3 batalion ochotników z Pas-de-Calais

3 p  czołgów ochotników PAS-de Calais
kreacja Od 25 do29 września 1791
Rozpuszczenie 7 ventôse An V (25 lutego 1797)
Kraj  Republika Francuska
Zatkany Piechota
Jest częścią Armia Północna
Wojny Rewolucja Haiti

3 th  batalion krajowych wolontariuszy Pas-de-Calais , był francuski wojskowy jednostka wojskowa utworzona w Rewolucji Francuskiej . Nazwano też prościej 3 rd  batalion Pas-de-Calais .

Kreacja i różne nazwy

3 th  batalion wolontariuszy Pas-de-Calais jest utworzona 8 firm i jedną firmę grenadierów z 25 do29 września 1791w Saint-Omer .

3 p  czołgów ochotników PAS-de Calais nie jest połączone z wyjątkiem batalionu depot zawartych w 1 ul  tymczasowego batalionu Cotes Brest , który rozpuszcza się w 7 ventôse V roku (25 lutego 1797) Podczas jej fuzji do utworzenia 58 th  Półbrygada z drugiej formowania z:

Dowódcy

Historia garnizonów, walk i bitew

1791

3 th  batalion ochotników w Pas-de-Calais składa się z 571 wolontariuszy dzielnicach Boulogne , Calais i Saint-Omer , zebrane w Saint-Omer na25 września, formowane w kompanie i zorganizowane w batalionie od 26 do III 29 września.
Jest natychmiast sprawdzany i odchodzi13 listopada, przez Aire i Béthune , do zimowania w Arras .
W grudniu został dołączony do Armii Północy .

1792

Po pobycie w Arras był „skazany na Santo Domingo  ” i wyruszył w dalszą drogę4 maja, przez Doullens , zmierzający do Nantes , gdzie ogłoszono26 maja, ale gdzie, z powodu różnych opóźnień, w rzeczywistości tylko 8 lipcawyruszyć 15 stycznia, po przeglądzie komisarza ds. wojny Jeana Baptiste de Poligny .
Kończy się pozostawiając Paimboeuf na18 lipcaz 519 obecnymi i wylądował w Santo Domingo we wrześniu.
Chociaż zdziesiątkowana przez chorobę, że bierze udział w wyprawie z Donatien Rochambeau na Maribaroux i Ouanaminthe i jasne, z drugiej z Morbihan , fort z Ouanaminthe7 listopada, następnie osiadł w niezdrowych kwaterach zimowych, które kosztowały go wiele zgonów z powodu chorób.

1793

Batalion nie może uniemożliwić lądowanie na Cape francuskim z Thomasem Galbaud i bezradnie do ognia i grabieży miasta , 20 do26 czerwca.

1794

Plik 22 wrześniabatalion zostaje zredukowany do 53 ludzi obecnych na rozkazach podskarbiego ćwierćmistrza Augustina Josepha Ignace'a Aspelly'ego. Od czasu jego wylądowania zginęło lub zginęło 312 żołnierzy, 58 żołnierzy wróciło do Francji, 42 zwolniono, 6 pozostało z Thomasem Galbaudem, a 20 zostało wziętych do niewoli.

1795

Plik 22 października, 5 oficerów i 15 ochotników, tworzących skład batalionu w Brześciu , jest wezwanych do wejścia do 1. batalionu prowizorycznego Côtes-de-Brest, który zostanie połączony ,25 lutego 1797W 58. Półbrygada z drugiej formacji .

1796-1799

W 22 września 1796, w Santo Domingo nadal jest 14 funkcjonariuszy i 64 wolontariuszy. Te szczątki, kolejno pod rozkazami ćwierćmistrza Augustina Josepha Ignace'a Aspelly'ego, Souviata i Teriera, znajdują się w Port-de-Paix do listopada, następnie w Gonaïves i wracają do Cap-Haitien , gdzie pozostają do12 listopada 1799, data ich zwolnienia przez Toussaint Louverture .
Ich dalszy los jest nieznany, z wyjątkiem kilku oficerów (Chief Aspelly; kwatermistrz Delvallé; Captain Souviat; Lieutenants Terrier i Decarpentry: podporucznicy Lemaître, Crchent i Lemaire), którzy wrócili do Francji w latach 1797-1799.

Biografia osób, które służyły w 3. batalionie ochotniczym Seine-Inférieure

Jean-Pierre Louis Bruslé de Baubert

Jean-Pierre-Louis Bruslé de Baubert urodził się w Saint-Omer dnia20 września 1764. Karierę wojskową rozpoczął jako dżentelmen podchorążego w 1779 r. W pułku Prowansji , następnie został mianowany podporucznikiem w 1780 r. I zrezygnował w 1787 r. Został wybrany podpułkownikiem naczelnym 3. batalionu Pas-de Calais na25 września 1791, spędził ze swoim batalionem w Santo Domingo . Wzięty do niewoli podczas oblężenia Fort-Dauphin został zmasakrowany w Forcie Dauphin wraz z francuskimi kolonistami,7 lipca 1794przez zbuntowanych byłych niewolników.

Edme Étienne Borne Desfourneaux

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Uwagi, źródła i odniesienia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.