Mizantrop

Mizantrop
Rycina z wydania z 1719 roku.
Rycina z wydania z 1719 roku.
Autor Moliera
Uprzejmy Komedia
Uwaga. dzieje 5 aktów wierszem
Miejsce publikacji Paryż
Redaktor Jean Ribou
Data wydania 24 grudnia 1666 r
Data utworzenia w języku francuskim 4 czerwca 1666 r
Miejsce powstania w języku francuskim Paryż
Zespół teatralny La Troupe du Roy w Palais-Royal
Główna rola Moliera

Le Misanthrope to komedia Moliera w pięciu aktach i wierszem, wystawiona po raz pierwszy w dniu4 czerwca 1666 rna scenie Palais-Royal . Podtytuł „lub kochający Atrabilaire” nie pojawia się w publikowanych wydaniach tego utworu, a jedynie w odręcznej wzmiance o przywileju udzielonym21 grudnia Molierowi za wydrukowanie jego sztuki.

Postacie

streszczenie

Alceste nienawidzi całej ludzkości, potępia jej hipokryzję, tchórzostwo i kompromis . Ale kocha Célimène, zalotną i oszczerczą młodą wdowę. Jest kochany przez Arsinoe, pruderyjkę i Eliante, szczerą.

Alceste i Philinte kłócą się o ich przyjaźń; według Alceste'a Philinte obdarzyłby nieznajomego zbyt silnymi oznakami przyjaźni. Alceste traci panowanie nad ludzkością. Przybywa Oronte, kolejny zalotnik Celimene, który pyta o opinię na temat sonetu jego kompozycji. Philinte mówi z samozadowolenia, że ​​uwielbia, ale Alceste nie docenia i mówi mu wyraźnie. Oronte jest zirytowany i wybucha kłótnia.

Alceste mówi Celimene, że nie lubi swojego samozadowolenia w stosunku do innych mężczyzn. Przyjedź do markiza, Acaste i Clitandre, innych zalotników Célimène. Célimène bawi się z nimi, aby oczernić kilka osób, które znają, co sprawia, że ​​Alceste jest zazdrosny i wściekły. Célimène wpada w złość, ale przerywa jej przybycie strażnika: ogłasza, że ​​Alceste zostaje wezwany na dwór za romans z sonetem z Orontem.

Arsinoé przybywa i mówi Celimene, że krążyły o niej plotki i twierdzi, że ją bronił. Celimene, uświadamiając sobie swoją hipokryzję, odpowiada tym samym tonem obłudnej grzeczności. Arsinoé jest wściekła, próbuje uwieść Alceste, ale na próżno.

Alceste jest wściekły, bo ktoś, prawdopodobnie Arsinoé, dał mu list, w którym widać samozadowolenie Celimene dla innego mężczyzny. Dlatego prosi ją o usprawiedliwienie, ale ona odwraca sytuację, a on przeprasza. Alceste dowiaduje się, że przegrał sprawę, chce opuścić społeczność mężczyzn.

Alceste i Oronte proszą Celimene, aby wybrała między nimi. Przybądź Acaste i Clitandre, każdy z listem od Célimène do drugiego. Dowodzi to, że Celimene bawi się sercami swoich kochanków, co postanawia odejść z Oronte. Będąc sam na sam z Celimene, Alceste proponuje, że wyjdzie za niego za mąż, pod warunkiem, że zostawi mu towarzystwo mężczyzn, których już nie wspiera. Nie może zmusić się do porzucenia doczesnego życia. Alceste, przepraszając Eliante – który teraz woli Philinte – zapowiada opuszczenie Paryża i odosobnienie. Philinte przygotowuje się, by odwieść go, gdy opada kurtyna.

Dom

Nawet jeśli szesnasta sztuka Moliera została wystawiona 34 razy w roku 1666, co jest postacią zaszczytną dzięki poparciu króla, to Le Misanthrope spotkał się jednak z przyjęciem, które można określić jako chłodne i negatywne ze strony szlachty prowincjonalnej , niektóre postacie kwestionują ustalony autorytet praw uprzywilejowanych i ich przywilejów. Ale w przeciwieństwie do wcześniejszych niepowodzeń Tartuffe'a i Dom Juana, w których autorski realizm krytyczny, który zdaje się lekceważyć tradycje religijne, społeczne i moralne, budzi teatralny skandal  (de) , spektakl ten spotyka się z pewnym krytycznym uznaniem koneserów.

Adaptacje lub inspiracje

Inscenizacja

Kino i telewizja

Uwagi i referencje

  1. Zob. wzmianka o przywileju w rejestrze Chambre Syndicale des Libraires oraz wyciąg z przywileju zamieszczony na wydruku.
  2. „Sukces, według Abbot du Bos, pojawił się dopiero po ośmiu lub dziesięciu przedstawieniach. » Félix Guirand, Le Misanthrope , Paryż, Larousse,1942, Nota historycznoliteracka.
  3. "  Tout Molière - Le Misanthrope - Notice  " , na www.tutmoliere.net (dostęp 31 marca 2019 )
  4. Gustave Michaut , Zmagania Moliera , Hachette, 1925
  5. Julia Prevosto, Le Misanthrope de Molier , Profil literacki,2016, s.  40-41.
  6. Brigitte Salino , „  Un Molière groźny śmieć  ”, Le Monde , 29 marca 2012( przeczytaj online , skonsultowano 29 marca 2012 r. )
  7. Mizantrop, teatr Odeon

Zobacz również

Linki zewnętrzne