3 p czołgów ochotników PAS-de Calais | |
kreacja | Od 25 do29 września 1791 |
---|---|
Rozpuszczenie | 7 ventôse An V (25 lutego 1797) |
Kraj | Republika Francuska |
Zatkany | Piechota |
Jest częścią | Armia Północna |
Wojny | Rewolucja Haiti |
3 th batalion krajowych wolontariuszy Pas-de-Calais , był francuski wojskowy jednostka wojskowa utworzona w Rewolucji Francuskiej . Nazwano też prościej 3 rd batalion Pas-de-Calais .
3 th batalion wolontariuszy Pas-de-Calais jest utworzona 8 firm i jedną firmę grenadierów z 25 do29 września 1791w Saint-Omer .
3 p czołgów ochotników PAS-de Calais nie jest połączone z wyjątkiem batalionu depot zawartych w 1 ul tymczasowego batalionu Cotes Brest , który rozpuszcza się w 7 ventôse V roku (25 lutego 1797) Podczas jej fuzji do utworzenia 58 th Półbrygada z drugiej formowania z:
3 th batalion ochotników w Pas-de-Calais składa się z 571 wolontariuszy dzielnicach Boulogne , Calais i Saint-Omer , zebrane w Saint-Omer na25 września, formowane w kompanie i zorganizowane w batalionie od 26 do III 29 września.
Jest natychmiast sprawdzany i odchodzi13 listopada, przez Aire i Béthune , do zimowania w Arras .
W grudniu został dołączony do Armii Północy .
Po pobycie w Arras był „skazany na Santo Domingo ” i wyruszył w dalszą drogę4 maja, przez Doullens , zmierzający do Nantes , gdzie ogłoszono26 maja, ale gdzie, z powodu różnych opóźnień, w rzeczywistości tylko 8 lipcawyruszyć 15 stycznia, po przeglądzie komisarza ds. wojny Jeana Baptiste de Poligny .
Kończy się pozostawiając Paimboeuf na18 lipcaz 519 obecnymi i wylądował w Santo Domingo we wrześniu.
Chociaż zdziesiątkowana przez chorobę, że bierze udział w wyprawie z Donatien Rochambeau na Maribaroux i Ouanaminthe i jasne, z drugiej z Morbihan , fort z Ouanaminthe7 listopada, następnie osiadł w niezdrowych kwaterach zimowych, które kosztowały go wiele zgonów z powodu chorób.
Batalion nie może uniemożliwić lądowanie na Cape francuskim z Thomasem Galbaud i bezradnie do ognia i grabieży miasta , 20 do26 czerwca.
Plik 22 wrześniabatalion zostaje zredukowany do 53 ludzi obecnych na rozkazach podskarbiego ćwierćmistrza Augustina Josepha Ignace'a Aspelly'ego. Od czasu jego wylądowania zginęło lub zginęło 312 żołnierzy, 58 żołnierzy wróciło do Francji, 42 zwolniono, 6 pozostało z Thomasem Galbaudem, a 20 zostało wziętych do niewoli.
Plik 22 października, 5 oficerów i 15 ochotników, tworzących skład batalionu w Brześciu , jest wezwanych do wejścia do 1. batalionu prowizorycznego Côtes-de-Brest, który zostanie połączony ,25 lutego 1797W 58. Półbrygada z drugiej formacji .
W 22 września 1796, w Santo Domingo nadal jest 14 funkcjonariuszy i 64 wolontariuszy. Te szczątki, kolejno pod rozkazami ćwierćmistrza Augustina Josepha Ignace'a Aspelly'ego, Souviata i Teriera, znajdują się w Port-de-Paix do listopada, następnie w Gonaïves i wracają do Cap-Haitien , gdzie pozostają do12 listopada 1799, data ich zwolnienia przez Toussaint Louverture .
Ich dalszy los jest nieznany, z wyjątkiem kilku oficerów (Chief Aspelly; kwatermistrz Delvallé; Captain Souviat; Lieutenants Terrier i Decarpentry: podporucznicy Lemaître, Crchent i Lemaire), którzy wrócili do Francji w latach 1797-1799.
Jean-Pierre-Louis Bruslé de Baubert urodził się w Saint-Omer dnia20 września 1764. Karierę wojskową rozpoczął jako dżentelmen podchorążego w 1779 r. W pułku Prowansji , następnie został mianowany podporucznikiem w 1780 r. I zrezygnował w 1787 r. Został wybrany podpułkownikiem naczelnym 3. batalionu Pas-de Calais na25 września 1791, spędził ze swoim batalionem w Santo Domingo . Wzięty do niewoli podczas oblężenia Fort-Dauphin został zmasakrowany w Forcie Dauphin wraz z francuskimi kolonistami,7 lipca 1794przez zbuntowanych byłych niewolników.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.