Niemieckie wybory parlamentarne w marcu 1933 r

Niemieckie wybory parlamentarne w marcu 1933 r
647 miejsc w Reichstagu
5 marca 1933
Rodzaj wyborów ustawodawczy
Organ wyborczy i wyniki
Zarejestrowany 44 685 764,
Wyborcy 39 655 029
 88,74 % ▲ +8,2
Bundesarchiv Bild 183-S33882, Adolf Hitler (przycięty) .jpg Narodowa Partia Socjalistyczna  - Adolf Hitler
Głos 17 277 180,
43,91% ▲  +10,8
Uzyskane miejsca 288 ▲  +92
Otto Wels.jpg Partia Socjaldemokratyczna  - Otto Wels
Głos 7 181 629,
18,25% ▼  −2.2
Uzyskane miejsca 120 ▼  −1
Bundesarchiv Bild 102-12940, Ernst Thälmann (złom) .jpg Partia Komunistyczna  - Ernst Thälmann
Głos 4,848,058
12,32% ▼  −4.5
Uzyskane miejsca 81 ▼  −19
Bundesarchiv Bild 183-1989-0630-504, Heinrich Brüning.jpg Zentrum  - Heinrich Brüning
Głos 4,424,905
11,25% ▼  −0.7
Uzyskane miejsca 74 ▲  +4
Bundesarchiv Bild 183-2005-0621-500, minister Rzeszy Alfred Hugenberg.jpg Niemiecka Narodowa Partia Ludowa  - Alfred Hugenberg
Głos 3,136,760
7,97% ▼  −0.4
Uzyskane miejsca 52 ►  0
Diagram
Kanclerz Rzeszy
Towarzyski Wybrany
Adolf Hitler
NSDAP
Adolf Hitler
NSDAP

Do dziewiątego niemieckie wybory federalne z Republiki Weimarskiej odbędzie się5 marca 1933. To ostatnie bezpłatne konsultacje wyborcze w Niemczech przed II wojną światową . Dzięki sukcesowi Narodowo-Socjalistycznej Partii Robotników Niemieckich jej przywódca i kanclerz Niemiec, Adolf Hitler , mógł wówczas odwołać się do ustawy z 24 marca 1933 r. , Która nadała jej uprawnienia równoważne dyktatorowi.

Kontekst

Wybory odbędą się wkrótce po Reichstagu , kiedy spłonął niemiecki parlament, najwyraźniej przez holenderskiego radnego komunistycznego Marinusa van der Lubbe . Jednak niektórzy historycy, tacy jak Jacques Delarue i Pierre Milza , twierdzą, że ogień ten został zarządzony przez Hitlera w celu zdyskredytowania komunistycznych bojowników Komunistycznej Partii Niemiec (KPD), a pożaru dokonali mężczyźni należący do grupy. SA . Wydarzenie to ma wspólny efekt obniżenia popularności KPD, jednocześnie pozwalając Hitlerowi przekonać prezydenta Paula von Hindenburga do podpisania dekretu Reichstagsbrandverordnung ( Reichstag Fire). To nadzwyczajne prawo ogranicza wiele swobód obywatelskich i pozwala na arbitralne aresztowanie przywódców KPD na krótko przed wyborami, upadek komunistów i konsolidację nazistowskiego reżimu . Dla wielu historyków wydarzenie to miało ogromny wpływ na wyniki wyborów.

Sposób głosowania

W Republice Weimarskiej głosowanie odbywa się w systemie listowym według okręgów wyborczych. Podział mandatów w okręgu wyborczym odbywa się proporcjonalnie.

Wyniki

Lewo Głosy oddane Siedzenia
Narodowa Partia Socjalistyczna (NSDAP) 43,9% +10,8 288 +92
Socjaldemokratyczna Partia Niemiec (SPD) 18, 3% -2,1 120 -1
Komunistyczna Partia Niemiec (KPD) 12, 3% -4,6 81 -19
Partia Centrum (Z) 11, 3% -0,7 74 +3
Niemiecka Narodowa Partia Ludowa (DNVP) 8,0% -0,3 52 +1
Bawarska Partia Ludowa (BVP) 2,7% -0,4 18 -1
Niemiecka Partia Ludowa (DVP) 1,1% -0,8 2 -9
Ludowa Chrześcijańska Służba Społeczna (CSVD) 1,0% -0,1 4 -1
Niemiecka Partia Demokratyczna (DDP) 0,9% -0,1 5 +3
Niemiecka Partia Rolników 0,3% -0,1 2 -1
Liga rolnicza 0,2% -0,1 1 -1
Inny 0,1% -0,9 0 -3
Całkowity 100,0% 647 +63

Konsekwencje

Na terenach położonych na wschód od Łaby naziści uzyskują ponad 50% głosów. W Berlinie i Hamburgu otrzymują mniej niż 35%.

Pomimo dużego postępu nazistów w porównaniu z wyborami Listopad 1932ta ostatnia, z 43,9% głosów, nie osiągnęła 50%, jak miał nadzieję Hitler. W rezultacie został zmuszony do utrzymania koalicji z Niemiecką Narodową Partią Ludową w celu kontrolowania większości w parlamencie. Ponadto Hitler potrzebował większości dwóch trzecich, aby uchwalić ustawę o pełnych uprawnieniach (prawo pozwalające mu na uchwalanie innych bez konsultacji z Reichstagiem), którą uzyskał po przekonaniu Partii Centrum do głosowania za nią. Ustawa przeszła23 marca. Jedynie socjaldemokraci sprzeciwili się środkowi, który wszedł w życie w dniu27 marca, biorąc pod uwagę fakt, że część posłów socjaldemokratów nie mogła zasiadać przez SA .

Posłowie komunistyczni, reprezentujący 17% siły roboczej Reichstagu, zostali aresztowani przed głosowaniem pod pretekstem ich rzekomej roli w pożarze Reichstagu. Chociaż ustawa z 24 marca miała obowiązywać tylko przez cztery lata, została oficjalnie przedłużona dwukrotnie. SPD i KPD zostały szybko zdelegalizowane, a Niemcy mocno ugruntowały swoją pozycję jako dyktatura z NSDAP jako jedyną partią, tym samym upamiętniając nadejście III Rzeszy .

Uwagi i odniesienia

  1. Jacques Delarue , Historia gestapo , Fayard ,1996( ISBN  9782213659091 ).
  2. Pierre Milza , Les Fascismes , Éditions du Seuil ,1991( ISBN  9782020128636 ).
  3. Jean-Philippe Mathieu, „  Ogień Reichstagu”, „akt urodzenia reżimu nazistowskiego  ”, l'Humanité , piątek, 22 lutego 2013 r. ( Czytaj online ).
  4. Gilbert Badia , Feu au Reichstag, akt urodzenia reżimu nazistowskiego , Wydania społeczne ,1983( ISBN  978-2209055197 ).
  5. (de) "  Deutschland: Wahl zum 7. Reichstag 1932  " , na gonschior.de (dostęp 25 października 2015 ) .