Śmierć | 988 |
---|---|
Czynność | Sufi |
Nasr Abu Abd Allah ibn „” Ali al-Sarraj jest mistrzem Sufi urodzony w Tus w Khorasan w pierwszej połowie X th wieku i zmarł w 988 roku.
Niewiele o nim wiadomo poza tym, że jego przydomek brzmiał „paw ubogich” ( tāwūs al-fuqarā ' ) i dużo podróżował, o czym świadczą odniesienia do spotkań, które odbył w Iranie, Iraku, Syrii czy Egipcie. . Według „Attāra , będąc w transie, zanurzył swoją twarz w zapalonym piecyku bez doznania obrażeń lub bólu. Zmarł w 988 roku.
Znamy tylko jego uczniów Abū l-Fadl al-Sarakhsī , który miał zostać nauczycielem Abū Sa'īd ibn Abī l-Khayr. Al-Sarraj jest dziś znany głównie ze swojego Kitāb al-luma 'fi'l-Tasawwuf („ Księga świateł sufizmu ”), jedynego traktatu o tak duchowej wartości, jaki otrzymał od niego. o sufizmie pierwszych wieków islamu. Odwołując się do Koranu i hadisów , ukazuje legalność koncertu duchowego ( samā ' ), proroczą ważność cudów, a nawet ortodoksję „paradoksalnych formuł” ( szatahāt ). Był punktem odniesienia dla wielkich mistrzów, takich jak Qushayrī czy Al-Ghazâlî .