| Monarcha |
|---|
| Narodziny |
Między 1794 oraz 1797 Fouta-Toro |
|---|---|
| Śmierć | 12 lutego 1864 r. |
| Narodowość | Imperium Tukolorów |
| Działalność | Ulema |
| Religia | islam |
|---|
Oumar Tall , którego prawdziwe imię to Omar Foutiyou Tall (lub Oumar Seydou Tall ), zwany także El Hadj Omar lub Al-Fouti , jest władcą, przywódcą, muzułmańskim uczonym i przywódcą kongregacji sufickiej w Tijaniyya .
Urodzony w Halwar w Fouta-Toro , w dzisiejszej Senegal , między 1794 i 1797 roku , założył Toucouleur muzułmańskiego imperium w terenie, co jest teraz Gwinea, Senegal i Mali.
Początkowo wyznawca Qadiriyya , przyjął Tijaniyya i dlatego odegrał ważną rolę w rozprzestrzenianiu się tej ostatniej w Nigrze, Mali i Senegalu (przypisywał także tytuł kalifa tariki w sub-Afryce. -Saharan). W tajemniczy sposób zniknął w skarpie Bandiagara (obecnie Mali) w dniu12 lutego 1864 r..
Urodzony w latach 1794-1797 w Halwar, jest synem Saidou Tall i Sokhny Adama Aïssé Thiam. Jest czwartym synem swojego ojca. Fulani Toroodo z licznej rodziny notabli i przywódców religijnych, swoją wiedzę o islamie zaczął pogłębiać dzięki Abd el -Karimowi , muzułmańskiemu uczonemu z Fouta-Djalon , członkowi bractwa Tijaniyya .
Od 1827 i przez osiemnaście lat Oumar Tall podejmuje kilka podróży. Udaje się do Hamdallaye nad Nigrem, gdzie spotyka Cheikhou Amadou , założyciela teokratycznego imperium Maciny , a następnie przebywa kilka miesięcy w Sokoto na dworze Mohammeda Bello . Następnie przekracza Fezzan i udaje się do Kairu, zanim dotrze do Mekki, gdzie otrzymuje od Muhammada Al Ghâlî tytuły El Hadj i kalifa bractwa sufickiego Tidjane dla Sudanu (1828). W ten sposób wstąpił do bractwa Tidjaniya w 1833 roku, za pośrednictwem Mohammeda el-Ghali Boutaleba, pochodzącego z Fezu , którego poznał i bywał w Mekce.
Następnie przebywał na Uniwersytecie al-Azhar w Kairze, następnie u sułtana Bornou, z którym poślubił córkę, na dworze Mohammeda Bello, z którym poślubił córkę, wreszcie z powrotem w Hamdallaye z Cheikhou Amadou .
Następnie został uwięziony przez animistę Bambara, króla Ségou. Kiedy został zwolniony, udał się do Fouta-Djalon, gdzie almami upoważnił go do stworzenia zaouïa ( 1841 ). Przez trzynaście lat nauczał islamu sunnickiego poprzez doktrynę asharytu , orzecznictwo Maliki i duchowość Tijaniyya , najpierw w Fouta-Djalon, a następnie w Dinguiraje (obecnie Gwinea) w 1848 roku .
W Dinguiraye przygotowuje się do dżihadu (świętej wojny). Zyskał reputację świętego i zgromadził wielu uczniów, którzy stworzyli kadry jego armii. Jej armia, wyposażona w europejską broń strzelecką, otrzymaną od brytyjskich handlarzy w Sierra Leone , atakuje kilka regionów Malinke z:1850. Bez trudu zajmuje terytoria Mandingo i Bambouk (1853), następnie zaatakował Bambaras Massassi, którego stolicę zajął Nioro (1854). w1856On załączone Bambara królestwa z Kaarta i surowo tłumione bunty.
Walcząc z francuską armią kolonialną, zbudował tata ( fortyfikację ) w Koniakarach (77 km na zachód od Kayes ). wKwiecień 1857wypowiada wojnę królestwu Chasso i oblega fort Medyny , który zostanie wyzwolony przez wojska Ludwika Faidherbe na18 lipca 1857.
Między 1858 oraz 1861El Hadj Oumar Tall atakuje Bambara królestwa z Kaarta i Ségou ( bitwy z Ngano ). ten10 marca 1861 rpodbija Ségou , które rok później powierza swojemu synowi Ahmadou , by wyruszył na podbój Hamdallaye , stolicy imperium Fulani Macina , które upadnie na16 marca 1862 rpo trzech bitwach, w których zginęło ponad 70 000 osób. Zmuszony do schronienia się w jaskiniach Deguembéré, niedaleko Bandiagara , w tajemniczy sposób zniknął w jaskini.
Jego bratanek Tidiani Tall zostanie jego następcą i zainstaluje stolicę imperium Toucouleur w Bandiagarze. Jego syn Ahmadou Tall rządził w Ségou, Nioro i dowodził Nigrem od Sansading do Nyaminy, części Bambarów Beledougou, Bakhounou, Kaarta aż do francuskiego podboju w1893.
Kierowany uniwersalistyczną ideologią islamu i projektem egalitarnej odnowy społeczeństwa, El Hadj Oumar zachęca do liberalizmu sunnizmu poprzez bractwo Tidjaniya, którego jest ówczesnym przedstawicielem, i obiecuje narzucić „transcendentne braterstwo” ludy Sudanu Zachodniego.
El Hadj Oumar rządzi swoimi stanami jak teokracja , wspomagana przez radę składającą się z kilku wielkich maratończyków , kilku jego braci i towarzyszy pielgrzymów. Prawo Koranu jest podstawową zasadą rządu. Administracyjnie El Hadj Oumar jest inspirowany modelem egipsko-tureckim z podziałem władzy między gubernatorem cywilnym ( pasza ) i gubernatorem wojskowym ( bej ). Każda prowincja posiada potężną fortecę ( tata ) dowodzoną przez dowódcę wojskowego dowodzącego dużym garnizonem.
Jest, podobnie jak kolonizacja Fulani kierowana przez Modibbo Adama w Adamaoua , założycielem państwa prosperującego głównie dzięki handlowi niewolnikami .
Jeden z przyjaciół Oumara Talla, Mohamadou Allou Tyam, opisał historię swojego życia w opowiadaniu Kacida , które napisał w 'ajami , to znaczy w Fulani, zapisanym alfabetem arabskim . Historia ta została po raz pierwszy przetłumaczona na język francuski przez Henri Gadena w 1935 roku, a następnie kilka innych wydań i przekładów bliższych oryginalnemu tekstowi, w tym jedno w języku francuskim przez Sambę Dieng w 1983 roku. Epos El Hadj Oumara zna w tym samym czasie szerokie ustne rozpowszechnianie wśród populacji Fulani , zwłaszcza w Senegalu i Mali , i staje się mitem założycielskim islamizacji Afryki Zachodniej, eposu przedstawiającego El Hadj Oumara jako mesjasza zapowiadającego wielkich muzułmańskich szejków tego regionu na następne dziesięciolecia, które miały być Mbaba Diakhou (założycielem teokracji w Rip ) lub Malick Sy , jego następcą na czele tariqa tidjane.