Agen | |||||
Historyczne centrum Agen. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
dział |
Lot-et-Garonne ( prefektura ) |
||||
Dzielnica |
Agen ( kapitał ) |
||||
Międzywspólnotowość |
Aglomeracja Agen ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Jean Dionis pobytu ( MoDem ) 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 47000 | ||||
Wspólny kod | 47001 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Agenais | ||||
Ludność miejska |
33 012 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 2873 inhab./km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
80 668 mieszk. (2018 ) | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 44 ° 12 ′ 18 ″ północ, 0 ° 37 ′ 16 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 37 m Maks. 162 m² |
||||
Obszar | 11,49 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Agen ( centrum miasta ) |
||||
Obszar atrakcji |
Agen (centrum miasta) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kantony Agen-1 , Agen-2 , Agen-3 i Agen-4 ( centralizacja biura ) |
||||
Ustawodawczy | Pierwszy okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | agen.fr | ||||
Agen ( wymawiane / . Ʒ ɛ / w standardowym języku francuskim i / ma . Ʒ ɛ ŋ / lokalnie) jest gmina w południowo-zachodniej z Francji , prefektury departamentu w Lot-et-Garonne , w regionie Nowego Akwitanii . Jej mieszkańcy nazywani są Agenais. Kraj, który go otacza, po obu brzegach Garonny , to Agenais .
Dzięki 33 012 mieszkańców w 2018 roku, to jest 241 th gmina we Francji przez jego mieszkańców. Miasto jest siedzibą aglomeracji Agen , struktury międzygminnej zrzeszającej 96 924 mieszkańców (2015). Jej miejskich jednostek zbiera, zgodnie z definicją INSEE, 80,668 mieszkańców (2018) i zajmuje 78 th we Francji kontynentalnej. Jego obszar miejski liczy 113 582 mieszkańców (2017).
Dwutysiącletnie miasto założone u podnóża zbocza Ermitażu, które było siedzibą galijskiego oppidum Nitiobroges , jego historia jest ściśle związana z historią " Garonny ", jak Agenais nazywają swoją rzekę, uosabiając ją. Jeśli pielęgnowało i umożliwiało rozwój handlu, jego liczne groźne powodzie dały miastu reputację najbardziej zalanego we Francji. Chronione dziś wałami miasto i jego aglomeracja w dużej mierze rozszerzyły się na dolinę.
Agen zachowała swój średniowieczny obok ważnego dziedzictwa architektonicznego cywilnego i religijnego, wzbogacony pod koniec XIX -go wieku przez budowę budynków Haussmann i domów secesyjnymi i Art Deco podczas budowy szerokimi alejami.
Nazwa Agen jest powszechnie kojarzona z suszoną śliwką , której obszar produkcji znajduje się głównie w Lot-et-Garonne i był kiedyś wysyłany z portu miasta na Garonnie, a także ze związkiem rugby przez jego symboliczny klub., SU Agen , który w szczególności posiada osiem tytułów mistrza Francji.
Obecnie działalność Agen ma zasadniczo charakter usługowy, administracyjny i handlowy. Jednak miasto zamierza pełnić swoją rolę „stolicy” środkowej Garonny, idealnie położonej w połowie drogi między metropoliami Bordeaux i Tuluzy , rozwijając i promując handel ( park handlowy O'green , renowacja centrum miasta), turystykę rodzinną ( Walibi Sud-Ouest , żegluga bocznym kanałem do Garonny ) i biznesowej (budowa Centrum Kongresowego) oraz strefy działalności przemysłowej i handlowej ( Agropole , Technopole Agen Garonne ).
Agen znajduje się w dolinie Garonne, która graniczy z miastem od zachodu. Ten odbiera strumień Masse (przypływający z Monbalen ) na północ od miasta, przy moście nad kanałem . Na północy i wschodzie znajdują się pierwsze wzgórza Pays de Serres (zbocze Hermitage, na północy wybrzeże Gaillard, na wschodzie wybrzeże Fromage). Natomiast na południu i zachodzie znajdujemy się na równinie Garonne , na tym poziomie szerokości około 6 km .
Agen znajduje się w południowo-zachodniej Francji, w południowo-wschodniej części departamentu Lot-et-Garonne , na prawym brzegu Garonny i na skraju bocznego kanału do Garonny . Miasto położone jest między Tuluzą (115 km ) a Bordeaux (140 km ).
Odległość od głównych francuskich miastMiasto | Tuluza | bordeaux | Perigueux | Montpellier | Marsylia | Nantes | Lyon | Miły | Paryż |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dystans
Orientacja |
115 km
(Szwecja) |
140 km
(NIE-) |
139 km
(NIE) |
360 km
(E-SE) |
593 km
(Szwecja) |
529 km
(N-NIE) |
518 km
(URODZIĆ SIĘ) |
673 km
(MI) |
622 km
(N-NE) |
Colayrac-Saint-Cirq | Foulayronnes | Pont-du-Casse |
Przejście | Dobro przeciwko | |
Boe |
Terytorium gminy graniczy od zachodu z Garonną, do której trafiają dwa jej dopływy, Masse d'Agen (na północy) i Mondot (na południu). Miasto przecina również kanał Garonne, który przecina rzekę mostem kanałowym .
Z 1 st lipca 1939 do 21 września 2005 r., stacja znajduje się na lotnisku Agen-la-Garenne na 44.17667, 0.595 , 59 m n.p.m.
Od22 września 2005, stacja znajduje się na 44,1722, 0,59472 , 58 m n.p.m.
Jesienią miasto cieszy się łagodnym klimatem umiarkowanym , z przeważnie deszczowymi i wilgotnymi źródłami, dość gorącymi i suchymi latami oraz łagodnymi zimami. Zima jest łagodna, najzimniejszy miesiąc styczeń ma temperatury około 5 °C . Zapis temperatury minimalnej zarejestrowano przy −21,9 °C wLuty 1956. Wiosną temperatury stale rosną, a w kwietniu i maju często pada deszcz. Lato trwa od 3 do 4 miesięcy i jest gorące, nawet bardzo gorące i suche. Ewidencja ciepła jest regularna z temperaturami, które od lipca do sierpnia mogą przekraczać 40 °C, a wiosną i jesienią przekraczają 30 °C . Te burze są regularne zjawiska obfite opady i terminowe. Wreszcie jesień jest łagodna i niezbyt deszczowa.
Tabela porównawcza danych meteorologicznych w Agen i niektórych francuskich miastachMiasto | Nasłonecznienie (h/rok) |
Deszcz (mm/rok) |
Śnieg (d/rok) |
Burza z piorunami (d / rok) |
Mgła (d / rok) |
---|---|---|---|---|---|
Mediana krajowa | 1852 | 835 | 16 | 25 | 50 |
Agen | 1 984 | 716 | 4,8 | 30,1 | 70,6 |
Paryż | 1,662 | 637 | 12 | 17 | 8 |
Miły | 2724 | 733 | 1 | 27 | 1 |
Strasburg | 1,693 | 665 | 26 | 28 | 51 |
Brześć | 1530 | 1 210 | 7 | 12 | 76 |
bordeaux | 2035 | 944 | 3 | 31 | 69 |
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | móc | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 2 | 2,5 | 4.1 | 6,4 | 9,9 | 13 | 14,9 | 14,7 | 12,1 | 9,2 | 4,9 | 2,6 | 8.1 |
Średnia temperatura (°C) | 5,5 | 6,9 | 9,3 | 11,7 | 15,4 | 18,8 | 21 | 20,8 | 18,1 | 14,2 | 8,8 | 5,9 | 13.1 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 8,9 | 11.2 | 14,4 | 16,9 | 21 | 24,5 | 27,1 | 26,8 | 24,1 | 19,2 | 12,6 | 9,1 | 18 |
Rekord zimno (° C) | -17,4 | -21,9 | -10,5 | −3,4 | -1,6 | 3,9 | 7 | 4,7 | 1 | -4,4 | -8,6 | -12,1 | -21,9 |
Rekord ciepła (° C) | 20,1 | 25 | 26,3 | 30,2 | 34 | 38,8 | 40,6 | 41 | 36,7 | 32 | 25,4 | 21,6 | 41 |
Opady ( mm ) | 59,6 | 54,6 | 53,8 | 62,1 | 79,5 | 62,2 | 53 | 55,7 | 59,3 | 59,9 | 60,5 | 65,4 | 725,9 |
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | móc | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 2,1 | 2,4 | 4.4 | 6,6 | 10.3 | 13,6 | 15,4 | 15,3 | 12,3 | 9,7 | 5.4 | 2,8 | 8.4 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 9,2 | 11,3 | 15 | 17,5 | 21,5 | 25 | 27,6 | 27,6 | 24,5 | 19,6 | 13.2 | 9,5 | 18,5 |
Agen znajduje się w połowie drogi między Bordeaux a Tuluzą, na głównej osi doliny Garonne, pożyczonej na kilka tysięcy lat. Dziś przez miasto przecina RD 813 (dawna RN 113) prowadząca na południowy wschód w kierunku Tuluzy i na północny zachód w kierunku Bordeaux . Druga główna oś, autostrada A62 , przebiega na południe od miasta. Te dwie osie komunikacyjne biegną wzdłuż Garonny i bocznego kanału Garonny . Trzecia główna oś, droga krajowa 21, prowadzi na północ do Villeneuve-sur-Lot, następnie do Bergerac w departamencie Dordogne i wreszcie do Limoges w Haute-Vienne. Na południu ta sama droga krajowa prowadzi do Auch w Gers , Tarbes i Lourdes ( Hautes-Pyrénées ). Główne drogi departamentalne to, na północnym wschodzie, droga departamentalna 656, która łączy Tournon-d'Agenais, a następnie Cahors w departamencie Lot , a na południu droga departamentalna 931, która łączy się z południowo-zachodnim Condom i Eauze w dziale Gers .
Lotnisko Agen-La Garenne znajduje się w miejscowości Passage na 3 km południowym Agen na dawnym terenie wojskowym. Zarządza nim związek mieszany lotniska departamentalnego Lot-et-Garonne, składający się z rady generalnej Lot-et-Garonne, społeczności aglomeracyjnej Agen , Izby Przemysłowo-Handlowej oraz Izby Rzemieślniczej. Od 1 st stycznia 2019 dwa dziennie powrotu jest dostarczana przez firmę Chalair Aviation dotrzeć do lotniska Orly na pokładzie ATR 42 z 48 mandatów. W 2018 roku liczba pasażerów wyniosła 31 371. Lotnisko nie obsługuje frachtu cargo.
Transport miejskiSieć Tempo jest obsługiwana przez firmę Keolis Agen i obsługuje 29 z 31 gmin w aglomeracji Agen, w sumie 94 000 mieszkańców od30 marca 2013 r., zastępując sieć Transbus . W 2018 roku liczba rocznych podróżnych wyniosła 2 700 000 na ponad 1 800 000 przejechanych kilometrów.
Agen jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o gęstej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Agen , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 16 gmin i 80,668 mieszkańców w 2018 roku, z którego jest centralnie .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Agen , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 81 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, co znajduje odzwierciedlenie w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów sztucznych (76,7% w 2018 r.), co stanowi wzrost w porównaniu z 1990 r. (72,9%). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (62,8%), heterogeniczne tereny rolnicze (17,9%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (9,1%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (4,8%), wody kontynentalne (3,1%), użytki zielone (2,3%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
W 2015 r . Agen posiadał 21 629 mieszkań . Nowe budowle są mało obecne, ponieważ w 2013 roku tylko 22,8% głównych rezydencji powstało po 1991 roku . Natomiast konstrukcje sprzed 1971 stanowiły 54,5% zasobów.
82,6% mieszkań to główne rezydencje, 29,7% w domach jednorodzinnych i 69,7% w mieszkaniach (odpowiednio 71,2% i 27,6% w regionie). Miasto posiada zatem większość mieszkań zbiorowych w przeciwieństwie do reszty regionu. 31,3% mieszkańców posiada swój dom, wobec 66% najemców (odpowiednio 62,2% i 35,5% w regionie).
Należy zauważyć, że przy 3059 jednostkach mieszkaniowych HLM, tj. 19,7% zasobów w 1999 roku (10% w regionie), miasto nie spełnia w pełni postanowień art. 55 ustawy o solidarności i odnowie miejskiej (SRU ) z Grudzień 2000 ustalający na 20% minimalną stawkę mieszkań socjalnych dla najważniejszych gmin. Można również zauważyć, że liczba pustostanów w 2015 r. była dość wysoka i wynosiła 14,5% zasobu wobec zaledwie 8,5% w regionie.
Większość mieszkań ma 4 i więcej pokoi (37,7%) lub 3 pokoje (29,2%), następnie 2 pokoje (22,1%). Mieszkania małe są dość liczne (studia: 11%). Miasto ma więc skromne zabudowania. Na koniec należy zauważyć, że domy te są dobrze wyposażone, ponieważ 98% ma centralne ogrzewanie, nawet jeśli tylko 53,8% gospodarstw ma garaż, boks lub parking (odpowiednio 83% i 71,1% dla regionu).
Od wyborów Marzec 2008, nowy zespół miejski kierowany przez Jeana Dionisa du Séjour podjął program rewitalizacji centrum miasta: stworzenie miejsc parkingowych na obrzeżach z bezpłatnym transportem do centrum miasta, deptakiem Boulevard de la République (główna arteria handlowa) i jej przyległych ulic, stworzenie multipleksu przy bramach centrum miasta w dzielnicy Pin, stworzenie 30-strefy . Rozwój ten kontynuowano wraz z naprawą Boulevard Carnot, kolejnej głównej osi miasta. Od początkupaździernik 2013, na południu miasta działa obszar handlowy o powierzchni 29,4 ha .
Miasto, nawadniane ścieżkami rowerowymi, jest wyposażone w zielone strefy otaczające miasto wzdłuż Garonny oraz przez park przyrody w miejscowościach Passeligne i Pélissier wokół jezior o tej samej nazwie.
Nazwa miejsce Agen jest udokumentowana w XVII -tego wieku . Pochodzi z byłej Aginnon ( II th wieku Ptolemeusza ), Aginnum ( III th century Itinerarium Antonina ), w oparciu o wstępnie celtyckiej nazwy aginno oznacza „kołysać się” i stosując się do oppidum z „Hermitage, sama w oparciu o oronymic radykalny * ag- .
Ten etymon znajduje się w nazwach Ayen , Ayn lub Agino ( Alava ).
Stanowisko Agen było prawdopodobnie zamieszkane co najmniej w epoce neolitu, ale trudno jest określić dokładne pochodzenie. Szczątki, które obecnie mają do dyspozycji pokazują oryginalne stoisko Iberyjskiego do VIII th i VII th wieków przed naszą erą. BC Jednak zajmowane wówczas miejsce różniło się od tego, które znamy dzisiaj: jest to zbiór Ermitażu. To właśnie ta sytuacja (na wychodni skalnej) dawałaby klucz do toponimii miasta.
Miejsce to, choć położone u zbiegu dolin Masse i Garonne , nie jest jednym z najbardziej strategicznych miejsc w dolinie. Trudno zatem wytłumaczyć samą geografią powód, dla którego Nitiobrogowie (Celtowie, którzy przybyli około 400 pne) wybrali to miejsce, aby uczynić je stolicą swojego królestwa. Zbudowali w tym miejscu twierdzę o powierzchni około 50 hektarów, położoną 100 metrów nad korytem Garonny. Znaleźliśmy ślady tego pokrycia terenu XIX th century , a ostatnio, dzięki pracy zespołu archeologów z Agen.
Ruch miasta w kierunku tarasów Garonny niewątpliwie poprzedza okupację rzymską. Ten transfer musi być związany z bogactwem wymiany handlowej, która miała miejsce wzdłuż rzeki, jak również w kierunku Pirenejów i Masywu Centralnego . Odkrycie bardzo bogatej rydwanu pochówku Boe świadczy o bogactwie lokalnych elit na koniec I st wieku pne. J.-C.
Miasto gallo-rzymskie pozostawiło ważne i dość liczne ślady. Ale większość z nich została zniszczona, a zwłaszcza najciekawsza. Przede wszystkim teatr , rzecz dość rzadka jak na miasto o średniej randze, zwłaszcza że Aginnum posiadało również amfiteatr (datowany na 215 r.), który mógł pomieścić od 10 do 15 tysięcy osób, liczba znaczna. Mamy też wskazówki dotyczące istnienia przynajmniej jednej nekropolii . Miasto rozciągało się na ponad 80 hektarów i było przez to dość bogate i przede wszystkim zaludnione. Ale dobrobyt był związany bardziej z działalnością tranzytową niż z rzeczywistą rolą bieguna handlowego. Ten intensywny fragment należy powiązać z wczesnym zaszczepieniem religii chrześcijańskiej. Pod koniec III th wieku , przewlekłe opowiadać męczeństwo św Caprais i Saint Foy, którzy zostali pochowani w miejscu obecnego kościoła Martrou . W następnym stuleciu Kościół Chrześcijański został zorganizowany z pierwszym znanym biskupem Phébade, którego praca teologiczna przyniosła mu prestiż w całym chrześcijaństwie.
Jeśli chodzi o wiele miast, mamy niewiele dokumentów dotyczących czasów Wielkich Najazdów. Przez cztery stulecia Agen piły przekazać Wandalowie , na Wizygotów i Franków przed poddaniem atakiem Wikingów w IX th wieku . Historycy odnotowali trzy najazdy: w 843, w 853 i ostatni w 922. Najbardziej niszczycielską jest inwazja z 853. To właśnie po tym ataku relikwie Saint Foy zostały wywiezione do Conques , prawdopodobnie między 877 a 884.
W późnym średniowieczu Agen pozostał w Akwitanii na obrzeżach Novempopulanie, a następnie w Księstwie Vasconia . Po roku 660 , Vasconia i Aquitaine uniezależniła się od Franków i osiągnął swój szczyt z Odona d'Aquitaine . W 732 Saraceni najechali Vasconię i Bordeaux, ale ich postęp został zatrzymany przez Karola Martela i Eudesa między Poitiers i Tours. Pépin le Bref nadal podbijał całą Akwitanię, aw 766 Vasconowie , przodkowie Basków (zwani Wascones ) udali się do Pépin w Agen. Miasto zamknęło się w sobie i ufortyfikowało w swojej pierwszej zagrodzie (dziesięć hektarów) wokół katedry Saint-Etienne (miejsce obecnego parkingu pokrytego rynkiem) i której założenie jest trudne do dziś. Uwzględniając nigdy nie została całkowicie zakończona, budynek pogorszyła i grozi jej upadek został rozebrany na początku XIX th wieku .
To wokół tego jądra rozwinęło się średniowieczne miasto, którego tkanka miejska została zorganizowana od rue des Cornières (której część pozostała), która kończyła się na Place du Marché (obecnie Place des Laitiers), czyli u podnóża starej katedry. Głównymi pozostałościami średniowiecznego Agen są budowle sakralne. Widzieliśmy już, że katedra Saint-Etienne zniknęła. Ale najwspanialszym zabytkiem jest niewątpliwie Kościół Jakobinów (obecnie przekształcony w ośrodek kultury). Kościół jest ostatnią pozostałością klasztoru jakobinów (lub dominikanów) i data XIII -go wieku . Konstrukcja, z wyjątkiem trzech środkowych filarów (kamiennych), dzielących statek na dwie nawy, jest murowana. Niedawne prace konserwatorskie ujawniły malowidła ścienne przedstawiające Alfonsa de Poitiers (władcę miasta i protektora klasztoru w momencie jego budowy). To był miejscem ważnych wydarzeń lokalnych lub regionalnych: w 1354 roku The Black Prince otrzymał hołd od 40 baronów, a zwłaszcza, że od Gaston Febus .
Miasto posiadało wiele innych budynków sakralnych, klasztorów lub kościołów, takich jak obecna katedra: kolegiata Saint-Caprais, w dużej mierze w stylu romańskim. Wokół kościoła znajdował się zespół architektoniczny przeznaczony dla kanoników: klasztor, krużganek… z którego pozostał tylko kapitularz. Wykorzystując feudalną rywalizację między Plantagenetem (następcą hrabiów Poitiers) a hrabiami Tuluzy, a następnie między królami Anglii i Kapetynami, biskupi i mieszkańcy zdołali uciec przed kuratelą swoich panów.
Od XII -tego wieku , miasto cieszy się pewną autonomią, ma własne , wolności i przywileje. Ta autonomia jest potwierdzone w XIII -go wieku (statut z dnia 1248) oraz nadzór króla (lub liczba), a biskup jest bardziej luźny. Miastem zarządzają konsulowie, którzy na uroczystych aktach umieszczają wielką pieczęć miasta przedstawiającą na awersie warowne miasto z dzwonnicą w środku i orłem na rewersie. Ale administracja konsularna nie jest demokratyczna, to oligarchia, która często nadużywała swoich uprawnień, prowadząc w następnych stuleciach do kilku powszechnych buntów.
Miasto rzeczywiście znacznie się rozrosło w średniowieczu: obecnie osiąga 60 hektarów. Agen było dobrze prosperującym i zaludnionym miastem (prawdopodobnie 10 000 mieszkańców, podczas gdy Tuluza miała mniej niż 40 000), żyjącym w szczególności z działalności związanej z Garonną: handlu, rybołówstwa, młynarstwa. Jednak choć miasto nie ucierpiało bezpośrednio bezpośrednio w straszliwych starciach wojny stuletniej (uzyskało nawet nieco większą autonomię), poniosło konsekwencje spustoszenia okolicznych regionów. Ponadto XIV th i XV TH wieków doświadczyli straszliwej epidemii dżumy czarny potęgowany przez wiele pogody i katastrofalne. W szczególności Garonne nawiedziły śmiertelne powodzie.
Od końca wojny stuletniej do pierwszych kłopotów wojen religijnych Agen doświadczył odrodzenia zarówno materialnego, jak i intelektualnego. Fala imigracji z Masywu Centralnego , Zachodu i Pirenejów ponownie zaludniła region. Ponadto diecezją kierowało pięciu kolejnych biskupów włoskich, z których kilku pochodziło z rodziny La Rovere, spokrewnionej z papieżem Juliuszem II . Byli to ludzie piśmienni, jak Matteo Bandello , pisarz opowiadań. Jest to jedna z nich, prawdopodobnie napisana w Bazens , rezydencji biskupów Agen, która zainspirowała Szekspira Romea i Julię . Przybyli w towarzystwie całej świty złożonej z mało znanych, ale i bardzo genialnych ludzi, takich jak znany w całej Europie lekarz i humanista Juliusz Cezar Scaliger , czy jego syn Józef-Juste, nabyty w okresie reformacji (jest on jednym z „znamienitych Agenais). Agen, katolickie miasto (i rywal Nérac , polityczna i intelektualna stolica reformatów), było wielokrotnie okupowane i plądrowane przez wojska protestanckie w tym dramatycznym okresie. Będzie schronić przez pewien czas królową Małgorzatę de Valois , znaną jako królowa Margot .
Kiedy powrócił pokój, miasto przeżywało odrodzenie dobrobytu po trudnej Grand Siècle, podobnie jak reszta kraju, ze względu na niekorzystne dla rolnictwa warunki klimatyczne , od których miasto było bardzo zależne. Popularne seditions, zarazy i głód to prawdziwy powrót do dobrobytu nie odbyła się XVIII th wieku , to świadczy wielu budynków cywilnych: prywatny rodzin szlacheckich i bogatych mieszczańskich wzbogaconych hoteli w działalności handlowej i tekstyliów. Dopiero pod koniec wieku powstał wspaniały pałac biskupi, który później stał się siedzibą prefektury. Agen było wówczas miastem produkcyjnym specjalizującym się w płótnach żaglowych, ale także prześcieradłach, linach i różnych tkaninach. Miasto coraz bardziej wyłania się z murów obronnych. Nie boi się już niepokojów politycznych, a jedynie nastrojów Garonny. Nie wahamy się jednak upiększyć brzegów rzeki, zagospodarowując tzw. deptak „Gravier” obsadzony słuchotkami (dziś amputowany i oszpecany ścieżką na brzegu i murem, który teraz oddziela miasto od rzeki). W tym miejscu odbywały się wielkie targi, zwłaszcza czerwcowy, na który przypłynęły barki z całej Europy. Miasto w rzeczywistości zależy coraz bardziej od jej rzeki, że eksport do Ameryki mąka High Country wymieniamy tam przeciwko cukru . Suszone śliwki sprzedaje się również żeglarzom, którzy podczas przeprawy zapobiegają szkorbutowi . Handel winem był również bardzo ważny, ale utrudniony przez przywilej win Bordeaux, zakazujący sprzedaży win z wyższej półki do świąt Bożego Narodzenia , część produkcji została przetworzona na brandy.
Revolution następnie blokada kontynentalna i początki rewolucji przemysłowej zajmie poważne ciosy z działalnością Agen. Ale to drętwienie, które znajdujemy w gospodarczym XIX th century również umieścić na konto lokalnego burżuazji, która straciła swój impet i wycofał do wynajęcia mniej dochodowe: spotkanie rolny Agen 1855 wciąż próbuje wykazać wyższość kosą na kierownicy! Jak napisał Peter Weissberg w historii Agen opublikowanej przez Privat w 1991 roku: „Agen nie przegapił swojej rewolucji przemysłowej: nawet jej nie próbował” . Tym samym majątek kolei i bocznego kanału Garonny , który po przekształceniu w „kanał dwóch mórz”, według wojskowych „zajmuje połowę ruchu Gibraltaru i nie pozwala naszej flocie na upokorzenie przejść pod Angliami”. pistolety” , były niewystarczająco używane lub nie ujrzały światła dziennego. Wkład ludności z Masywu Centralnego, Pirenejów i Hiszpanii zrekompensował bardzo poważny niedobór siły roboczej w regionie o poważnym niżu demograficznym, ale zasadniczo wchłoniętym przez budownictwo i rolnictwo.
XIX E wieku było jednak, że z wielkich osiągnięć komunalnych. Od 1827 roku , Agen ma wreszcie most (kilka prób nie udało, od średniowiecza do XVI -tego wieku i przez 300 lat przekroczyła Garonne promem), dwukrotnie most wiszący w 1839 i wreszcie most nad kanałem, ukończony w 1843 roku , prawdziwe arcydzieło z 23 łukami obejmującymi rzekę i jej główne koryto. W 1875 r . Garonne doświadczyła najbardziej dramatycznej powodzi (powodowała 500 zgonów w Tuluzie i 8 w Agen), ale most nad kanałem oparł się.
Prawdziwe przeobrażenia tkanki miejskiej Agen miały miejsce dopiero za mandatu Jean-Baptiste Duranda w latach 1880-1895 (miasto liczyło wówczas 20 tys. mieszkańców). Dwa obecne główne bulwary to Republika i Carnot, prowadzi ona do dworca , nowo wybudowanego (budynek główny ukończono w 1858 r., a dwa boczne skrzydła dobudowano w 1886 r. i zniszczono w 1981 r.). Wzdłuż trasy starych wałów obronnych, rozebranych w czasie rewolucji, wybudowano bulwary pasowe. Te duże place budowy zniszczyły jednak świadectwa przeszłości, takie jak większa część kościoła Sainte-Foy . W 1888 r. zainaugurowano nowe liceum Bernard-Palissy d'Agen , zbudowane na wzgórzu w celu ochrony przed powodzią. Drugi miejscowy High School ( szkoła techniczna Jean-Baptiste de Baudre , nazwany dla inżyniera projektu kanału bocznego) znajduje się wewnątrz murów seminarium, nakładające budynku z końca XVII th wieku , zbudowany przez biskupa Mascaron, aby zakończyć pracę kontrreformacja.
Ostatecznie to Jean-Baptiste Durand zlecił wybudowanie na miejscu starej katedry krytego rynku w stylu sal Baltarda , które niestety również zniknęły.
Na szczęście z dala od tych wielkich dzieł wciąż pozostają małe arterie, uliczki i zaułki z domami z muru pruskiego i wspornikowego lub starymi hotelami z kamienia lub cegły. Te budynki, z których najstarsze pochodzą z XIV -tego wieku , Agen nadać niepowtarzalny charakter, który znajduje się w innych miastach średniej wagi, z dala od zbyt bulimią ekspansji.
Medal liceum Bernarda-Palissy d'Agen, stulecie stowarzyszenia byłych uczniów (1880 - 1980). Grawer: André Vauthier-Galle (1818-1899), prosto.
Medal liceum Bernarda-Palissy d'Agen, stulecie stowarzyszenia byłych uczniów (1880 - 1980). Grawer: André Vauthier-Galle (1818-1899), verso.
Dziś miasto znacznie się rozrosło, daleko poza pierwotny rdzeń, jedyne miejsce bezpieczne przed zalaniem. Prace przeciwpowodziowe na rzece muszą chronić główne koryto przed niszczycielskimi powodziami (wiek ten doświadczył dwóch „stuletnich” powodzi: 1930 i 1952 r., a ostatnia poważna powódź miała miejsce wgrudzień 1981). Jeśli populacja miasta jest w stagnacji i wynosi nieco ponad 30 000 mieszkańców, aglomeracja rozprzestrzeniła się na południe i wschód, przynosząc korzyści gminom Bon-Encontre, Boé i Le Passage. Według INSEE jednostka miejska liczy obecnie prawie 80 000 mieszkańców (81 266 w 2015 r.).
Miasto Agen ucierpiało również w wyniku II wojen światowych w latach 1914-1918 i 1939-1945 . Na Place de la Préfecture możemy również zobaczyć monumentalne dzieło: „ Pomnik zmarłych ” wykonany przez rzeźbiarza Bacquié z marmuru i brązu. Jeśli chodzi o II wojnę światową, Agen był okupowany od 1942 r. Niemcy nadzorowali wówczas koszary Toussaint, a następnie utworzyli w mieście swoją kwaterę główną. Ale Agen było też jednym z miast „na tyłach walk”, leczono tam wielu rannych, w szczególności w pomieszczeniach kolegium Chaumié i liceum Palissy .
W środowisku zasadniczo wiejskim i rolniczym Agen musi czerpać swoje bogactwo z sektora rolno-spożywczego . Dlatego w 1990 roku powstało Agropole, zlokalizowane przy węźle autostradowym, w miejscowości Estillac . Jednak największą firmą w Agen jest firma UPSA , laboratorium farmaceutyczne założone w 1935 roku przez Doktora Bru i kupione przez amerykańską grupę Bristol-Myers Squibb , która ma dwa zakłady w aglomeracji (jeden w Agen i jeden w Passage ). Tkanina przemysłowa jest obecnie bardzo rozproszona, a aglomeracja i miasto są napędzane głównie przez sektor szkolnictwa wyższego, w szczególności biegun uniwersytecki (oddział wydziału Bordeaux i IUT) oraz Krajową Szkołę Administracji Więziennej (ENAP) utworzoną w 2000. Miasto bardzo się rozwinęło, zwłaszcza w strefie południowej w latach 1995. W pobliżu rabatek rzeżuchy i szklarni ogrodników wybudowano tam szkołę zawodową i IUT. Następnie zaproponowano projekt stworzenia Szkoły Administracji Penitencjarnej. Architektura ENAP i IUT jest bardzo nowoczesna, zwłaszcza z „geodomą” wydziału „Nauki” Uniwersytetu w Bordeaux, schodami z czerwonej cegły i parkiem ENAP. Stopniowo szkoła zawodowa i uniwersytet zostały otoczone kampusem uniwersyteckim, kaplicą, basenem letnim i zimowym (Aquasud), następnie strefami przemysłowymi i rzemieślniczymi (ZAC de Trenque, strefa handlowa O' Green).
Miasto rozpoczęło politykę zrównoważonego rozwoju , uruchamiając w 2008 r. inicjatywę Agendy 21 .
Agen jest siedzibą biskupstwa, którego obecnym właścicielem jest od 2005 r . prałat Hubert Herbreteau .
Od momentu powstania, IV -go wieku, Diecezja Agen widział kolejnych dużej liczby biskupów, w tym:
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto miało 33 012 mieszkańców, co stanowi spadek o 3,88% w porównaniu do 2013 r. ( Lot-et-Garonne : -0,36%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
19 639 | 9 876 | 10850 | 11 659 | 12 631 | 13 399 | 14,987 | 15,517 | 16 027 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
17 667 | 17 263 | 18 222 | 18 887 | 19 503 | 20 485 | 22 055 | 23 234 | 22730 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
22 482 | 23 141 | 23 294 | 23 391 | 23 530 | 24 939 | 27 152 | 33 397 | 32 593 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
32 800 | 34 949 | 34 039 | 31 593 | 30 553 | 30 170 | 33 728 | 33 620 | 33 569 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
33 012 | - | - | - | - | - | - | - | - |
W spisie powszechnym z 2013 r. i o takim samym zakresie jak w 2010 r. obszar miejski liczy 112 801 mieszkańców w 64 gminach, a obecnie obejmuje Gers i Tarn et Garonne, jednostkę miejską 81 110 mieszkańców w 16 gminach. Główne miasta jednostki miejskiej poza Agen to Le Passage d'Agen (9484 mieszkańców), Bon-Encontre (6212 mieszkańców), Foulayronnes (5231 mieszkańców), Boé (5486 mieszkańców) i Pont-du-Casse (4239 mieszkańców).
Miasto słynie z uprawy śliwek AOC .
Zlokalizowany w sercu ważnego regionu rolniczego przemysł rolno-spożywczy zajmuje ważne miejsce w gospodarce Agen. Agropole, rozległa strefa przemysłowa zajmująca się przetwórstwem produktów spożywczych, zajmuje ponad 100 firm na 70 hektarach i zatrudnia 1700 osób.
Jest to również siedziba dużej firmy farmaceutycznej , UPSA , zależnej od BMS grupy . Firma ta posiada dwie jednostki produkcyjne w aglomeracji Agen : jedną w samym mieście, a drugą po drugiej stronie Garonny, w Passage . Skupiają ponad 1200 pracowników.
W mieście znajduje się również zakład rozbioru mięsa Bigard .
SATAR - PRIM @ EVER, francuski lider w transporcie owoców i warzyw, również ma swoją siedzibę w aglomeracji Agen, na Rynku Interesu Narodowego (MIN).
Agen jest także siedzibą Izby Przemysłowo-Handlowej Lot-et-Garonne .
Ośrodek szpitalny tworzą trzy placówki, które tworzą zespół 700 łóżek i miejsc:
Esquirol Klinika została założona w 1947 roku przez dr Pierre Esquirol w budynkach dawnego hotelu Central, w centrum miasta Agen. Dr Esquirol, zagorzały w dyskusjach z zagranicznymi praktykami, przeprowadzał zabiegi chirurgiczne wciąż nieznane we Francji i przeprowadzał operacje w klinice do 1972 roku .
Następnie Gérard Angotti rozpoczął fazę transformacji. Rozbudowy i remonty są następnie przeprowadzane w kolejnych etapach i doprowadziły do powstania nowego zakładu.
W latach 90. klinika Esquirol rozwinęła się jeszcze bardziej, gdy połączono działalność ośrodka zdrowia Agenais. Od 1996 roku dołączyła do działalności chemioterapeutycznej kliniki Calabet oraz części działalności kliniki Saint-Jean. Wszystkie usługi hospitalizacji są unowocześniane pod względem struktury i wyposażenia.
Saint-Hilaire klinika , założona w Agen w 1904 roku w centrum miasta, przeniósł się do bieżącej witryny (w Agen Sud) w 1973 roku . Pojawiają się wtedy nowe specjalności. W 1994 r. przeprowadzono prace związane z rozbudową i restrukturyzacją , jednocześnie z konsolidacją łóżek i zespołów placówek opieki Agen. W 1996 roku na jego terenie zgrupowano trzy prywatne szpitale położnicze w Agenais. Projekt stworzenia bardzo dużego zakładu skupiającego wszystkie prywatne kliniki w Agen został uruchomiony w czerwcu 2000 roku .
ten 7 marca 2005 r.Z połączenia obu przychodni powstał nowy obiekt o powierzchni 27 000 m 2 . Staje się znaczącą kliniczną Aquitaine z 335 łóżkami dla 57,200 pobytów i prawie 24.400 procedur w roku 2015. W górnej klinice w 2013 roku na 30 -tego położenia górnej 50 instytucji prywatnych ogólnopolskich.
Jednostki, które stacjonowały w Agen:
Agen udział w show dostaje do gry w 1976 roku ( 5 th 7 z 31 punktów).
France 3 Pau - Sud Aquitaine nadaje swoje programy na Agen dzięki stronie TDF w Saint-Esprit. W Agropole znajduje się również stałe biuro France 3 Agen.
w maj 1896Agen zostaje wybrany jako cel jednego z pierwszych wyścigów samochodowych w historii, Bordeaux – Agen – Bordeaux . Gaston Bousquet wygrywa w Peugeot .
W Omnisports Sporting Union Agen jest klub sportowy w duże miasta. SUA szczególności obejmuje rugby sekcję , do unii Sporting Agen Lot-et-Garonne , którego proporzec zespół gra w Top 14 w sezonie 2017/2018 i ma 8 Pierwszy podział tytułów francuski Championship ( 1930 , 1945 , 1962 , 1965 , 1966 , 1976 , 1982 i 1988 ) oraz tytuł Pro D2 (2010). Gracze rugby korzystają ze stadionu Alfred-Armandie (14 000 miejsc). Po wygraniu finału akcesyjnego w sezonie 2016-2017 przeciwko Union sportive montalbanaise , SUA XV powrócił do pierwszej czternastki sezonu 2017-2018.
Sekcja piłkarska SUA ( Sporting Union Agen Football ) jest skromniejsza. W tym sezonie gra w Honor Division.
Na Hipodromie de la Garenne odbywają się wyścigi konne .
Na stadionie w Agen firma Full contact Agen ma około 130 licencjobiorców. Klub trenowany przez Williama Varniera uprawia full contact , kickboxing , muay thai i K-1. Ten klub miał wielu emblematycznych mistrzów, takich jak William Saidi (mistrz Francji, Europy i świata amatorów, następnie mistrz Francji i Europy zawodowców), Adeline Varnier (10-krotna mistrzyni Francji), Mouim Issilahy (mistrz Europy zawodowców w Muay Thai), a także wielkie nadzieje, takie jak Medhy Aissa (4-krotny półprofesjonalny mistrz Europy).
Ponadto Agen posiada jeden z największych klubów kajakowo-polo w Europie ( Canoë-Kayak Club Agenais ), z których kilku zawodników to zawodnicy sklasyfikowani na wysokim poziomie na listach krajowych: Thibaud Chanuc , Manuel Courtin , Anthony Courtin, Martin Brodoux , Thibault Salbaing .
Jeśli Agen było, pod Ancien Regime , miastem bogatym w zabytki architektury, to niektóre z jego zabytków zostały zburzone podczas Rewolucji i kolejnych gmin.
Katedra Saint-CapraisSplądrowany w grudniu 1561 r. stał się w 1791 r. sklepem paszowym, zanim został ponownie otwarty w 1796 r. i stał się oficjalną katedrą Agen, w miejscu starej katedry Saint-Etienne, w ruinach.
Główne organy podarowała cesarzowa Eugenia w 1858 roku .
Saint-Caprais katedra w Agen posiada kilka cech architektonicznych: jego romański absydzie jest przedłużony o gotyckim naczyniu z pojedynczym nawy . Zastępując starą drewnianą dzwonnicę, obecna wieża została zbudowana w 1835 roku z inicjatywy biskupa M gr Levezou Vezins i wyróżnia się tym, że składa się z trzech gotyckich elementów stylistycznych (gotyk lancet, wysoki gotyk, gotyk ekstrawagancki) ciekawie przedstawionych w odwrotnej kolejności chronologicznej zamówienie.
Obok katedry znajduje się krzyż misyjny z 1816 roku .
Kościół Notre-Dame des JacobinsPodczas Rewolucji Francuskiej klasztor jakobinów został zamknięty i zburzony, a kościół uratowany i przekształcony w stajnię. W 1807 r. zostanie przeniesiona do kultu katolickiego.
Kościół został odrestaurowany i obecnie służy jako sala wystaw czasowych dla Muzeum Sztuk Pięknych.
Kaplica Notre-Dame du BourgPrzybiera formę długiego ceglanego budynku, portalu zwieńczonego dzwonnicą, typowego dla architektury sakralnej południowo-zachodniej Francji.
W 1874 jej absydę zastąpiono pięciobocznym chórem, aw 1962 rozebrano markizę osłaniającą portal.
Kościół KordelierówZdecydowana Gothic statek z jednym nawy , to zawdzięcza rozgłos jego ramach, które przybiera formę przewróconego kadłuba statku.
Godne uwagi są dwie figury na jego fasadzie – po lewej św. Piotr , po prawej Mojżesz niosący tablice prawa. Na witrażach wewnątrz widzimy św. Hilarego, a przed nim, na drugim końcu kościoła, wyobrażenie Trójcy Świętej (ponieważ św. Hilary był bardzo aktywny w obronie doktryny Trójcy, krytykowanej). w swoim czasie).
Kościół MartrouZałożone w 1876 roku Muzeum Sztuk Pięknych Agen, położone w historycznym sercu miasta, mieści się w czterech wspaniałych renesansowych rezydencjach, wychodzących na piękne wewnętrzne dziedzińce. Jest to jedno z najbogatszych muzeów w południowo-zachodniej i prezenty, w przyjemnej oczywiście wywołując wnętrza bogatego kolekcjonera, zbiór obrazów i rzeźb , mebli i europejskiej ceramiki od średniowiecza do XX th wieku.
Muzeum jest szczególnie znany ze swojej bogatej kolekcji dzieł hiszpańskich XVIII TH i XIX th stulecia, w tym pięciu wyjątkowych obrazów Goya . Wśród najbardziej znaczących zbiorów, musimy również wspomnieć o martwe natury flamandzkie i holenderskie, obrazy z XVII -tego wieku francuski (Champaigne) i włoski ( Tintoretto ), kolekcji portretów książąt Aiguillon (Greuze, Oudry, Drouais, de Troy, van Loo, Nattier…).
XIX th century francuski reprezentowany jest przez wielkich mistrzów malarstwa ( Courbeta , Millet ), krajobraz szkoły Barbizon ( Corot ) oraz malarzy impresjonistów ( Boudina , Sisley , Caillebotte , A. Lebourg ).
Wreszcie dzieła XX th century jest przedstawiona z dwóch wybitnych stolicy francuskiego malarza Roger Bissière jednej strony, a Claude i Francois-Xavier Lalanne, z drugiej strony.
Sekcja archeologiczna muzeum składa się z obiektów ze stanowisk Lot-et-Garonne : kolekcja z epok celtyckich i gallo-rzymskich jest jednym z jej głównych aspektów. Wreszcie, muzeum wzbogaciło bardzo dobry dar archeologii orientalnej (przedmioty z epoki brązu do czasów wypraw krzyżowych , pochodzące z Libanu i Syrii ).
PrefekturaPrefektura Agen mieści się w dawnym pałacu biskupim Agen , zbudowany od 1775 do 1783 roku na biskupa Jean-Louis Usson de Bonnac zastąpić poprzednią biskupstwa starą feudalną budynku, który spadł w ruinę. Został zbudowany według planów architekta i inżyniera Charlesa Le Roy, który dokończył budowę Château d'Aiguillon . Niesłusznie został uczniem Jacques-Germain Soufflot .
Zniszczony przez przypadkowy pożar włączony 21 października 1904odbudowano go w 1909 roku .
Hotel wydziałowyHotel w Lot-et-Garonne dział został zainstalowany w 1992 roku w starych budynkach szpitala Saint-Jacques, założona w 1686 roku jako ogólny szpitala dla ubogich.
Objęty rynekGruba betonowa konstrukcja mieszcząca pasaż handlowy zwieńczony wielopoziomowym parkingiem, zadaszony rynek w Agen jest interesujący tylko ze względu na dwa zabytki, którym się udało:
1- katedry św Agen , ogromna bazylika rozpoczęła się w XIII th wieku i którego budowa, stale przerwany przez brak pieniędzy i wojen religijnych, nigdy nie był naprawdę zakończone. Jego brak zewnętrznego wdzięku rekompensowało bardzo wielkie bogactwo wewnętrzne.
Nowo odbudowany przez biskupa Jean-Louis d'Usson de Bonnac , został rozebrany podczas Rewolucji Francuskiej, a jego ruiny ostatecznie zburzone w 1835 roku , pod zarządem gminy hrabiego Adolphe de Raymond.
Saint-Étienne d'Agen towarzyszyła dzwonnica o bardzo ciekawej architekturze: nie przylegająca do katedry, zbudowana na starej wieży pierwszego ogrodzenia Agen znanej jako wieża Escuragno , pojawiła się w formie grubej drewnianej i łupkowej iglica, z godzinami, otoczona czterema dzwonnicami i zwieńczona wiatrowskazem. Iglica ta została zestrzelona we wrześniu 1793 roku, a wieża, stara romańska budowla, została zestrzelona w 1885 roku .
2- Zadaszony targ w Agen został zbudowany w 1882 roku z inicjatywy burmistrza Jean-Baptiste Duranda na miejscu dawnej katedry Saint-Etienne w Agen. Zainaugurowany w 1884 roku , był dziełem architekta Lhéritiera i przybrał formę ogromnej konstrukcji z kamienia i metalu, inspirowanej paryskimi halami targowymi zbudowanymi przez Baltarda .
Szczególnie lubiany przez Agenais, którzy uważali go za dekoracyjny i dobrze dopasowany do potrzeb lokalnego rynku, został nakręcony pod gminą Pierre Pomarède w 1970 roku .
Wieża RóżańcowaPołożona w bezpośrednim sąsiedztwie katedry Saint-Caprais wieża ta jest ostatnią pozostałością drugiego klauzury Agen. Zbudowany w XIII th wieku, została włączona w XVI -tego wieku w klasztorze Różańcowej, która pełniła funkcję dzwonnicy. Klasztor został zrównany z ziemią po rewolucji francuskiej, a wieża ta od 1815 roku służyła jako więzienie.
W przybliżeniu kwadratowy, zbudowany z kamieni średniej wielkości, zawiera obszerne pomieszczenie o sklepieniu kolebkowym, zwieńczone trzema ażurowymi kondygnacjami z bliźniaczymi oknami i szprosami.
Dawno opuszczony, został odrestaurowany i obecnie mieści pracownię architektoniczną.
Wieża PokutnikówWieża z penitentów, zwany również „Stary kościół Saint-Hilaire” jest kościół z XII th wieku, obecnie w ruinie.
Kładka nad GaronnąMost Agen jest most wiszący zbudowany w XIX -tego wieku i może przekroczyć Garonne pieszo w łączeniu miasto Agen, położony na prawym brzegu, kanał znajdujący się na lewym brzegu.
Został odrestaurowany w latach 2001-2002. Oryginalne kamienne pylony zostały zastąpione metalowymi pylonami.
Most nad kanałem AgenMost nad kanałem Agen umożliwia przejście bocznego kanału do Garonny (zwanego również „canal des deux mers”) przez Garonnę. Jego budowa miała miejsce w latach 1839-1843. Konstrukcja ma 23 łuki, a jej długość sięga 550 metrów, co czyni go drugim najdłuższym mostem kanałowym we Francji.
Kamienny most AgenMost na Garonnie , zbudowany na rozkaz Napoleona I er , odwiedzający Agen30 lipca 1808 rdekretem. Prace rozpoczęły się w 1812 roku, a zakończyły w 1827 roku . Przebudowa mostu w 1970 roku , mająca na celu jego poszerzenie, doprowadziła do zniszczenia starych pirsów; teraz jest ich tylko 4.
Oddziałowe Centrum ArchiwówOśrodek wydziałowych archiwów Lot-et-Garonne , położony 3 Place de Verdun, zaprojektowany w 1907 roku przez architekta Albert Courau , resortowych architekta Lot-et-Garonne, otrzymał etykietę "Dziedzictwo XX th century" w 2007 roku.
Teatr Ducourneau to włoski styl teatralny , dzieło Guillaume Tronchet zakończona w 1906 roku . Pierwszy kamień położył prezydent Republiki Armand Fallières , pochodzący z Lot-et-Garonne. Ten teatr był pierwszym, który został zbudowany ze wzmocnionego cementu.
Ofertę kulturalną uzupełniają dwa inne teatry: Théâtre du Jour, założony w 1994 roku przez Pierre'a Debauche'a , skupiający zespół teatralny oraz wyższą szkołę sztuki dramatycznej i komedii muzycznej, oraz La Tannerie, który oferuje spektakle dla wszystkich widzów.
KinoJeśli chodzi o duży ekran, dwie instytucje dzielą program: nowy multipleks „CGR” (dawniej Cap'Cinéma) (10 ekranów, 1600 miejsc), który otworzył swoje podwoje w 2013 r., oraz kinowy arthouse „Studio Ferry »(2 sale, 288 miejsc) zarządzanych przez stowarzyszenie Les MontreursImages .
Muzyka i programyAgen Congress Centre , którego inauguracja została zaplanowana naczerwiec 2014, to modułowa sala widowiskowa o maksymalnej pojemności 4562 miejsc.
Dawna sala muzyczna Le Florida została przekształcona w salę koncertową i studia prób. To narodowe centrum tworzenia i dystrybucji muzyki amplifikowanej, unikalna struktura we Francji, regularnie przyjmuje artystów w rezydencji. Posiadają cztery studia prób, salę widowiskową na 800 miejsc oraz przestrzeń multimedialną w lokalach miejskich.
FestiwaleMiejska mediateka została zainstalowana w dawnym hotelu Lacépède .
FilatelistykaSpodobać również tarlisko National Nature Reserve znajduje się częściowo na terytorium Agen.
W swoich zwycięzcach w 2020 roku Narodowa Rada Kwiecistych Miast i Wsi Francji przyznała miastu trzy kwiaty.
Herb | Zniknęły: pierwsze leje z orłem szybującym w srebrze trzymającym w szponach listwę tego samego z napisem AGEN wypisanymi uncjalnymi literami piasku, druga także leje w zamkowym lochu z trzema wieżyczkami wyłożonymi złotem, murowanymi, ażurowymi i otwartymi piasek. Waluta „Nisi dominus custodierit civitatem frustra vigilat qui custodit eam” (Gdyby Pan nie chronił miasta, na próżno czuwałby strażnik) | |
---|---|---|
Detale | Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia. |
Herb ten nie ilustruje znaczka pocztowego 12c wydanego w dniu 16 maja 1964 r.(Miasta broni, 4 TH serii od 1962 do 1965).
Oprócz herbu Agen używa logo i flagi z herbem. |
|
---|