Eric Westhof

Eric Westhof Biografia
Narodziny 25 lipca 1948
Uccle
Narodowość Francuski
Trening uniwersytet w Liege
Zajęcia Biochemik , badacz
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet w Strasburgu
Członkiem Académie des sciences
Académie Léopoldine
Academia Europaea (2001)
Nagrody Nagroda Charlesa-Léopolda-Mayera (2007 i 2007)
Kawaler Orderu Zasługi (2015)

Éric Westhof to francuski biochemik urodzony w Uccle ( Belgia ) dnia25 lipca 1948. Jest członkiem Académie des sciences, delegatem ds. Edukacji i szkoleń (DEF) oraz członkiem zarządu Fundacji „  La Main à la Pâte  ”. Jest emerytowanym profesorem biochemii strukturalnej na Uniwersytecie w Strasburgu w Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej .

Biografia

Po uzyskaniu Licencji Nauk Fizycznych na Uniwersytecie w Liège , prowadził prace badawcze na Uniwersytecie w Regensburgu ( Niemcy ) ze stypendium EURATOM w związku z doktoratem, który uzyskał na Uniwersytecie w Liège w 1974 roku. Associate (ze stypendium Fullbright-Hays Fellowship) na Uniwersytecie Wisconsin do 1977 roku w laboratorium profesora M. Sundaralingama. Dzięki stypendium EMBO osiadł następnie w 1981 roku w Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej Narodowego Centrum Badań Naukowych (IBMC-CRNS) afiliowanym przy Uniwersytecie Louis Pasteur (ULP-Strasburg) we Francji. W 1984 r. Uzyskał tam stanowisko pracownika naukowego (CR1), a od 1988 r. Jest profesorem biochemii strukturalnej. W latach 2005 - 2016 był dyrektorem jednostki badawczej CNRS "Architektura i reaktywność RNA" w Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej (IBMC), której był dyrektorem w latach 2006 - 2016. W latach 2003 - 2007 jest przewodniczącym komisja naukowa Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu im. Louisa Pasteura, której był członkiem Rady Naukowej w latach 2002-2006. Następnie został wybrany wiceprezesem ds. Badań naukowych i szkoleń doktoranckich (2007-2008). Wraz z Alainem Beretzem brał udział w fuzji trzech uniwersytetów w Strasburgu i został wiceprezesem ds.badań i szkoleń doktoranckich na Uniwersytecie w Strasburgu w latach 2009-2012.

Eric Westhof jest redaktorem naczelnym RNA Journal (CSHP) , Nucleic Acids Research (OUP) i Journal of Molecular Recognition (Wiley) .

Praca badawcza

Zajmuje się biologią strukturalną kwasów nukleinowych ( stereochemia , topologia , modelowanie i bioinformatyka ), aw szczególności cząsteczkami kwasu rybonukleinowego ( RNA ). Opracował narzędzia komputerowe przeznaczone do udokładnień krystalograficznych i komputerowej manipulacji kwasami nukleinowymi. Doprowadziło to do doskonałej jakości trójwymiarowych struktur RNA. Od ponad dziesięciu lat narzędzia te są używane przez krystalografów kwasów nukleinowych w wielu krajach. W czasach, gdy znana była tylko struktura przenoszącego RNA, on i François Michel zaproponowali trójwymiarowy model struktury serca intronów autokatalitycznej grupy I. Dziesięć lat później krystalografia potwierdziła architekturę modelu, oferując w ten sposób szerokie pole nowych zastosowań w biologii strukturalnej. Zaproponowano również fałdy innych rybozymów (wirus zapalenia wątroby typu delta, rybonukleaza P, rybozym o strukturze spinki do włosów ). Kilka lat po tych publikacjach niezależne struktury kryształów wykazały poprawność architektury fałd i interakcji odpowiedzialnych za samoorganizację . Jego doświadczenie w modelowaniu struktur RNA doprowadziło go do współpracy z kilkoma grupami. W ten sposób, wspólnie z F. Ecksteinem i T. Tuschlem, stworzono pierwszy model rybozymu młotka na podstawie danych fluorescencyjnych . Wraz z M. Kochoyanem zaprezentowano pierwsze modele aptamerów RNA modelowane na podstawie danych z magnetycznego rezonansu jądrowego . Wraz z W. Filipowiczem i F. Kolbem opublikowano model wiązania i rozszczepiania dwuniciowego RNA metodą DICER wyjaśniający dojrzewanie mikroRNA .

Analiza struktur krystalograficznych i porównania z modelami teoretycznymi umożliwiły następnie ustalenie reguł predykcyjnych fałdowania RNA. Wraz z Neocles Leontis, Eric Westhof zaproponował ontologię par między zasadami kwasów nukleinowych, która umożliwia automatyczną adnotację struktur krystalicznych i bioinformatyczne przeszukiwanie ustrukturyzowanych regionów w sekwencjach RNA. Prace nad bioinformatyką strukturalną RNA umożliwiły identyfikację zestawu ograniczeń w sekwencji, umożliwiając tworzenie modeli architektonicznych RNA. Ten zestaw reguł i ograniczeń, które można odczytać z dopasowań sekwencji i manipulować nimi za pomocą komputera, umożliwia wywnioskowanie architektur RNA, niezbędnych do zrozumienia funkcji i ewolucji strukturalnej RNA.

Éric Westhof rozszerzył swoje fizyko-chemiczne, strukturalne i dynamiczne badania RNA na aspekty funkcjonalne i ewolucyjne, a także na przewidywanie silnych i specyficznych interakcji molekularnych z cząsteczkami o znaczeniu terapeutycznym. Struktury krystalograficzne wielu kompleksów między antybiotykami aminoglikozydowymi a miejscem A cząsteczki 30S rybosomów eubakteryjnych wyraźnie pokazują pochodzenie swoistości wiązania i oporności indukowanej przez te aminoglikozydy . Niedawno wraz z Maratem i Gulą Jusupowami i ich współpracownikami wykazano dobre zrozumienie błędów dekodowania spowodowanych tautomerycznymi formami par między G i U. Równolegle z Henri Grosjeanem, nowe przedstawienie kodu genetycznego zakotwiczonego w strukturach rybosomów połączonych z informacyjnym RNA i transferem RNA, a także połączenie bardzo licznych obserwacji skutków modyfikacji transferowych RNA budzi duże zainteresowanie.

Inne artykuły oparte na analizie struktur krystalograficznych i bioinformatyce wygenerowały dużą liczbę cytowań. Wraz z zespołem Marca van Regenmortela, Eric Westhof wykazał w 1984 roku korelację, która okazała się kluczowa w immunochemii: epitopy antygenów mają na ogół większą ruchliwość niż mniej immunogenne regiony białek. Wraz z Pascalem Auffingerem ustalono znaczenie i specyficzność wiązań, w których pośredniczy atom halogenu w makrocząsteczkach biologicznych i kwasach nukleinowych. Wreszcie, wraz z konsorcjum Génolevures, oprócz genów kodujących odnotowali niekodujące RNA drożdży i porównali je między drożdżami.

Bibliografia

Członkostwo w towarzystwach naukowych

Członkostwo w innych akademiach

Nagrody i uznanie

Uwagi i odniesienia

  1. „  Eric Westhof  ”
  2. „  Akademia Nauk  ”
  3. „  La Main à la Pâte  ”
  4. „  IBMC  ”
  5. Westhof E, et al., „  Crystallographic Refinement of Yeast Aspartic Transfer RNA  ”, J. Mol. Biol. , (1985), 184, str.  119-145
  6. Michel F, et al., „  Modeling of the Three -ensional Architecture of Group I Catalytic Introns Based on Comparative Sequence Analysis  ”, J. Mol. Biol. , (1990), 216, str.  585-610
  7. Tuschl, T. i wsp., „  Trójwymiarowy model rybozymu typu młotek oparty na pomiarach fluorescencji.  », Science , (1994), 266, str.  785-789
  8. Yang, Y., et al., „  Strukturalne podstawy rozróżniania ligandów przez dwa powiązane aptamery RNA rozwiązane metodą spektroskopii NMR.  », Science , (1996), 272, str.  1343-1347
  9. Zhang, H., et al., „  Modele pojedynczego centrum przetwarzania dla ludzkiej Dicer i bakteryjnej RNazy III.  », Cell , (2004), 118 (1), str.  57-68
  10. Leontis NB, et al., „ RNA Geometric nomenclature and Classification  of RNA base par  ”, RNA , (2001), 7, str.  499-512
  11. Vicens Q, et al., „  Crystal structure of paromomycin docked into the eubacterial rybosomal decoding A site  ”, Structure , (2001), 9 ,, s.  647-658
  12. Demeshkina, N., et al., „  Nowe zrozumienie zasady dekodowania na rybosomie.  », Naturę , (2012), 484 (7393), str.  256-259
  13. Westhof, E., et al., „  Recognition of Watson-Crick base par: constraints and limits due to geometrical selection and tautomerism.  », F1000Prime Rep , (2014), 6, s.  19
  14. Grosjean, H. i in., „  Zintegrowany, oparty na strukturze i energii pogląd na kod genetyczny  ”, Nucleic Acids Res , (2016) 44, str.  8020-8040
  15. Westhof E, et al., „  Mondragon A, Klug A, Van Regenmortel MHV, Correlation between Segmental Mobility and the Location of Antigenic Determinants in Proteins  ”, Nature , (1984), 311, str.  123-126
  16. Auffinger, P. i wsp., „  Wiązania halogenowe w cząsteczkach biologicznych.  », Naturę , (2004), 101 (48), str.  16789-16794
  17. Dujon, B., et al., „  Genome evolution in yeasts  ”, Nature , (2004), 430 (6995), str.  35-44
  18. „  RNA Society  ”
  19. „  Dom nauki w Alzacji  ”
  20. „  Leopoldina  ”
  21. „  Academia europaea  ”

Linki zewnętrzne