Bollee turbina wiatrowa jest typu turbiny wiatrowej wynalezionego przez Ernest-Sylvain Bollee (1814-1891), który był wykorzystywany do pompowania wody (A pompy wiatr ). Został wyprodukowany we Francji od 1872 do 1933 roku, około 350 egzemplarzy, które zostały zainstalowane głównie we Francji, w czterdziestu czterech wydziałach. Około 80 jest nadal widocznych.
Ernest-Sylvain Bollée po raz pierwszy użył słowa „wiatr” (1885) jako rzeczownika pospolitego, a nie przymiotnika (siła wiatru). Słowo to pojawia się w Larousse kilka lat później, w 1907 roku.
W rodzinie Bollée było kilku wynalazców i przemysłowców (założyciele, producenci samochodów itp.), Obejmujących kilka pokoleń. Artykuł Bollée przytacza kilka z nich.
Turbina wiatrowa Bollée opiera się na następujących wynalazkach:
Reklama z gazety z 1931 r. Wymienia 500 odniesień do turbin wiatrowych "Bollée" produkowanych przez następujących producentów:
Zidentyfikowane 352 turbiny wiatrowe Bollée zostały zainstalowane w 49 departamentach francuskich i 6 innych krajach:
W patencie z 1868 r. Ernest-Sylvain zastrzega użycie stałego koła znanego jako „kierowanie” wyposażonego w zakrzywione łopatki przeznaczone do kierowania strumieni powietrza prostopadle do płaszczyzny każdej łopatki koła napędowego znajdującego się za i na tej samej osi poziomej , „aby bardziej bezpośrednio wydrukować ruch na tym ostatnim”. Koło napędowe steruje przekładnią za pomocą skośnego momentu obrotowego i aby skompensować reakcję momentu napędowego, który zapobiega temu, że koło napędowe „jest całkowicie prostopadłe do kierunku prądu wiatru”, Ernest-Sylvain Bollée przesuwa swoją poziomą oś obrotu w stosunku do pionowej osi orientacji. Całe urządzenie silnikowe jest osadzone obrotowo na igle, która kończy dużą kolumnę z zawieszeniem kablowym. Spiralne schody, które rozwijają się wokół żeliwnej kolumny, zapewniają dostęp do platformy, powyżej i w pobliżu której znajdują się koła skrętne i napędowe, mechanizm kierowniczy młyna i przekładnia kątowa.
Następnie przyjęto zmiany:
Były modele o czterech różnych rozmiarach, z powierzchnią wirnika różniącą się w przybliżeniu w zależności od przebiegu 1-2-4-8. Ich cechy były następujące:
| Model | N O 1 | n O 2 | n O 3 | n O 4 |
| Pierwsza sprzedaż | 1873 | 1872 | 1874 | 1927 |
| Liczba łopatek stojana | 26 | 34 | 44 | 60 |
| Liczba łopatek wirnika | 18 | 24 | 32 | 48 |
| Średnica wirnika | 2,5 m | 3,5 m | 5 m | 7 m |
| Powierzchnia wirnika (*) | 1 | 1,96 | 4 | 7.84 |
| Zdolność podnoszenia wody (**) | 0,65 m 3 / h, | 1,5 m 3 / h, | 3,6 m 3 / h, | [?] |
| Masa (tony) | 5,5 t | ? | 9,5 t | ? |
| (*), Przyjmując jako odniesienie do powierzchni modelu n o, 1, a mianowicie 4,9 m 2 (**) przepływają w metrach sześciennych na godzinę, przy stałej wiatru 6 m / s i o wysokości 25 m . | ||||
Zasadniczo turbina wiatrowa typu 1 jest instalowana na płaskowyżu z dala od lasu lub budynku. Typ 2 często przebywa w lesie, dbając o to, aby wystawał poza drzewa. Typ 3 jest szczególnie odpowiedni do dolin.