Kod Ostra

Ostrakod

Ostrakod Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Maczuga z rzędu Myodocopida Klasyfikacja według ITIS
Królować Animalia
Sub-panowanie Bilateria
Infrakrólestwo Protostomia
Super-embr. Ekdyzozoa
Gałąź Stawonogi
Subembr. Skorupiaki

Klasa

Ostracoda
Latreille , 1802

W małżoraczki ( Ostracoda ) to klasa z skorupiaków mikroskopowym. Niektóre gatunki są wykorzystywane jako wskaźniki ich obecnego lub przeszłego środowiska (paleośrodowiska). Zostały przetestowane jako bioindykatory niektórych rodzajów zanieczyszczeń , w tym we Francji na przykład w Zatoce Slack .

Opisano około 7000 obecnych gatunków, a przed nimi istniało i zniknęło znacznie więcej, te gatunki kopalne nadal są doskonałymi wskaźnikami stratygraficznymi .

Opis

Ciało małżora jest w całości zamknięte w muszli złożonej z dwóch klap , najczęściej wapiennych, połączonych przegubowo grzbietowo.

Ich wielkość waha się od 0,3  mm do około 5  cm (0,5–3 mm dla większości gatunków).

Tylko końce kilku przydatków wystają brzusznie z tej muszli, gdy zwierzęta poruszają się po podłożu lub gdy pływają w słupie wody.

Siedlisko, dystrybucja

Małżoraczki występują we wszystkich środowiskach morskich i słodkowodnych. Znajdują się one ze źródeł z głębokimi osadami .

Paleośrodowisko, stratygrafia

Ich rozkład stratygraficzny waha się od górnego ordowiku do współczesności. Nie ma zgody co do form kambryjskich (w fosforanach).

Skamieniałe plemniki

Artykuł z Proceedings of the Royal Society opublikowany w dniu14 maja 2014 r.ogłosił odkrycie w skamieniałościach małżoraczka plemników sprzed 17 milionów lat. Badania, będące przedmiotem międzynarodowej współpracy zespołu z Uniwersytetu Nowej Południowej Walii , przeprowadzono na 66 próbkach znalezionych w 1988 roku na stanowisku skamieniałości Riversleigh w stanie Queensland ( Australia ). Wykazali obecność struktury spiralnej typowej dla organelli, za pomocą której poruszają się plemniki małżora. Błona jądrowa tych gamet pozostaje widoczna, chociaż DNA zawierał zniknął. Chociaż trudno je precyzyjnie zmierzyć, są one, jak to ma miejsce w przypadku tych gatunków, olbrzymimi plemnikami o wielkości tego samego rzędu wielkości co ciało zwierzęcia (od 1,2 do 1,3  mm ). Samce niektórych gatunków produkują plemniki o długości 6  mm , czyli dziesięciokrotnie większej od nich. U samic znaleziono przewody wewnętrzne do czterech razy większe niż w ciele zwierzęcia, co jest również porównywalne z tym, co można zaobserwować u obecnych gatunków. Wszystkie obserwacje wskazują na sposób reprodukcji, który nie zmienił się od 17 milionów lat. Sperma , bez ukończeniem że próbki o skoczogonka złowionych w bursztynowych jednak 40 milionów lat temu, stała się, w momencie jego odkrycia, najstarszy kiedykolwiek znaleziono w skamieniałej próbki. Bogata w fosfor , że odchody z nietoperzy , których den wychodził na staw, gdzie mieszkał małżoraczki, może odegrać ważną rolę w zachowaniu ich tkanek miękkich .

Bioluminescencja

Niektóre małżoraczki mają bioluminescencyjny narząd, którego używają do obrony przed drapieżnikami i, tylko w kilku przypadkach na Karaibach, do godów.

Lista podatków podrzędnych

Obecne taksony

Według Światowego Rejestru Gatunków Morskich (10 marca 2017 r.)  :

Taksony kopalne

Bibliografia

Wideografia

Odniesienia taksonomiczne

Uwagi i referencje

  1. Bodergat AM (1983), Małżoraczki, świadkowie swojego środowiska: ekologia chemiczna i środowisko lagun i oceanów (nr 88). Wydział Nauk o Ziemi, Uniwersytet Claude-Bernard
  2. Benson RH (1975) Pochodzenie psychrosfery na podstawie zmian głębinowych zespołów ostrakodowych. Letaja, 8 (1), 69-83.
  3. Milhau B, Dekens N & Wouters K (1997) Ocena wykorzystania małżoraczków jako potencjalnych bioindykatorów zanieczyszczenia. Zastosowanie na wodach spokojnych (Boulonnais, Francja). Ekologia, 28 (1), 3-12 ( podsumowanie Inist-CNRS .
  4. Forester RM (1991) Zespoły Ostracode ze źródeł w zachodnich Stanach Zjednoczonych: implikacje dla paleohydrologii . Pamiętniki Towarzystwa Entomologicznego Kanady, 123 (S155), 181-201.
  5. (w) Renate Matzke-Karasz, John V. Neil Robin J. Smith, Radka Symonová Libor Mořkovsky, Mike Archer, Suzanne J. Hand, Cloetens Peter i Paul Tafforeau, „  Przechowywanie subkomórkowe w nasieniu małżowica olbrzymiego ze złoża jaskini z wczesnego miocenu w Australii  ” , Proceedings of the Royal Society, Biological Sciences , tom.  281 n O  1.7867 lipca 2014( ISSN  1471-2954 , DOI  10.1098/rspb.2014.0394 ).
  6. Jean-François Buoncristiani i Pascal Neige, 101 cudów ewolucji , Malakoff, Dunod ,217, 240  pkt. ( ISBN  978-2-10-075185-3 ) , s.  28-29.
  7. Janlou Chaput, „  Gigantyczne kopalne plemniki sprzed 17 milionów lat  ” , na Futura-Sciences ,18 maja 2014.
  8. (w) Osamu Shimomura, "  małżoraczków Cypridina ( Vargula ) i inne skorupiaki Luminous  " , bioluminescencji: Zasady i metody chemiczne , World Scientific ,2006, s.  47-89 ( ISBN  978-981-256-801-4 , czytaj online )
  9. Światowy Rejestr Gatunków Morskich, obejrzano 10 marca 2017