| ||||||||||||||
Wybory prezydenckie w Egipcie w 2012 roku | ||||||||||||||
23-24 maja 2012( 1 ul okrągły) 16-17 czerwca 2012( 2 e runda) |
||||||||||||||
Organ wyborczy i wyniki | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Populacja | 84 724 268, | |||||||||||||
Głosowanie na 1 st rundę | 23 672 236, | |||||||||||||
46,42 % ▲ +23,5 | ||||||||||||||
Wyborcy w dwóch z wieży | 26,420,763 | |||||||||||||
51,85% | ||||||||||||||
Mohamed Morsi - Partia Wolności i Sprawiedliwości | ||||||||||||||
Głosy w 1 st rundzie | 5 764 952, | |||||||||||||
24,78% | ||||||||||||||
Wieża Voice 2 E. | 13 230 131, | |||||||||||||
51,73% | ||||||||||||||
Ahmed Chafik - Niezależny | ||||||||||||||
Głosy w 1 st rundzie | 5.505.327 | |||||||||||||
23,66% | ||||||||||||||
Wieża Voice 2 E. | 12,347,380 | |||||||||||||
48,27% | ||||||||||||||
Hamdine Sabahi - Partia Godności | ||||||||||||||
Głosy w 1 st rundzie | 4 820 273, | |||||||||||||
20,72% | ||||||||||||||
Prezydent | ||||||||||||||
Towarzyski | Wybrany | |||||||||||||
Mohamed Hussein Tantawi (przejściowy) Independent |
Mohamed Morsi PLJ |
|||||||||||||
Wybory prezydenckie w Egipcie w 2012 roku to drugie po 2005 roku wybory prezydenckie w historii Egiptu .
Po rewolucji stycznia-lutego 2011 r. I rezygnacji prezydenta Hosniego Mubaraka na kilka miesięcy przed końcem kadencji (wwrzesień 2011), Rada Najwyższa Sił Zbrojnych, która zapewnia okres przejściowy, zapowiada, że wybory prezydenckie odbędą się w wyznaczonym terminie, po okresie przejściowym. Pierwsza runda odbyła się ostatecznie 23 i24 maja a druga runda 16 i 17 czerwca.
Pierwsze wolne wybory w historii kraju poprzedziły wybory parlamentarne odnawiające parlament rozwiązany przez Radę Najwyższą Sił Zbrojnych13 lutego 2011.
Plik 10 maja 2012, po raz pierwszy w historii kraju, odbywa się telewizyjna debata między dwoma głównymi kandydatami w wyborach prezydenckich: Amrem Moussą i Abdelem Moneimem Aboulem Fotouhem .
Plik 24 czerwca 2012, Muhammad Mursi jest oficjalnie ogłoszona prezydentem Republiki egipskiej, z 51,7% głosów, przeciw Ahmed Chafik .
Są to drugie wybory wielopartyjne, które odbyły się w Egipcie po wyborach w 2005 r. W wyborach w 2005 r. Hosni Mubarak został ponownie wybrany na Prezydenta Republiki Egiptu z wynikiem 88,5%; jego konkurent Ayman Nour uzyskał w międzyczasie 7,5% głosów.
Od 2005 do stycznia 2011 odchodzący prezydent Hosni Mubarak wraz z żoną Suzanne byli podejrzani o przygotowywanie swojego syna Gamala do jego sukcesji w pałacu Abedin . Ten ostatni nie wywodzi się jednak z kręgów wojskowych i jest przez nich źle oceniany, jeśli chodzi o ewentualną następstwo prezydentury Republiki Egiptu.
Hosni Mubarak, ze względu na protesty Egiptu w 2011 r. , Zrzeka się swojej kandydatury na szóstą kadencję i uczynić syna swoim spadkobiercą politycznym, ale mianuje wiernego wiceprezydenta Republiki Egiptu Omara Souleimana ,29 stycznia 2011, stanowisko zwolnione przez Mubaraka po objęciu władzy w 1981 r . ; według obserwatorów politycznych ten ostatni, szef egipskich służb wywiadowczych, we wrześniu ma zostać potencjalnym następcą prezydenta Mubaraka.
Hosni Mubarak udał się na wygnanie w Szarm el-Szejk na 11 lutego po przekazaniu władzy wojska. Omar Souleiman , wiceprezydent i Mohamed Hussein Tantawi , przewodniczący Najwyższej Rady Wojskowej, przyjmują tymczasowo obietnicę, że armia przywróci władzę cywilnemu i demokratycznemu rządowi. Rola armii podczas rewolucji, która pozostała neutralna, uprawnia do zapewnienia tej misji.
Referendum konstytucyjnego z dnia 19 marca jest powszechnie zatwierdzone: poprawki konstytucyjne zwłaszcza przewidzieć czteroletnią kadencję przez prezydenta, odnawialne tylko raz.
Oficjalnie zgłosiło się 23 kandydatów.
Amr MoussaAmr Moussa , były sekretarz generalny Ligi Arabskiej, ogłosił się kandydatem27 lutego 2011.
Abdel Moneim Aboul FotouhAbdel Moneim Aboul Fotouh jest byłym członkiem Bractwa Muzułmańskiego . W dniu wyrzucono go ze swojej organizacji19 czerwca, w związku z ogłoszeniem jego kandydatury.
Ahmed ChafikGenerał Ahmed Chafik urodził się w 1941 roku. W latach 1996-2002 był szefem sztabu egipskich sił powietrznych, następnie ministrem lotnictwa cywilnego i dowódcą egipskich sił powietrznych. Karierę zrobił pod rozkazami Hosniego Mubaraka. Wysoka egipska prezydencka komisja wyborcza przyjmując skargę Ahmeda Chafika, którego nazwisko zostało usunięte z listy kandydatów, dopuściła go do udziału w wyborach.
Hamdine SabahiHamdine Sabahi jest jednym z przywódców partii Karama , spadkobiercą naseryzmu i ogłosił swoją kandydaturę.
Mohamed Selim al-AouaIslamistyczny myśliciel Mohamed Selim el-Aoua , oficjalnie kandydat, ma 21% głosów w nieformalnym sondażu opublikowanym na Facebooku Najwyższej Rady Sił Zbrojnych.
Mohamed MorsiKandydat Partii Wolność i Sprawiedliwość , polityczna wizytówka Bractwa Muzułmańskiego i zwycięzca wyborów parlamentarnych w 2012 r. Jego kandydatura w ukryciu, aby zrekompensować unieważnienie, nie otrzymuje oczekiwanego poparcia społecznego.
Hicham el-BastawissiHicham el-Bastawissi jest wiceprezesem Sądu Kasacyjnego. Podczas wyborów w 2005 roku jego działania i działania wielu sędziów umożliwiły potępienie masowego oszustwa. Ogłosił swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich.
Plik 14 kwietniakomisja wyborcza odwołuje kandydatury 10 kandydatów.
Omar SouleimanByły szef tajnych służb i wiceprezydent za Mubaraka, wielu Egipcjan zaufałoby mu pod względem bezpieczeństwa, ogłasza swoją kandydaturę Omar Souleiman6 kwietnia 2012. Jego nominacja na wiceprezydenta wstyczeń 2011uczynił go przypuszczalnym następcą prezydenta Hosniego Mubaraka . Przejęcie władzy przez Najwyższą Radę Sił Zbrojnych odsunęło go na bok. Komisja wyborcza unieważnia jego kandydaturę z powodu pełnienia funkcji pod rządami Mubaraka.
Khairat al-ChaterWpływowy członek Bractwa Muzułmańskiego, Khairat al-Chater zostaje nominowany na kandydata Partii Wolność i Sprawiedliwość na31 marca 2012 r. Partia przedstawia również Mohameda Morsiego jako kandydata na wypadek, gdyby al-Chater został uznany za niekwalifikującego się.
Hazem Saleh Abu-IsmailTemu byłemu salafickiemu członkowi Bractwa Muzułmańskiego przypisuje się 10% głosów w nieformalnej ankiecie opublikowanej na Facebooku Najwyższej Rady Sił Zbrojnych.
Ayman NourAyman Nour , kandydat już w 2005 roku i lider partii Parti el-Ghad, zgłasza swoją kandydaturę. Po wyborach w 2005 roku spędził cztery lata w więzieniu.
Kandydaci, którzy wycofali wniosek lub nie byli w stanie uzupełnić wniosku.
Bouthaina KamelBouthaina Kamel ogłasza się kandydatem na prezydenta wkwiecień 2011. Ten działacz na rzecz praw człowieka i prezenter telewizyjny, urodzony w 1962 r., Cieszy się rewolucyjną legitymacją. Od lat 90. walczy też o modernizację społeczeństwa egipskiego, zwłaszcza w kwestiach wolności seksualnej, równości płci i molestowania seksualnego . Prowadzi również kampanie na rzecz obniżenia wieku uprawniającego z 30 do 22 lat, zmniejszenia ubóstwa i rewolucji społecznej, pokoju religijnego.
Mohamad Abou-Zeid Al-FiqiMohamad Abou-Zeid Al-Fiqi, profesor Uniwersytetu Al-Azhar , złożył oficjalne zgłoszenie .
Mansour HassanByły minister Mansour Hassan startuje jako kandydat7 marca 2012 r.
Hosni Mubarak , urodzony w 1928 r. , Jest generałem armii egipskiej, który doszedł do władzyPaździernik 1981Po zamachu z Anouar el-Sadat . W referendach w 1987, 1993 i 1999 roku zawsze wygrywał karty do głosowania z wynikiem co najmniej 80%. W wielopartyjnych wyborach prezydenckich w 2005 roku wygrał wybory z przeciwnikiem Aymanem Nourem z wynikiem 88,5%.
W 2010 r. Milczy na temat ewentualnej kandydatury do własnej sukcesji i uważa, że może swobodnie przygotować swojego syna Gamala do jego sukcesji. Jednak wstyczeń 2011, fala popularnych protestów przetoczyła się przez świat arabski, w tym Egipt. W ten sposób1 st luty 2.011prezydent obiecuje „reformy gospodarcze i polityczne” i zapowiada, że nie będzie kandydatem w wyborach, a jego wiceprezydent Omar Souleiman zapowiada, że raïs rezygnuje z wybierania Gamala Mubaraka kandydatem partii rządzącej PND. w Egipcie. Plik11 lutego 2011, Mubarak rezygnuje ze stanowiska prezydenckiego po serii protestów ze strony Egipcjan .
Gamal MubarakGamal Mubarak , syn byłego prezydenta Hosniego Mubaraka, to egipski bankier, który studiował działalność głównie w Londynie , Wielka Brytania . Jego kandydatura zawsze była plotką. Z drugiej strony nigdy nie ogłosił się, że się przedstawi.
Popularny ruch zaangażowany styczeń 2011zdaje się potępiać taką kandydaturę. Wstyczeń 2011Wiceprezydent Egiptu Omar Souleiman ogłasza, że Gamal Mubarak nie będzie kandydatem na następcę swojego ojca.
Ahmed ZewailAhmed Zewail , laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii, zaprzeczył plotkom, że był kandydatem.
Mohamed El BaradeiMohamed el-Baradei , były szef Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA), laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 2005 r.listopad 2009że mógłby kandydować na prezydenta. Po rozpoczęciu rewolucji wrócił do Egiptu, gdzie dał się poznać jako przeciwnik. Ogłosił swoją kandydaturę w dniu10 marca 2011 r w TV.
Plik 14 stycznia 2012zapowiada, że nie będzie kandydatem w wyborach prezydenckich.
Ankieta | Amr Moussa | Omar Souleiman | Ahmed Zewail | Mohamed el-Baradei | Hosni Mubarak | Ayman Nour | Ahmed Chafik | Mohamed Selim el-Aoua | Hazem Salah Abu-Ismail | Hamdine Sabahi | Hicham el-Bastawissi | Bossayna kamel | Abdel Moneim Aboul Fotouh | Mohamed Hussein Tantawi | Inni kandydaci | Nie wiem / odmawiam odpowiedzi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Washington Institute (z 5 na 8 lutego ) | 26% | 17% | Nie kwestionowano | 3% | 16% | 1% | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | 3% | 33% |
YouGov Siraj (z 15 na 20 lutego ) | 49% | 9% | 13% | 2% | Nie kwestionowano | 2% | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | Nie kwestionowano | - | 25% |
Dobrowolna ankieta na stronie Naczelnej Rady Sił Zbrojnych na Facebooku (od19 czerwca w 26 lipca( w trakcie )) | 6% | 3% | - | 31% | Nie kwestionowano | 7% | 12% | 21% | 10% | 2% | 2% | 0 | - | - | - | - |
Sonda Newsweek / The Daily Beast na 1008 Egipcjan z 19 prowincji (the24 czerwca w 4 lipca): hipoteza jawnych wyborów | 16% | 4% | - | 12% | 4% | 12% | 6% | - | 2% | 4% | - | 5% | 5% | 18% | 27% | |
Sonda Newsweek / The Daily Beast na 1008 Egipcjan z 19 prowincji (the24 czerwca w 4 lipca): hipoteza wyborów z trzema kandydatami | 47% | - | - | 19% | - | - | - | - | - | - | - | 16% | - | - | 18% | |
Badanie ACPSS / DIPD od 2406 egipskiej od 21 gubernatorstw (od 5 do17 sierpnia) | 44% | 9% | - | 4% | 6% | 12% | 5% | 5% | 5% | 4% | 0% | 2% | - | 4% | 45% |
Pierwsza runda | Druga runda | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Zarejestrowany | 50 996 746, | 50 958 794, | ||||
Wstrzymało się | 27 324 510, | 53,58% | 24 538 031, | 48,15% | ||
Wyborcy | 23 672 236, | 46,42% | 26,420,763 | 51,85% | ||
Zarejestrowane biuletyny | 23 672 236, | 26,420,763 | ||||
Puste lub zepsute karty do głosowania | 406,720 | 1,72% | 843 252, | 3,19% | ||
Głosy oddane | 23 265 516, | 98,28% | 25,577,511 | 96,81% | ||
Kandydat | Lewo | Głosy | Odsetek | Głosy | Odsetek | |
Mohamed Morsi | Partia Wolności i Sprawiedliwości | 5 764 952, | 24,78% | 13 230 131, | 51,73% | |
Ahmed Chafik | Bez etykiety | 5.505.327 | 23,66% | 12,347,380 | 48,27% | |
Hamdine Sabahi | Partia Godności | 4 820 273, | 20,72% | |||
Abdel Moneim Aboul Fotouh | Bez etykiety | 4.065.239 | 17,47% | |||
Amr Moussa | Bez etykiety | 2,588,850 | 11,13% | |||
Mohamed Selim el-Aoua | Bez etykiety | 235,374 | 1,01% | |||
Khaled ali | Bez etykiety | 134,056 | 0,58% | |||
Abu El-Ezz El-Hariri | Partia Socjalistycznego Sojuszu Ludowego | 40.090 | 0,17% | |||
Hicham el-Bastawissi | Narodowa Postępowa Partia Unionistów | 29 189 | 0,13% | |||
Mahmoud Houssam | Bez etykiety | 23,992 | 0,1% | |||
Mohamed Fawzi Issa | Partia Pokolenia Demokratów | 23 889, | 0,1% | |||
Houssam Khairallah | Demokratyczna Partia Pokoju | 22,036 | 0,09% | |||
Abdallah el-Achaal | Partia autentyczności | 12,249 | 0,05% |
Według Alaina Gresha silny odpływ głosów Bractwa Muzułmańskiego, który wzrósł z dziesięciu do pięciu milionów głosów między wyborami parlamentarnymi a prezydenckimi, ilustruje brak stabilnej i zdyscyplinowanej bazy wyborczej bractwa oraz ogólne pragnienie wśród Egipcjan nie ma powrotu do przeszłości, nie chce iść do państwa islamskiego.