Opactwo Saint-Victor de Huy
| Dawne opactwo Saint-Victor de Huy | |||
| Zamówienie | Benedyktynów i Kluniaków | ||
|---|---|---|---|
| Fundacja | Priory zakonnice w XII th wieku i opactwa w 1636 roku | ||
| Zamknięcie | Sprzedany w 1798 roku | ||
| Założyciel | Ermesinde z Luksemburga | ||
| Lokalizacja | |||
| Kraj | Belgia | ||
| Walonia | Walonia | ||
| Prowincja Liège | Prowincja Liège | ||
| Gmina | Huy | ||
| HUY | HUY | ||
| Informacje kontaktowe | 50 ° 31 ′ 00 ″ na północ, 5 ° 14 ′ 00 ″ na wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Prowincja Liège
| |||
Opactwo Saint-Victor de Huy znajdował się w Huy , Belgii , w prowincji Liège . Znajdowało się dokładnie na lewym brzegu Mozy , na końcu ulicy Saint-Hilaire. Została założona jako Priory przez Ermesinde Luksemburga , wdowa Albert II Dabo-Moha , w pierwszych latach XII th wieku . Został ostatecznie zamknięty po rewolucji francuskiej .
Historyczny
The Abbey of Saint-Victor de Huy jest założona jako Priory przez Ermesinde Luksemburga , wdowa Albert II Dabo-Moha , w pierwszych latach XII th wieku . Ten żeński klasztor jest w rzeczywistości jedynym w Belgii , który należy do zakonu Cluny . Fundacja została powiększona dzięki darowiznom w 1139 r. Przeorat został podniesiony do opactwa w 1636 r . Klasztor poniósł konsekwencje Rewolucji Francuskiej , sprzedając go jako własność narodową za 171 000 franków za sztukę10 lipca 1798. Następnie kupuje go ks. Ouwerx. Te ostatnie otrzymały Napoleon I er w 1811 roku. Poniżej przedstawienie hutejskiej winnicy z kręgów winnic. Winnice Hut od XIII do XVII wieku W 1900 r. Przeniosło się tam Państwowe Praktyczne Gimnazjum Rolniczo-Ogrodnicze, które w 1944 r. (Rok po liceum technicznym) kształciło starszych techników w „rolnictwie kolonialnym” jeszcze pod organ Ministerstwa Rolnictwa (do 1946 r.). W 1949 r. Utworzono specjalną Państwową Szkołę Inżynierów Technicznych (poziom A1), która dzieliła to miejsce (strona zachodnia) z Technicznym Instytutem Rolniczym Huy, zwanym potocznie „l'Agri” przez Hutois. Od 2000 roku ta szkoła średnia we Wspólnocie Francuskiej (ITCF) połączyła się z Athénée Royal de Saint-Georges. Od dekretu krajobrazowego ministra Claude'a Marcourta (Monitor z 18.12.2003), dawna szkoła inżynierów rolniczych stała się wydziałem agronomicznym Haute École Charlemagne jako „ Institut Supérieur Industrielle Agronomique ”. . Ukończyła szereg studiów magisterskich z inżynierii przemysłowej na kierunku agronomia. Są profesjonalnie reprezentowani przez sieć absolwentów „ AIHy ” w formie prawnej ASBL.
Opactwo dzisiaj
Na terenie dawnego opactwa mieszczą się 2 szkoły:
- instytut techniczny (na poziomie średnim) zarządzany przez Wspólnotę Francuską, który obejmuje takie dyscypliny, jak rolnictwo, nauki przyrodnicze, wychowanie fizyczne i języki nowożytne;
- Wyższa przemysłowe Agronomic Institute (poziom CEC 7 i 6) przyłączone w 1997 roku do Haute École Charlemagne w nowych budynkach wzniesionych od 1977 do 1983 roku na dawnym ogrodzie warzywnym opactwa (rośliny lecznicze i winorośli) .
Aspekty architektoniczne
Wejście do opactwa prowadzi przez monumentalną kruchtę z 1724 r. Według chronogramu. Teren zewnętrzny (park i dziedziniec) jest zwykle otwarty dla publiczności bezpłatnie w normalnych godzinach lekcyjnych.
Na końcu dziedzińca budynek główny z tego samego roku ma kształt prostokąta równoległościanu z 27 przęsłami z prawym nadprożem utworzonym z 7 zworników , stanowiących zachodnie skrzydło klasztoru. Budynek ten, zniszczony bombardowaniem18 sierpnia 1944, został przywrócony około 1954 roku.
Okrągły pawilon wznosi się nieco dalej, izolowane.
Bibliografia
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
- Émile Poumon, Abbeys of Belgium , Office de Publicité, SA, wydawcy, Bruksela 1954, s. 90-91