Zaćmienie Słońca 21 sierpnia 2017 r.

Zaćmienie Słońca 21 sierpnia 2017 r.
Fotomontaż faz zaćmienia.
Fotomontaż faz zaćmienia.
Typ zaćmienia
Natura Całkowity
Gamma 0,4367
Wielkość 1,0306
Saros 145 (22 z 77)
Maksymalne zaćmienie
Trwanie 160,1  s ( 2 min 40,1 s )
Lokalizacja Hrabstwo chrześcijańskie , Kentucky
Informacje kontaktowe 36 ° 58 ′ 30 ″ północ, 87 ° 39 ′ 18 ″ zachód
Maksymalna szerokość Z zespołu 114,7  km
Ogólne okoliczności ( UTC )
Zaćmienie częściowe od 15:46:51,5 do 21:04:23,5
Całkowite zaćmienie od 16:48: 36,1 do 20: 02: 34,4
Centralne zaćmienie od 16:49:36,1 do 20:01:39,6
Maksymalne zaćmienie 18:25:31,8

Zaćmienie całkowite de Soleil odbyła21 sierpnia 2017 r..

To jest 11 th  całkowite zaćmienie XXI th  wieku, ale 13 th  przejście cieniu Księżyca na Ziemi w tym stuleciu.

Ona jest pierwszym całkowite zaćmienie słońca, aby przejść do Stanów Zjednoczonych w XXI th  wieku i został nazwany „Great American Eclipse”.

Generał

Zaćmienie Słońca występuje, gdy Księżyc przechodzi między Ziemią a Słońcem całkowicie lub częściowo zasłaniając Słońce widziane z Ziemi. Całkowite zaćmienie Słońca następuje, gdy pozorna średnica Księżyca jest większa niż Słońca, blokując wszystkie bezpośrednie promienie słoneczne i pogrążając dzień w ciemności. Całkowite zaćmienie występuje tylko na wąskim paśmie na powierzchni Ziemi, podczas gdy częściowe zaćmienie Słońca widoczne jest na rozległym obszarze o szerokości kilku tysięcy kilometrów.

Charakterystyka

Zaćmienie o wielkości 1,0306 jest widoczne z wąskiego pasa ziemi przemierzającego po przekątnej całe Stany Zjednoczone z północnego zachodu na południowy wschód. Dłuższy czas trwania całkowitego zaćmienia wynosi 2  min  40  s na 36° 58,5' N, 87° 39,3' W na północny zachód od Hopkinsville , Kentucky .

Częściowe zaćmienie widać w znacznie szerszym półcienia torze Księżyca, w tym w Ameryce Północnej , Ameryce Środkowej, na Karaibach, w północnej części Ameryki Południowej , Europy Zachodniej , Afryki, Wysp Pacyfiku i Azji Północnej.

Zaćmienie to jest częścią serii Saros 145 , tej , która również spowodowała zaćmienie Słońca 11 sierpnia 1999 roku , które przeszło przez Północny Ocean Atlantycki , Europę i Azję .

Pod względem liczby obserwatorów mógłby zbliżyć się do absolutnego rekordu „zaćmienia euroazjatyckiego” z sierpnia 1999 roku  ; jak również tego z22 lipca 2009.

Mapa zaćmienia Słońca 2017 USA OSM Zoom1.png
Przebieg zaćmienia 2017 w Stanach Zjednoczonych. 		Mapa zaćmienia Słońca 2017 USA OSM Zoom2.png
Mapa wysokiej rozdzielczości zaćmienia 2017 w Stanach Zjednoczonych.
Ustanowiony przez aplikację: Eclipse2017 / OpenStreetMap

Zaćmienie w Europie

Zaćmienie jest częściowo widoczne w północno-zachodniej Europie wieczorem lub o zachodzie słońca. W Wielkiej Brytanii, Norwegii, Holandii, Belgii, Francji, Hiszpanii i Portugalii zaćmienie jest widoczne.

Częściowa osłona przeciwsłoneczna sięga na wyspie São Miguel na Azorach około 28%, a na Maderze około 33%. W Las Palmas około 40% można uzyskać o zachodzie słońca. Na zachodnim wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego pokrycie od 13% do 22% na północy i południu osiąga o zachodzie słońca. Na francuskim wybrzeżu Atlantyku maksymalny zasięg wynosi znacznie mniej niż około 10%, na zachodnim wybrzeżu Wysp Brytyjskich włącznie. W Niemczech początek zaćmienia można zobaczyć o zachodzie słońca z pokryciem mniejszym niż jeden procent o zachodzie słońca tylko na dalekim północnym zachodzie kraju i nad Borkum i tylko przy idealnych warunkach pogodowych.

Inne zaćmienia w Stanach Zjednoczonych

Zaćmienie to jest pierwszym widocznym całkowitym zaćmieniem Stanów Zjednoczonych od 1991 roku (kiedy takie zaćmienie było widoczne tylko dla części Hawajów ), pierwszym widocznym z kontynentalnych Stanów Zjednoczonych od 1979 roku. Artykuł z 1991 roku w magazynie Discover zauważył, że „  całkowite zaćmienie Słońca11 lipca 1991 r „Która przeszła przez Hawaje i znaczną część Meksyku ” [była] najlepsza z kontynentalnych Stanów Zjednoczonych do 2017 roku”. To zaćmienie przychodzi jedno saros po tym z11 sierpnia 1999 r.(ogółem we Francji). Ponieważ saros trwa 18 lat, 10 lub 11 dni i 8 godzin, jest o 120° dalej na kuli ziemskiej, która jest strefą totalności w porównaniu z zaćmieniem11 sierpnia 1999 r..

Cały pas zaćmienia Słońca solar 26 lutego 1979przejechał tylko przez stany Waszyngton , Oregon , Idaho , Montana i Północna Dakota . Wielu odwiedzających przyjechało na wybrzeże Pacyfiku, aby zobaczyć zaćmienie, ponieważ miało to być ostatnie całkowite zaćmienie, jakie miało miejsce w Stanach Zjednoczonych od prawie czterech dekad.

Zaćmienie to jest pierwszym, które przemierzyło całe Stany Zjednoczone, od wybrzeża Pacyfiku do wybrzeża Atlantyku (w ~ 1  h  30  min ), od 1918 roku.

Ścieżka tego zaćmienia przecina się z nadchodzącą ścieżką całkowitego zaćmienia Słońca8 kwietnia 2024, którego skrzyżowanie znajduje się w południowym Illinois w Makanda na południe od Carbondale . Niewielki obszar, obejmujący miasta Carbondale (Illinois), Cap-Girardeau ( Missouri ) i Paducah ( Kentucky ), jest zatem miejscem dwóch całkowitych zaćmień Słońca w czasie krótszym niż siedem lat.

Galeria

Bibliografia

  1. Zaćmienie Słońca21 sierpnia 2017.
  2. Saros 145 .
  3. Wartości z interaktywnej mapy NASA Total Solar Eclipse z 21 sierpnia 2017 r. - Mapy Google i Solar Eclipse Paths z niemieckiej Wikipedii.
  4. Ścieżki całkowitego i pierścieniowego zaćmienia Słońca: 1981-2000 .
  5. Ścieżki całkowitego i pierścieniowego zaćmienia Słońca: 1961-1980 .
  6. „The Great Baja Eclipse”, Discover (magazyn) styczeń 1991. s.  90 .
  7. Zaćmienie Słońca 26 lutego 1979  (fr) .
  8. „Tysiące idą na zachód dla całkowitego zaćmienia Słońca jutro; Data May Aid Energy Research Partial Eclipse for New York Best Types of the Film of Sun on Screen”, The New York Times 25 lutego 1979 r .  26 .
  9. „Całkowite zaćmienie Słońca zaciemnia niebo na północnym zachodzie; Całkowite zaćmienie rzuca dwie minuty ciemności na zachód. Temperatura spada ostro nauczona o danych pogodowych dotyczących poszukiwanej plazmy”, The New York Times 27 lutego 1979 r. A1.

Linki zewnętrzne