbauer
- Hermann Sulzberger
- Roman Summereder
- Hans Swarowsky
- Jenő Takács
- Wolfgang Tomböck
- Karolos Trikolidis
- Mitsuko Uchida
- Timothy Vernon
- Eva vicens
- Annette Volkamer
- Johanna wokalek
- Adolf Wallnöfer
- Gregor Widholm
- Francois Weigel
- Bruno Weil
- Hermann Wlach
- Paul Zauner
- Herbert Zipper
- Wolfgang Ablinger-Sperrhacke
Źródło
- (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Universität für Musik und darstellende Kunst Wien ” ( patrz lista autorów ) .