Pierre Joubert

Pierre Joubert
Narodziny 27 czerwca 1910
Paryż
Śmierć 13 stycznia 2002 lub 14 stycznia 2002
La Rochelle
Narodowość Francuski
Zajęcia Rysownik , ilustrator , malarz , autor komiksów
Podstawowe prace
Znak drogi startowej

Pierre Joubert (urodzony dnia27 czerwca 1910w Paryżu i zmarł dalej13 stycznia 2002w La Rochelle ) to francuski projektant . Najbardziej znany jest z zilustrowania wielu tomów z  kolekcji „  Signe de piste ” oraz różnych książek i czasopism związanych z harcerstwem .

Biografia

Uczeń Szkoły Sztuk Stosowanych w Paryżu od 14 roku życia, z harcerstwem spotkał się w 1925 roku.2 maja 1925W latach trzydziestych XX wieku był dowódcą oddziału 14. Paryskiego Scouts de France, a następnie 51. Paryża. Po drugiej wojnie światowej został dowódcą 1. Meudon, miasta, w którym mieszkał przez ponad 40 lat. Jego totem zwiadowczy to „Taciturn Spaniel”.

W 1927 roku Paul Coze zauważył go w obozie szkolnym w Chamarande i zatrudnił go jako ilustratora dla magazynu Le Scout de France . Następnie zostaje oficjalnym projektantem ruchu.

Następnie pracował dla magazynu L'Illustration , ale jego twórczość pozostawała blisko związana z wydaniami Alzacji i jego  kolekcją „  Signe de piste ”. W ten sposób ilustruje wielkie nazwiska literatury harcerskiej: Guy de Larigaudie , Jean-Louis Foncine , Serge Dalens ( Prince Eric ), Jean Valbert , Henri Suquet (dla wydań Fleurus) i wielu innych.

Współpracuje głównie z magazynami harcerskimi ( La Revue des Scouts de France i La Revue des Scouts d'Europe ), ale także uczestniczy w ilustrowaniu okładek tomów kolekcji Marabout Junior, w wydaniach Marabout , aw szczególności przygód z Bob Morane .

Pisze kilka książek na wiele tematów (autobiografia, heraldyka ), rysuje liczne ilustracje postaci religijnej, historycznej i harcerskiej, okładki książek, kalendarze itp. Jest także w kontakcie z Robertem Mansonem , fotografem harcerstwa: Pierre rysuje to, co Robert fotografuje, Robert wystawia i fotografuje to, co rysuje Pierre.

Nie ukrywał, że w latach trzydziestych był blisko Camelots du Roy i Action Française , podobnie jak Maurice Blanchot , Claude Roy czy François Mitterrand . Jednak jako chrześcijanin znajdował się po lewej stronie, z dala od świata niektórych autorów, których ilustrował.

Jako zagorzały obrońca i zwolennik rycerskiego ideału , stworzył poprzez swoje rysunki pewien styl młodzieńczy, ognisty, żądny przygód i pełen nadziei.

Jego kariera trwała blisko 77 lat, podczas których narysował kilka tysięcy prac. Po ślubie6 maja 1941w Saint Germain sur l'Arbresle wraz z Renée Ragonot osiadł na wyżynach Meudon , gdzie mieszkał do końca życia, dzieląc swój czas między podróże do Charentes i Meudon.

Potomkowie

Wielu autorów komiksów i ilustratorów, zwłaszcza tych z doświadczeniem w harcerstwie, podziwiało go i oddawało mu hołd. Niektórym szczególnie udało się skorzystać z jego rad i zainspirować się jego pracą i linią.

„Bez zwiadu Joubert mógłby nie być całkiem Joubertem. Ale bez Jouberta zwiad z pewnością nie byłby tym, czym był”. Jean-Louis Foncine

Joubert był również tematem kilku wystaw retrospektywnych, takich jak La Rochelle w 2002 roku (pod redakcją Francisa Groux ) czy muzeum Lambinet w Wersalu w 2010 roku.

W latach 2003-2011 Jacques Dutrey opublikował Joubertomania , fanzin poświęcony twórczości Pierre'a Jouberta.

Jeden z jego synów Michel Joubert ( 1943-2016 ), również utalentowany projektant, pójdzie inną ścieżką zawodową: zostanie architektem marynarki wojennej, znanym ze swoich wyścigów morskich i żeglarskich. Zawdzięczamy mu w szczególności Swift jedno- zaprojektować Niespodzianka ( 7M50, zbudowany przez stocznię Archambault w Dange Saint Romain ) i różne wyścigi jachtów morskich, takich jak represje Subversion i rewolucji , które pokonały tradycyjne ciężkie i zawężenia angielskich jachtów wyścigowych, w szczególności w słynny wyścig Fastnet .

Pracuje

(Niewyczerpująca lista) W ciągu swojego życia stworzył ponad 15 000 rysunków. autor retrospektywyilustrator

Główne kolekcje romantyczne

Pierwsze cztery tomy sagi Prince Éric , autorstwa Serge'a Dalensa , pierwotnie wydanej przez Signe de Piste , zostały wznowione przez Mame w latach 2017-2018:

Zilustrował także opowiadania L'Étoile de Pourpre tego samego autora:

Kolekcja „Prywatne życie mężczyzn”:

Zbiór „Historia ilustrowana”

Uwagi i odniesienia

  1. Claude Le Gallo "  Pierre Joubert  " FENIKS , n O  27Marzec 1973, s.  22-27
  2. Jacques Dutrey, „  Joubert, Pierre (1910-2002)  ” , w witrynie internetowej Encyclopédie Universalis .
  3. (w) „  Interview with Pierre Joubert  ” , Destroyer, 10 ,28 maja 2010.
  4. Pietralunga 2015 .
  5. „  The work of Pierre Joubert  ” , na www.bdnancy.fr (dostęp: 29 czerwca 2019 ) .
  6. Michel Bonvalet, „  Interview with Emmanuel Lepage  ” ,2017.
  7. Patrice Pellerin, w Figures de pirates, 16 lutego 2002. „  http://www.crlv.org/swm/Page_Conference.php?P1=343  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )
  8. Michel Tournier, Le Tabor et le Sinaï , s.  71-79.
  9. „  Souvenir en vrac, 1986  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
  10. About Bob Morane and Signe de Piste , Nautilus Editions,2001, 62  s..
  11. „  Hołdy od różnych rysowników na stronie SdP  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
  12. Francis Groux , Au coin de ma mémoire , Montrouge, PLG , pot.  "Żywa pamięć",2011, 207  str. ( ISBN  978-2-917837-09-2 ) , str.  15.
  13. 27 th i ostatni numer ukazał się pod koniec 2011 roku przez Jean-François Vivier. „  Joubertomania n ° 27  ” na blogu Les Échos de Nampilly , 25 września 2011.
  14. „  Michel Joubert: cześć artysty  ” , na www.voileetmoteur.com ,9 marca 2016 r(dostęp 15 września 2020 )

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne