Syama Prasad Mukherjee

Syama Prasad Mookerjee Obraz w Infobox. Funkcje
Członek pierwszego okręgu Lok Sabha ( d )
Kalkuta Południowo-Wschodni Okręg wyborczy Lok Sabha ( en )
1952 -23 czerwca 1953
- Sadhan Gupta ( w )
Minister Handlu i Przemysłu
15 sierpnia 1947 -6 kwietnia 1950
- Nityanand Kanungo ( w )
Członek komitetu doradczego Zgromadzenia Ustawodawczego Indii ( d )
od 24 stycznia 1947
Członek indyjskiego zgromadzenia konstytucyjnego
6 lipca 1946 -24 stycznia 1950 r
Rektor Uniwersytetu w Kalkucie
8 sierpnia 1934 -7 sierpnia 1938
Hassan Suhrawardy ( we ) Azizul Haque ( w )
Biografia
Narodziny 6 lipca 1901
Kalkuta
Śmierć 23 czerwca 1953 lub 24 czerwca 1953
Dżammu i Kaszmir
Narodowość indyjski
Trening Presidency College ( Bachelor of Arts ) (do1921)
Presidency College ( Master of Arts ) (1921-1923)
Zajęcia Polityk , prawnik , profesor uniwersytetu
Tata Ashutosh Mukherjee ( we )
Rodzeństwo Umaprasad Mukhopadhyay ( d )
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet w Kalkucie
Religia hinduizm
Partie polityczne Hindu Mahasabha
Bharatiya Jana Sangh ( en )
Indyjski Kongres Narodowy
Różnica Doktor honoris causa z Uniwersytetu w Kalkucie

Syama Prasad Mukherjee, czasami Syama Prasad Mookerjee (6 lipca 1901 - 23 czerwca 1953) był indyjskim politykiem, prawnikiem i akademikiem, który był ministrem przemysłu i zaopatrzenia w rządzie premiera Jawaharlala Nehru . Po sporze z Nehru, Mukherjee opuścił Indyjski Kongres Narodowy i w 1951 roku założył Bharatiya Jana Sangh, nacjonalistyczną partię prawicową (która później stała się BJP ).

Wczesne życie i kariera akademicka

Śyama Prasad Mukherjee urodził się w bengalskim rodziny na6 lipca 1901w Kalkucie . Jego ojcem był Sir Ashutosh Mukherjee, sędzia Sądu Najwyższego Kalkuta, Bengal, który również pełnił funkcję wicekanclerza na Uniwersytecie w Kalkucie . Jego matką była Dame Jogamaya Devi Mukherjee. Syama Prasad miał trzech braci: Ramę Prasada, urodzoną w 1896 r., Uma Prasada, urodzoną w 1902 r. I Bamę Prasad Mukherjee, urodzoną w 1906 r. Miał także 3 siostry: Kamalę, urodzoną w 1895 r., Amalę, urodzoną w 1905 r. I Ramalę, urodzoną w 1908.

Studiował od 1906 roku w Instytucie Mitry w Kalkucie. W 1917 roku został przyjęty do Presidency College . Pierwszy egzamin „ Inter Arts ” w 1919 r., Dyplom z języka angielskiego uzyskał w 1921 r. Ożenił się z Sudha Devi,16 kwietnia 1922. Mukherjee uzyskał w 1923 r. Tytuł magistra języka bengalskiego, a BL w 1924 r. Status członka Senatu uzyskał W 1923 r.

Zostając prawnikiem w Sądzie Najwyższym w Kalkucie w 1924 r., W tym samym roku zmarł jego ojciec, wyjechał z Indii do Anglii w 1926 r., Ukończył aplikację prawniczą w Lincoln's Inn i wstąpił do brytyjskiej adwokatury. W wieku 33 lat został najmłodszym rektorem Uniwersytetu w Kalkucie w 1934 r. I piastował to stanowisko do 1938 r. Podczas tego mandatu Tagore wygłosił pierwsze w historii przemówienie w języku bengalskim. Język ojczysty stał się w tym czasie przedmiotem egzaminów na uniwersytecie.

Kariera polityczna przed uzyskaniem niepodległości

Wydaje się, że początek kariery politycznej Sjamy Prasada Mukherjee rozpoczął się w 1929 r., Kiedy to wstąpił do Bengalskiej Rady Legislacyjnej, gdzie zasiada jako przedstawiciel Indyjskiego Kongresu Narodowego (INC). Jednak Mukherjee zrezygnował z tego organu w następnym roku, po decyzji INC o bojkocie legislatury. Zakwestionuje wybory jako kandydat niezależny i został wybrany w tym samym roku

Mukherjee został wybrany do Kongresu w 1937 r. Podczas wyborów, które dały władzę koalicji Partia Krishak Praja i Liga Muzułmańska . Mianowany ministrem finansów prowincji Bengal w 1941 r. Złożył rezygnację20 listopada 1942, oskarżając rząd brytyjski o próbę pociągnięcia Indii za wszelką cenę i krytykując jego represyjną politykę wobec Ruchu Quit India .

Przywódca hinduskiej mahasabhy

Mukherjee dołączył do Hindu Mahasabha w 1939 roku i został jej pełniącym obowiązki prezydenta w tym samym roku. W 1940 roku został powołany na stanowisko prezesa Organizacji Pracy11 lutego 1941Mukherjee powiedział na wiecu hinduskim, że jeśli muzułmanie chcą mieszkać w Pakistanie, powinni „spakować torbę i bagaż i opuścić Indie… (o), kiedy tylko chcą”.

Mukherjee stanął na czele podziału Bengalu w 1946 r., Aby zapobiec włączeniu Hindusów - większości obszarów wschodniego Pakistanu z większością muzułmańską  ; Spotkanie, które odbyło się w dniu Mahasabha15 kwietnia 1947w Tarakeswar upoważniony do podjęcia środków w celu zabezpieczenia podziału Bengalu. Plik2 maja 1947, napisał list do lorda Mountbattena, w którym powiedział mu, że Bengal musi zostać podzielony, nawet jeśli Indie nie zostały podzielone. Sprzeciwił się także niepowodzeniu kandydatury królestwa, ale niezależnego od Bengalu, złożonej w 1947 roku przez Sarata Bose, brata Subhasa Chandry Bosego i bengalskiego polityka muzułmańskiego Huseyina Shaheeda Suhrawardy .

Na jego poglądy duży wpływ miało ludobójstwo Noachalów w Bengalu Wschodnim , gdzie tłumy należące do ligi muzułmańskiej masakrowały Hindusów.

Sprzeciw wobec ruchu „Quit India”

Po oficjalnej decyzji Hindu Mahasabha o bojkocie ruchu Quit India , takiego jak komuniści i Liga Muzułmańska, Mukherjee napisał list do rządu brytyjskiego z informacją, jak zareagować na ruch „Quit India”. W tym liście z datą26 lipca 1942, on pisze:

„Pozwólcie, że odniosę się teraz do sytuacji, która może powstać w prowincji w wyniku szerokiego ruchu zainicjowanego przez Kongres. Każdemu, kto w czasie wojny planuje wzniecić masowe nastroje, wynikające z wewnętrznych niepokojów lub niepewności, musi oprzeć się jakikolwiek rząd, który może w tej chwili funkcjonować ”

W tym liście Mukherjee ponownie potwierdził, że Fazlul Haq na czele rządu bengalskiego wraz ze swoim partnerem w sojuszu Hindu Mahasabha dołożą wszelkich starań, aby pokonać Ruch porzucenia Indii w prowincji Bengal i przedstawią konkretną propozycję w tym względzie. Co dotyczy tego :

„Pytanie brzmi, jak walczyć z tym ruchem (Quit India) w Bengalu? Administracja prowincji musi być prowadzona w taki sposób, aby mimo usilnych starań Kongresów ruch ten nie mógł zakorzenić się w prowincji. Powinniśmy móc, zwłaszcza odpowiedzialni ministrowie, móc powiedzieć opinii publicznej, że wolność, dla której Kongres zapoczątkował ruch, należy już do przedstawicieli ludu. Na niektórych obszarach może być ograniczone w nagłych wypadkach. Indianie mają zaufanie do Brytyjczyków, nie troszczą się o Wielką Brytanię, nie o jakąkolwiek korzyść, którą Brytyjczycy mogą odnieść, ale o utrzymanie obronności i wolności samej prowincji. Ty, jako gubernator, będziesz pełnić funkcję konstytucyjnego przywódcy prowincji i będziesz kierować się wyłącznie radą swojego ministra.

Shyam Prasad zakończył list dyskusją do ruchu masowego zorganizowanego przez Kongres. Wyraził obawę, że ruch ten spowodowałby wewnętrzny chaos i zagroziłby bezpieczeństwu wewnętrznemu podczas wojny przez ekscytujące powszechne odczucia i jest zdania, że ​​żaden rząd u władzy nie ma. aby ją stłumić, ale według niego nie mogło to być dokonane tylko przez prześladowania ... W tym liście wspomina o rozsądnych środkach, jakie należy podjąć, aby zaradzić tej sytuacji ... "

.

Kariera polityczna po uzyskaniu niepodległości

Premier Jawaharlal Nehru powołał Mukherjee do Tymczasowego Rządu Centralnego na stanowisko ministra przemysłu i dostaw ,15 sierpnia 1947. Mukherjee zaczął mieć spory z Mahasabhą po zabójstwie Mahatmy Gandhiego, w wyniku którego Sardar Patel obwiniał organizację za stworzenie atmosfery w kraju, która doprowadziła do Gandhiego i jego morderstwa. Mukherjee zasugerował, by organizacja zawiesiła lewicową działalność polityczną i organizację w tym samym roku, wkrótce po tym, jak to uczynił.

Mukherjee zrezygnował z KC Neogy z Rady Ministrów 8 kwietnia 1950z powodu sporu w sprawie paktu delhijskiego z 1950 r. z premierem Pakistanu Liaquatem Ali Khanem . Mukherjee stanowczo sprzeciwiał się ich wspólnemu paktowi o ustanowieniu komisji mniejszości i zagwarantowaniu praw mniejszości w obu krajach, ponieważ uważał, że pozostawiło to Hindusów w Bengalu Wschodnim na łasce Pakistanu. Przemawiając na wiecu w Kalkucie, w21 majaPowiedział, że jedyną możliwą opcją w obecnej sytuacji jest wymiana ludności i towarów na szczeblu rządowym, na szczeblu regionalnym między stanami Tripura, Assam, Bengal Zachodni i Bihar w Bengalu Wschodnim i Indii.

Po konsultacji z MS Golwalkarem z Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS), Mukherjee założył partię Bharatiya Jana Sangh,21 października 1951w Delhi i został jego pierwszym prezydentem. W wyborach w 1952 r. Partia Bharatiya Jana Sangh (BJS) zdobyła 3 mandaty w parlamencie Indii , w tym mandat Mukherjee. W parlamencie utworzył Narodową Partię Demokratyczną, która składała się z 32 posłów i 10 członków Rajya Sabha , która jednak nie została uznana przez marszałka za partię opozycyjną. BJS zostało stworzone w celu budowania narodu i „nacjonalizacji” wszystkich nie-Hindusów poprzez „zaszczepienie Bharatii w kulturze”. Partia była ideologicznie bliska SRR i powszechnie uważana za promotora hinduskiego nacjonalizmu.

Opinia w sprawie statutu autonomii stanu Dżammu i Kaszmir

Mukherjee zdecydowanie sprzeciwia się postrzeganiu art. 370 jako zagrożenia dla jedności kraju i walczył z nim w parlamencie i poza nim, a jednym z celów Bharatiya Jana Sangh było uchylenie tego artykułu. Nazwał porozumienia w ramach artykułu Bałkanizacja Indii i narodu trzy teoria szejka Abdullaha . Państwo uzyskało własną flagę u premiera, którego zezwolenie jest wymagane, aby każdy mógł wjechać do tego stanu. W przeciwieństwie do tego pranab Mukherjee powiedział kiedyś: „Ek desh mein ne Vidhan, ne Pradhan aur Ne Nishan nahi chalenge” (jeden kraj nie może mieć dwóch konstytucji , dwóch premierów i dwóch herbów narodowych ). Bharatiya Jana Sangh wraz z Hindu Mahasabha i Praja Parishad rozpoczęli obszerną Satjagrahę, aby usunąć przepisy.

Mukherjee odwiedził Kaszmir nielegalnie w 1953 r. I rozpoczął strajk głodowy, aby zaprotestować przeciwko prawu zabraniającemu obywatelom Indii osiedlania się w tym stanie oraz wymogowi posiadania przy sobie dowodów osobistych. Mukherjee chciał udać się do stanu Dżammu i Kaszmir, ale ze względu na siłę systemu zezwoleń nie otrzymał pozwolenia. Został aresztowany dnia11 majaw Lakhanpur podczas nielegalnego przekraczania granicy z Kaszmirem. Chociaż dowód osobisty władcy został unieważniony w wyniku jego starań, zmarł on z powodu więźnia, im23 czerwca 1953, w tajemniczych okolicznościach.

Jednak przed śmiercią zaakceptował sformułowanie autonomii dla stanu Dżammu i Kaszmir, z większą autonomią dla każdego regionu Dżammu, Kaszmiru i Ladakhu. W liście od17 lutego 1953 Nehru, w którym sugeruje: „(1) Obie strony potwierdzają, że jedność państwa zostanie zachowana i że zasada autonomii będzie miała zastosowanie do prowincji Dżammu - a także do Ladakhu i Doliny Kaszmiru. (2) wykonanie porozumienia z Delhi - które nadało temu państwu specjalny status, zostanie przedstawione na następnej sesji Zgromadzenia Ustawodawczego stanu Dżammu i Kaszmir. "

Według Balraja Madhoka, który później został przewodniczącym Jana Sangh, partia wycofała się z zaangażowania na rzecz autonomii państwowej i samorządu regionalnego na mocy dyrektywy centrali SRR w Nagpur .

Życie osobiste

Starszy brat Mukherjee, Rama Prasad, został sędzią Sądu Najwyższego w Kalkucie, a młodszy brat Umy zyskał sławę jako podróżnik i pisarz podróżniczy. Był żonaty z Sudha Devi przez 11 lat i miał pięcioro dzieci - ostatni, czteromiesięczny syn, zmarł na błonicę . Wkrótce potem, w 1933 lub 1934 roku, jego żona zmarła na podwójne zapalenie płuc . Shyama Prasad odmówił ponownego zawarcia związku małżeńskiego po jego śmierci. Imiona jego dwóch synów to Anutosh i Debatosh, podczas gdy jego dwie córki to Sabita i Arati. Jej wnuczka Kamala Sinha była ministrem stanu ds. Zagranicznych w ministerstwie IK Gujral.

Śmierć

Mukherjee został aresztowany przy wejściu do Kaszmiru 11 maja 1953. Wraz z dwoma aresztowanymi towarzyszami zostaje uwięziony w Centralnym Więzieniu Srinagar . Później przeniesiono ich do chaty poza miastem. Jego stan zaczął się pogarszać i zaczął odczuwać ból pleców i wysoką temperaturę w nocy między 19 a 1920 lipca. Zdiagnozowano u niego suche zapalenie opłucnej, na które cierpiał również w 1937 i 1944 roku. Doktor Ali Mohammad przepisał mu streptomycynę i proszki do iniekcji, jednak poinformował, że jego lekarz rodzinny powiedział mu, że streptomycyna nie działa w jego układzie. Lekarz powiedział mu jednak, że wyszły na jaw nowe informacje o leku i zapewnił, że wszystko będzie dobrze. Plik22 czerwca, poczuł ból w okolicy serca, zaczął parć i poczuł się tak, jakby tracił przytomność. Następnie został przewieziony do szpitala i tymczasowo zdiagnozowano zawał serca . Zmarł dzień później w tajemniczych okolicznościach. Rząd stanowy powiedział, że zmarł23 czerwca o 3:40 z powodu zawału serca.

Jego śmierć w areszcie wzbudziła podejrzenia w całym kraju i zażądano niezależnego śledztwa, w tym powagi na prośbę jego matki, Jogamaya Devi, Jawaharlala Nehru. Nehru powiedział, że zapytał wiele osób, które były świadome faktów i, według niego, śmierć Mukherjee nie jest tajemnicą. Jogamaya Devi nie przyjął odpowiedzi Nehru i wezwał do bezstronnego dochodzenia. Jednak Nehru zignorował ten list i komisja nie wszczęła żadnego dochodzenia. Mukherjee nie żyje, więc pozostaje przedmiotem kontrowersji.

Samotna pielęgniarka, Rajdulari Tiku, była obecna u jego boku w szpitalu. Według niej, kiedy Mukherjee zaczął płakać z bólu za lekarzem, odzyskała D r Jagannath Zutsi. Lekarz znalazł go w ciężkim stanie i nazwał D r Ali. Stan Mukherjee pogorszył się i zmarł o 2:25

SC Das twierdzi, że Mukherjee został zamordowany, twierdząc, że pielęgniarka powiedziała Mukherjee, córce Sabity, że Zutshi podał jej ojcu trujący proszek, po czym zaczął krzyczeć i umarł. Atal Bihari Vajpayee twierdził w 2004 roku, że aresztowanie Mukherjee w stanie Dżammu i Kaszmir było „Nehru spisku”.

Dziedzictwo

Plik 22 kwietnia 2010, nowo wybudowany budynek Delhi Municipal Corporation (MCD) o wartości 650 crore (najwyższy budynek w New Delhi) został nazwany lekarzem Syama Prasad Mukherjee Civic Center. Centrum Obywatelskie zostało zainaugurowane przez Ministra Spraw Wewnętrznych P. Chidambarama . Budynek, który według szacunków będzie obsługiwał 20 000 odwiedzających dziennie, będzie również mieścił różne skrzydła i biura bazy danych CENTRAL. CENTRAL Database zbudowała również kompleks basenów Syama Prasad, w którym odbywały się wodne rozrywki podczas Igrzysk Wspólnoty Narodów w New Delhi w 2010 roku.

Plik 27 sierpnia 1998, rada miejska Ahmedabad nadała mostowi imię Mukherjee. W Delhi znajduje się główna droga, nazwana na cześć Mukherjee, zwana Shyama Prasad Mukherjee Marg. W Kalkucie znajduje się również główna droga zwana Szlakiem Shyama Prasad Mukherjee.

W 2001 r. Główny instytut finansujący badania rządu Indii, CSIR, założył nową wspólnotę nazwaną jego imieniem. the15 stycznia 2012Otwarto most Mathikere w Bangalore Limits of the City i nazwano go mostem D r Syamaprasad Mukherjee.

W 2014 roku wszechstronny kryty stadion zbudowany na kampusie Goa University Goa został nazwany imieniem Mukherjee. W 2015 r. Rząd Indii uruchomił Misję Rozwoju Gospodarczego, Społecznego i Infrastruktury Shyama Prasad Mukherjee Rurban na obszarach wiejskich oraz utworzenie 300 obszarów półmiejskich w celu powstrzymania wzrostu migracji do obszarów miejskich. Reżim ten został wdrożony wluty 2016.

Rząd Indii zatwierdził Shyama Prasad Mukherji Rurban Mission (SPMRM), inwestując 5 142,08  crore rupii w16 września 2015 r. Misję zainaugurował Prezes Rady Ministrów dnia21 lutego 2016 r w Kurubhata, Murmunda Rurban Cluster, Rajnandgaon, Chattisgarh.

Bibliografia

  1. (en) RP Chaturvedi, Great Personalities , Agra, Upkar Prakashan,2010, 422  pkt. ( ISBN  978-81-7482-061-7 , czytaj online ) , „Dr Shyama Prasad Mukherjee” , s.  24-27.
  2. (en) Ema Ke Simha ( red. ), A MK Singh, Encyclopaedia of Indian wojny o niepodległość, 1857/47 , New Delhi, Anmol Publications,2009, s.  240.
  3. (w) Shreeram Chandra Dash, Konstytucja Indii: studium porównawcze , Allahabad, Chaitanya Publishing House,1968, s.  566.
  4. (w) Parlament Indii (Rajya Sabha), Debaty parlamentarne: Oficjalny raport , t.  81 (nr 9-15),1972, s.  216.
  5. Roy 2014 , s.  11.
  6. Roy 2014 , s.  22.
  7. (en) Trilochan Singh, Personalities: A Comprehensive and Authentic Biographical Dictionary of Men who Matter in India , New Delhi, Arunam & Sheel,1952( OCLC  26197481 ) , str.  91.
  8. (en) KV Singh, Profile polityczne współczesnych Indii , New Delhi, Vista International Pub. Dom,2005, VIII-380  s. ( ISBN  81-89526-00-6 i 9788189526009 , OCLC  63161340 ) , str.  275.
  9. Das 2000 , str.  75
  10. Mukherjee 1993 , s.  vii.
  11. Bakshi 1991 , s.  1.
  12. Das 2000 , str.  22.
  13. (w) ( red. Gopal Gandhi ) ( . Pref  Amartya Sen), Szczera przyjaźń, Gandhi and Bengal: A Descriptive chronology , London, Seagull Books,2007, 616  s. ( OCLC  237245360 ) , s.  328.
  14. (w) Khagendra Nath Sen, Education and the Nation: Indyjska perspektywa , Kalkuta, University of Calcutta,1970, s.  225.
  15. (w) Dipak Kumar Aich, Emergence of Modern Bengali Elite: A Study of Progress in Education, 1854-1917 , Kalkuta, Minerva Associates,1995, s.  27.
  16. (w) Makkhan Lal Secular Politics, Communal Agenda: History of Politics in India from 1860 to 1953 , New Delhi, Pragun Publications2008, s.  315.
  17. Bakshi 1991 , s.  4.
  18. (w) Harun-or-Rashid, Zapowiedź Bangladeszu: Bengal Muslim League and Muslim politics, 1906-1947 , Dhaka, The University Press,2003, s.  214.
  19. (w) Janam Mukherjee Hungry Bengal: War, głód i koniec imperium , Londyn, Hurst & Company,2015, xii-329  s. , s.  60.
  20. (w) Sulagana Roy, „SP Mookerjee: indyjski edykacjonista i polityk, 1901-1953” , w: Derek Jones (przed Doris Lessing). Censorship: A World Encyclopedia , vol.  3: LR , Londyn, Fitzroy Dearborn,2001.
  21. (en) Urmila Sharma, Indian Political Thought , Atlantic publishers & Distributors,2001( czytaj online ) , s.  381
  22. (w) Thirumang Venkatraman, Discovery of Spiritual India , Lulu,2014( czytaj online ) , s.  46
  23. Obrady Rady Legislacyjnej [BLCP], 1941, t.
  24. Amrik Singh, The Partition in Retrospect , redaktorzy i dystrybutorzy Anamika,2000( czytaj online ) , s.  219
  25. Jahanara Begum, Ostatnia dekada niepodzielnego Bengalu: partie, polityka i osobowości , Minerva Associates,1994, s.  175
  26. Joya Chatterji, Bengal Divided: Hindu Communalism and Partition, 1932-1947 , Cambridge University Press ,2002( czytaj online ) , s.  264
  27. (w) Dinesh Chandra Sinha and Ashok Dasgupta , 1946: The Great Calcutta Killings Genocide and Noakhali , Kalkuta, Himangshu Maity,2011, 278–280  s.
  28. (w) Prabhu Bapu, Hindu Mahasabha in Colonial North India, 1915-1930: Constructing Nation and History , Routledge ,2013, 103–  s. ( ISBN  978-0-415-67165-1 , czytaj online )
  29. K. Venugopal Reddy, „Klasa robotnicza w ruchu 'Quit India' ', Indian Historical Review (2010) 37 # 2 str.  275-289
  30. (w) DN Gupta, Communism and Nationalism in Colonial India, 1939-1945 , Sage Publications ,05 sierpnia 2008, 265  s. ( ISBN  978-81-321-0008-9 , czytaj online )
  31. Martin Sieff, Przesunięcie supermocarstw: nowe i powstające relacje między Stanami Zjednoczonymi, Chinami i Indiami (2009) s.  21
  32. Syed Nesar Ahmad, Początki świadomości muzułmańskiej w Indiach: perspektywa systemu światowego ( Greenwood Publishing Group , 1991) s.  213–215
  33. Mukherjee 1993 , s.  179
  34. Abdul Gafoor Abdul Majeed Noorani, The RSS and the BJP: A Division of Labor , LeftWord Books,2000, 56–57  s. ( ISBN  978-81-87496-13-7 , czytaj online )
  35. (w) Ramesh Chandra Majumdar , History of Modern Bengal , Oxford University Press ,1978, s.  179
  36. (en) Rada Ministrów, 1947-2004: nazwiska i teki członków Rady Ministrów Związku, od 15 sierpnia 1947 do 25 maja 2004 , Sekretariat Lok Sabha,2004, s.  50
  37. (en) Kedar Nath Kumar, Partie polityczne w Indiach, ich ideologia i organizacja , Mittal Publications,1990, 20–21  s. ( czytaj online )
  38. (w) Shamsul Islam, Savarkar Myths and Facts , Anamaika Publishing & Distributors,2006, s.  227
  39. Das 2000 , str.  143
  40. (w) Tathagata Roy, Stłumiony rozdział w historii: exodus Hindusów z Pakistanu Wschodniego i Bangladeszu, 1947-2006 , Bookwell,2007, s.  227
  41. „  Bharatiya Jana Sangh (indyjska organizacja polityczna) - Encyclopedia Britannica  ” , Britannica.com (dostęp 8 czerwca 2014 r. )
  42. (w) Rafiq Dossani i Henry S. Rowen, Prospects for Peace in South Asia , Stanford University Press ,2005( czytaj online ) , s.  191
  43. (en) Hari Ram, Special Status in Indian Federalism: Jammu and Kashmir , Seema Publications,1983, s.  115
  44. (w) Kedar Nath Kumar, Partie polityczne w Indiach, ich ideologia i organizacja , Mittal Publications,1990, 78–79  s. ( czytaj online )
  45. (w) Hołd dla Mookerjee , Daily Excelsior,23 sierpnia 2013( czytaj online )
  46. (w) Yoga Raj Sharma, Specjalny status w indyjskim federalizmie: Dżammu i Kaszmir , Radha Krishna Anand & Company2003, s.  152
  47. (w) Harish Chander, dr Syama Prasad Mookerjee, współczesne studium , Noida News2000, s.  234
  48. (w) Rajesh Kadian, Plątanina Kaszmiru, problemy i opcje Vision Books2000, s.  120
  49. Bakshi 1991 , s.  274.
  50. GreaterKashmir.com (Greater Service), "  Liść z przeszłości  " , Greater Kaszmir,8 sierpnia 2010(dostęp 8 czerwca 2014 )
  51. GreaterKashmir.com (Greater Service), „  Kaszmir Policy of BJP  ” , Greater Kashmir,6 lutego 2011(dostęp 8 czerwca 2014 )
  52. Roy 2014 , s.  11
  53. Roy 2014 , s.  34
  54. (w) Rita Basu, Dr. Shyama Prasad Mookherjee i alternatywna polityka w Bengalu , wydawcy progresywni1995, s.  16
  55. (w) Craig Baxter, The Jana Sangh; biografia indyjskiej partii politycznej , University of Pennsylvania Press ,1969, s.  63
  56. (w) Raj Kumar, Essays on Indian Freedom Movement , Discovery Publishing House,2014( czytaj online ) , s.  173
  57. Das 2000 , str.  20
  58. (w) Rita Basu, „  Train MoS for External Affairs Kamala Sinha umiera  ” , Business Standard ,1 st styczeń 2015( czytaj online , sprawdzono 2 stycznia 2015 r. )
  59. (w) YG Bhave, pierwszy premier Indii , Northern Book Center,1 st styczeń 1995, 152  pkt. ( ISBN  978-81-7211-061-1 , czytaj online ) , str.  49
  60. (w) Donald Eugene Smith, Polityka i religia Azji Południowej , Princeton University Press ,2015( czytaj online ) , s.  87
  61. (en) Shiri Ram Bakshi, Walka o niepodległość: Syama Prasad Mookerjee , Anmol Publications,1991, 278–306  s.
  62. (w) Harish Chander, dr Syama Prasad Mookerjee, współczesne studium , Noida News2000, 22, 23, 33, 39–42, 117  s.
  63. (w) Saroj Chakrabarty i Bidhan C. Roy, Z dr BC Roy i innymi głównymi ministrami: A Record Upto 1962 , Benson's,1974, s.  227
  64. (w) Harish Chander, dr Syama Prasad Mookerjee, współczesne studium , Noida News2000, s.  118
  65. (en) SCDas, Bharat Kesri Dr. Syama Prasad Mookerjee with Modern Implications , Abhinav Publications,1 st styczeń 1995( czytaj online ) , s.  212
  66. "  Dziedzictwo rodzinne i efekt Varun  " , rediff.com
  67. (w) Harish Chander, dr Syama Prasad Mookerjee, współczesne studium , Noida News2000, s.  67
  68. (w) SC Das, Biografia Dr. Syama Prasad Bharat Kesri Mookerjee with Modern Implications , Prabhat Prakashan,2000( czytaj online ) , s.  211
  69. Spisek Nehru doprowadził do śmierci Syamy Prasada: Atal Times of India - 4 lipca 2004
  70. Milan Sharma , „  Delhi dostaje swój najwyższy budynek  ” , NDTV,22 czerwca 2010(dostęp na 1 st września 2016 )
  71. „  Delhi CM inauguruje kompleks pływacki  ” , NDTV,18 lipca 2010(dostęp na 1 st września 2016 )
  72. (w) „  Terroryzm: Advani oskarżył USA o podwójne standardy  ” , Tribune India ,28 sierpnia 1998( czytaj online , dostęp 8 czerwca 2014 )
  73. (w) „  Shyama Prasad Mukherji Marg to koszmar dla dojeżdżających do pracy  ” , DNA India ,9 listopada 2015( Czytaj online , obejrzano 1 st wrzesień 2016 )
  74. (w) Saikat Ray , "  Drogi Kalkuty zniszczone przez burze i zieleń  " , Times of India ,22 sierpnia 2016( Czytaj online , obejrzano 1 st wrzesień 2016 )
  75. „Journal of Scientific and Industrial Research”.
  76. (w) „  Fly-over im. Dr Shyama Prasad  ” , The New Indian Express ,16 stycznia 2012( Czytaj online , obejrzano 1 st wrzesień 2016 )
  77. „  Kryty stadion w Taleigao nazwany na cześć SP Mukherjee | iGoa  ” , Navhindtimes.in,17 stycznia 2014(dostęp 8 czerwca 2014 )
  78. „  Unia Gabinet zatwierdza Shyama Prasad Mukherji Rurban Mission jechać rozwoju gospodarczego, społecznego i infrastruktury na obszarach wiejskich  ” , na pib.nic.in (dostępnym na 1 st czerwiec 2016 )
  79. „  Fragmenty premiera Przemówienie na rozpoczęcie Shyama Prasad Mukherji Rurban misji  ” na pib.nic.in (dostęp na 1 st czerwiec 2016 )
  80. „  Shyama Prasad Mukherji Rurban Mission (SPMRM) - Arthapedia  ” , na www.arthapedia.in (dostęp 13 października 2016 )
  81. "  | National Rurban Mission  ” , na rurban.gov.in (dostęp 13 października 2016 )

Bibliografia