Rada Narodowa Republiki Słowackiej

Rada Narodowa
(sk) Národná rada

VIII th  Rady Narodowej

Logo Rady Narodowej. Prezentacja
Rodzaj Jednoizbowy
kreacja 1848
1993(obecna forma)
Miejsce Bratysława
Czas trwania mandatu 4 lata
Przewodnictwo
Prezydent Boris Kollár  ( Sme Rodina )
Wybór 20 marca 2020 r.
Struktura
Członkowie 150 krajowych doradców
Aktualny skład. Kluczowe dane
Grupy polityczne

Rząd (93)

Sprzeciw (57)

Kluczowe dane
Wybór
System wyborczy Hagenbacha-Bischoffa proporcjonalne
Ostatnie wybory 29 lutego 2020

Budynek Rady Narodowej

Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Zdjęcie miejsca spotkania. Różny
Stronie internetowej nrsr.sk
Zobacz również Polityka na Słowacji

Rada Narodowa Republiki Słowackiej (w słowackim  : Rada Narodowa Slovenskej republiky , w skrócie Rada Narodowa lub NR SR ) był jednoizbowy parlament z Słowacji od 1993 roku . Obejmuje 150 zastępców.

Fabuła

Początki

Pierwsza Słowacka Rada Narodowa powstała w 1848 roku, ale jej istnienie było krótkotrwałe. Słowacki parlamentaryzm rozwinął się dopiero dzięki deputowanym tej narodowości wybranym do sejmu Węgier , Słowacji będącej wówczas częścią Cesarstwa Austro-Węgier . Druga Rada Narodowa zbiera się wwrzesień 1918na krótko przed końcem I wojny światowej i ujawnił pragnienie narodu słowackiego, by żyć razem z narodem czeskim . Zostaje on jednak zniesiony wStyczeń 1919.

II wojna światowa i reżim komunistyczny

W 1938 r. , w odpowiedzi na wolę władz centralnych Czechosłowacji nieuznawania autonomii Słowacji , przedstawiciele słowackich partii politycznych ogłosili ją jednostronnie, uznając jednocześnie organy władzy centralnej. Pierwsze wybory do Słowackiego Zgromadzenia Krajowego odbywają się rok później. Pod wpływem nazistowskich Niemiec Zgromadzenie ogłasza niepodległość Republiki Słowackiej w tym samym roku 1939 i przekształca się, w czasie organizowania wyborów, które nigdy nie odbędą się, w Zgromadzenie Republiki Słowackiej. W tym samym czasie Słowacy na emigracji założyli III Słowacką Radę Narodową, a także słowacki ruch oporu na terenie samego kraju. To właśnie ta podziemna Rada Narodowa pod koniec II wojny światowej stała się oficjalnym organem władzy i reprezentacji narodu słowackiego.

Rada Narodowa była utrzymywana w okresie reżimu komunistycznego w Czechosłowacji , od 1945 do 1989 roku , ale z ograniczonymi uprawnieniami. Chociaż konstytucja federalna z 1968 r. uznała istnienie dwóch krajów związkowych, każde z własną Radą Narodową, dominacja Komunistycznej Partii Czechosłowackiej poważnie ograniczyła pole manewru słowackiego organu parlamentarnego.

Autonomia, potem niezależność

W 1989 roku Aksamitna Rewolucja obaliła reżim komunistyczny istniejący od 1945 roku , a Rada Narodowa dokooptowała nowych deputowanych, którzy nie wywodzili się z tendencji komunistycznych. Pierwsze wolne wybory odbywają się rok później. W następstwie 1992 wyborach , że Czesi i Słowacy osiągnęły porozumienie w sprawie podziału Czechosłowacji . Po przyjęciu 17 lipca „Deklaracji o suwerenności Republiki Słowackiej  ”, Krajowa Rada stoi na stanowisku, 1 st październik nazwę Rady Narodowej Republiki Słowackiej oraz niezależność została oficjalnie ogłoszona w dniu1 st styczeń 1.993.

Prezesi od 1993 roku

Nazwisko Daty mandatów Lewo
Iwan Gaszparowicz 23 czerwca 1992 29 października 1998 HZDS
Józef Migaš 29 października 1998 15 października 2002 r. SDĽ
Paweł Hruszowski 15 października 2002 r. 7 lutego 2006 KDH
Béla Bugár (tymczasowy) 7 lutego 2006 5 lipca 2006 r. SMK-MKP
Paweł Paška 5 lipca 2006 r. 8 lipca 2010 SMER-SD
Ryszard Sulík 8 lipca 2010 13 października 2011 SaS
Paweł Hruszowski 13 października 2011 4 kwietnia 2012 KDH
Paweł Paška 4 kwietnia 2012 17 listopada 2014(rezygnacja) SMER-SD
Piotr Pellegrini 25 listopada 2014 23 marca 2016 SMER-SD
Andrzej Danko 23 marca 2016 20 marca 2020 r. SNS
Boris Kollár 20 marca 2020 r. Aktywny Sme Rodina

Metoda głosowania

Rada Narodowa Republiki składa się ze 150 mandatów obsadzanych na czteroletnią kadencję przez wieloosobową reprezentację proporcjonalną z listami otwartymi i progiem wyborczym wynoszącym 5% w jednym okręgu narodowym . Próg wzrasta do 7% dla koalicji mniej niż czterech partii i do 10% poza nią. Wyborcy mają możliwość oddania do czterech głosów preferencyjnych na kandydatów z wybranej listy w celu zwiększenia na niej swojego miejsca. Po przeliczeniu głosów mandaty rozdzielane są pomiędzy wszystkie partie lub koalicje, które przekroczyły próg wyborczy według tzw. metody Hagenbacha-Bischoffa , a pozostałe mandaty na największą resztę.

Wyborcy mogą skorzystać z głosowania korespondencyjnego, jeśli sobie o to poproszą, także ci mieszkający za granicą. W przypadku uzyskania prawa do głosowania w wieku 18 lat kandydaci na posła muszą mieć ukończone 21 lat, mieszkać na stałe w kraju i wpłacić kaucję w wysokości 17 000 euro, której nie wpłaca się mu tylko wtedy, gdy partia, dla której jest kandydat uzyskuje co najmniej 2% oddanych głosów.

Funkcje

Procedura ustawodawcza

Rada Narodowa, jako organ ustawodawczy , ma prawo uchwalać, zmieniać i uchylać ustawy . Odpowiada także za rewizję Konstytucji. Organami właściwymi do proponowania tekstów legislacyjnych są rząd , posłowie i komisje parlamentarne. Procedura odbywa się w trzech czytaniach.

Pierwszy wykład

Jest to debata ogólna, podczas której nie można żądać żadnych poprawek ani modyfikacji. Na zakończenie tej debaty Rada Narodowa może odrzucić tekst, odesłać go autorowi do samodzielnego wprowadzenia zmian lub odesłać do drugiego czytania.

Drugie czytanie

To najważniejszy krok. Tekst trafia najpierw do komisji, która wyznacza sprawozdawcę. W przypadku mianowania kilku komisji wyznaczają one wspólnego sprawozdawcę. Rada nie może rozpocząć obrad przed upływem co najmniej czterdziestu ośmiu godzin od otrzymania zawiadomienia o raporcie komisji (komitetów). To wtedy można składać i głosować poprawki. W tym celu każda poprawka musi być poparta przez co najmniej piętnastu posłów.

Trzecie czytanie

Chodzi po prostu o zatwierdzenie tekstu przez zgromadzenie plenarne. Można zaproponować jedynie korektę błędów legislacyjnych, technicznych lub językowych. Aby zaproponować poprawkę, musi ją poprzeć co najmniej trzydziestu posłów.

Funkcja sterowania

Kontrola rządowa

Republika Słowacka jest system parlamentarny , rząd spełnia jego zarządzania do Rady Narodowej.

W związku z tym deputowani muszą zatwierdzić, w ciągu trzydziestu dni od powołania prezydenta rządu , program rządowy. Kontrolują jego stosowanie. Ponadto Prezes Rządu może w każdym czasie wystąpić z wnioskiem o zatwierdzenie przez Krajową Radę wniosku o wotum zaufania, którego odrzucenie prowadzi do dymisji władzy wykonawczej. Ponadto każdy poseł może skierować interpelację do ministra , który ma obowiązek na nią odpowiedzieć. Jeżeli Rada siedzi na czwartek , jego agenda automatycznie obejmuje zapytania rządową godzinę w 2  P.M. , a spodziewane są wszyscy ministrowie uczestniczyć.

O ile rząd jest kolektywnie odpowiedzialny za swoje działania, a każdy minister indywidualnie odpowiedzialny za jego zarządzanie, NRSR może przegłosować wotum nieufności o indywidualnym, kolektywnym charakterze. Każdy taki wniosek musi być zgłoszony przez co najmniej trzydziestu posłów i zostanie uznany za przyjęty tylko wtedy, gdy uzyska co najmniej 76 głosów, czyli bezwzględną większość posłów.

Kontrola budżetu

Rada Narodowa oraz sejmowa komisja finansowo-budżetowa są konsultowane przy opracowywaniu ustawy o budżecie państwa . Ustawa ta musi zostać złożona do biurka najpóźniej do 15 listopada i poddana pod głosowanie do 31 grudnia , zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą. Kontrola nad środkami publicznymi w czasie przeglądu budżetu państwa jest pełna i dotyczy również obronności i ubezpieczenia zdrowotnego . Należy również zauważyć, że NRSR posiada autonomię budżetową, a jej budżet jest zarządzany przez kontrolowaną przez nią kancelarię.

Po uchwaleniu budżetu państwa kontroluje jego wykonanie. W ten sposób zatwierdza ustawę regulującą roczne sprawozdania finansowe, może prowadzić dochodzenia poza siedzibą i na miejscu oraz zwrócić się do wyższego urzędu kontrolnego, którego nie wyznacza, ale który ma, o przeprowadzenie dowolnej kontroli lub weryfikacji, którą uzna za użyteczną . Ponadto co trzy miesiące otrzymuje rządowy raport o własnych wydatkach.

Spotkania

Uczestniczy we wniosku do Prezydenta Republiki sędziów Trybunału Konstytucyjnego i Prokuratora Generalnego Słowacji . Odpowiada również wyłącznie za wybór Publicznego Obrońcy Praw , funkcję utworzoną w 2002 roku . W rzeczywistości do Rady Narodowej należy wybór osoby piastującej to stanowisko spośród kandydatów mających poparcie co najmniej piętnastu posłów.

Kompozycja

  • Większość partii zaznaczono pogrubioną czcionką.
Lewo Siedzenia %
Zwykli ludzie i niezależne osobowości - NOVA (OĽaNO-NOVA) 53 35,3
SMER - socjaldemokracja (SMER-SD) 38 25,3
Jesteśmy rodziną (Sme Rodina) 17 11,3
Partia Ludowa „Nasza Słowacja” (ĽS-NS) 17 11,3
Wolność i solidarność (SaS) 13 8,7
Dla ludzi (ZĽ) 12 8

Załącznik

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. [hhttp://archive.ipu.org/parline-f/reports/1285.htm Rada Narodowa (Rada Narodowa)] Unia Międzyparlamentarna
  2. (w) międzyparlamentarnej Unii , "  baza danych IPU Parline: Sslovakia (Rada Narodowa), System wyborczy  " na ipu.org (dostęp na 1 st marca 2016 ) .
  3. Nenájdený dokument
  4. Prieskum: Voľby by vyhral Smer, OĽaNO-NOVA mimo parlamentu