Quo vadis (film, 1951)
Quo vadis
| Produkcja | Mervyn LeRoy |
|---|---|
| Scenariusz |
SN Behrman Sonya Levien John Lee Mahin Henryk Sienkiewicz (powieść) |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne | Metro-Goldwyn-Mayer |
| Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
| Uprzejmy | Peplum , Film historyczny |
| Trwanie | 171 min. |
| Wyjście | 1951 |
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja
Quo vadis toamerykańskifilm(peplum) wyreżyserowany przezMervyna LeRoya, wydany w1951 roku. Jest to piąty adaptacjąpowieści pod tym samym tytułemautorstwaHenryka Sienkiewicza, który zdobył jej autorNagrody Nobla w dziedzinie literaturyw1905 roku.
Streszczenie
Ta praca, prawie trzy godziny, opisuje pojawienie się chrześcijaństwa w Rzymie pod cesarza Nerona , poprzez historię miłosną między rzymskiego oficera, Marcus Vinicius, bratanek epikurejskiego patrona Petroniusza i Lygie, młody Lig zakładnikiem , teraz Christian, przyjęty córka emerytowanego generała, którą Winicjusz weźmie za żonę po ucieczce z rzezi chrześcijan na arenach cesarskich.
Karta techniczna
- Tytuł oryginalny: Quo vadis
- Francuski tytuł: Quo vadis
- Reżyser: Mervyn LeRoy
- Druga produkcja zespołowa: Anthony Mann
- Scenariusz: SN Behrman , Sonya Levien , John Lee Mahin , na podstawie tytułowej powieści Henryka Sienkiewicza
- Kierownictwo artystyczne: William A. Horning , Cedric Gibbons i Edward C. Carfagno
- Zestawy: Hugh Hunt
- Kostiumy: Herschel McCoy
- Zdjęcia: Robert Surtees i William V. Skall
- Montaż: Ralph E. Winters
- Muzyka: Miklós Rózsa
- Produkcja: Sam Zimbalist
- Firma produkcyjna: Metro-Goldwyn-Mayer
- Firma dystrybucyjna: Metro-Goldwyn-Mayer
- Budżet: 7 000 000 $ (szacunkowo)
- Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
- Język: angielski
- Format: kolor ( Technicolor ) - 35 mm - 1,37:1 - dźwięk mono
- Gatunek: peplum , film historyczny
- Czas działania: 171 minut
- Daty wydania:
Dystrybucja
- Robert Taylor ( VF : Jean Davy ) : Marcus Vinicius
- Deborah Kerr (VF: Jacqueline Porel ) : Lygie:
- Leo Genn (VF: Jacques Dacqmine ) : Petrone
- Peter Ustinov (VF: Jean Marchat ) : Neron
- Patricia Laffan (VF: Louise Conte ) : Poppée
- Buddy Baer (VF: Pierre Morin ) : Ursus
- Finlay Currie (VF: Fernand Fabre ) : Pierre
- Abraham Sofaer (VF: René Blancard ): Paul
- Nora Swinburne (VF: Hélène Tossy ) : Pomponia
- Felix Aylmer (VF: Jean d'Yd ) : Plautius
- Marina Berti (VF: Nelly Benedetti ): Eunice
- Ralph Truman (VF: Louis Arbessier ) : Tigellin
- Norman Wooland (VF: Marc Cassot ) : Nerva
- Nicholas Hannen ( VF: Paul Villé ) : Sénèque
- Rosalie Crutchley (VF: Claire Guibert ) : Grała
- Arthur Walge (VF: René Arrieu ) : Croton
- DA Clarke-Smith (w) : Phaon
- Peter Miles : Nazarius
- Alfredo Varelli : Lucan
- William Tubbs (VF: Émile Duard) : Anaxander
A wśród niewymienionych aktorów:
- Leslie Bradley : Hasta
- Adrienne Corri : młoda chrześcijanka
- Richard Garrick : niewolnik
- Sophia Loren : dziewczyna, która oklaskiwa Winicjusza
- Louis Payne : apostoł
- Walter Pidgeon : narrator (głos)
- Bud Spencer : gwardia cesarska
- Elizabeth Taylor : chrześcijańska więźniarka na arenie
Nagrody i wyróżnienia
- Złote Globy 1952: Najlepszy aktor drugoplanowy dla Petera Ustinova
Spotkania
-
Oskary 1952 :
- Najlepszy film
- Najlepszy aktor drugoplanowy dla Leo Genna i Petera Ustinova
- Najlepsza fotografia (kolor) dla Roberta Surteesa i Williama V. Skalla
- Najlepsze zestawy (kolor) dla Williama A. Horninga , Cedrica Gibbonsa , Edwarda C. Carfagno i Hugh Hunta
- Najlepszy projekt kostiumów (kolor) dla Herschela McCoy
- Najlepszy montaż dla Ralpha E. Wintersa
- Najlepsza muzyka do dramatu lub komedii dla Miklósa Rózsa
Wokół filmu
- Oryginalna powieść była m.in. kilkukrotnie adaptowana na ekran:
- Quo vadis , francuski film Luciena Nongueta i Ferdinanda Zecca z 1901 roku ;
- Quo vadis , włoski film Enrico Guazzoniego wydany w 1912 roku ;
- Quo vadis , serial telewizyjny Franco Rossiego wyemitowany w 1985 roku ;
- Quo vadis , film Jerzego Kawalerowicza wydany w 2001 roku .
Błędy historyczne
Film zajmuje się klisze historie historyków jak Tacyta , Swetoniusza i Diona Kasjusza , które są dziełami senatora kontrpropaganda przeciwstawne imperialnej propagandy z Julio-klaudyjska dynastii , która ceniąc jest autorytarny reżim , którego celem jest zmniejszenie przywilejów senatorów a nawet upokorzenie tej społecznej elity , w odpowiedzi budzi tendencyjne pisma „historyczne”, które zainspirowały współczesną ikonografię i historiografię. Nero, zagrożony powstaniem ludowym, takim jak widzimy na końcu filmu, „jest aberracją, która wśród makkartyzmu jest ideologiczną dywersją” .
- Petroniusz powiedział konsulowi Markowi, że może ubiegać się o stanowisko gubernatora Egiptu, co jest niemożliwe, ponieważ stanowisko prefekta Egiptu zarezerwowane było dla zakonu jeździeckiego.
- Szachy gra Marcus sprzeciwia swojego wuja Petroniusza: Początki szachy są kontrowersyjne, ale najstarsze części archeologicznych odkryciach datę szachy z VII th wieku. Widoczna w filmie szachownica jest nowoczesna, z rzeźbionymi figurkami. Petroniusz, że białe zwycięstw i powiedział mat , to terminy pojęcie powrotem do VI th wieku. Marcus ma czarnych. Właściwie wydaje się, że jest to specyfika dubbingu w języku francuskim. W oryginalnej wersji słyszymy "tam jesteś" i "da bist du" w niemieckim dubbingu. Jest mało prawdopodobne, by widziana w filmie gra w szachy była w ten sposób możliwa w czasach Nerona.
- Nero dusi Poppea : Niemożliwe, ponieważ Poppea zmarła w wieku 65 lat podczas swojej drugiej ciąży.
- Neron pali Rzym: „ W świetle współczesnej wiedzy nie ma dowodów na podpalenie, a teza o przypadkowym pochodzeniu uważana jest obecnie za najbardziej prawdopodobną ”. Pożar w Rzymie jest prawdopodobnie spowodowany zaniedbaniem człowieka. Pożar wybuchł w drewnianym sklepie lub tawernie w Circus Maximus, podczas gdy miasto przeżywało silną falę upałów i silne wiatry w lipcu 64.
- Suicide of Nero: Akcja rozgrywa się w Pałacu Cesarskim. Acté , wyzwolona niewolnica, która była kochanką cesarza, „pomaga” mu wbić sztylet w serce, zanim tłum zaatakuje pałac i go zabije. Według tradycji historiograficznej Neron sam i w przebraniu uciekł z pałacu. Ukrywa się w wiejskim domu Faona, swego wiernego wyzwoleńca. Wbija sobie nóż w gardło, wspomagany przez swojego sekretarza Epafrodyta .
- Bracia apostoła Piotra : w filmie Piotr mówi o tych braciach, że są Jakubem i Janem, podczas gdy tylko Andrzej jest bratem Piotra, czy to w Ewangelii według Jana, czy w Ewangeliach synoptycznych , mówiąc tylko o księgach kanonicznych .
Uwagi i referencje
- Złożony bez znaku zapytania z powieści o tej samej nazwie.
- Joseph Bidez , Albert Joseph Carnoy , Franz Cumont , Klasyczna starożytność , Oleffe,2004, s. 529.
- Hervé Dumont , Starożytność w kinie. Prawdy, legendy i manipulacje , Nowy Świat,2009, s. 357.
- Historia gry w szachy .
Zobacz również
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Francuski dubbing na właściwym forum .
- Zasoby audiowizualne :