Kościół św. Franciszka z Asyżu | |||
![]() Kościół Saint-François-d'Assise w Schaerbeek | |||
Prezentacja | |||
---|---|---|---|
Nazwa lokalna | (nowy) Kościół Saint-Nicolas-de-Myre | ||
Kult | katolicki | ||
przywiązanie | Archidiecezja Mechelen-Bruksela | ||
Rozpoczęcie budowy | 1871 | ||
Koniec prac | 1992 | ||
Architekt | Stała almain | ||
Dominujący styl | Neogotycki | ||
Geografia | |||
Kraj | Belgia | ||
Region | Region Stołeczny Brukseli | ||
Miasto | Schaerbeek | ||
Informacje kontaktowe | 50 ° 52 ′ 02 ″ na północ, 4 ° 21 ′ 59 ″ na wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Bruksela
| |||
Kościół Saint-François-d'Assise to neogotycka budowla sakralna położona przy rue des Palais w Schaerbeek ( Bruksela ). Zbudowany w XIX th wieku jako kościół klasztoru wspomina , że został zniszczony podczas II wojny światowej . Odbudowany w 1947 r . Stał się parafią w 1961 r., Kiedy to ojcowie Récollets opuścili ten obszar. Od 2006 roku - i pod przydomkiem od Saint-Nicolas-de-Myre kościoła - to było miejscem kultu z Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego .
Ojcowie wspomina franciszkanie musieli opuścić Brukselę podczas rewolucyjnego okresu późnego XVIII -tego wieku . Wrócili tam w 1867 roku po otrzymaniu w darze kawałka ziemi przy rue des palais w Schaerbeek . Zaczynają budować kościół . Klasztor i kościół zaprojektował architekt Constant Almain .
Kościół został otwarty dla kultu w 1871 roku, chociaż, z powodu braku pieniędzy, to nie była jeszcze zakończona. Praca toczy się powoli, zwłaszcza w klasztorze. Jednak w 1888 r. Włamanie konsekrowanych hostii wywołało skandal i świadomość, która doprowadziła do zbiórki pieniędzy na ukończenie budowy. Kiedy zmarł w 1891 r., Almaina zastąpił Marcel Celis. Ostatecznie ukończono budowę kościoła w 1892 roku. Ponownie poświęcony w 1894 roku, jest poświęcony Matce Boskiej Bolesnej .
Kościół i klasztor zniszczone podczas bombardowania11 czerwca 1944. Odbudowano je w 1947 r. W 1961 r. Kościół stał się parafią (i pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu). Kiedy franciszkanie opuścili to miejsce, w 1986 roku, kościół został zamknięty na nabożeństwa i sprzedany instytutowi Saint-Luc, który wykorzystywał go jako archiwum.
Od 2006 roku powierzony jest Rumuńskiemu Kościołowi Prawosławnemu, który przeprojektowuje jego wnętrze i dedykuje je św. Mikołajowi z Myry . Tam celebruje swój kult . Po zawaleniu się dachu chóru w latach 2008-2014 trwały główne prace mające na celu wzmocnienie stateczności budynku, utrwalenie (staromodny) szkielet oraz pokrycie dachu naturalnymi łupkami.