Traktat ustanawiający konstytucję dla Europy

Ten artykuł może zawierać nieopublikowane prace lub niezweryfikowane oświadczenia (Styczeń 2014).

Możesz pomóc, dodając odniesienia lub usuwając nieopublikowane treści. Zobacz stronę dyskusji po więcej szczegółów.

Traktat Rzymski z 2004 r. Kluczowe dane Prezentacja

Tytuł	Traktat ustanawiający konstytucję dla Europy
Kraj	Unia Europejska
Terytorium zastosowania	Każdy
Rodzaj	Międzynarodowy Zjazd
Zatkany	Prawo Unii Europejskiej

Przyjęcie i wejście w życie

Przyjęcie	Odrzucony przez referendum
Podpis	29 października 2004 r.

Czytaj online

Traktat ustanawiający konstytucję dla Europy

Traktaty stanowiące
o Unii Europejskiej Kluczowe dane

Traktat o Unii Europejskiej (1993 - 2009) Traktat z Maastricht (1992) Traktat z Amsterdamu (1997) Traktat z Nicei (2001) Traktat o Unii Europejskiej (2009 -) Traktat z Lizbony (2007)

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy , potocznie nazywany Konstytucja Europejska , Traktat Konstytucyjny , ale Traktatu Rzymskiego II lub Traktatu Rzymskiego z 2004 roku , czasami skracane TECE lub TCE, podpisany w Rzymie przez szefów państw i rządów w Unii Europejskiej na29 października 2004 r., powinien był wejść w życie w dniu 1 st listopad 2.006, pod warunkiem ratyfikacji przez każde z dwudziestu pięciu państw sygnatariuszy , co nie miało miejsca in fine .

W związku z tą porażką stworzono traktat lizboński, który miał zastąpić ten traktat konstytucyjny. Zawiera większość zmian, które znalazły się w Traktacie Konstytucyjnym, ale w formie poprawek . Jego zasada została zatrzymana23 czerwca 2007na posiedzeniu Rady Europejskiej w Brukseli i jego tekst zatwierdzony przez Radę Europejską w Lizbonie w dniu19 października 2007.

Bułgaria The Rumunia i Turcja również część sygnatariuszy do Rzymu (jako obserwatorzy), wejścia w życie niniejszego Traktatu, powinny obejmować również dwa pierwsze, od1 st styczeń 2.007, po ratyfikacji ich traktatu akcesyjnego podpisanego w Luksemburgu dnia25 kwietnia 2005 r..

Motywacje

Traktat o Unii Europejskiej Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską Karta Podstawowych Praw Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy Traktat o Unii Europejskiej Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską Traktat lizboński Traktat o Unii Europejskiej Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Karta Podstawowych Praw Karta Podstawowych Praw

Przedstawiono dwa główne powody uzasadniające rozwój tego traktatu:

• pewna trudność w sprawieniu, by Europa 25 osób działała na takich samych zasadach jak Europa 15  ;
• pragnienie zebrania w jednym tekście różnych traktatów, które następowały po sobie na przestrzeni lat, od traktatu założycielskiego Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS) z 1951 r. do traktatu z Nicei z 2001 r. , aby uczynić je bardziej czytelny i zrozumiały dla obywateli europejskich, ten ostatni punkt zawodzi ze względu na bardzo dużą złożoność tej konstytucji.

Trzy główne zmiany:

• Unia Europejska ma zastąpić obecną Wspólnotę Europejską i Unię Europejską
• te trzy filary (Wspólnot Europejskich, Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB) oraz współpraca sądowa w sprawach karnych) byłyby połączone, choć z zachowaniem procedur określonych w dziedzinie polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony
• traktaty WE i UE, a także wszystkie traktaty, które je zmieniały i uzupełniały, zostałyby zastąpione jednym traktatem.

Prawny punkt widzenia

Z prawnego punktu widzenia tekst nie był formalnie konstytucją państwa. Ten traktat ustanawiający konstytucję dla Europy , tytuł przyjęty przez umawiające się strony, nie miał na celu stworzenia federalnego lub ponadnarodowego państwa europejskiego. Ten tekst był traktatem, który po ratyfikacji miał ustanowić konstytucję, jak wskazuje jego preambuła. Jako taki, w obszarach kompetencji Unii miał on pierwszeństwo przed prawem państw członkowskich (art. I-6), co zresztą często miało miejsce w ramach istniejących traktatów. . W oczekiwaniu na to większość państw członkowskich zmieniła własne konstytucje krajowe, aby umożliwić takie przeniesienie suwerenności.

Charakter Unii Europejskiej, poprzez ten traktat, mógłby zatem przypominać charakter konfederacji , ze znacznym przeniesieniem kompetencji z państw członkowskich i suwerenów w dziedzinie waluty, handlu itp.

Każda późniejsza zmiana konstytucji wymagałaby jednomyślnej zgody państw członkowskich i co do zasady ratyfikacji większością co najmniej 4/5 z nich; jednak w przypadku pewnych modyfikacji, np. rozszerzenia zakresu głosowania większością kwalifikowaną, wystarczy jednomyślne porozumienie w Radzie Europejskiej (a więc i rządach).

Rozwój tekstu

Uwaga wstępna

Idea konstytucji zakorzenia się w Europie kontynentalnej. Jednak idea konstytucji zdefiniowanej w ścisłym tego słowa znaczeniu jest przeciwieństwem kultury brytyjskiej.

Wydaje się, że termin „konstytucja” miał swoje znaczenie w zwycięstwach „ nie ” krajów, które go odrzuciły. Zatem samo pojęcie konstytucji dla Europy można interpretować jako ograniczenie suwerenności państw.

Ponadto projekt przewiduje etapy przejściowe. Określony w konstytucji zakres większości kwalifikowanej wszedł w życie z dniem wejścia w życie konstytucji. Ponadto zaplanowano tymczasowe środki dotyczące składu Parlamentu Europejskiego na kadencję ustawodawczą 2004-2009.

Protocol (34) w sprawie ustaleń przejściowych odnoszących się do instytucji i organów Unii włączone większość ustaleń przejściowych, która zakończyła się31 października 2009. Tekst musiał zostać wcześniej ratyfikowanyPaździernik 2006 przez 25 państw członkowskich Unii do wejścia w życie.

Gdyby jednak traktat miał być ratyfikowany przez cztery piąte państw członkowskich, a jedno lub więcej państw członkowskich napotkało trudności w przeprowadzeniu ratyfikacji, Rada Europejska była zajęta sprawą. Projekt przewidywał dwuletni termin dla państw członkowskich na przystąpienie do ratyfikacji.

dziedzictwo chrześcijańskie Christian

Jedna z debat poprzedzających ratyfikację Traktatu Konstytucyjnego dotyczyła historycznej wzmianki o chrześcijańskim dziedzictwie kontynentu. W pierwszym szkicu preambuły wspomniano o filozofii oświecenia, ale nie o chrześcijaństwie. Wśród zwolenników wzmianki o chrześcijaństwie znalazła się Angela Merkel, a zwłaszcza przedstawiciele Polski (niezależnie od partii rządzącej). Francja była głównym przeciwnikiem włączenia tego dziedzictwa religijnego do traktatu konstytucyjnego. Valéry Giscard d'Estaing był zdania, że ​​nie można wspomnieć o chrześcijaństwie bez wzmianki o innych obecnych religiach; po drugie, rząd Jacquesa Chiraca był mocno oddany laicyzmowi w języku francuskim , ze ścisłym rozdziałem między kultem państwowym a publicznym. Pierre Moscovici , ówczesny komisarz ds. gospodarki, oświadczył 8 maja w telewizji BFM , że „nie wierzy w chrześcijańskie początki Europy”. Nie dodano żadnego odniesienia do tego dziedzictwa.

Kontekst traktatu

Ceremonia podpisania

W Rzymie ,29 października 2004 r.Został podpisany drugi Traktatu Rzymskiego, który znany jest jako „Konstytucji Europejskiej”, między dwadzieścia pięć państw członkowskich w Unii , ale także - po ostatnim akcie - przez trzech krajów kandydujących ( Bułgaria , Rumunia i Turcja ). Deklarację podpisała również Chorwacja w charakterze obserwatora (negocjacje akcesyjne miały rozpocząć się dopiero po1 st styczeń +2.005i został przełożony sine die do wznowienia w październiku 2005 r .). Tekst ten został przetłumaczony na dwadzieścia języków urzędowych Unii oprócz irlandzkiego , a także na bułgarski , rumuński i turecki (których wersje, choć oficjalne, nie były jeszcze autentyczne w rozumieniu artykułu IV-448 (1) Traktatu iz kolei nie stałyby się oficjalnymi wersjami aż do wejścia w życie tego traktatu akcesyjnego).

Została ona podpisana na wzgórzu Kapitolu , obecna siedziba ratusza miasta Rzym , w Sali Rekinów i Curiatii , ten sam jeden, który już podpisał I st Traktat Rzymski (the25 marca 1957) ustanawiające Europejską Wspólnotę Gospodarczą . Zasadą byłoby podpisanie go w Irlandii , państwie prezydenckim Unii, w momencie jej przyjęcia w czerwcu 2004 roku .

Zobacz listę sygnatariuszy traktatu rzymskiego z 2004 roku .

Traktat ustanawiający konstytucję dla Europy

Projekt przyjęty w drodze konsensusu przez Europejską Konwencję o tym 13 czerwca i10 lipca 2003 r.i doręczona przewodniczącemu Rady Europejskiej w Rzymie dnia18 lipca 2003 r.. Niniejszy tekst * został zredagowany przez Konferencję Międzyrządową. Ostateczny tekst został przyjęty przez szefów państw i rządów dwudziestu pięciu lat19 czerwca 2004na posiedzeniu Rady Europejskiej w Brukseli . Został formalnie podpisany w Rzymie dnia29 października 2004 r.( 2 e  Traktat Rzymski po Traktacie z 1957 r .). Nie wszedłby w życie, gdyby nie został ratyfikowany przez każde z państw członkowskich.

Ratyfikacje

Traktat Konstytucyjny musiał zostać ratyfikowany przez każde z dwudziestu pięciu państw członkowskich Unii w 2004 r., zgodnie z obowiązującymi w każdym państwie zasadami, najczęściej w głosowaniu parlamentarnym, aw niektórych przypadkach w referendum . Proces ratyfikacji miał się zakończyć w ciągu dwóch lat od podpisania traktatu, czyli przed”29 października 2006. W przypadku, gdy niektóre państwa nie złożą swoich dokumentów ratyfikacyjnych przed tą datą, co miało miejsce, art. IV-443 stanowi, że „sprawę zajmie się Rada Europejska”. Deklaracja n o  30 państw, że jeżeli cztery piąte państw nie ratyfikowały przed29 października 2006Rada Europejska zajmuje się tą kwestią.

Ratyfikacja w głosowaniu parlamentarnym

• Litwa ratyfikuje traktatu na11 listopada 2004 r.- tym samym poprzedzając Włochy, których rząd symbolicznie zatwierdził ustawę ratyfikacyjną już wieczorem w dniu podpisania traktatu w Rzymie .
• Na Węgrzech parlament ratyfikował traktat 322 głosami na 385,20 grudnia 2004 r..
• Słowenia ratyfikowała traktat1 st luty 2005.

• W Austria ratyfikuje Traktat25 maja 2005 r.. Rada Federalna , wyższa izba parlamentu austriackiego, ratyfikowała 59 głosami do 3 konstytucję europejską, potwierdzającą ratyfikację Rady Narodowej .
• W Włoszech ,6 kwietnia 2005 r.The Senat upoważnił Prezydenta Rzeczypospolitej do ratyfikacji traktatu przez 217 głosów do 16, potwierdzając wstępne głosowanie w styczniu w Izbie Deputowanych .
• W Grecji ,19 kwietnia 2005 r.jednoizbowy parlament przegłosował ratyfikację traktatu z 268 głosami za, 17 przeciw i 15 wstrzymujących się;
• Na Łotwie , po kilku błędach w tłumaczeniu, ratyfikacja została wstrzymana19 kwietniaThe Sejm ratyfikował traktat o2 czerwca 2005, tuż po negatywnych referendach we Francji i Holandii. Na 100 deputowanych, 71 głosowało za, 5 przeciw i 6 wstrzymało się od głosu, ostateczne tłumaczenie powinno nastąpić.

• Na Cyprze ,30 czerwca 2005 r.The jednoizbowy parlament ratyfikował traktat, 30 głosami za, przy 19 przeciw i jednym wstrzymującym się.
• Na Malcie ,6 lipca 2005 r.Izba Reprezentantów jednogłośnie i oklaskami ratyfikacji, stając się 10 th państwo członkowskie do ratyfikowania tekstu.

• Belgia zakończeniu procedury ratyfikacyjnej z zatwierdzenia traktatu przez parlamentu flamandzkiego w sprawie8 lutego 2006.
• W Estonii , Riigikogu ratyfikował traktat o9 maja 2006 r.(73 głosy za, 1 przeciw, brak wstrzymujących się), główne estońskie partie polityczne głosowały za tym projektem. Estonia staje się 13 th państwo członkowskie do ratyfikowania tekstu.
• W Finlandii ,13 maja 2006 r., Parlament zatwierdził 104 głosami (24 przeciw i 11 wstrzymujących się) raport rządu zmierzający do ratyfikacji traktatu. Sam traktat jest ratyfikowany w dniu5 grudnia 2006 r., Stosunkiem głosów 125 za, 39 przeciw, składających Finlandii 14 th Państwa-Strony Traktatu, tuż przed końcem swojej prezydencji w Unii Europejskiej31 grudnia 2006 r.. Według europejskiego źródła Finlandia nie zakończyła jeszcze w pełni procesu zatwierdzania, biorąc pod uwagę, że krajowe organy parlamentarne głosowały za tekstem, ale Wyspy Alandzkie , które mają autonomiczny status, jeszcze nie głosowały.
• Rumunia i Bułgaria integracji z Unią Europejską na1 st styczeń 2.007za pośrednictwem parlamentu i stają się stronami traktatu (na mocy odpowiednich traktatów akcesyjnych ).

Ratyfikacja w referendum i głosowaniu parlamentarnym

• Hiszpania głosowali na „tak” w referendum doradczym20 lutego 2005. Te hiszpańskie Kortezy potwierdził ten głos.

„Sí” (za): 76,73% (10 804 464 głosujących) „Nie” (przeciw): 17,24% (2 428 409 głosujących) Biali i null: 6,03% (849 093 głosujących) Wskaźnik uczestnictwa: 42,32%. Wskaźnik absencji: 57,68%.

• Luksemburg głosowali na „tak”10 lipca 2005 r.. Parlament Luksemburg zatwierdzony w referendum wyniki końca 2005. Jest to 13 th stan ratyfikacji traktatu.

„Jo” (za): 56,52% (109 494 głosujących) Przeciw: 43,47% (84 221 głosujących) Biali i manekiny: 3,04% (5894 głosujących) Odrzucenie w referendum

• Francja głosowali na „nie” w referendum o29 maja 2005 r..

Ostateczne wyniki zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną  : „Tak” (za): 12 808 270 głosów (45,33% oddanych głosów) „Nie” (przeciw): 15 449 508 głosów (54,67%). Białe i nieważne: 730 522 głosów (2,52% głosujących). Frekwencja: 69,37% (28 988 300 głosujących) Wskaźnik absencji: 30,63% (12 800 902 głosujących). Zarejestrowanych na listach: 41 789 202 wyborców (dane z uwzględnieniem Francuzów mieszkających za granicą)

• Holandia głosuje przeciwko traktatowi w referendum konsultacyjnym, pierwszy odbędzie się w Holandii, na1 st czerwiec 2005 :

„  Voor  ” (za): 38,4% (2940730 głosujących) „  Tegen  ” (przeciw): 61,6% (4 705 685 głosujących) Frekwencja: 62,8% wyborców. Wskaźnik absencji: 37,2%. Brak decyzji

• W Słowacji ,11 maja 2005 r., Parlament zatwierdził traktat z 116 głosami za, 27 przeciw i 4 wstrzymujących się; Prezydent nie złożył jeszcze podpisu pod ustawą.
• W Niemczech ,27 maja 2005 r.The Bundesrat potwierdził (z 16 landów , 15 głosami, a tylko jednym głosie wstrzymującym się, że landu Meklemburgia-Pomorze Przednie ) w bardzo korzystnej wstępnym głosowaniu w Bundestagu . Prezydent Republiki Federalnej Niemiec musi jeszcze podpisać ten instrument, który będzie robił, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł w sprawie odwołania złożonego przez posła CSU (sovereignist prawej) Peter Gauweiler przeciwieństwie do Traktatu. Sąd Konstytucyjny czeka na wyjaśnienie sytuacji (por. Die Welt ,1 st listopad 2006). Ściśle mówiąc, wobec braku podpisu prezydenta Niemcy traktatu nie ratyfikowały.
• W Wielkiej Brytanii , minister spraw zagranicznych Jack Straw ogłosił zawieszenie konstytucji referendum w swoim kraju na6 czerwca 2005 ;
• Czechy , po prezydenta, mniejszość w parlamencie, poprosił o zawieszeniu procesu ratyfikacji na7 czerwca 2005 r.(po francuskim i holenderskim podwójnym „nie”, a następnie decyzja Wielkiej Brytanii o zawieszeniu procesu ratyfikacji) postanawia wystąpić o kontynuację ratyfikacji poprzez podpisanie wspólnej deklaracji z innymi krajami Europy Środkowo-Wschodniej (10 czerwca 2005 r.).
• Chociaż ostatnia Rada Europejska w Brukseli pod przewodnictwem Luksemburga zgodziła się na przerwę w procesie ratyfikacji (deklaracje końcowe Rady nie mają jednak skutków prawnych), później padły różne i sprzeczne oświadczenia. Premier Luksemburga Jean-Claude Juncker zdecydował, że referendum 10 lipca odbędzie się zgodnie z harmonogramem, Estonia zdecydowała się na dalszą ratyfikację parlamentarną, podczas gdy inne kraje zdecydowały się na odłożenie referendów lub głosowań parlamentarnych (szczególnie Szwecja, Dania, Portugalia). W innych krajach Nie podjęto jeszcze jasnej decyzji.

W ten sposób 16 krajów ratyfikowało traktat. Liczba ta wzrasta do 18, jeśli weźmiemy pod uwagę, że podpisanie traktatu przez prezydentów Niemiec i Słowacji jest niezbędnym krokiem do ratyfikacji, ale nie może go podważyć w dłuższej perspektywie.

W 2007 roku te 18 krajów reprezentowało 2/3 krajów członkowskich Unii i 66% ludności Unii.

Należy zauważyć, że te dane liczbowe nie pozwalają na ocenę ogólnego przylegania populacji do tego tekstu, ponieważ odbyły się tylko cztery referenda (dwie ratyfikacje: Hiszpania, Luksemburg i dwie odrzucenia: Francja, Holandia) w stosunku do 14 procesów drogą parlamentarną. Znaczący w tym względzie jest przykład Francji: zdecydowana większość posłów opowiedziała się za ratyfikacją, która została jednak odrzucona 55% głosów w referendum29 maja 2005.

Status stanowisk państw członkowskich w sprawie ratyfikacji

Kraj	Data ratyfikacji	Sposób ratyfikacji	Wyniki
Niemcy	12 maja 2005 r. 27 maja 2005 r.	Rada Federalna Bundestagu ( Bundesrat )	TAk
	?	Podpis Prezydenta	-
Austria	11 maja 2005 r. 25 maja 2005 r.	Rada Narodowa (Nationalrat) Rada Federalna (Bundesrat)	TAk
Belgia	28 kwietnia 2005 19 maja 2005 17 czerwca 2005 20 czerwca 2005 29 czerwca 2005 19 lipca 2005 r. 8 lutego 2006	Senat Izba Reprezentantów Belgii Parlament Regionu Stołecznego Brukseli Parlament Wspólnoty Niemieckojęzycznej Parlament Waloński Parlament Wspólnoty Francuskiej Belgii Parlament flamandzki	TAk
Cypr	30 czerwca 2005	Izba Reprezentantów	TAk
Dania	-	Proces ratyfikacji zawieszony
Hiszpania	20 lutego 2005 28 kwietnia 2005 18 maja 2005	Referendum konsultacyjne Kongres Deputowanych Senatu	TAk
Estonia	9 maja 2006	Riigikogu	TAk
Finlandia	5 grudnia 2006	Eduskunta	TAk
Francja	29 maja 2005	Referendum	nie
Grecja	19 kwietnia 2005	Rada Greków	TAk
Węgry	20 grudnia 2004 r.	Zgromadzenie Narodowe	TAk
Irlandia	-	Proces ratyfikacji zawieszony
Włochy	25 stycznia 2005 6 kwietnia 2005	Izba Deputowanych Senatu Republiki	TAk
Łotwa	2 czerwca 2005	Saeima	TAk
Litwa	11 listopada 2004 r.	Seimas	TAk
Luksemburg	28 czerwca 2005 10 lipca 2005 r. 25 października 2005	Izba Deputowanych (pierwszy głos) Referendum konsultacyjne Izba Deputowanych (drugi głos)	TAk
Malta	6 lipca 2005	Parlament	TAk
Holandia	1 st czerwiec 2005 2 czerwca 2005	Referendum konsultacyjne Wycofanie projektu ustawy bez głosowania	nie
Polska	-	Proces ratyfikacji zawieszony
Portugalia	-	Proces ratyfikacji zawieszony
Republika Czeska	-	Proces ratyfikacji zawieszony
Wielka Brytania	-	Proces ratyfikacji zawieszony
Słowacja	11 maja 2005 r. -	Rada Narodowa	TAk
		Podpis Prezydenta	-
Słowenia	1 st lutego 2005	Zgromadzenie Narodowe	TAk
Szwecja	-	Proces ratyfikacji zawieszony

Nowe kraje członkowskie

Bułgaria i Rumunia już ratyfikowały traktat, ratyfikując swój traktat akcesyjny (wszedł w życie 1 st styczeń 2.007). Zobacz artykuł I.2 tego traktatu akcesyjnego.

Parlament	Przestarzały	Wyniki		Podpis głowy państwa
Bułgaria	11 maja 2005 r.	TAk. 231 głosów za, 1 przeciw.		Podpisać
Rumunia	17 maja 2005 r.	TAk. 434 głosy za, brak przeciw.		Podpisać

Artykuł II.1 tego samego traktatu czyni je również stronami traktatu nicejskiego w przypadku braku pełnej ratyfikacji traktatu konstytucyjnego, co ma miejsce.

Wejście w życie

Gdyby został wcześniej ratyfikowany przez wszystkie państwa sygnatariuszy? 29 października 2006(25 dokumentów ratyfikacyjnych zdeponowanych w Rzymie ), Traktat Konstytucyjny wszedłby w życie w dniu…1 st listopad 2.006. W przeciwnym razie niniejsze wejście w życie nastąpi, w stosownych przypadkach, "  pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego przez Państwo-Sygnatariusza, które jako ostatnie dokona tej formalności  " (artykuł IV-447.2 Traktatu).

Ponadto, ostatni komunikat w sprawie Traktatu Aktu Końcowego ( n O  30) stwierdza, że „jeśli na koniec okresu dwóch lat [to po29 października 2006], cztery piąte państw członkowskich ratyfikowało ten traktat, a jedno lub więcej państw członkowskich napotkało trudności w przeprowadzeniu tej ratyfikacji, Rada Europejska zajmuje się tą kwestią” . 4 / 5 p , to jest stany 20 spośród 25 państw członkowskich sygnatariusza Traktatu, oprócz Bułgaria i Rumunia, uważane wstecznie od sygnatariuszy (w tym przystąpienia do1 st styczeń 2007zmienia tę proporcję). Jednak w1 st styczeń 2.007, 17 państw członkowskich już ratyfikowało traktat, 3 nie ratyfikowało go z powodu referendum (Francja i Holandia) lub niezgłoszonego odwołania do Federalnego Trybunału Konstytucyjnego w Karlsruhe (Niemcy) i 7 dopiero rozpoczyna procedurę ratyfikacyjną (Wielka Brytania). , Irlandia, Szwecja, Dania, Czechy, Polska i Portugalia).

Jednak kanclerz Niemiec Angela Merkel , urzędująca przewodnicząca Unii Europejskiej w pierwszej połowie 2007 roku, od początku roku wielokrotnie powtarzała, że ​​18 państw członkowskich już ratyfikowało traktat, który wydaje się obejmować również Niemcy. w tej liczbie i „  że ich opinia musi być uwzględniona  ”.

W Madrycie to rzeczywiście 18 państw członkowskich uznało, że ratyfikowało traktat, spotkało się w dniu26 stycznia 2007, przy nieformalnym wsparciu Irlandii i Portugalii. Kraje, które powiedziały „nie” (Francja i Holandia) oraz kraje, które wydają się wrogie ratyfikacji (Czechy na czele) nie zostały zaproszone na to spotkanie na najwyższym szczeblu. 18 krajów zadeklarowało: „chcieć pracować na podstawie Traktatu Konstytucyjnego w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie tekstu, który zachowuje jego treść i równowagę  ” z państwami członkowskimi, które nie odrzuciły ratyfikacji lub które jeszcze nie wyraziły zgody. . Zasada nowego tekstu na konferencji międzyrządowej w drugiej połowie 2007 r. i nosiłaby tytuł Traktat reformujący (przyszły traktat lizboński) zastępujący Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską Traktatem o Funkcjonowaniu Unii i przyjmujący podstawy Traktat konstytucyjny, został zatwierdzony przez 27 państw członkowskich podczas Rady Europejskiej z dnia23 czerwca 2007.

Jednak nowe zasady dotyczące większości kwalifikowanej w Radzie Europejskiej i Radzie (art. I-25) miałyby zastosowanie dopiero od: 1 st listopad +2.009lub po wyborach do Parlamentu Europejskiego. Modyfikacja zasad powoływania członków Komisji nie powinna nastąpić przed 2014 r., czyli pod koniec kadencji pierwszej Komisji powołanej po ewentualnej ratyfikacji Traktatu Konstytucyjnego (art. I-26.5 i 6). W przypadku braku tej ratyfikacji nadal będzie obowiązywał traktat nicejski.

Tekst traktatu

Tekst składa się z 448 artykułów, podzielonych na cztery części, poprzedzone preambułą.

Pierwsza część jest skutecznie zbliżona do konstytucji, zajmującej się instytucjonalną strukturą wspólnoty, druga część, znana jako „Karta Praw Podstawowych”, określa pewną liczbę praw obywatelskich, których stosowanie jest w jej warunkach poważnie ograniczone Ostatnie dwa artykuły, trzecia część zajmuje się „acquis communautaire”, czwarta część dotyczy przepisów ogólnych i końcowych (ratyfikacja, zmiany itp.). Numeracja artykułów jest ciągła, ale każdy numer artykułu jest poprzedzony cyframi rzymskimi części, do której należy: pierwsza część kończy się artykułem I-60, a druga część zaczyna się od 1 artykułu II-61.

Do tekstu traktatu dołącza się z jednej strony 36 protokołów dotyczących konkretnych tematów, takich jak rola parlamentów narodowych, stosowanie zasad pomocniczości i proporcjonalności czy konkretne kwestie do niektórych krajów, z drugiej zaś aneks I, który zawiera wykaz produktów objętych wspólną polityką rolną oraz załącznik II zawierający wykaz krajów i terytoriów zamorskich objętych systemem stowarzyszenia z Unią Europejską.

Tekst sporządzono w dwudziestu językach urzędowych Unii oraz w języku irlandzkim (art. IV-448 (1)). Wersje traktatu w języku bułgarskim , rumuńskim i tureckim zostały również ustalone ze względu na status dla tych trzech krajów obserwatorów podczas sporządzania traktatu. Obowiązują dopiero od traktatów akcesyjnych (podpisane25 kwietnia 2005 r.dla Bułgarii i Rumunii ) zostały ratyfikowane i weszły w życie1 st styczeń 2.007. Nie dotyczy to jeszcze wersji tureckiej (negocjacje akcesyjne dopiero się rozpoczęły). Pozostałe kraje kandydujące, Chorwacja i Macedonia , nie były traktowane tak samo, Chorwaci podpisali jedynie deklarację załączoną do traktatu jako kraj obserwatora, a oficjalny status kandydata macedońskiego nie został jeszcze zbadany przez Komisję.

Chronologia Unii Europejskiej

Podpis   Wejście w życie   Nazwa traktatu

1948 1948 Traktat Brukselski

1951 1952 Traktat EWWiS

1954 1955 Porozumienie paryskie

1957 1958 Traktat Rzymski (TWE) Traktat Euratom

1965 1967 Traktat fuzyjny

1975 1976 instytucja nieoficjalna

1986 1987 Jednolity Akt Europejski

1992 1993 Traktat z Maastricht ( TUE i TWE )

1997 1999 Traktat Amsterdamski ( TUE i TWE )

2001 2003 Traktat z Nicei ( TUE i TWE )

2007 2009 Traktat Lizboński ( TUE i TFUE )

Trzy filary Unii Europejskiej

Wspólnoty Europejskie

Europejska Wspólnota Energii Atomowej (Euratom)

Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWWiS)

Rozpadł się w 2002 roku

Unia Europejska (UE)

Wspólnota Gospodarcza Europejskiej (CEE)

Wspólnota Europejska (WE)

TREVI

Wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne (WSiSW)

Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych (CPJMP)

Europejska współpraca polityczna  (EPC)

Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa (WPZiB)

Western Union (OU)

Unia Zachodnioeuropejska (UZE)

Rozpadł się w 2011 r

Źródła

Bibliografia

1. „  Przybornik traktatu lizbońskiego, Valéry Giscard d'Estaing  ”, Le Monde.fr ,26 października 2007( ISSN  1950-6244 , przeczytane online , dostęp 30 sierpnia 2017 ).
2. „2006 lub 2009: kiedy TWE wchodzi w życie?” » , przez eurodeputowanego Alaina Lipietza .
3. „Europa – Gniew Watykanu” , Le Point , numer 1 603.
4. Kiedy prezydent Chirac odmówił wzmianki o „chrześcijańskich korzeniach Europy”
5. Briefing prasowy Prezydenta Republiki Jacquesa Chiraca na temat negocjacji w sprawie Konstytucji Europejskiej, mianowania nowego przewodniczącego Komisji Europejskiej i nowego ministra spraw zagranicznych Europy, Bruksela 17 czerwca 2004 r. .
6. „Chrześcijańskie korzenie Europy: odpowiedź na Pierre Moscovici”
7. „Spór wokół słów Pierre’a Moscoviciego o chrześcijańskich korzeniach Europy”
8. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Łotwy: Obecny status Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy .
9. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Łotwy: Działalność informacyjna na temat Konstytucji UE .
10. Jean François-Poncet , „  Traktat Lizboński  ” , w sprawie Senatu .fr ,30 stycznia 2008(dostęp 7 grudnia 2016 r . ) .
11. „  Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy  ” , EUR-Lex (dostęp 7 grudnia 2016 r . ) .

• Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu zatytułowanego „  Appel des 200  ” (patrz lista autorów ) .

Uzupełnienia

Dogłębne odczyty

• Prawo międzynarodowe, prawo europejskie a hierarchia norm . Terry Olson, Paul Cassia . Prawo i sprawiedliwość. PUF. ( ISBN  2-13-055494-6 ) .

Powiązane artykuły

• Referendum w sprawie konstytucji europejskiej
• Konwencja o przyszłości Europy
• Dokumenty przedstawiające stanowisko w sprawie europejskiego traktatu konstytucyjnego
• Prawo porównawcze - Prawo konstytucyjne - Prawo europejskie
• Hierarchia standardów - Pewność prawna
• Stany Zjednoczone Europy — suwerenność narodowa

Linki zewnętrzne

• Wersja ostateczna w formacie HTML, z załącznikami, deklaracjami i protokołami
• Projekt Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy Konwentu * (format PDF)
• Informacja z Senatu Francji dotycząca konstytucji europejskiej . Obejmuje to w szczególności Porównanie z obowiązującymi traktatami, które daje dobre wyobrażenie o wpływie konstytucji europejskiej z komentarzem do każdego artykułu konstytucji, podkreślającym wszelkie zmiany dokonane w porównaniu z poprzednimi tekstami.
• (Skonsolidowany) tekst Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE).
• (Skonsolidowany) tekst Traktatu o Unii Europejskiej (TUE).
• Traktat ustanawiający konstytucję dla Europy (Rzym, 29 października 2004 r.) Wersja dostępna na stronie CVCE.