Mike Conway
Ten artykuł jest szkicem dla motorsportu , motoryzacji wytrzymałości i osobowości angielskiej .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Mike Conway
| Data urodzenia | 19 sierpnia 1983 |
|---|---|
| Miejsce urodzenia | Bromley ( Anglia ) |
| Narodowość | brytyjski |
| Jakość | Kierowca wyścigowy w serii IndyCar |
|---|
Mike Conway (ur.19 sierpnia 1983w Bromley , Anglia ) jest brytyjski kierowca wyścigowy .
Biografia
W 2008 roku był jednym z trzech kierowców testowych zespołu Hondy Formuły 1 . Od 2009 roku ściga się w mistrzostwach IndyCar . W 2010 roku podczas 500 mil w Indianapolis uległ wypadkowi, po którym odzyskał zdrowie przez 6 miesięcy. Mimo to w 2011 roku odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w mistrzostwach. On rozpoczął się w wzorze E , Elektryczna jednomiejscowych mistrzostw która rozpoczęła się we wrześniu 2014 roku . Jeździ dla amerykańskiego zespołu Dragon Racing . Ostatecznie na tydzień przed pierwszym wyścigiem został zastąpiony przez Oriol Servià . Ponad rok później dołączył do Venturi Formula E , aby zastąpić Jacquesa Villeneuve , z czwartej rundy mistrzostw FIA Formula E 2015-2016 . W 2020 roku wygrał długodystansowe mistrzostwa świata FIA 2019-2020 z Kamui Kobayashim i José Maríą Lópezem w Toyota Gazoo Racing .
Kariera zawodowa
- 2003: Brytyjska Formuła Renault
- 2004: Brytyjska Formuła Renault , mistrz
- 2005: Mistrzostwa Wielkiej Brytanii Formuły 3 , 3 e
- 2006: Brytyjskie mistrzostwa Formuły 3 , mistrz
- 2 wyścigi w serii GP2 , bez rankingu
- 2007: Seria GP2 , 14 th
- 2008: Seria GP2 , 12 th
- 2009 IndyCar Series , 17 th
- 2010: 6 wyścigów w IndyCar Series , 25 th
- 2011-2014: Seria IndyCar
- Od 2014: Długodystansowe Mistrzostwa Świata FIA
Nagrody
- Brytyjski mistrz Formuły Renault w 2004 roku
- Brytyjski mistrz Formuły 3 w 2006 roku
- Zwycięzca Grand Prix Long Beach w 2011 roku
Indianapolis 500 mil wyników
| Rok | Rama | Silnik | Wyjazd | Przyjazd | Zespół |
|---|---|---|---|---|---|
| 2009 | Dallara | Honda | 27 | 18 | Wyścigi Dreyera i Reinbolda |
| 2010 | Dallara | Honda | 15 | 19 | Wyścigi Dreyera i Reinbolda |
| 2011 | Dallara | Honda | DNQ | Andretti Autosport | |
Wyniki po 24 godzinach le Mans
| Rok | Zespół | Samochód | Członkowie drużyny | Wyniki |
|---|---|---|---|---|
| 2013 | Wyścigi G-Drive | Oreca 03 - Nissan | Roman Rusinow / Jan Martin | Zdyskwalifikowany |
| 2015 | Wyścigi Toyoty | Toyota TS040 Hybrydowy | Alexander Wurz / Stéphane Sarrazin | 6 th |
| 2016 | Wyścigi Toyoty | Toyota TS050 hybrydowy | Kamui Kobayashi / Stéphane Sarrazin | 2 nd |
| 2017 | Wyścigi Toyoty | Toyota TS050 hybrydowy | Kamui Kobayashi / Stéphane Sarrazin | Porzucenie |
| 2018 | Wyścigi Toyoty | Toyota TS050 hybrydowy | Kamui Kobayashi / José María López | 2 nd |
| 2019 | Wyścigi Toyoty | Toyota TS050 hybrydowy | Kamui Kobayashi / José María López | 2 nd |
Bibliografia
- " Formuła E - Mike Conway z Dragon Racing " , na autohebdo.fr ,2 lipca 2014(dostęp 6 września 2014 r . ) .
- " Formuła E - Oriol Servia zastępuje Mike'a Conwaya w Pekinie " , na autohebdo.fr ,5 września 2014(dostęp 6 września 2014 r . ) .
- Sam Smith, „ Wyłącznie – Conway zastępuje Villeneuve w Venturi ”, na motorsport.com ,22 stycznia 2016(dostęp 22 stycznia 2016 )
- Basile Davoine, „ Conway, Kobayashi i López zdobywają tytuł mistrza świata w Bahrajnie ” , na motorsport.com ,14 listopada 2020 r.(dostęp 21 listopada 2020 r. )