Guillaume Gallienne
Guillaume Gallienne
Guillaume Gallienne na
42 th ceremonii Cezara w 2017 roku.
Guillaume Gallienne , urodzony dnia8 lutego 1972w Neuilly-sur-Seine , jest aktor , scenarzysta i reżyser francuski , współpracownik z Komedii francuskim .
Guillaume Gallienne otrzymał wiele nagród, w tym dwa Molières w 2010 i 2011 roku oraz cztery Cezary w 2014 roku . Duża część jego nagród jest zasługą autobiograficznego pokazu, a następnie adaptowanego z niego filmu Les Garçons et Guillaume, à table! , gdzie Guillaume Gallienne gra swoją rolę, a także rolę swojej matki.
Z drugiej strony, on oznaczony fale radiowe z France Inter przez dziesięć lat jako narrator w programie to nie zaszkodzi , transmisję w soboty między 2009 a 2020 r .
Biografia
Młodzież i szkolenia
Jego ojcem jest Jean-Claude Gallienne (1928-2009), przemysłowiec w sektorze transportu miejskiego, którego rodzina wywodzi się z długiej linii pastorów metodystów na wyspie Jersey . Jego matką jest Mélitta Rotvand (1941) wywodząca się ze starej rosyjsko-gruzińskiej arystokracji .
Określany jako „ekstrawagancka osobowość”, Guillaume Gallienne jest trzecim dzieckiem w rodzinie czterech chłopców. Ma również przyrodniego brata (Thierry, zm. w 2020 r.) i przyrodnią siostrę (Bénédicte, zm. w 2013 r.) z pierwszego małżeństwa ojca. Jest pierwszym kuzynem Iana Gallienne, męża Ségolène Frère, córki barona Alberta Frère . Młodość spędził w 16 th dzielnicy Paryża . W dzieciństwie i młodości zmaga się z fizyczną słabością. Jego matka odróżniająca go od braci, zaczyna uważać się za innego chłopca jak oni i przyjmuje kobiece postawy. On sam później wyjaśnia: „Postanowiłem naśladować kobiety, a zwłaszcza moją matkę. Grałem dziewczynę w moim pokoju, ale to było głównie w mojej głowie. Nawet teraz są chwile, kiedy reaguję jak kobieta. Wzięli mnie za zniewieściałą, za homoseksualistę, a ja za dziewczynę” . To doprowadziło go w wieku dwunastu lat do depresji. Udaje mu się z tego wyjść „odnajdując swój głos” dzięki foniatrze Claude Fugain (siostrze Michela Fugaina ) i konsultując się z psychoanalitykiem. Ten aspekt jego biografii stał się później materiałem na jego „solo na scenie” Les Garçons et Guillaume, à table! , którą następnie adaptuje do kina .
Utrzymuje odległą i złożoną relację z ojcem.
Guillaume Gallienne po raz pierwszy uczył się hipokhâgne w liceum Jean-Pierre-Vernant w Sèvres , rozpoczął studia magisterskie z historii bez przedstawiania swojej pracy magisterskiej. Swoje powołanie aktorskie odkrył w wieku 18 lat, po śmierci kuzyna, z którym był bardzo związany: „Jego śmierć,24 grudnia, obudził mnie: jeśli mogę jutro umrzeć, to chcę robić teatr. »Był studentem na Cours Florent przez cztery lata (cykl szkoleniowy i zajęcia bezpłatne); Następnie studiował w Narodowym Konserwatorium Sztuki Dramatycznej w klasach Dominique'a Valadié , Stéphane'a Braunschweig'a i Daniela Mesguicha .
Początki
W latach 90. występował w reklamach telewizyjnych, m.in. marki Promotelec czy Volkswagena Golfa .
W kinie opinia publiczna odkryła go w 2000 roku dzięki jego roli w Jet Set .
Z radia , aktor użycza swojego głosu do czytania świetnych tekstów w literaturze ( Kwiaty zła przez Baudelaire'a , Sodome et Gomorrhe przez Marcela Prousta ...), z Francji Inter w szczególności.
Sceniczna rewelacja i drugoplanowe role w kinie
W innej dziedzinie, w 2005 roku połączył siły z gwiazdorskim tancerzem Nicolasem Le Riche, aby napisać libretto do swojego baletu Kaligula , wystawione przez balet Opery Paryskiej , a sześć lat później pomógł rosyjskiemu choreografowi Aleksiejowi Ratmanskiemu w adaptacji Zaginionych iluzji ( Honoré de Balzac ) dla baletu Bolszoj .
W 2006 roku wyreżyserował Clos Huis przez Jean-Paula Sartre'a , w tym teatru Noh Tessenkai w Tokio . W obsadzie znaleźli się Nicolas Le Riche , Thierry de Peretti , Anne Bouvier i Martine Chevallier z Comédie-Française . W tym samym roku stworzył firmę producencką Don't Be Shy Productions , która w 2017 r . współprodukowała jego film fabularny Maryline .
Jednocześnie mnoży swoje występy w kinie, zawsze w rolach drugorzędnych . Często jest rekrutowany do roli nieco śmiesznego burżua: w 2003 roku w zawadiackim filmie Fanfan tulipana ; w 2005 w You będziesz się śmiać, ale cię zostawię , autorstwa Philippe Harel ; w 2006 roku , w La Jungle przez Mathieu Delaporte , potem Pon pułkownika przez Laurent Herbiet , a nawet Marie-Antoinette , przez American Sofia Coppola .
Brał także na innych ról: w 2003 przez François Dupeyron dla pana Ibrahim i Kwiaty Koranu ; w 2007 roku dramat komediowy Le Candidat , napisany i wyreżyserowany przez Nielsa Arestrupa ; aw 2008 roku po filmie biograficznym Sagan , przez Diane Kurys i Musée Haut, Musee bas przez Jean-Michel Ribes .
To właśnie na scenie udaje mu się zagrać główną rolę: w 2008 roku wraz z Claudem Mathieu razem z Claudem Mathieu pisał intymne przedstawienie zatytułowane Chłopcy i Guillaume, stół! , w którym z humorem spogląda wstecz na swoje dzieciństwo, wykształcenie, które otrzymał i traumy, które mogło wywołać.
Kurs radia i telewizji
Z wrzesień 2008w 2010 roku prowadził w programie Le Grand Journal na Canal+ moduł zatytułowany Les Bonuses de Guillaume , w którym wyobraził sobie bonus DVD do filmu na rachunku.
Od września 2009 w każdą sobotę prowadzi program Ça peut pas faire de mal na France Inter , w którym czyta fragmenty utworów literackich.
Ta wystawa pozwoliła mu wylądować w coraz ważniejszych rolach: w 2010 roku ocierał się o parę graną przez Marinę Hands i Juliena Doré w romansie Razem przeżyjemy bardzo, bardzo wspaniałą historię miłosną… , napisane w reżyserii Pascala Thomasa ; następnie część obsady zebrana przez Oliviera Baroux wokół Kada Merada w komedii L'Italien . Dużą produkcja Asterix i Obelix: Au service de Sa majesté przez Laurent Tirard , pozwala mu narzucać się z rolą Jolitorax.
W 2012 roku wziął udział w albumie Juliette Gréco Ça se travers et c'est beau , czytając tekst Le Pont Juliette oraz zaśpiewał w albumie Le Bœuf sur le toit francuskiego pianisty Alexandre Tharauda .
W 2013 roku był czytelnikiem programu France Culture Le Gai Savoir , czytając fragmenty Marcela Prousta . W tym samym roku ukazał się jego pierwszy film fabularny.
ten 1 st lutego 2020, kończy swoją obecność we France Inter jako narrator po dziesięciu latach na antenie. Jego ostatni program, wyemitowany 8 lutego 2020 roku, poświęcony jest twórczości poetyckiej zmarłej trzydzieści lat wcześniej kuzynki Alicii Gallienne.
Dedykacja kinematograficzna
Chłopcy i Guillaume do stołu! to adaptacja jego show z 2008 roku, w którym grał już swoją matkę. Do 2020 roku film był rekordem nominacji do Cezara dla kina , występując w dziesięciu kategoriach . Rekord ten należy obecnie do J'accuse Romana Polańskiego z dwunastoma nominacjami .
Podczas gdy uwaga mediów skupiona jest na tym filmie, Guillaume Gallienne powrócił do niego, w programie Sept à Huit , aby zwierzyć się z podobieństw z własną młodością: wskazuje na przykład, że „musiał przyznać się bardzo wcześnie że nigdy nie mógł spełnić kryteriów męskości, które istniały w jego rodzinie ”, i że został skonfrontowany z homofobią od 10. roku życia. On sam określa, że jest biseksualny : „W życiu zawsze kochałem oboje. Zakochałam się wcześniej w innych kobietach i innych mężczyznach. Mogłem mieć właściwe spotkanie z mężczyzną, okazuje się, że zdarzyło się to z kobietą. [...] Seksualnie mogę jechać wszędzie, bez ograniczeń, ale w głębi serca tak, okazuje się, że naprawdę kocham moją żonę” .
W 2014 roku Les Garçons i Guillaume, à table! zdobył pięć Cezarów : najlepszy film , najlepszy aktor , najlepszy pierwszy film , najlepszy montaż i najlepszą adaptację .
Teraz uznanym aktorem, powierzono złożonych i pożądanych ról: w 2014 roku pożycza swoje funkcje do Pierre Bergé w filmie biograficznym Yves Saint Laurent , przez Jalil Lespert , który cieszył się wielkim sukcesem na arenie międzynarodowej; Następnie w 2016 roku , do Paula Cézanne'a , w Cézanne'a et moi , przez Danièle Thompson , który prowadził go dziesięć lat wcześniej w Fauteuils d'Orchester . Guillaume Gallienne odpowiada Adèle Exarchopoulos w 2016 roku w filmie Pierre'a Godeau Éperdument, będącym adaptacją książki Obrona miłości Florenta Gonçalvesa.
Punkt zwrotny w swojej karierze, Guillaume Gallienne wstąpił do Paryskiej Opery Narodowej, aby tam wystawić operę buffa z La Cenerentola Gioachino Rossiniego w Operze Garnier ,10 czerwca do 13 lipca 2017 r..
w styczeń 2018ogłoszono, że będzie wykładał na Uniwersytecie Princeton.W tym samym roku znalazł Jalila Lesperta, który kazał mu nakręcić filmową adaptację sztuki: Le Dindon d' apres George Feydeau . Okazja dla niego do odnalezienia komika i aktora: Dany'ego Boona, z którym kręcił już podczas filmu: Asterix i Obelix: W służbie Jego Królewskiej Mości oraz udostępnienia plakatu Alice Pol . Jest on następnie ogłosił obsady francusko-amerykańskim filmie: The French Dispatch przez Wesa Andersona , który podpisuje swoje pierwsze doświadczenie w języku angielskim. Ten projekt pozwala mu odpowiedzieć: Timothée Chalamet , Léa Seydoux , Cécile de France , Owen Wilson i Kate Winslet .
Życie prywatne i publiczne
Guillaume Gallienne jest biseksualny i miał kilka romantycznych związków z mężczyznami i kobietami . W 2001 roku poznał Amandine Guez, stylistkę, którą poślubił w 2005 roku , zaskakując swoich rodziców, którzy uważali go za homoseksualistę : „Kiedy Amandine i ja ogłosiliśmy nasze zaręczyny moim rodzicom, nie wysłali nam listu. dwadzieścia cztery godziny, byli tak zaskoczeni. "
Mają syna urodzonego w 2007 roku. Są ortodoksyjnymi chrześcijanami , religią o macierzyńskiej tradycji przyjętą przez Guillaume w wieku 29 lat.
Z okazji wyborów europejskich w czerwcu 2014 r. twierdzi, że jest przekonanym Europejczykiem w filmie wyprodukowanym przez Européens sans frontières, w którym zachęca Francuzów do głosowania .
Życiorys zawodowy
Dostarczony
Teatr
komedia francuska
Wszedł do Comédie-Française on1 st lipiec 1998To staje się 513 th societary1 st styczeń +2.005.
-
1996 : Mithridate de Racine , reżyseria Daniel Mesguich , Théâtre du Vieux-Colombier
-
1997 : La Vie Parisienne przez Jacques Offenbach , libretto Henri Meilhac i Ludovic Halevy , w reżyserii Daniela Mesguich
-
1998 : Matka Courage i jej dzieci przez Bertolta Brechta w reżyserii Jorge Lavellim , Salle Richelieu
- 1998: La Tempête przez Williama Szekspira w reżyserii Daniela Mesguich
- 1998: Les Femmes savantes wg Moliera w reżyserii Simona Eine
-
1999 : Andromaque przez Racine , kierowane przez Daniel Mesguich , Théâtre du Starego-Colombier
-
2000 : Szkoła mężów przez Moliera w reżyserii Thierry Hancisse
- 2000: Szkoła żon przez Moliera w reżyserii Éric vigner
- 2000: Le Misanthrope przez Moliera w reżyserii Jean-Pierre Miquel , Théâtre du Vieux-Colombier
- 2000: Le Bourgeois gentilhomme przez Moliera w reżyserii Jean-Louis Benoît
- 2000: La Mère confide de Marivaux , reżyseria Sandrine Anglade , Théâtre du Vieux-Colombier
-
2002 : Le dindon przez Georges Feydeau , reżyseria Lukas Hemleb
-
2004 : Czyngis wśród Pigmejów przez Gregory Motton reżyserii Thierry de Peretti , Théâtre du Vieux-Colombier
- 2004: Night of the Kings według Williama Szekspira w reżyserii Andrzeja Seweryna
- 2004: Molière / Lully , dwie komedie-balety Moliera , reżyseria Jonathan Duverger i Jean-Marie Villégier
-
2005 : Les Bacchantes d' Eurypides , reżyseria André Wilms
- 2005: Nawrót Bouli przez Fabrice'a Melquiota , reżyseria Philippe Lagrue , Studio-Théâtre de la Comédie-Française
-
2006 : Saint-François, boski żongler przez Dario Fo w reżyserii Claude Mathieu , Studio-Théâtre de la Comédie-Française
-
2007 : trudnych czasach przez Édouard Bourdet , w reżyserii Jean-Claude Berutti , Théâtre du Vieux-Colombier
- 2007: Le Misanthrope przez Moliera w reżyserii Lukasa Hemleb
-
2008 - 2010 : Fantasio d ' Alfred de Musset , reżyseria Denis Podalydès , Salle Richelieu
-
+2.010 - +2.011 : Trzy siostry autorstwa Antona Tchekhov reżyserii Alaina Françon , Salle Richelieu
- 2010-2011: Un Fil a la patte przez Georges Feydeau reżyserii Jérôme Deschamps , Salle Richelieu , Cheneviette i Miss Betting
-
2012 : La Trilogie de la Villegiature przez Carlo Goldoniego w reżyserii Alaina Françon , Théâtre ephemere, Guglielmo
- 2012: Chip, zapisz go przez Naomi Wallace , wyreżyserowanym przez Anne-Laure Liegeois , Théâtre ephemere
-
2013 - 2015 r : Obłomow przez Ivan Aleksandrowicz Gontcharov , kierowane przez Volodia Serre , Théâtre du Starego-Colombier
- 2013: Un Fil a la patte przez Georges Feydeau reżyserii Alaina Françon , Salle Richelieu , Cheneviette i Miss Betting
-
2014 r - 2016 r : Lukrecji Borgia przez Victor Hugo , kierowane przez Denis Podalydès , Salle Richelieu
-
2015 : Un Fil a la patte przez Georges Feydeau reżyserii Jérôme Deschamps , Salle Richelieu , Cheneviette i Miss Betting
-
2.016 - wykupu w 2017 r : Les Damnés po Luchino Visconti (adaptacja), w reżyserii Ivo van Hove , Festival d'Avignon następnie Salle Richelieu Friedricha Bruckmann
-
2.019 - 2.020 : Le Malade imaginaire przez Moliera w reżyserii Claude Stratz , trasy i teatru Marigny
-
2020 : Francois, święty żongler przez Dario Fo w reżyserii Claude Mathieu , Studio Marigny
Poza Comédie-Française
-
1994 : Historia Żołnierza przez Charles Ferdinand Ramuz i Igora Strawińskiego w reżyserii Chun Yan Ning
-
1995 : Baal przez Bertolta Brechta w reżyserii Jean-Pierre Garnier , Festival de Sarlat
- 1995: Caligula przez Alberta Camusa , kierowany przez Carole Thibaut , Théâtre du Ranelagh
- 1995: L'Intervention de Victor Hugo , reżyseria Christian Croset
- 1995: Un caprice d' Alfred de Musset , reżyseria Rodolphe Sand , Bouffon Théâtre
-
1996 : La Cuisine przez Arnold Wesker w reżyserii Wiktora Gauthier , Théâtre du Soleil
-
2006 : Deguchinashi (Huis-Clos) przez Jean-Paul Sartre , w reżyserii Guillaume Gallienne, Noh Tessenkai teatru, Tokio.
-
2008 : Chłopcy i Guillaume przy stole! Guillaume Gallienne, reżyseria Claude Mathieu , teatr na zachodzie Paryża
-
2009 : Chłopcy i Guillaume przy stole! , wycieczka
-
2010 : Chłopcy i Guillaume przy stole! , wycieczka, teatr Athénée-Louis-Jouvet
- 2010: Valère Novarina , czytanie, teatr Odéon
Filmografia
Jako aktor
Filmy fabularne w kinie
Krótkie filmy w kinie
W telewizji
płyta DVD
Dubs
Głos wyłączony
Jako reżyser
Audiobooki
-
Panna Marple przez Agatha Christie , Éditions Theleme , Paryż , 2004 .
-
Le Meurtre de Roger Ackroyd Agathy Christie, Éditions Thélème, Paryż, 2004.
-
Morderstwo Agathy Christie w Mezopotamii , Éditions Thélème, Paryż, 2004.
-
Śmierć na Nilu Agatha Christie, Éditions Thélème, Paryż, 2004.
-
W poszukiwaniu straconego czasu (całka), autorstwa Marcela Prousta, czytanego przez André Dussolliera , Lamberta Wilsona , Robina Renucciego , Michaela Lonsdale'a , Denisa Podalydèsa i Guillaume'a Gallienne'a, Éditions Thélème, Paryż, 2006 .
-
Le Côté de Guermantes (1 i 2) Marcela Prousta z udziałem Robina Renucciego , Éditions Thélème, Paryż, 2006.
-
Sodome et Gomorrhe Marcela Prousta, Éditions Thélème, Paryż, 2006.
-
Korespondencja z matką , Marcel Proust, z udziałem Katarzyny Salviat , Éditions Thélème, Paryż, 2006.
-
Kwiaty zła przez Charlesa Baudelaire'a , Éditions Theleme, Paryż 2006.
-
La Chartreuse de Parme przez Stendhala , Éditions Theleme, Paryż, 2008 .
-
Trzej muszkieterowie , Alexandre Dumas , Éditions Thélème, Paryż, 2008.
-
Sztuka i sposób zwracania się do kierownika wydziału z prośbą o podwyżkę , Georges Perec , Éditions Thélème, 2012 .
-
Nie zaszkodzi: powieść Guillaume Gallienne, Éditions Gallimard , 2014 .
-
To nie zaszkodzi: Poezja , Guillaume Gallienne, Éditions Gallimard, 2015 .
-
Nie zaszkodzi: „realistyczna” powieść Guillaume'a Gallienne'a, Éditions Gallimard, 2016 .
Opera
Radio
Nagrody
Nagrody
-
2010 : Molières 2010 : Molier męskiej rewelacji teatralnej dla Les Garçons et Guillaume, à table!
- 2010: nagroda SACD za nowy humor / talent show one man dla Les Garçons et Guillaume, à table!
-
2011 : Molières 2011 : Molière aktora drugoplanowego w Un fil à la patte
-
2012 : Cena Raymond Devos z Ministerstwa Kultury i Komunikacji Francuski
- 2013: Nagroda Michel-d'Ornano : Les Garçons et Guillaume, à table!
- 2013: Nagroda Publiczności na Festiwalu Filmów Francuskojęzycznych w Angoulême za Les Garçons et Guillaume, à table!
- 2013: Valois d'or na Festiwalu Filmów Francuskojęzycznych w Angoulême dla Les Garçons et Guillaume, à table!
- 2013: nagroda za odkrycie na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Frankofońskich w Namur za Les Garçons et Guillaume, à table!
- 2013: Nagroda dla najlepszego aktora na Festiwalu Filmowym w Sarlat za Chłopcy i Guillaume, à table!
-
2014 : Światła 2014 : najlepszy aktor za Les Garçons i Guillaume, stół!
- 2014: Złote gwiazdy francuskiego kina 2014 : najlepsza główna rola męska i najlepszy pierwszy film dla Les Garçons et Guillaume, à table!
- 2014: César 2014 dla Les Garçons i Guillaume, à table! :
- 2014: Kryształowy Glob 2014 : najlepszy aktor Les Garçons et Guillaume, à table!
-
Trofea kina frankofońskiego 2014 : Trofeum frankofońskie za męską interpretację dla Les Garçons i Guillaume, à table!
Spotkania
Dekoracje
Uwagi i referencje
-
" Jean-Claude Gallienne " , na whoswho.fr ,2009.
-
Guillaume Gallienne pochodzi, w swojej linii ojcowskiej, ze starej rodziny pastorów metodystycznych z Jersey . Jest synem Jean-Claude'a Gallienne'a, bogatego przedsiębiorcy transportu miejskiego i wnukiem bojownika ruchu oporu gaullistów i burmistrza Chambourcy , Georgesa Gallienne'a (1898-1985), syna pastora Gallienne'a (1871-1953), jednego z założycieli z harcerstwa Francji .
-
Mélitta Rotvand jest córką dziennikarza i pisarza Georgesa Rotvanda (potomka Rotwandów , polskich żydowskich bankierów i filantropów – nawróconych na luteranizm – współpracowników wielkich bankierów Wawelberga ) oraz Lilii Zelinskiej (1916-1998), modelki dla Coco Chanel i córka gruzińskiej księżniczki Melity Cholokashvili (1895-1988), Paryż i muza okładki Vogue US w 1920 roku.
-
(w) Zaza Anchabadze, Europejska Gruzja, na Kaukazie i Etnogeopolityka Etnogenetyczna Historia Europy , Tbilisi, 2014, s.179 ( ISBN 978-9941-0-6322-0 )
-
(w) Manana Gabrichidze, „Gruzińska matka i córka, które były ekskluzywnymi modelkami dla Coco Chanel” , Georgian Journal w „Kulturze”, 1 listopada 2015.
-
Caroline Rochmann, „Guillaume Gallienne:„ Amandine nadaje swoje kolory mojemu życiu ”” , Paris Match , 20 października 2012 r.
-
François Aubel "Gallienne, kapitan I" Le Figaro , wkładka "Kultura", wtorek, 19 listopada 2013, strona 28.
-
Franceculture.fr; Arkusz „Guillaume Gallienne” konsultowany 2 marca 2014 r.
-
"Guillaume Gallienne à Sept à Huit:" Wziąłem się za dziewczynę "", L'Express , 14 stycznia 2014 ( czytaj online )
-
Brillant Hybrid , Liberation , 27 lutego 2009
-
„ Teatr Online.com ”
-
Spot reklamowy marki Promotelec (1995) na stronie culturepub.fr
-
Spot reklamowy Golfa IV (1999) na stronie culturepub.fr
-
Lexpress.fr; balet caligula Dostęp 2 marca 2014 r.
-
Lefigaro.fr; „Bolszoj znajduje swoje złudzenia w Paryżu” Dostęp 2 marca 2014 r.
-
„ DON T BE SHY PRODUCTIONS (PARIS 8) Obrót, wynik, bilanse na SOCIETE.COM - 493049175 ” , na www.societe.com (dostęp 11 lutego 2017 )
-
Prezentacja programu na stronie France Inter.
-
Télérama.fr; Album "Juliette Greco" konsultowany 2 marca 2014 roku.
-
. .
-
Non-stop.com; Guillaume Gallienne, król Cezarów 2014, konsultowany 22 lutego 2014 r.
-
" Guillaume Gallienne " , na operadeparis.fr
-
„ La Cenerentola ” , na operadeparis.fr
-
Guillaume Gallienne, wywiad z Benjaminem Locoge, „Guillaume Gallienne, od kobiecości do męskości”, Paris Match , tydzień od 9 do 15 listopada 2017 r., strony 11-13.
-
Guillaume Gallienne żonaty i biseksualny: „Zawsze lubiłem jedno i drugie”
-
„ Amandine Gallienne ” , na www.babelio.com
-
EUROPEENSSANSFRONTIERES , " Europeenssansfrontieres Philippe Cayla Guillaume Gallienne Comedie Francaise " ,12 grudnia 2013 r.(dostęp 17 lutego 2018 )
-
Brigitte Baronnet, „ Guillaume Gallienne w obliczu Adèle Exarchopoulos: pierwsze zdjęcia z kręcenia Down By Love ” , na allocine.fr ,12 lutego 2015(dostęp 10 października 2020 r . ) .
-
Przemówienie Ministra Kultury z okazji wręczenia Nagrody Raymonda Devosa
-
15 th rankingu złotymi gwiazdami francuskiego kina (2014) na oficjalnej stronie internetowej, do których dostęp 25 lutego 2014 roku.
-
Dekret z dnia 14 listopada 2008 r. o awansie i nominacji .
-
Dekret z dnia 17 stycznia 2013 r. powołujący do Zakonu Sztuki i Literatury .
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :
- Zasoby związane z pokazem :
- Zasoby związane z muzyką :
-
Ewidencja organów :