Mangalia

Mangalia to nadmorskie i przemysłowe miasto liczące 45 000 mieszkańców przez cały rok, trzy razy latem, i port na rumuńskim wybrzeżu Morza Czarnego , w judei Konstancy oraz w historycznym regionie Dobrudży .

Historia

Mangalia obejmuje ruiny Kallatis , greckie miasto założony prawdopodobnie w VI th  wieku  przed naszą erą. AD przez Heraclee du Pont . Prosperował w okresie hellenistycznym , zwłaszcza w wyniku emisji złotych monet. Podbite przez Rzymian na koniec I st  wpne, jest zintegrowany w prowincji Mezji gorsze. Chrystianizacja jest skuteczna w V -go  wieku naszej ery czym świadczą ruiny bazyliki  : nazwie „bizantyjski” THE Roman Empire of East christianized, który jest utrzymywany aż do VIII th  wne.

Do barbarzyńskich najazdów wyludnione Kallatis i tylko osada rybacka pontyjski pozostaje w ruinach miasta pod rządami Bułgarów do IX th  wieku, Tatarów w XIII th  wieku i Ottomans od XV TH do XIX th  wieku; w 1878 r., kiedy region został przyłączony do Rumunii, w mieście było tyle Turków i Tatarów, co pontyjskich Greków , a także jedna trzecia Rumunów , Gagauzów , Lipovańczyków i Bułgarów . Podczas połowie XX th  wieku, kiedy Mangalia sukcesywnie ulega dyktatur karlisty , faszystowskiego i komunistycznego od lutego 1938 do grudnia 1989 roku , wielu Turcy i Grecy opuścili miasto do Grecji i Turcji, natomiast liczba Rumunów wzrasta, imigracji, a także przez asymilacja akulturujących się Gagauzów.

Wiele budynków w centrum miasta (hotele, restauracje, sklepy, wille, sanatoria), jak również sześciu nadmorskich kurortach z Neptun , Jowisz , Olimp , Saturn , Aurora i Wenus były prowadzone pod kierunkiem Cezar Lăzărescu , jednego urzędnika architekci reżimu komunistycznego w latach 1958-1967, pierwsi, którzy zastąpili stare historyczne centrum malowniczym dobrudyjskim charakterem , docenianym przez malarzy takich jak Francisc Șirato , ale w dużej mierze zburzony, ponieważ uważany przez reżim za „archaiczny i przestarzały” oraz nadmorskie kurorty zamiast lasu i limanów Komorowej . W tym samym czasie miasto zostało uprzemysłowione i rozwinęły się stocznie . To także arsenał rumuńskiej marynarki wojennej .

Mangalia ponownie doświadczyła demokracji od 1990 r., Ale kryzys finansowy spowodowany globalną deregulacją powoduje spadek turystyki, działalności portowej i przemysłu stoczniowego. Zmniejsza się również rybołówstwo ze względu na zanieczyszczenie i nadmierną eksploatację morza Część ludności przenosi się do Konstancy . Od 2010 roku turystyka ruszyła ponownie i obecny rozwój miasta opiera się głównie na tej działalności.

Demografia

Etniczność

W spisie z 2011 r. 82,4% określiło się jako Rumuni , 4,1% jako Turcy , 3,3% jako Tatarowie . Dla 9,2% ludności pochodzenie etniczne nie jest znane.

Religie

W 2011 r. Ludność miasta stanowiła 81,2% prawosławnych i 7,5% muzułmanów , a 9,2% ludności nie było wyznania religijnego.

Polityka

Kultura

Głównymi elementami dziedzictwa kulturowego Mangal są

• Muzeum Archeologiczne Callatis
• Muzeum Morskie w Mangalii
• Wczesnochrześcijańskie mauzoleum z psalmami
• Wczesnochrześcijańskie mauzoleum z papirusami
• Bazylika bizantyjska
• Kościół St. Mina
• Meczet sułtana Esmahan
• Las Komorowy
• Jaskinia Limanu
• Jaskinia Movile .

Mangalia to rodzinne miasto filmowca Georgiosa Vitanidisa i piosenkarki Inny .

Uwagi i odniesienia

1. Strabon, Geografia, VII, 6
2. (ro) „  Tab8. Populația stabilă după etnie - județe, municipii, orașe, comune  ” , on recensamantromania.ro .
3. (ro) „  Tab13. Populaţia stabilă după religie - judeţe, municipii, oraşe, comune  ” , na Institutul Național de Statistică din România (dostęp 10 września 2016 ) .
4. „  Rezultatele alegerilor locale din 2012  ” , Centralne Biuro Wyborcze ( d )
5. „  Rezultatele alegerilor locale din 2016  ” , Centralne Biuro Wyborcze ( d )
6. (ro) „  Rezultate finale 5 iunie 2016  ” , na www.2016bec.ro .
7. Atracții turistice , mangalia.ro

Linki zewnętrzne

• Zasób geograficzny  :
  • Cyfrowy Atlas Cesarstwa Rzymskiego