| ||||||||||||||
Wybory prezydenckie we Francji w 1924 r | ||||||||||||||
Prezydent Republiki Francuskiej | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
13 czerwca 1924 | ||||||||||||||
Organ wyborczy i wyniki | ||||||||||||||
Wyborcy | 860 | |||||||||||||
Głosy puste i nieważne | 7 | |||||||||||||
Gaston Doumergue - RAD | ||||||||||||||
Głos | 515 | |||||||||||||
60,4% | ||||||||||||||
Paul Painlevé - PRS | ||||||||||||||
Głos | 309 | |||||||||||||
36, 2% | ||||||||||||||
Prezydent | ||||||||||||||
Towarzyski | Wybrany | |||||||||||||
Alexandre Millerand Independent |
Gaston Doumergue RAD |
|||||||||||||
W 1924 r. Odbyły się wybory prezydenckie we Francji13 czerwca 1924po rezygnacji prezydenta Alexandre Milleranda . Kończy się zwycięstwem popieranego przez centrum i prawicę przewodniczącego Senatu radykalnego Gastona Doumergue'a nad kandydatem lewicowego kartelu Paulem Painlevé .
Po zmuszeniu prezydenta Alexandre Milleranda do rezygnacji11 czerwca 1924The kartel z lewicowców ma teoretycznie możliwość doprowadzenia do prezydentury Republiki kandydatem jego wyboru. Sytuacja kartelu nie jest jednak tak dobrze ugruntowana: w Izbie ma on większość jedynie przy poparciu radykalnej lewicy; w Senacie konserwatyści mają przytłaczającą większość. Wybór popieranego przez kartel Paula Painlevé jest zatem daleki od pewności.
Funkcja przewodniczącego Senatu, często prowadzącego jego posiadacza do Pałacu Elizejskiego, Gaston Doumergue dopracował swoją strategię po rezygnacji Alexandre Milleranda, który nieoficjalnie udzielił mu poparcia. Po zwycięstwie ze spotkania przygotowawczego grup republikańskich Paul Painlevé wysłał delegację, aby uzyskać wycofanie Doumergue'a. Ale on odmawia wycofania swojej kandydatury. Za kulisami Doumergue może liczyć na wsparcie parlamentarzystów z centrum i prawicy, wrogich lewicowemu kartelowi, a także wielu urzędników wybieranych w wyborach, którzy obawiają się, że Partia Republikańsko-Socjalistyczna będzie prowadzić partyjną politykę.
Jedna tura | |||||||
Głos | % | ||||||
Zarejestrowany | 100,00 | ||||||
Wyborcy | 860 | ||||||
oddanych głosów | 853 | 99,19 | |||||
głosy puste lub nieważne | 7 | 0.81 | |||||
Kandydat Partii Politycznej |
Głos |
% obsady |
|||||
Impreza radykalna Gastona Doumergue'a |
515 | 60,38 | |||||
Partia Republikańsko-Socjalistyczna Paula Painlevé |
309 | 36,23 | |||||
Partia Komunistyczna Zéphyrin Camélinat (SFIC) |
21 | 2.46 | |||||
Inny | 8 | 0.94 | |||||
Źródło: Le Figaro z 14 czerwca 1924 r |
Gaston Doumergue zostaje prezydentem w dniu jego wyboru. Następnego dnia przewodniczący Rady Frédéric François-Marsal składa dymisję swojego rządu.