Drużyna piłkarska Monako

Zespół Monako Generał

Konfederacja	Płyta ConIFA NF
Zabarwienie	czerwony i biały
Scena główna	Stadion Ludwika II

Osobowości

Hodowca	Thierry mały

Historyczne oficjalne spotkania

Pierwszy mecz	14 lipca 2001 Monako 2-1 Tybet
Największe zwycięstwo	18 lutego 2006 Monako 13 - 1 Czeczenia
Większa porażka	24 listopada 2006 Laponia 21 - 1 Monaco

Nagrody

Viva World Cup (do 2013 ) ConIFA Football World Cup (od 2014 )	Końcowe etapy  : 1 w 2006 ( Viva World Cup )

Koszulki

Dom

Na zewnątrz

Inny

Zespołu Monako od piłki nożnej jest wybór najlepszych graczy w Monako pod auspicjami Związku Piłki Nożnej Monaco . Drużyna piłkarska Monako nie jest członkiem FIFA ani UEFA , dlatego nie może uczestniczyć w Mistrzostwach Świata ani Mistrzostwach Europy.

Historyczny

Selekcja została oficjalnie utworzona w kwietniu 2000 r. Za pośrednictwem „Monako Football Association” (MFA), legalnego stowarzyszenia podlegającego deklaracji, ustanowionego zgodnie z prawem, którego przedmiot i statut zostały zaakceptowane przez rząd księcia wraz z otrzymaniem oświadczenia z dnia 27 kwietnia, 2000, opublikowany w Journal de Monaco 19 maja 2000.

Reprezentacja narodowa rozegrała swój pierwszy międzynarodowy mecz w 2001 roku z Tybetem we Fryburgu Bryzgowijskim w ramach tworzenia drużyny tybetańskiej.

W 2003 roku, pod przewodnictwem Christophe Michelisa, Związek Piłki Nożnej w Monako był członkiem-założycielem Zarządu NF . Michelis, w szczególności w otoczeniu Jeana-Luca Kita i Luca Misji, chce w ten sposób stworzyć międzynarodową federację zdolną przyjąć każdy związek piłkarski, który twierdzi, że jest „  narodowy  ”, a nie jest członkiem Międzynarodowej Federacji Związków Piłki Nożnej .

W 2006 roku wzięła udział w pierwszej edycji Viva World Cup (organizowanego przez Zarząd NF), w której dotarła do finału.

W 2009 roku rząd księcia Alberta II zakazał selekcji udziału w trzeciej edycji tego konkursu, ze względu na jego organizację przez drużynę Padania , której członkowie są blisko związani z Ligą Północną , włoską partią polityczną. z.

W 2010 roku MSZ opuściło Zarząd NF. Kapitan ówczesnej selekcji, Yohan Garino, wyjaśnia: „Z powodów politycznych nasz rząd nie pozwala nam grać przeciwko niektórym drużynom. Mieliśmy również problemy z Zarządem NF, który wykorzystywał zdjęcia Monako Football Association i Prince Albert jako reklamy ich wielu meczów bez pozwolenia. Byliśmy szczególnie rozczarowani tym ostatnim punktem, który bardzo nam służy. ” .

Skład drużyny Monako

Gracze

Kryterium wyboru zawodników ma być „Monegasque, małżonkiem Monegasque, dzieckiem Monegasque lub ojcem Monegasque” , co dla trenera Thierry'ego Petita jest „nieco ograniczoną pulą, nawet jeśli jest wszystko, nawet jakościowe” . Zespół składa się głównie z urzędników państwowych i pracowników Société des Bains de Mer de Monaco , największego pracodawcy Monako , a pracownicy sektora prywatnego stanowią bardzo niewielką mniejszość.

Thierry Petit liczy w 2015 r. Na „pulę 45 graczy” , która w przeszłości wzrosła „do 60 [...], ale wielu [graczy] zatrzymuje się, by uratować życie rodzinne” . Ponadto znaczna liczba graczy „pracy w kasynie, więc w godzinach nocnych uniemożliwiają im wstawać praktyk lub meczów . ” „Ale możemy liczyć na 25 graczy na dość jednorodnym poziomie” - podsumowuje.

Selektory i zespół techniczny

Od 2005 roku trenerem drużyny Monako jest Francuz Thierry Petit, syn Jeana Petita, który jest asystentem trenera AS Monaco , choć nie ma paszportu Monako. Otacza go Jean-Charles Arrigo i Yohan Garino.

Struktury

Infrastruktura

Drużyna gra większość meczów u siebie w Cap d'Ail . Treningi i mecze mogą się również odbywać w Moneghetti .

Organizacja Monako Football Association

Monako Football Association jest zarządzana od 2014 roku przez Erica Fissore, współzałożyciela, gracza i kapitana, nazywanego Monumentem. Odnosząc się do swojego wyboru na szefa nowej rady dyrektorów, powiedział: „wszyscy pchali mnie na prezesa, na początku nie chciałem, bo nadal gram, ale wszyscy są„ proszeni o objęcie tego stanowiska ” .

W skład rady dyrektorów wchodzą cztery osoby, a mianowicie prezes, wiceprezes Fabrice Di Franco, sekretarz generalny Olivier El Missouri oraz skarbnik (Anthony Minioni).

Innym ważnym członkiem stowarzyszenia jest Laurent Revollon, właściciel klubu, nazywany Intendentem.

Prince Albert II jest honorowym prezesem stowarzyszenia i, jak powiedział Fissore w 2015 roku, „śledzi selekcję i ma nawet koszulkę w swoim biurze” .

mecze

Uderzające wyniki i częstych przeciwników

Związek nie jest członkiem FIFA , więc nie może uczestniczyć w piłkarskich mistrzostwach świata . Gra przeciwko selekcjom piłkarskim niezwiązanym z FIFA ani klubami. Tym samym reprezentacja bierze udział w międzynarodowych zawodach nieuznawanych przez FIFA, takich jak Viva World Cup czy ConIFA World Football Cup .

Jeśli chodzi o mecze międzynarodowe rozgrywane przez reprezentację narodową, odbywają się one zazwyczaj raz na kwartał, a prezes stowarzyszenia Eric Fissore szacuje „stosunek wypierania do przyjęcia na pięćdziesiąt pięćdziesiąt” .

Selekcja miała więc okazję zagrać z różnymi zespołami, takimi jak: Prowansja, Czeczenia , Kosowo czy Wyspa Man , a czasem na nieco wyższym poziomie, jak Gibraltar w 2002 r. Odnosząc się do tego meczu, Fissore powiedział: „Myśleli, że przyjdą do nas i wysadzić nas w powietrze. Zrobiliśmy 2-2. Naszym punktem odniesienia na początku 2000 roku było to ” .

Innym znakomitym wynikiem selekcji jest jej kariera w Viva World Cup 2006, gdzie dotarła do finału. Jednak przegrała z dużym marginesem z Laplandią wynikiem 21-1. Eric Fissore analizuje to rozczarowanie, stwierdzając: „Mieliśmy kontuzje, graliśmy co dwa dni, ciała były zmęczone, a potem drużyna przeciwna była znacznie lepsza” , ponieważ składała się z kilku profesjonalnych zawodników.

Ale generalnie najczęściej spotykane drużyny to: Watykan , Oksytania i Korsyka . Wycieczki do Watykanu są dla Thierry'ego Petita najbardziej uderzające, „symboliczne” , te, które mają „najbardziej oficjalny charakter” .

Ponadto zespół Monako spotyka się również z klubami, zwłaszcza z regionem, jak klub Callas w departamencie Var, z którym „stworzył specjalne powiązania” , ale także z selekcjami, takimi jak Urugwajczycy z Piacenzy czy Urugwajczycy z Madrytu. .

Według Erica Fissore'a „prośby o mecze często przechodzą przez Thierry'ego Petita lub Laurenta Revollona, ​​stewarda. Ale zajmuje się też akwizycją innych drużyn, a niektórzy z naszych graczy też to robią ” . Zaznacza również, że jeśli odbywały się mecze między krajową selekcją Monako a korsykańską selekcją regionalną, to dlatego, że „[jego] żona jest Korsykanką” i dlatego był odpowiedzialny za organizację, wszystko. społeczności urugwajskie z różnych miast europejskich, co jest zasługą gracza z oryginalnej drużyny Urugwaju.

Szczegóły spotkań

Przestarzały	Lokalizacja	Przeciwnik	Konkurencja	Wynik
14 lipca 2001	Fryburg Bryzgowijski	Tybet		1 - 2
18 lutego 2002	Cap-d'Ail	Gibraltar		2 - 2
23 listopada 2002	Rzym	Watykan		0 - 0
21 czerwca 2004	Tunis	AS Marsa		0 - 0
12 lutego 2005	Beziers	Oksytania		0 - 0
17 maja 2005	Cap-d'Ail	Oksytania		1 - 1
27 maja 2005	Gibraltar	Gibraltar		4 - 0
28 maja 2005	Gibraltar	Amateur Alliance FA		4 - 0
17 grudnia 2005	Cap-d'Ail	Oksytania		2 - 1
18 lutego 2006	Cap-d'Ail	Czeczenia		13 - 1
22 kwietnia 2006	Cap-d'Ail	Kosowo		1 - 7
20 listopada 2006	Hyères	Kamerun Południowy (pakiet)	VIVA World Cup 2006	0 - 3
21 listopada 2006	Hyères	Oksytania	VIVA World Cup 2006	2 - 3
23 listopada 2006	Hyères	Laponia	VIVA World Cup 2006	14 - 0
24 listopada 2006	Hyères	Laponia	VIVA World Cup 2006	21 - 1
8 września 2007	Rijeka	NK Orijent		1 - 2
7 czerwca 2008	Cap-d'Ail	NK Orijent		2 - 3
8 listopada 2008	Caraglio	Oksytania		2 - 2
20 grudnia 2008	Cap-d'Ail	Prowansja		2 - 3
26 września 2009	Lucciana	FC Lucciana		2 - 5
5 czerwca 2010	Monako (dzielnica Moneghetti)	Callas		3 - 2
7 maja 2011	Rzym	Watykan		1 - 2
4 maja 2011	Callas	Callas		1 - 1
11 czerwca 2011	Cap-d'Ail	amatorski wybór chorwacki		1 - 3
14 kwietnia 2012	Miły	Piacenza FC		4 - 3
8 lutego 2013	Saint-Zacharie	Prowansja		1 - 6
22 czerwca 2013	Cap-d'Ail	Watykan		2 - 0
10 maja 2014	Rzym	Watykan		0 - 2
29 kwietnia 2017	Rzym	Watykan		0 - 0

Nagrody

• Finalista Pucharu Viva Świata w 2006 roku

Bibliografia

1. Monako również ma swój wybór na stronie codeport.fr , Romain Chardan, 14 czerwca 2015 r., 11 września 2015 r.
2. Vincent Berthe, „Tybet czy nie Tybet? » , So Foot , n o  91, 25 listopada 2011.
3. Pascal Boniface , Piłka nożna i globalizacja , Armand Colin ,12 maja 2010, 224  s. ( ISBN  978-2-200-25824-5 , czytaj online )
4. The NF-Board Genesis na nf-board.org , NF-Board , dostęp 13 września 2015
5. Monaco walczy o uznanie na worldsoccer.com , Steve Menary, 17 lipca 2009, dostęp 12 września 2015
6. Pisarz dla personelu, „  Monaco Quits NF-Board  ” , Soccer Business World (dostęp 12 września 2015 )
7. Tanguy Le Séviller, „ Autre Monaco” , So Foot , 17 marca 2015, dostęp 5 sierpnia 2015.
8. Thierry Petit: „Granie w Watykanie jest bardzo symboliczne” na stronie codeport.fr , Romain Chardan, 14 czerwca 2015 r., Konsultowano się 11 września

Link zewnętrzny