| Wielka butelka Francji |
|---|
| Śmierć | 1252 |
|---|---|
| Czynność | Lord |
| Tata | Etienne I z Sancerre |
| Rodzeństwo | William I z Sancerre |
| Dziecko | Etienne III z Sancerre |
Étienne II de Sancerre , ( 1180 lub 1190 - † 1252 ), lord Charenton-du-Cher , Châtillon-sur-Loing i Saint-Brisson-sur-Loire , Marchéville , Montreuil-Bellay i La Loupe , wicemambern Royal Grand Butler Francji od 1248, syn Stefana i st , pierwsza liczba Sancerre i jego trzecia żona aenor.
Sierota ojca, który zginął w krucjacie, Stefan II był jeszcze w 1199 r. Pod opieką wuja, kardynała i arcybiskupa Reims, Guillaume de Champagne . Dał w 1210 zwyczaje Lorris mieszkańców Saint-Brisson i ożenił się w tym samym roku, Eleanor lub Eleonore Nesle-Soissons († między majem 1229 a przed 1234 ), córka Raoul I st z Nesle († 1235 ) liczyć od Soissons , lord Noyon i Adélaïde lub Alix de Dreux , pan posła Noyon, dama Montjay La Tour (ok. 1145 / 6-1205 / 1210), wdowa po Mathieu III († 24.11.1208), hrabia z Beaumont-sur-Oise .
Etienne wziął udział w bitwie bydła , jako wasal brata hrabiego Wilhelma I st , na27 lipca 1214. Walczył tam na prawym skrzydle, dowodzony przez księcia Eudesa III z Burgundii , armii króla Francji Filipa Augusta. Étienne II otrzymuje w 1216 r. Od swojego brata, który przygotowuje się do wyjazdu do Konstantynopola , ziem Châtillon-sur-Loing i Saint-Brisson. W tym samym roku wraz z żoną przekazał majątek opactwu Saint-Denis, który wcześniej nabyli jego żona i jej pierwszy mąż, hrabia Beaumont, od Thiébaut de Boucherolles . Brał udział w angielskiej wyprawie księcia Ludwika Lwa w 1216 i 1217 roku . W tym samym roku negocjował z opatem Saint-Benoît-sur-Loire na temat ziemi, rozmiarów i sprawiedliwości . Lord of Châtillon był poręczycielem w 1218 r. Za Élisabeth d'Amboise, kiedy została zobowiązana do zapłacenia hrabinie Szampanii 5000 funtów w ramach zakupu majątku związanego z sukcesją po zmarłym Thibaud VI hrabim Blois .
Étienne jest jednym z krewnych Ludwika VIII, który go docenia i powierza mu kilka misji w królestwie. Pierwszy wice-szambelan królewskiego hotelu , od 1248 r., W mniejszości Ludwika IX , został wielkim rozlewcą Francji . Ten urząd jest tytułem skarbu królewskich statutów, które poprzednio posiadał Robert de Courtenay. Podpisał akt wiary i hołdu złożony w 1225 r. Przez Guillaume d'Auvergne, hrabiego Clermont, królowi Saint Louis z hrabstwa Montferrand, zanim wziął udział w interwencji króla Ludwika VIII przeciwko albigensom i który wyruszył z Bourges w maju 1226 . Był również obecny w siedzibie głównej w Awinionie w następnym miesiącu.
W swoim drugim małżeństwie Étienne II poślubił Agnès Berlay (1190-1238), córkę Gérauda III Berlaya, pana Montreuil-Bellay (ok. 1190) i Mathilde, wdowę po Guillaume II (†4 maja 1221), wicehrabia Meluna i Galerana II, pana Ivry, w 1234 roku . W styczniu 1236 roku ufundował czterech kanoników regularnych w kaplicy swojego château de la Loupe. Étienne jest nadal wspomniany wMarzec 1236, kiedy przyznaje Kościołowi Saint-Antoine w Paryżu dożywotnią 20 funtów, dla reszty jego trzech zmarłych synów Étienne, bliźniaków Jean i Thibaud, do zabrania z młynów, które trzyma w lennie hrabiego z Chartres.
Listami miesiąca Marzec 1239Étienne II de Sancerre, ojciec Konstancji, przydzielił mu do posagu dożywotnią kwotę 200 funtów, siedząc na swoim zamku Châtillon-sur-Loing i na innych jego majątkach. W czerwcu 1240 r. Założył kaplicę w swoim zamku Saint-Brisson po uzyskaniu zgody opata Saint-Benoît. Etienne ponownie pojawi się w maju 1250 , gdy wykryje, że 100 funtów, że król Nawarry, Thibaut I er , udziela mu targi Święty Ayoul są przekazywane potomstwu.
Étienne miał siedmioro dzieci z Aliénor:
Étienne i Agnès de Montreuil-Bellay mieli syna:
Córka Stefana z Sancerre , którego nazwisko nie jest znane, poślubiła Filipa I er de Montfort. W grudniu 1251 r. Wspomniany Étienne de Sancerre , wykonując we Francji interes swojego zięcia Philippe'a de Montfort, zamortyzował na rzecz mniszek z Villiers-le-Châtel darowiznę od Erembour de Centignonville z tytułu prawa do szampana, sprawiedliwości i tantiemy zakupione w 1245 roku do Philippe de Garancières .
Opuszczając Francję, Philippe de Montfort przekazał zarządzanie majątkiem swojemu teścieowi Étienne de Sancerre , który przekazał je swojemu najstarszemu synowi, Filipowi II de Montfort, gdy tylko osiągnął pełnoletność: miał zarezerwował rentę w wysokości dwóch tysięcy funtów, którą oddał mu nieco później