Abe masahiro
| Abe Masahiro 阿 部 正弘 | |
 Abe Masahiro. | |
| Tytuł |
Daimyo , rōjū , sōshaban (31 stycznia 1837 - 6 sierpnia 1857) |
|---|---|
| Poprzednik | Abe masayasu |
| Następca | Abe masanori |
| Biografia | |
| Narodziny |
3 grudnia 1809. Edo |
| Śmierć |
1 st czerwiec 1857 Tokio |
| Małżonka | Matsudaira Noriko (I), siostra Matsudaira Yoshinagi |
Abe Masahiro (阿 部 正弘 , Urodzony3 grudnia 1819) w Edo (Tokio) i zmarł6 sierpnia 1857w tym samym mieście jest główny doradca z szogunatu Tokugawa w momencie przybycia Commodore Matthew Perry . Wbrew woli szoguna i wielu innych urzędników państwowych, pracował nad otwarciem Japonii na Zachód, podpisał Konwencję Kanagawa w 1854 roku, a wkrótce potem inne nierówne traktaty .
Biografia
Młodość
Szósty syn Abe Masakiyo, 5 th Daimyo w obszarze Fukuyama , Abe Masahiro urodził się w rezydencji jego rodzinnym poza Edo Zamek . Po śmierci ojca w 1826 roku, jego starszy brat Masayasu stał się panem Fukuyama i Masakiyo jest wysyłany do Naka-Yashiki domeny (w środku domu) hongo do Edo (obecnie dzielnica od Bunkyo w Tokio). Jednak w 1836 roku Masayasu zaadoptował swojego młodszego brata jako spadkobiercę. Abe Masakiyo zdołał zostać głową rodziny, gdy jego brat przeszedł na emeryturę na początku 1837 roku i został w ten sposób daimyo Fukuyamy, co dało mu możliwość dotarcia tam na piechotę.
Kariera w szogunacie Tokugawa
Abe został mianowany sōshaban („mistrzem ceremonii”) w 1838 r. W 1840 r. Został mianowany na stanowisko jisha-bugyō („ministra sanktuariów i świątyń”), a trzy lata później, w 1843 r., Został rōjū i przeniósł się do rezydencja rodziny Abe w Tatsunokuchi, niedaleko zamku Edo . Został rōjū shuza (老 中 首座, „starszy główny doradca”) w tym samym roku po tym, jak Mizuno Tadakuni stracił urząd z powodu nieudanej reformy Tenpō . Przez cały panowania 12 th i 13 th Shoguns Ieyoshi i Iesada Abe pracuje ujednolicenie polityki szogunatu i wzmocnić swoje mechanizmy obronne, aby pomóc utrzymać swoją politykę oderwaniu . Nadzorował odbudowę zachodniej ściany zamku Edo w 1852 roku i został nagrodzony wzrostem dochodu o 10 000 koku . Jednocześnie na bieżąco informuje szogunat o zagranicznych wydarzeniach politycznych, takich jak wybuch I wojny opiumowej .
Słynny epizod dyplomacji kanonierki komandora Perry'ego ma miejsce na początku 1854 roku. Abe Masahiro jest jednym z wyższych rangą urzędników szogunatu, który spotkał się z Perrym i jego oficerami w celu negocjowania porozumień między dwoma krajami. Plik31 marcapodpisuje konwencję Kanagawa, która zapoczątkowuje otwarcie Japonii i zamiar utrzymania przyjaźni ze Stanami Zjednoczonymi. Traktat zezwala Amerykanom na wykorzystywanie niektórych japońskich miejsc jako stacji tankowania węgla, otwarcie kilku portów handlowych i powołanie konsulatu. Abe Masahiro wkrótce potem podpisał podobne traktaty z Imperium Rosyjskim , Holandią i Wielką Brytanią.
Cała ta działalność zaowocowała silnym sprzeciwem w rządzie szoguna i pomiędzy frakcjami politycznymi zjednoczonymi wokół hasła Sonnō jōi (尊 皇 攘夷, „Czcij Cesarza, wypędź barbarzyńców”). Abe Masahito w końcu rezygnujePaździernik 1855ma zostać zastąpiony przez Hotta Masayoshi, który stara się cofnąć większość pracy Abe i po raz kolejny zamknąć Japonię w sobie.
Koniec życia
Pomimo rezygnacji Abe Masahiro nadal wywierał znaczący wpływ aż do śmierci. Pomaga w tworzeniu nowoczesnej armii, jest zwolennikiem studiowania zachodniej nauki i popiera ideę rządowego wybierania utalentowanych ludzi, nawet tych niskiego pochodzenia, na robotników lub urzędników.
Zmarł w 1857 roku, a jego siostrzeniec, Abe Masanori, został jego następcą.
Źródło tłumaczenia
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „ Abe Masahiro ” ( zobacz listę autorów ) .
Uwagi i odniesienia
- Abe Masahiro , t. I: A-ak Bayes, Chicago, IL, Encyclopedia Britannica Inc.,2010( ISBN 978-1-59339-837-8 ) , str. 24.
- Harold Bolitho, Skarby wśród mężczyzn , str. 99 .
- To będzie jedyny raz, kiedy Abe postawi stopę na swoim polu.
- Bolitho. p. 233 .
Zobacz też
Bibliografia
- Harold Bolitho , Treasures Among Men: The Fudai Daimyo w Tokugawa Japan , New Haven, Yale University Press,1974( ISBN 0-300-01655-7 i 978-0-300-01655-0 , OCLC 185685588 ).
- Louis Frédéric i Käthe Roth, Japan Encyclopedia , Cambridge, Harvard University Press ,2005( ISBN 0-674-01753-6 i 978-0-674-01753-5 , OCLC 48943301 ).
- Jeffrey P. Mass i William B. Hauser ( red. ) (Harold Bolitho, Abe Masahiro and the New Japan ), The Bakufu in Japanese History , Stanford, Stanford University Press,1985.
Dalsza lektura
- Doi Ryōzō (土 ↑ 良 三), Kaikoku e no fuseki: hyōden, rōjū shuza Abe Masahiro (開国 へ の 布 石: 評 伝 ・ 老 中 首座 阿 部 正弘) , Tokio, Miraisha (未來 社),2000.
- George Feifer, Breaking open Japan: Commodore Perry, Lord Abe and American imperialism in 1853 , New York, Smithsonian Books / Collins,2006.
- Watanabe Shūjirō (渡 辺 修 二郎), Abe Masahiro jiseki (阿 部 正弘 事蹟) , Tokio, Tokyo Daigaku Shuppankai (東京 大學 出版 會),1978.
- Conrad Totman, „ From Sakoku to Kaikoku: The Transformation of Foreign-Policy Attitudes, 1853-1868 ”, Monumenta Nipponica , vol. 35, n o 1,1980, s. 1-19.
- Conrad Totman, The Collapse of the Tokugawa Bakufu 1862-1868 , Honolulu, University of Hawai'i Press,1980.