Akademia Jixia稷下學宮( pinyin : Jixia Xuegong) od państwa Qi w Shandong był koniec IV -go wieku pne. AD do 221 pne. AD główny ośrodek intelektualny okresu Walczących Królestw . Swoją nazwę zawdzięcza „pod Ji” od bramy Ji, w pobliżu której znajdowała się w stolicy kraju, Linzi. Król utrzymywał tam uczonych z różnych szkół, którzy otrzymywali dogodne uposażenia i tytuły honorowe. Instytucja odegrała rolę wylęgarni nowych pomysłów, które miały przyczynić się do poprawy władzy i prestiżu władcy. Jej członkami są Song Jian, Yin Wen Peng Meng, Shen Dao , Tian Pian, Huan Yuan, Zou Yan , Lu Zhonglian oraz słynni pasażerowie Mencius i Xunzi . Encyklopedia Guanzi jest przypisywana jej mieszkańcom. Debaty Jixii odbijały się echem w Walczących Królestwach aż do początku Han . Szkoła odegrała szczególnie ważną rolę w rozwoju naturalizmu , którego najbardziej znanym elementem jest teoria Pięciu Elementów , a także nurtu Huanglao .
Stworzenie Jixia jest tradycyjnie przypisywane Tian Wu, księciu Huan z Qi (375-358), z klanu, który właśnie przejął władzę w -385 i który umieścił Qi na pierwszym planie, pokonując sąsiednie państwo Wei w - 342 . Niemniej wydaje się, że jego prawdziwym założycielem był jego syn król Wei (r. 357-320). Według Xu Gana, zachęcony przez swojego premiera Zou Ji, sponsorował co najmniej siedemdziesięciu dwóch uczonych - którzy nie byli świadomi roli odgrywanej przez ministra, ponieważ „gorąco dyskutowali o sprawach rządowych, ale nigdy nie przegapili okazji. Okazania braku szacunku. [mu]. Prawdą jest, że korzyści materialne (mieszkania, w tym dla uczniów, samochody, pieniądze) pozwalające wybranym urzędnikom na prowadzenie stylu życia porównywalnego z arystokracją musiały pochodzić od samego króla. Król Xuan (r. 319-301) nadał ostatni szlif, budując wspaniały budynek, w którym odbywały się debaty; jego panowanie oznacza szczyt akademii. Mencjusz powiedział o nim, że „miał zadatki na wielkiego władcę, ale niestety nie wyraził swojego potencjału z powodu odmowy uporządkowania swojego postępowania, zbytniego upodobania do brawury, dóbr materialnych, kobiet i muzyki”.
Nie wiadomo dokładnie, w jaki sposób wybierano mieszkańców instytucji, ale uważa się, że musieli przejść przez rekomendację szlachty tego kraju. Zostali zaproszeni, aby przyprowadzić swoich uczniów i prowadzić szkołę, co uczyniło Jixia oryginalną instytucją edukacyjną na tamte czasy, wspieraną z funduszy „publicznych”, ale pozostawiającą pełną swobodę myśli nauczycielom. Rzeczywiście, ci otrzymywali, oprócz ich uposażenia, tylko tytuły honorowe, takie jak tytuł „mistrza wyzwoliciela”, funkcję ceremonialną. Pozbawieni politycznego czy administracyjnego obciążenia mieli pełną swobodę rozwijania swoich idei i hipotez bez obawy, że zostaną poddani sankcjom rzeczywistości. Mogli jednak przedstawiać cesarzowi kandydatów na urzędy publiczne.
W 1993 roku w grobowcu nr 1 na stanowisku Guodian w Hubei , dawnym stanie Chu , odkryto fragmenty tekstów na bambusowych listwach, w tym najstarszą wersję Dao De Jing . Gao Zheng uważa, że zestaw przedstawia podręcznik używany przez członków konfucjanistycznej szkoły Si Meng mieszkającej w Jixia. Mogli wrócić do Chu około 311 roku pne. AD autorstwa Qu Yuana , który był ambasadorem Qi.