Kościół Notre-Dame-du-Rosaire w Paryżu

Kościół Notre-Dame-du-Rosaire
Prezentacja
Kult	rzymskokatolicki
Rodzaj	Kościół parafialny
przywiązanie	Archidiecezja Paryska
Rozpoczęcie budowy	1910
Koniec prac	1911
Dominujący styl	rzymsko-bizantyjska
Stronie internetowej	naszredamedurosaire.fr
Geografia
Kraj	Francja
Region	Ile-de-France
Departament	Paryż
Miasto	Paryż
Informacje kontaktowe	48 ° 49 ′ 45 ″ północ, 2 ° 18 ′ 29 ″ wschód
Geolokalizacja na mapie: 14. dzielnica Paryża Geolokalizacja na mapie: Paryż

Kościół katolicki Matki Boskiej Różańcowej znajduje się 194 rue Raymond Losserand- (dostępna również z White City ) w obszarze Plaisance z 14 th  dzielnicy Paryża . Rzymsko-bizantyjskiej w stylu , że został zbudowany w latach 1910 i 1911 na planach Pierre Sardou . Kościół jest częścią certyfikowanych budynków dziedzictwie XX -tego  wieku Paryżu .

Historia

Panna Salomé Ascher (Wolfisheim, Alzacja 15/01/1826 - 23/02/1895), Córka Serca Maryi, nauczycielka, otwiera się w Styczeń 1885skromna szkoła na południu dzielnicy Plaisance . Ulica Vanves, teraz rue Raymond Losserand, dzięki tym młodym i biednym obszarze, część 14 -tego  okręgu od 1860 roku.

Ksiądz Soulange-Bodin , Wikariusz Matki Bożej Łaskawej, idący do szkoły M Miss Asher na katechizm przed zainstalowaniem oratorium w dzielnicy, kaplicy Matki Bożej Różańcowej. Jego następca, ksiądz Boyreau , kapłan naznaczony społeczną doktryną Kościoła, a zwłaszcza encykliką Rerum novarum , powiększył szkołę, stworzył koła, mecenaty i liczne stowarzyszenia.

W ten sposób narodziły się Dzieła Matki Bożej Różańcowej i będą rozwijane przez księży takich jak Ojciec Boyreau i Jean Viollet , którzy z kolei tworzą Dzieła Moulin Vert.

Firma Nieruchomości Regionu Paryskiego organizuje w Kwiecień 1909konkurs z architektami na zaprojektowanie kościoła parafialnego przy rue de Vanves 196, którego specyfikacje inspirowane są przez ojca Boyreau . Wybrany projekt to projekt architekta Pierre'a Sardou dotyczący kościoła w stylu rzymsko-bizantyjskim , prawdopodobnie z wpływami romańsko-florenckimi, inspirowany projektem Świętych Apostołów Florencji. W 1919 roku Pierre Sardou otrzymał nagrodę Bailly'ego od Académie des Beaux-Arts za wzniesienie kościoła Notre-Dame du Rosaire.

Kościół zostanie wybudowany w latach 1909-1911. Jest to jeden z pierwszych kościołów powstałych po Ustawie o Rozdzieleniu Kościołów i Ustawie Państwowej z 1905 roku. Kościół jest konsekrowany w29 czerwca 1911przez M gr  Leon-Adolphe Amette pod nazwą Matki Bożej Różańcowej .

Ojciec Boyreau , dyrektor Dzieł Notre-Dame du Rosaire, zostaje mianowany pierwszym proboszczem parafii w niedzielę2 lipca 1911w ceremonii pod przewodnictwem pana Le Chanoine Soulange-Bodin , ówczesnego proboszcza parafii Saint-Honoré d'Eylau. Ołtarz główny poświęcony przez arcybiskupa Paryża, M gr  Amette , The9 listopada 1911.

Marcel Caillet został proboszczem w 1937 roku po śmierci księdza Boyreau .

Księża parafialni: Boyreau (1911-1937), Marcel Caillet (1937-1943), Jacques Guilhem (1943-1951), Robert Leclercq (1951-1961), Paul Sénart (1961-1967), Roger Jaffrés (1967-1975) ) , Pierre Chaveton (1975-1983), Henri Valois (1983-1992), Francis Barjot (1992-2001), Didier Duverne (2001-2005), Gérard Boët (2005-2017) i Emmanuel Tois (od 2017).

Po Soborze Watykańskim II zmieniono układ chóru, aby odprawiać mszę przed ludem i móc koncelebrować. Ołtarz otrzymuje ołtarzu granitu (1967). Cyborium , światła i siatki są usuwane.

Pod koniec lat 70. zbudowano narteks dla lepszego odbioru i oszczędzania ogrzewania, a także oratorium otwarte w 1980 roku.

W 1996 r. prace remontowe upiększyły kościół: czyszczenie cegieł, odsłonięcie mozaiki bocznej i odrestaurowanie mozaiki środkowej, nowe wyposażenie chóru, poszerzenie podłogi chóru w zaokrąglony kształt w kierunku zgromadzenia...

W Wielkanoc 2003 oddano do użytku nowe oratorium oraz witraż Wesela w Kanie autorstwa Jean-Louis Lamberta.

Opis

Kościół, zbudowany w stylu rzymsko-bizantyjskim przez Pierre'a Sardou w latach 1909-1911, jest jednym z pierwszych zbudowanych po rozdzieleniu Kościoła i państwa. Cegła, wszechobecna, ponownie stała się jasnożółta po naprawie wewnętrznej i zewnętrznej w 1996 r. Bryła jest prosta i przejrzysta, ubarwiona przez witraże, w szczególności te z różą, które są szczególnie oświetlone światłem. zachodzącego słońca. Sklepienie jest z drewna z odsłoniętą ramą.

• Nawa, strona chóru

• Nawa, strona drzwi wejściowych

• Przęsła

• Kaplica

Elementy artystyczne do zgłoszenia:

• Organy, prawdziwy klejnot Aristide Cavaillé-Coll , zbudowane w 1880 roku, nabyte przez księdza Boyreau w 1913 roku dla kościoła, odrestaurowane i powiększone w 1945 roku i całkowicie odnowione pod koniec lat 90-tych.
• W chórze znajduje się oryginalny witraż z różą autorstwa Henri-Marcela Magne'a na temat Ukrzyżowania .
• Oryginalne witraże Jacquesa Grübera . Witraże na pierwszym poziomie ołtarza przedstawiają czterech ewangelistów (na żółtym tle), na drugim poziomie imiona Jezusa Chrystusa (na czerwonym tle), a te w nawie odmawiają Litanie do św. Virgin (na niebieskim tle) ).
• Witraże dwóch kaplic bocznych ( św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus i Najświętszego Serca ), dobudowane po wybudowaniu kościoła.
• Kamienna grupa „Dziewica i Dzieciątko Jezus odmawiające różaniec św. Dominikowi i św. Katarzynie ze Sieny”, według obrazu Sassoferrato , dłuta Paula Darbefeuille'a .
• Stacje Drogi Krzyżowej, autorstwa Henri-Marcela Magne , odrestaurowane w latach 90. XX wieku.
• Tryptyk św. Anny „Wychowanie Matki Boskiej” autorstwa Henri-Marcela Magne , z 1913 roku odrestaurowany w latach 90. XX wieku.
• Kamienna figura św. Teresy od Dzieciątka Jezus, prawa nawa, autorstwa rzeźbiarza Alberta Dubos (byłego ucznia Pracowni Sztuki Sakralnej ).

• Witraż chóru

• Witraż kaplicy

Ostatnie prace artystyczne:

• Figura Matki Bożej Różańcowej dłuta Michela Serraza na zewnątrz, odsłonięta w 1958 roku . Kamień zaprojektował ojciec artysty, Georges Serraz , również rzeźbiarz. Oświetlenie posągu włączone8 grudnia 2014, święto Niepokalanego Poczęcia, w czasie Adwentu 2014.
• Narthex zbudowany w latach 1977-1980, zaprojektowany przez architekta Bernarda Delaye, przesłonięty zwrotem „Cokolwiek ci powie, zrób to” (J 2,5).
• Mozaiki chóru, odsłonięte i odrestaurowane w 1996 roku (Jean-Louis Lambert).
• Elementy celebracji: ołtarz, ambona i siedziska (proj. Laurence Baufine-Ducrocq i prod. F. i J. Ledru)
• Oratorium, od 2001/2002, zainaugurowane w Wielkanoc 2003 (Nicolas Prével).
• Witraż przedstawiający Wesele w Kanie (Jean-Louis Lambert) zainstalowany w oratorium.
• Posąg Notre-Dame-des-Nations ( Józef Pyrz ) symbolizujący różnorodność mieszkańców dzielnicy, wewnątrz po lewej stronie.
• Szafa ze świętych olejów ( Józef Pyrz ), inspirowana płonącym krzewem, wewnątrz po prawej stronie.
• Mozaikowy sygnał, przedstawiający gołębicę i krzyż, na zewnątrz po obu stronach dzwonnicy.
• Chrzcielnica, przy wejściu do kościoła.

Etykieta „Dziedzictwo XX th  century” Ministerstwo Kultury otrzymał kościoła Matki Bożej Różańcowej w 2011 roku ( EA75000010 ) przez DRAC Ile-de-France. Jakość architektoniczna, dane estetyczne i wkład punktu widzenia historii to kryteria, które kierowały tym wyborem.

Organizacja i życie parafialne

Parafianie, od dziesięcioleci znani jako „różaniec”, często skracają nazwę swojej parafii do NDR.

Organy parafii:

• Ksiądz Emmanuel Tois został ustanowiony proboszczem przez biskupa pomocniczego Paryża Erica de Moulins-Beaufort.1 st październik 2017. Proboszczowi asystuje wikariusz, ksiądz Philippe Dumas, zastępca przełożonego Maison Marie-Thérèse (dom starców dla księży). Pomaga im ksiądz-student, ksiądz Leandre Mapoba oraz diakon stały, Hervé Masurel. Parafia gości także seminarzystę Paula Ngo Ngoc Thanga, przeszkolonego dla diecezji Thanh Hóa w Wietnamie. Do parafii przyczynia się także ksiądz Vincent Bellouard, kapelan szpitala Saint-Joseph.

• Rada Duszpasterska regularnie wspiera proboszcza w jego obowiązkach duszpasterskich i zarządzaniu parafią.
• Wielka Rada lub Rozszerzona Rada Duszpasterska skupia przedstawicieli każdej grupy lub służby w parafii.

Parafia ściśle współpracuje z dekanatem , który obejmuje obszar XIV dystryktu oraz z innymi parafiami św. Dominika , Matki Bożej Pracy i Saint Pierre de Montrouge .

Miejsce modlitwy , gospodarze kościoła na msze niedzielne (sobota 18  pm niedziela 10  pm  30 i 19  h ) oraz w dni powszednie w oratorium. Odbywają się różne zajęcia, takie jak spotkania modlitewne, Dni Przyjaźni i wycieczki do parafii.

Parafia obchodziła stulecie istnienia pod hasłem „1911-2011 Sto lat w sercu naszej dzielnicy” 8 maja 2011 pod koniec 2011 roku.

Najnowsze niezwykłe wydarzenia:

• Rok 2016: wystawy o wielkich świadkach wiary
• Adwent 2015: Jubileuszowy Rok Miłosierdzia
• Adwent 2014, rok misji: „Różaniec za murami” (wystawa zdjęć żłobków, koncerty chórów, żłobków zewnętrznych i wewnętrznych, choinka udekorowana przez dzieci…)

Tematem na rok 2017 jest „Gdybyś tylko znał dar Boży”.

Stowarzyszenia, usługi i ruchy

Powitanie, którego udziela zespół świeckich przy wejściu do kościoła, dostarcza informacji o parafii.

Recepcja czynna jest od poniedziałku do piątku w godzinach od 9  późnej porze do 12  P.M. i od 4  P.M. do 7  P.M. i sobotę od 10  późnej porze do 12  P.M. (z wyjątkiem wakacji).

Ruchy dorosłych:

• Pasaty, gromadzące chrześcijan z sąsiedztwa z Antyli i Gujany
• Katolicki Komitet przeciwko Głodom i Rozwoju (CCFD-Terre Solidaire)
• Chrześcijański ruch emerytów
• Relais Cité Blanche, powitanie i dialog z naszymi przyjaciółmi z ulicy
• Katolicka ulga
• Grupy dzielenia się ewangelią

Usługi i ruchy dla młodzieży:

• Katechizm (CE2, CM1 i CM2)
• Duszpasterstwo (od 6 th do szkoły)
• Harcerze i przewodnicy Francji

Inne usługi :

• Animacja i liturgia
• Dom
• Dwa chóry parafialne: klasyczny i „Radości Różańcowej”, oprócz chóru duszpasterskiego
• Dekoracje kwiatowe
• Organizacja Dni Przyjaźni i imprez okolicznościowych, różaniec itp.

Uwagi i referencje

1. Praca badawcza dotycząca budowy kościoła parafialnego Notre-Dame du Rosaire de Plaisance w Paryżu w latach 1885-1911. Lydie Perraud, 2014.
2. Stowarzyszenie Córek Serca Maryi według Roczników. Opat Henri-Raymond Casgrain, 1905.
3. Poczta od N.-D. du Rosaire, emisja w jubileuszowe święta 10 lutego 1935 r.
4. Dzieła N.-D. du Rosaire, stowarzyszenia pracowników Porte de Vanves. Wyciąg z Revue Philanthropique, Paryż 1897
5. Ulotka o kościele Matki Bożej Różańcowej (Anne Lambert, Toussaint 2004/2006)

Zobacz również

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona
• Etykieta dziedzictwo XX th  wieku ref: EA75000010