Vignacourt | |||||
Ratusz. | |||||
![]() Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Hauts-de-France | ||||
Departament | Suma | ||||
Miasto | Amiens | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Nièvre i Somme | ||||
Mandat burmistrza |
Stéphane Ducrotoy 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 80650 | ||||
Wspólny kod | 80793 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Vignakurierowie | ||||
Ludność miejska |
2 354 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 81 mieszkańców/ km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 50 ° 00 ′ 43 ″ północ, 2° 11 ′ 45 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 37 m Maks. 134 m² |
||||
Powierzchnia | 29,1 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Jednostka miejska | Vignacourt (miasto odosobnione) |
||||
Obszar atrakcji |
Amiens (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Flixecourt | ||||
Ustawodawczy | Pierwszy okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | vignacourt.fr | ||||
Vignacourt to francuska gmina położona w departamencie Somme w regionie Hauts-de-France . Jest częścią społeczności gmin Val de Nièvre i jej okolic, której siedziba znajduje się w Flixecourt .
W linii prostej miasto położone jest 14,7 km na północny zachód od Amiens i 128,2 km na północ od Paryża.
Miasto zajmuje część płaskowyżu Amiénois, który dominuje nad doliną Sommy na średniej wysokości 130 m . Wioska znajduje się na skrzyżowaniu dróg drugorzędnych, które łączą Picquigny z Domart-en-Ponthieu i Villers-Bocage z Berteaucourt-les-Dames .
Saint-Ouen |
Berteaucourt-les-Dames , Pernois i Halloy-lès-Pernois |
Havernas |
Bettencourt-Saint-Ouen | ![]() |
Flesselle |
Chaussée-Tirancourt i Belloy-sur-Somme |
Saint-Vaast-en-Chaussée | Vaux-en-Amiénois |
Gleba i podglebie gminy są pochodzenia trzeciorzędowego i mają charakter gliniasty. W podziemiach znajdują się stosy piaskowca, z którego kiedyś wykonywano kostkę brukową.
Rzeźba, krajobraz, roślinnośćPowierzchnia gminy wynosi 2910 ha; jego wysokość waha się od 37 do 134 metrów, najwyższy punkt znajduje się na zachód od terytorium gminy, na wzgórzu Allemont.
Rzeźba miasta to płaskowyż, który dominuje nad doliną Sommy na średniej wysokości 133 m . Ten płaskowyż poprzecinany jest suchymi dolinami o głębokości od 30 do 35 metrów .
A dla anegdoty, kiedy stoisz na pierwszym stopniu kościoła, jesteś na tej samej wysokości, co szczyt iglicy katedry w Amiens.
Na południowy zachód od miasta znajduje się zalesiony obszar zwany lasem Vignacourt .
Przez miasto nie przepływa żaden strumień. Zwierciadło wody znajduje się na głębokości 80 m .
Klimat miasta jest umiarkowany oceaniczny z przewagą wiatrów zachodnich i północnych.
Vignacourt jest łatwo dostępny przez RN 1 (obecna RD 1001 ).
Przez miasto przebiega linia kolejowa Amiens - Canaples - Doullens - Frévent , która obsługuje tylko ruch towarowy .
Obszar gminy graniczy od południowego zachodu starą drogą rzymską z Amiens do Boulogne-sur-Mer : via Agrippa de l'Océan .
Transport drogowy wspólna : wspólnota jest obsługiwana przez sieć autobusów międzymiastowych Trans'80 , Hauts-de-France (linia n o 27, Vignacourt - Amiens).
Miasto oferuje zgrupowane siedliska, populacja jest skoncentrowana w mieście.
MieszkaniowyW 2009 r. łączna liczba mieszkań w gminie wynosiła 983, podczas gdy w 1999 r. 868.
Spośród tych mieszkań 93,8% stanowiły mieszkania podstawowe, 0,1% drugorzędne, a 6,1% niezamieszkałe. Mieszkania te stanowiły w 96,5% z nich domy indywidualne i 3,5% mieszkań.
Odsetek głównych rezydencji należących do ich mieszkańców wyniósł 82,8%, co oznacza spadek w porównaniu z 1999 r. (85,7%).
Projekty deweloperskieVignacourt jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Vignacourt, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej 2368 mieszkańców w 2017 r., stanowiącej odosobnione miasto.
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Amiens , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 369 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (83,2% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (83,5%) . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (76,5%), lasy (13,2%), tereny zurbanizowane (3,6%), niejednorodne tereny rolne (3,6%), użytki zielone (3,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Nazwa miejscowości jest potwierdzona w formach: Vinacurt w 1090, Winardicurt w 1095, Vinacort w 1140, Winacourt w 1215, Vinarcourt w 1240, Vignacourt w 1273, Wignacourt w 1357.
Chodzi o średniowieczną, dworską formację toponimiczną, apelację toponimiczną poprzedzoną germańskim imieniem osobistym Winihard , inaczej nazywany Winehardus . Wyjaśnienie *Vinearum curtis (forma niezatwierdzona ) „kraina winorośli” z vinearum , dopełniacz liczby mnogiej od vinea „winorośl, winnica” jest sprzeczne ze starożytnymi formami i prawami fonetyki historycznej. Ponadto toponimy w sądzie rzadko są poprzedzone apelacją toponimiczną, w większości przypadków jest to antroponim germański. Byli miejscowościach gminy takie jak Dessus des vignes , Les Vignes , Sous les vignes, jednak należy pamiętać, że winorośl była uprawiana na terenie obecnej gminy i jest możliwe, że termin winorośli wpłynęła niedawna ( XIII th century) ewolucja nazwy miejscowości.
Uwaga: rozbawienie grupy /rd/ przed toponimicznym określeniem rozpoczynającym się ze spółgłoską obserwuje się m.in. w Bernapré (Somme, Bernardus pratus 1206) „Łąka Bernarda”. Toponimy in -court , z gallo-rzymskiego CORTE „dziedziniec, podwórko, gospodarstwo” (<low cōrtem lub curtis ), powszechne na dalekiej północy Francji i nieistniejące gdzie indziej, należy porównać z rozwojem Frankowie i ich romanizacja. Dlatego często mają swojego dokładnego korespondenta w -hof (fen), -hov (en) "dziedziniec, gospodarstwo, gospodarstwo", w krajach niemieckojęzycznych (przykład: Bettenhoffen (Alzacja), Bettenhoven (Niemcy) = Bettencourt-Rivière , Bettencourt-Saint-Ouen (Somme)).
W czasach rzymskich teren Vignacourt pokrywał prawdopodobnie rozległy las .
Archeologia lotnicza pozwoliła na wykrycie śladów pozostałości trzech willi gallo-rzymskich na terenie gminy .
Na VII XX wieku Vignacourt i okolice są własnością opactwa Corbie . Okoliczne gminy są założone wokół małych gospodarstw założonych przez mnichów.
Pierwsza pisemna wzmianka o Vignacourt pochodzi z 879 r. : Guaramond, wódz Wikingów, zabity w bitwie pod Saucourt-en-Vimeu jest pochowany w Vignacourt .
1109, wzmianka o pierwszym znanym panu Vignacourt, Adamie, synu Dreux, panu Amiens. Châtellenie Vignacourt jest wasalem Picquigny.
W 1190 r. Simon de Vignacourt brał udział w trzeciej krucjacie . Jego nazwisko pojawia się w pierwszej sali wypraw krzyżowych w Pałacu Wersalskim .
W 1209 Vignacourt uzyskał od swego pana Renauda d'Amiens (1184-1227) przywilej komunalny i konstytucję wójta.
W 1216 roku Renaud d'Amiens założył w Vignacourt kapitułę dwunastu kanoników. Nie są również oparte na początku XIII -go wieku trędowatych i posagu ziemi.
W XV -go wieku, książę Burgundii Karol Zuchwały , obozowali wielokrotnie Vignacourt.
W 1597 roku, podczas zdobywania Amiens przez Hiszpanów, do Vignacourt przybył Henryk IV, by zorganizować oblężenie . Uciekając, Hiszpanie podpalili wioskę.
W 1636 roku, podczas oblężenia Corbie , Hiszpanie ponownie podpalili Vignacourt.
W 1695 roku decyzją królewską dochody i choroby Vignacourta zostały połączone w Hôtel-Dieu de Picquigny .
W 1732 r. dzięki hojności kanonika Denisa utworzono szkołę żeńską, której prowadzenie powierzono siostrom opatrznościowym. Już istniała szkoła dla dziewcząt, edukację zapewniała świecka nauczycielka.
W 1846 r. na mocy dekretu królewskiego miasto odzyskało majątek po dawnej chorobie i utworzyło biuro dobroczynne.
W 1849 roku dzięki hojności młodej damy z Cormon powstała szkoła dla chłopców, której prowadzenie powierzono braciom doktryny chrześcijańskiej .
Od 1914 do 1918 roku, podczas I wojny światowej , Vignacourt była wsią na tyłach miasta, która zapraszała żołnierzy na odpoczynek po pobycie na froncie. Wśród nich duża liczba Australijczyków . Dwóch mieszkańców wioski, Louis i Antoinnette Thuillier, robi im ponad 3000 zdjęć, które są częściowo wystawione w ratuszu wioski. Ówczesny burmistrz Paul Thuillier-Buridard złożył obietnicę uhonorowania grobów żołnierzy alianckich, którzy walczyli o naszą wolność i nigdy nie zapomnieli swojej ofiary. Obietnicę tę dotrzymał w 1988 r. ówczesny burmistrz Michel Hubau, który polecił radzie miasta przyjąć nazwy dwóch ulic w mieście: rue du Général Martin i rue des Australiens .
16-17 czerwca i 2 lipca 1944 rPodczas walk o wyzwolenie Francji , zakład launch dla V1 latających bomb jest silnie zbombardowany przez samoloty z 8 th US Air Force . Wstępne prace wywiadowcze spadają na lokalnych agentów sieci AGIR na zlecenie Michela Hollarda .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1793 | 1797 | Nicolas Froidure | ||
1797 | 1803 | Ludwik Duhamel | ||
1803 | 1811 | Antoine Thuillier | ||
1811 | 1815 | Jean-Baptiste Binet | ||
1815 | 1816 | Teodor Warnier | ||
1816 | 1820 | Augustyn Calippe | ||
1820 | 1848 | Pierre Lefebvre | ||
1848 | 1853 | Louis Auguste Armand Godard Cornet | ||
1853 | 1854 | Frédéric Duboille | ||
1854 | 1855 | Teofil Pecourt | ||
1855 | 1869 | Alexis Dubois | Właściciel | |
1870 | 1881 | Karol Chopin | ||
1881 | 1897 | Oscar Arthur Queste | Radny dzielnicy handlowej kantonu Picquigny |
|
1897 | 1899 | Achille Lefebvre | ||
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1909 | 1926 | Paul Thuillier-Buridard | Rad. | Przemysłowe Senator z Somme (1920 → 1926) General radnego w kantonie Picquigny (1910 → 1926) Borough Council (1904 →?) |
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1962 | Jean Burridard | |||
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1983 | Marzec 1989 | Michel hubau | Przedsiębiorca | |
Marzec 1989 | Marzec 2001 | Jean-Michel Uri | ||
Marzec 2001 | W toku (stan na 8 października 2020 r.) |
Stephane Ducrotoy |
DVD ( aplikacja UDI ) |
Rolnik Wiceprzewodniczący CC Nièvre et Somme (2017 →) ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
W konkursie miast i wsi w rozkwicie miasto uzyskało poziom „dwa kwiaty” w 2007 r. i „trzy kwiaty” w 2013 r., odnowiony w 2015 r.
W 9 sierpnia 2014, Vignacourt nie jest miastem partnerskim .
Jej mieszkańcy są nazywane przez Vignacouriers .
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.
W 2018 r. miasto miało 2354 mieszkańców, o 2,36% mniej w porównaniu do 2013 r. ( Suma : -0,18%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2770 | 2660 | 2 968 | 3286 | 3790 | 3800 | 3 755 | 3 851 | 3 837 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3738 | 3712 | 3612 | 3441 | 3 318 | 3 114 | 3046 | 2 851 | 2680 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2519 | 2385 | 2 219 | 1949 | 1830 | 1,771 | 1,730 | 1630 | 1618 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,594 | 1828 | 2007 | 2369 | 2 294 | 2 183 | 2 207 | 2372 | 2372 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 354 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Vignacourt znajduje się w akademii Amiens .
Prowadzi przedszkole i szkołę podstawową z 239 uczniami w latach 2013-2014.
Gmina nie posiada szpitala ani prywatnej przychodni. W mieście działają jednak trzy gabinety lekarskie, dwa gabinety pielęgniarskie, gabinet fizjoterapeuty, gabinet stomatologiczny, apteka i karetka pogotowia.
Na terenie miasta Vignacouriers i inni mogą uprawiać różne sporty: jazdę konną, piłkę nożną, gimnastykę, judo, petanque i tenis.
Żadne media nie są znane w tym zaledwie dwutysięcznym miasteczku.
Terytorium gminy zależy od parafii “Saint-Antoine du Bocage” sektora “Przemysłowego Półksiężyca” w diecezji Amiens . W obrębie tej parafii w mieście znajduje się miejsce (kościół św.Firminki), w którym w 2013 roku sześciokrotnie sprawowano nabożeństwo katolickie .
W mieście nie jest znane żadne inne miejsce kultu.
W 2011 roku średni dochód gospodarstwa domowego podatku było € 33 748, umieszczając Vignacourt w 9618 th miejsce wśród 31 886 miast z ponad 49 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.
W 2009 roku 41,3% gospodarstw objętych podatkiem nie podlegało opodatkowaniu.
W 2009 r. ludność w wieku od 15 do 64 lat liczyła 1484 osoby, z czego 72,6% było aktywnych, 65,6% było zatrudnionych, a 7,0% bezrobotnych.
W strefie zatrudnienia było 347 miejsc pracy, wobec 360 w 1999 r. Liczba aktywnych pracowników przebywających w strefie wynosi 974, wskaźnik koncentracji zatrudnienia wynosi 35,7%, co oznacza, że strefa zatrudnienia oferuje tylko jedno miejsce pracy na trzech aktywnych mieszkańców .
W 31 grudnia 2010Vignacourt posiadało 136 zakładów: 34 w rolnictwie, leśnictwie i rybołówstwie, 8 w przemyśle, 21 w budownictwie, 52 w usługach handlowo-transportowych i 21 związanych z sektorem administracyjnym.
W 2011 roku w Vignacourt powstało 16 firm, w tym 6 przez przedsiębiorców samochodowych .
Chapelle Saint-Firmin na cmentarzu.
Kościół św.
Wejście do kościoła.
Pokój imprez.
Pomnik na cmentarzu.
Cmentarz komunalny.
Pomnik Godarta-Dubuca na cmentarzu.
Kościół Vignacourt datowanego XIX th century, jego architektem był Victor Delefortrie . Kościół został przebudowany na miejscu dawnej kolegiaty Notre-Dame w stylu neogotyckim , dzięki hojności Izydora Godarda-Dubuca. Wysokość dzwonnicy wynosi 54 m. Budynek wzniesiono z kamienia (kamień drobnoziarnisty i kamień vergelet ) oraz z cegły (cegła fioletowa i gruz). 29 września 1872 r. odbyło się poświęcenie pierwszego kamienia, a sześć lat później, 2 października 1878 r. , konsekrowano kościół.
Cmentarz komunalnyNa brytyjskim cmentarzu wojskowym znajduje się 556 ciał żołnierzy poległych podczas Wielkiej Wojny , 146 Brytyjczyków , 11 Kanadyjczyków , 1 Hindus i 424 Australijczyków . Na cmentarzu tym spoczywają także dwaj brytyjscy żołnierze z czasów II wojny światowej .
Dom AustralijskiDawna farma Thuillier (w trakcie renowacji), gdzie przechowywane są zdjęcia australijskich żołnierzy z czasów I wojny światowej .
Pozostaje