Ewangelie Drogona

Ewangelie Drogona Obraz w Infobox. Oprawa Ewangelii Drogona
Przestarzały ok. 850
Sponsor Drogon
Techniczny iluminowany rękopis na pergaminie
Miejsce powstania Metz
Wymiary (wys. × szer.) 32,5 × 24,5 cm
Format 196 oprawionych folio
Numer inwentarzowy Lat 9388
Lokalizacja Biblioteka Narodowa Francji , Paryż ( Francja )

The Gospels of Drogon to iluminowany rękopis pochodzący z lat osiemdziesiątych XX wieku i wykonany dla Drogona . Jest przechowywany w Bibliotece Narodowej Francji pod łacińskim symbolem 9388.

Historyczny

Metz wykonane w połowie IX XX  wieku, około 845-855 The Ewangelie Drogo to współczesny lub nieco wcześniej niż Sakramentarz sponsorowany przez Drogo (801-855), nieślubnego syna Karola. Wystrój prawdopodobnie wykonał ten sam artysta.

Rękopis był przechowywany w skarbcu katedry Saint-Étienne w Metz do czasu rewolucji francuskiej. W ramach polityki centralizacji rękopisów został zauważony przez Jean-Baptiste Maugérarda (1735-1815) i wysłany do Paryża, gdzie został przyjęty17 listopada 1802razem z szesnastoma innymi rękopisami, z których wszystkie są ewangeliami, w większości niezwykłymi ze względu na ich wiek lub bogactwo ich powiązań. Rękopis jest zarejestrowany w BnF, w dziale Rękopisów, pod kodem łacińskim 9388. Zdigitalizowany manuskrypt można przeczytać online w serwisie Gallica, a także skatalogować w Europeana Regia .

Opis

Rękopis

Rękopis składa się z dwóch części, pierwszej, Evangelia quattuor [Ewangelie Drogona] (1r-183r) i drugiej Capitulare evangeliorum (184v-196v). wymiary folio to 325 x 245 mm; jest chroniony przez wystawną oprawę złożoną z tabliczki z kości słoniowej ilustrującej sceny z Męki Pańskiej, współczesne rękopisowi, wyrzeźbione w Metz; granica złotnicza została dodana dwa wieki później.

Tekst jest tekstem Wulgaty , z prologami, wstępami i streszczeniami; na marginesie Ewangelii pojawia się numeracja rozdziałów streszczeń czerwonym atramentem oraz oznaczenie konkordancji Ewangelii czarnym atramentem.

Sam tekst Ewangelii jest pisany zwykłymi małymi literami Karoliny ; z kilkoma skrótami i ligaturami; według Bischoffa istnieje związek z pisaniem Ewangelii z Coburga , w kopiowaniu których jedna z rąk mogłaby uczestniczyć. Tytuły pisane są dużymi literami, a początki tekstów literami uncial .

Tabele kanonów konkordancji (6v-13r) są drukowane wielkimi literami złotym atramentem. Na początku każdej Ewangelii znajduje się duży historyczny inicjał przedstawiający symbole ewangelisty (17v, 67v, 99v, 150v); istnieje również wiele średnich inicjałów podkreślonych na czerwono i ozdobionych złotymi liśćmi z bladozielonymi lub czerwonymi refleksami; niektóre są historiowane, jak np. Zwiastowanie (f. 19r); Narodzenia (F 19V.); Narodziny świętego Jana Chrzciciela (f 102r.); Dziewicy Maryi i Józefa w Betlejem (f. 103r).

Wiązanie

Inne karolińscy książki mają także spoiwo z wkładkami z kości słoniowej, jak obie Ewangelie zwane Metz BNF Lat9383 Współczesna Drogo rękopis i BNF Lat9390 znacznie później (koniec X th  century) i inni.

Wiązanie zielonego aksamitu na drewnianym pokładzie, XVI th  wieku został przebudowany w XVIII -tego  wieku, jak wskazano w nocie na początku rękopisu. Zabezpieczenia i zapinki na bieżąco krawędzi z XIX -tego  wieku. Pięć innych tabliczek z kości słoniowej, które znajdowały się na dolnej okładce, jest teraz częścią oprawy Ewangelii Paryża, BNF Lat9393.

Sceny z Męki Pańskiej są umieszczone na trzech tabliczkach z kości słoniowej; górna płyta przedstawia po lewej pocałunek Judasza, a po prawej aresztowanie Jezusa  ; druga tablica, po lewej, przedstawia zaparcie się Piotra: Piotr stoi twarzą do sługi, który go rozpoznał i wskazuje na niego palcem; w pasażu rozpoznajemy koguta, którego krzyk towarzyszy zdradzie; po prawej Jezus przed Poncjuszem Piłatem . Trzecia płyta przedstawia scenę Ukrzyżowania na całej jej szerokości . Widzimy, że dwaj złodzieje, którzy towarzyszą Jezusowi, są unieruchomieni na martwych drzewach, dobry złodziej po lewej stronie z rękami zwróconymi ku niebu. Maryja i św. Jan Chrzciciel są po obu stronach krzyża; na lewej stopie rzymski żołnierz, który przebija ciało włócznią, po prawej ten, który podaje ocet octowy.

Trzy sceny są otoczone pasmem tabliczek z kości słoniowej, później rzeźbione w kwiaty otoczone girlandami z liści i ułożone symetrycznie. Granica złotnik, dodane na początku XI -tego  wieku, składa się z zestawu kamieni szlachetnych i pereł zmiennego, zestaw do skręconej złotym syna. Dokładne badanie wykazało, że kamienie i perły mają w sobie dziury, co wskazuje, że zostały odzyskane z innej biżuterii.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. Paryż, Bnf, łac. 9428
  2. Koehler 1960 , s.  134-132 oraz passim + pl. 66-75.
  3. Léopold Delisle, Gabinet rękopisów Biblioteki Narodowej , II, 14.
  4. „  Zawiadomienie o Ewangeliach  ”
  5. „  Ewangelie Drogona  ” w Europeana Regia
  6. Bischoff 1998 , nr 930, str. 202.
  7. Metz Gospels Lat9383 .
  8. Metz Gospels Lat9390
  9. Komunikat prasowy „Cenne oprawy w zbiorach BnF w Luwrze” , listopad 2017 r.
  10. "  Odręczna notatka na odwrocie pierwszej strony tytułowej rękopisu, podająca datę 1763  "
  11. Ewangelie zwany Kościół Metz końcowy X th  century.