Louis-Gabriel Suchet

Louis-Gabriel Suchet
książę Albufera
Louis-Gabriel Suchet
Marszałek Louis-Gabriel Suchet, książę Albuféra, Jean-Baptiste Paulin Guérin .
Przezwisko „Marszałek hiszpańskiej wojny domowej”
„  El Hombre justo  ”
Narodziny 2 marca 1770
Lyon
Śmierć 3 stycznia 1826
Marsylia
Pochodzenie Francuski
Wierność Królestwo Francji Królestwo Francji Republika Francuska Cesarstwo Francuskie Królestwo Francji Cesarstwo Francuskie (sto dni) Królestwo Francji
 
 
 
 
 
 
Stopień Dywizja generalna
Lata służby 1791 - 1815
Konflikty Rewolucyjne wojny francuskie
Wojny napoleońskie
Wyczyny broni Pozzolo
Austerlitz
Maria-Belchite
Lérida
Tarragona
Valencia
Nagrody Marszałek Cesarstwa
Wielki Krzyż Legii Honorowej
Order Ducha Świętego
Daniny Nazwa wygrawerowane pod Łukiem Triumfalnym , 33 th  kolumnie
Inne funkcje Członek Izby Koleżeńskiej
Rodzina Ojciec Napoleona Sucheta

Louis-Gabriel Suchet , książę Albufery , urodzony dnia2 marca 1770w Lyonie i zmarł3 stycznia 1826w Marsylii jest żołnierzem francuskim, podniesionym do godności marszałka cesarstwa przez Napoleona w 1811 roku.

Syn jedwabnika z Lyonu, karierę rozpoczął w 1791 r. Wstąpił do Gwardii Narodowej . Szybko wzrósł do rangi podpułkownika i uczestniczy jako pierwszej kampanii włoskiej skończy jako dowódca 18 th  półbrygady  ; następnie piastował stanowisko szefa sztabu w Helvetii i we Włoszech. Mianowany generałem dywizji w 1799 roku, jeszcze przez dwa lata służył we Włoszech. W okresie Pierwszego Cesarstwa wspaniale uczestniczył w pierwszych kampaniach napoleońskich na czele dywizji.

W 1808 roku Suchet został wysłany do Hiszpanii, gdzie szybko objął dowództwo nad armią Aragonii , z którą odniósł szereg zwycięstw nad Hiszpanami. Znakomity administrator iw przeciwieństwie do prawie wszystkich swoich kolegów umocnił swoje pozycje, tworząc skuteczną administrację cywilną i pacyfikując region, dołączając w ten sposób ludność Aragońską. Chwycił kolejno miast Lerida , Tortosa i Tarragona - po co Napoleon podnosi do godności Imperium Marszałek8 lipca 1811- wtedy królestwo Valence . Porażki francuskie na pozostałej części półwyspu zmusiły go jednak do wycofania się z Pirenejów.

Sprzymierzony z Burbonami, wznowił służbę podczas stu dni pod dowództwem armii Alp; tym razem został zhańbiony przez Ludwika XVIII podczas Drugiej Restauracji, ale w końcu został wezwany do Izby Parów. Jako jedyny marszałek, który zdobył pałeczkę za zwycięstwa w Hiszpanii, jego talenty wojskowe zostały docenione przez Napoleona, który oświadczył na Świętej Helenie, że „gdyby miał dwóch marszałków, takich jak Suchet w Hiszpanii, nie tylko podbiłby półwysep, ale i też by go zachował ” .

Biografia

Louis-Gabriel Suchet jest najstarszym synem Jean-Pierre Suchet (Lyon, 4 kwietnia 1736 - 14 stycznia 1789), jedwabisty kupiec i konserwatywny sędzia w Charité de Lyon i Marie-Anne Jacquier (1742 - ok. 1789). Rodzina Suchet, pochodząca z południa Ardèche , zajmuje się handlem jedwabiem od kilku pokoleń. Wyposażony w solidne wykształcenie, Suchet wstąpił do Gwardii Narodowej z Largentière w 1791 roku, jako podporucznik, a następnie dołączył szczery spółka z Ardèche du12 maja 1792 w 20 września 1793, dzwoniąc do wolontariuszy . Pełen zapału i zapału młody Suchet szybko podbił w 1792 r. Szeregi porucznika i kapitana. Plik20 września 1793Został wybrany podpułkownik z 4 -go  batalionu ochotników Ardeche w Bourg-Saint-Andeol .

Od oblężenia Tulonu po równiny Włoch

Jest obecny w siedzibie głównej w Tulonie do18 grudnia 1793. Podczas tego brytyjska kolumna 2000 żołnierzy przeprowadza wyjście, aby przejąć francuskie baterie, które Bonaparte zainstalował w celu uruchomienia konstrukcji fortu. Brytyjczycy są kontratakowani i odpychani bagnetami przez francuskich żołnierzy, podczas walki w zwarciu Suchet bierze do niewoli brytyjskiego generała Charlesa O'Hara ,30 listopada. Po zdobyciu Tulonu brał udział ze swoją jednostką pochodzenia w stłumieniu powstania rojalistów w południowo-wschodniej Francji. Na czele 4 -go  batalionu ochotników Ardeche, i brał udział w zabójstwach w miejscowości Bédoin , w28 maja 1794.

Past dowódcy batalionu w 211 th  półbrygady z pierwszego treningu przypisanego do Armii Włoch , uczęszczał w 1794 roku, walka w Vado , Saint-Jacques, a te, które są dostarczane przez podział La Harpe . W 1795 roku w bitwie pod Loano 23 i24 listopadana czele swojego batalionu odebrał Austriakom trzy flagi. Plik7 marca 1796To wpływa amalgamatu 69 th linii półbrygady, z którą odbył wspaniałą udział w walkach o Cossaria na13 kwietnia, od Dego w dniu 14 i15 kwietniai od Lodi the10 maja. Plik25 maja 1796Dowodził batalionem w 18 th  półbrygady z drugiego szkolenia w podziale Massena , brał udział w walkach Borghetto30 maja, od Castiglione the5 sierpnia, od Peschiera dalej6 sierpniaOd Trent na5 września, od Bassano the8 września, przez Cerea the12 września, gdzie jest niebezpiecznie ranny. Ledwo wyzdrowiał, brał udział w walkach Arcole od 15 do17 listopada, potem z Rivoli 13 i14 stycznia 1797. Prowadzi kampanię, która decyduje o traktacie Campo-Formio z18 października 1797. W tym czasie generał Masséna wysłał go, aby zanieść generałowi Bonaparte flagi zdobyte w bitwie pod Tarvisem od 21 do23 marca 1797. Został ponownie ranny w bitwie Neumarkt w Styrii w Styrii 1 st kwietnia.

Szef sztabu

Został mianowany tymczasowym szefem brygady na 28 października 1797. WLuty 1798jego pułk udał się do Szwajcarii . Suchet zostaje szefem sztabu Brune , dowódcą armii Helvétie , podczas krótkiej kampanii Helvétie du4 lutego w 5 marca. Zachowanie pułkownika Sucheta po raz kolejny przyniosło mu zaszczyt noszenia 23 flag zabranych wrogowi do Paryża. Promowany generał brygady na23 marca 1798, wkrótce potem został zatrudniony jako pełniący obowiązki szefa sztabu armii włoskiej od9 maja w 24 czerwca, pod nieobecność Leclerca , następnie jako szef personelu w tytule22 sierpnia, pod rozkazami generała Jouberta , którego jest przyjacielem. W tym poście został zastąpiony przez Montricharda dnia14 październikapozostając w armii włoskiej.

Piemont dając obawy o emeryturę z wojska, a Joubert otrzymał zlecenia na zajęcie tego kraju pod koniec 1798 roku, Suchet przygotowuje wyprawę, która kończy się bez walki. Został powołany do armii Helweci dnia2 grudnia 1798, ale nie wrócił na swoje stanowisko i został zwolniony 27 grudnia. Zajęty reorganizacją armii, znalazł się w opozycji do komisarza dyrektoriatu , a walka ta spowodowała wydanie przeciwko niemu rządowego dekretu, w którym grożono umieszczeniem go na liście emigrantów , jeśli nie wróci. W r. W. Francja w ciągu trzech dni. Musisz być posłuszny, ale Joubert, niezadowolony z wezwania przyjaciela, nagle rezygnuje z dowodzenia i wraca do swojej rodziny. Gdy tylko przybył do Paryża, generał Suchet zdołał się usprawiedliwić i prawie natychmiast został zatrudniony jako szef sztabu armii Moguncji na21 lutego 1799.

Wolnostojący w Gryzonii jako dowódca 1 st brygada 3 e podziale na armii Helvetia4 maja 1799i oddzielony od wojska na dziesięć dni, broni pozycji Davos , Bergün i Splügen . Oszukując otaczającego go wroga, dołącza do armii u źródeł Renu , w kierunku stałej masy Saint-Gothard , nie dając się przeciąć. To on nosi następnie flagi wroga zabrane z katalogu . Mianowany na generała armii Egiptu , musi udać się do Paryża, aby oczyścić się z fałszywych oskarżeń skierowanych przeciwko jego kierownictwu pod Brune w Szwajcarii i dlatego nie może uczestniczyć w kampanii.

Druga kampania włoska

Wyjechał do Włoch jako szef sztabu pod Joubert , Brune jest następcą10 lipca 1799. Po katastrofalnej kampanii Scherer , pokonany w bitwie pod Magnano The5 kwietnia poprzednio Joubert, wznowiwszy dowództwo nad armią Włoch, mianował go 10 lipca 1799, generał dywizji . Po bitwie pod Novi the15 sierpniatam, gdzie Francja traci Jouberta, Suchet kontynuuje swoje funkcje pod rządami Moreau  ; następnie zostaje pełniącym obowiązki dowódcy armii włoskiej na miejsce Championneta du31 grudnia 1799 w 5 stycznia 1800.

Po 18. Brumaire (9 listopada 1799), Napoleon Bonaparte oskarża Massénę o dowodzenie armią Włoch, a Suchet zostaje dowódcą lewego skrzydła armii na8 stycznia 1800. Odcięty od armii Massény8 kwietnia, wycofuje się do Var . Plik19 kwietnia, nie udaje mu się atak na Monte San Giacomo; to składa się z Loano 1 st maja Od 17 do24 czerwca, pełni funkcję dowódcy armii włoskiej pod nieobecność Massény. Przejmuje Genoa , the22 czerwca 1800, kilka dni po Marengo (14 czerwca). Dowodzi korpusem ośrodka w armii włoskiej24 lipca. Stał gubernatorem Padwy wStyczeń 1801.

Po ponownym rozpoczęciu kampanii w 1801 roku, po sześciu miesiącach zawieszenia broni, generał Suchet dowodzi centrum armii, składającym się z trzech silnych dywizji liczących 18 000 żołnierzy. Przy przejściu przez Mincio uratował i uwolnił generała Duponta , a wraz z nim uwięził 4000 jeńców na generale Bellegardzie w bitwie pod Pozzolo na25 grudnia 1800. Po pokoju od Luneville The09 lutego 1801, został mianowany Generalnym Inspektorem Piechoty dnia 24 lipca 1801. Jest dobrze znany Pierwszemu Konsulowi , ponieważ w 1799 roku poślubił Honorine Anthoine de Saint-Joseph, córkę najstarszej Clary i Antoine-Ignace Anthoine , burmistrza Marsylii .

Pierwsze kampanie Imperium

W miesiącuPaździernik 1803Suchet został mianowany dowódcą 4 -tego  podziału korpusu marszałka Soult , stacjonujących w obozie Boulogne . Zimny ​​ze swoim przełożonym poprosił Josepha Bonaparte o interwencję na jego korzyść u Napoleona, aby uzyskać transfer, ale ostatecznie w listopadzie powrócił na swoje stanowisko. Wśród żołnierzy, za które jest odpowiedzialny, jest pięć pułków piechoty podzielonych na dwie brygady, do których dołączony jest pułk kawalerii i artyleria dywizji. 4 th  podział ogranicza się w pobliżu portu w Wimereux , Suchet stara się rozwijać, aby pomieścić odpowiednią liczbę statków do transportu wojsk. Poprawił komfort swoich ludzi, budując kamienne baraki, a także zadbał o brukowanie niektórych dróg. Generał trzyma się proklamacji Cesarstwa dnia18 maja 1804i udał się kilka razy, aby opuścić Paryż w ciągu roku, ale nie uczestniczyć w ceremonii koronacji na2 grudnia.

W Luty 1805Suchet , zawsze w bliskich stosunkach z cesarzową Józefiną , uzyskuje dzięki niej stanowisko gubernatora pałacu Laeken pod Brukselą  ; oskarżeniu, choć honorowym, towarzyszyło roczne wynagrodzenie w wysokości 15 000 franków, które Suchet otrzymywał regularnie aż do 1813 r.26 sierpnia, Podział jest kontrolowane przez cesarza, który zgadza się i uznanie dla przeniesienia go do 5 p  ciała Marszałkowskich Lannes . 4 p  podział stał się 3 p od zmian jego użytkowania, pozostawiając Boulogne2 września : To stanowi awangardę Grande Armée których głowy wschód do sprostania Austro-Rosjan w Niemczech . Suchet bierze udział w manewrze Ulm i15 października, usuwa szczyty Michelsberga przy wsparciu dywizji Gazan i grenadierów z Oudinot . Brał udział w bitwie pod Hollabrunn dnia16 listopada. Podczas bitwy pod Austerlitz w2 grudnia, Dywizja Sucheta stanowi skrajną lewicę armii francuskiej przeciwko rosyjskiemu korpusowi księcia Bagrationa . Składa się ona z 17 e światła (straż Claparède ), przy czym 34 ty i 40 th linia (straż Beker ) i 68 e i 88 e linia (straż Valhubert ), po dwa czołgów.

Progresja francuska rozpoczyna się w środku poranka. Rosyjska kawaleria próbuje interweniować, ale zostaje zdziesiątkowana ogniem piechoty Sucheta, podczas gdy kawaleria Walther i Kellermann przybywa na ratunek i odpycha napastników. Suchet, posuwający się w pierwszej linii „na rzece, przez pułki jak w ćwiczeniach, pod ostrzałem rosyjskiej artylerii” , ponosi dotkliwe straty w stosunku do trzech pułków muszkieterów wspieranych przez niektóre działa artyleryjskie. Na południu Caffarelli udaje się zająć wsie Krug i Holubitz i skośnie na północ, aby odciąć odwrót Rosjanom. W obliczu połączonego nacisku oddziałów Sucheta i Caffarellego wspieranych przez kawalerię, Bagration musiał wycofać się na drogę z Brünn do Welleschowitz, osłonięty stosownym ostrzałem austriackiej artylerii rozmieszczonej na wzgórzach. Wieczorem bitwy Napoleon zaprosił Sucheta na obiad. On nagradza go podnosząc go do godności Wielkiego orła Legii Honorowej na8 lutego 1806.

W pruskiej kampanii 1806 roku został dowódcą 1 st Division z 5 -tego ciała pod Lannes początku października. Jego podział wygrał pierwszy wykorzystał w Saalfeld na10 października. Zaczęła atak w Jenie 14 następnego dnia. Ponownie pojawia się w Polsce , podczas bitwy pod Pułtuskiem dnia26 grudnia. W Ostrolence im16 lutego 1807, Dywizja Sucheta (w towarzystwie wojsk generałów Oudinota i Reille ) skutecznie stawia czoła Rosjanom generała Essen . Plik24 lutegoprzechodzi ze swoim oddziałem pod rozkazami Massény. Po pokoju w Tilsitt z9 lipca 1807Ogólne Suchet podejmuje Cantonments na Śląsku i steruje 5 th  ciało zostało wysłane do Hiszpanii w roku następnym. Stał hrabiego Cesarstwa na19 marca 1808.

Hiszpańska wieś

Plik 2 października 1808Został mianowany dowódcą 1 st Division z 5 -go Korpusu pod Mortier do armii hiszpańskiej . Jedyny marszałek, który zdobył tytuł na półwyspie, zreorganizował podległe mu jednostki francuskie, ustanowił surową dyscyplinę, mądrze zarządzaną, co dało mu sympatię Hiszpanów. Suchet jest także jedynym francuskim przywódcą, któremu udało się całkowicie pacyfikować obszar, za który jest odpowiedzialny. Wyróżnia się imponującą serią przeprowadzonych na czele armii Aragonii . Plik20 grudnia 1808, Dywizja Sucheta otwiera oblężenie Saragossy , po prawej stronie rzeki Ebro , gdzie odnosi sukcesy aż do kapitulacji miasta21 lutego 1809. Nazwij to5 kwietnia 1809, Naczelny dowódca  korpusu 3 e ( armia Aragonii ) w miejsce Junota i gubernator prowincji.

Suchet twarzą do Blake'a

W dniu swojego przybycia jako dowódca, hiszpański generał Joaquín Blake y Joyes pojawia się przed Saragossą z 25 000 ludzi . Wojska hiszpańskie wypędzają francuski garnizon Alcañiz i okopują się tam. Suchet wyszedł na ich spotkanie23 maja. Pierwsze starcia są niezdecydowane; Francuzi posuwają się naprzód pod ciężkim ostrzałem, podczas gdy hiszpańska kawaleria jest rozcinana na kawałki przez swojego francuskiego odpowiednika. Suchet wysyła piechotę generała Fabre na fortecę, aby wykonać decyzję, ale zostaje zdziesiątkowana przez hiszpańską artylerię. Ta ostatnia porażka zmusiła Sucheta do wycofania się po raz pierwszy po utracie około 1500 zabitych lub rannych żołnierzy. Kilka dni później15 czerwca, mści się na Blake'u Marii . Wojska francuskie szybko rozpraszają hiszpańskich żołnierzy i ścigają ich, zadając straty 1200 zabitych, 400 jeńców, 25 dział i 3 flagi. Plik18 czerwcaUderz w całkowitą klęskę Blake'a pod Belchite , gdzie skoordynowane działanie piechoty i kawalerii ( 4 e  Huzarów i lansjer Vistula ) stawia Hiszpanów w rozsypce. Ten ostatni zostawił 800 ludzi na ziemi i zostawił wojskom francuskim 4000 jeńców, 9 dział artylerii i flagę. Te sukcesy obalają hiszpański plan wyprawy w Pireneje . Uczciwa i umiarkowana administracja Suchet, jego bezstronna uczciwość wobec mieszkańców, dla których utrzymuje pracę, jego szczególna ochrona duchowieństwa, jego surowość w dyscyplinie, wiążą z nim Aragończyków i tworzą dla niego środki.

Suchet szturmując hiszpańskie miasta

W środku powszechnego głodu jego armia rozkwitła, a po marszu na Valence w rStyczeń 1810, rozpoczyna niezapomniane kampanie. Plik1 st marca 1810, Suchet wygrywa w walce z Alventosa mostu , zajmuje Segorbe3 marcai zawodzi w Valence w marcu. Lérida , rafa wielkich kapitanów, wpada jako pierwsza w swojej mocy14 maja 1810Po całkowitym zwycięstwie nad General O'Donnel w Margalef na13 kwietnia, pod ścianami placu. Oddziały tego ostatniego, chcąc pomóc oblężonym, zostają rozbite pod zarzutem francuskich kirasjerów i wracają do porządku. Mequinenza jest zmuszona się poddać8 czerwca 1810, Tortose otwiera swoje podwoje2 stycznia 1811, po 13 dniach otwartych okopów, Fort San Felipe na przełęczy Balaguer został zaatakowany 9 stycznianastępujący. Tarragona , Forte , ulega28 czerwcapo 55 dniach oblężenia, a raczej ciągłej i straszliwej bitwy w obecności i pod ostrzałem brytyjskiej eskadry, jej wojsk desantowych i armii hiszpańskiej w Katalonii. Bierze Montserrat na siebie24 lipca. Marszałek Imperium batutą jest cena tej kampanii: Napoleon udziela mu8 lipca 1811.

Plik 16 września 1811marszałek otwiera kampanię Walencji, ustawiając miejsce przed Sagunto . Zajmuje Murviedro dalej27 września. Powstrzymują ją forty starożytnego Sagunto, które pokrywają tę stolicę, wzniesione wielkim kosztem przez Hiszpanów. Garnizon Sagunto odparł dwa ataki. Miasto nadal jest zagrożona: Blake pozostawia Valencia z 30 000 ludzi, aby ją uratować i jest całkowicie pokonany w Puebla de Benaguasil 1 st października. Oropesa jest oblężona i zdobyta11 października. Saguntum kapituluje25 październikamarszałek zostaje ranny kulą w ramię. Plik26 grudniapo przyjęciu korpusu rezerwowego Hawany i nie czekając na dywizje Portugalii , przechodzi przez Guadalaviar , inwestuje w Walencję, naciska na oblężenie i bombardowanie oraz zmusza Blake'a do poddania9 stycznia 1812. 10 października Hiszpanie w liczbie 17 500 piechoty i 1 800 kawalerii poddali się, a Valence został zajęty. Plik19 styczniafort Denia i4 lutegomiejsce Peñíscola wpadło w jego władzę i dopełniło podboju królestwa Walencji .

Rekolekcje w Pirenejach

Plik 24 stycznia 1812, jest księciem Albufery i gubernatorem Walencji . Po wielu zwycięskich starciach, przeciwko generałowi Enrique José O'Donnellowi i armii hiszpańskiej, poniósł klęskę w bitwie pod Castallą na13 kwietnia 1813. Po otrzymaniu w Walencji w kwietniu dowództwa armii Aragonii i armii Katalonii, zjednoczył te dwie armie, by wyruszyć przeciwko armii brytyjskiej. Marszałek robi12 czerwca 1813, znieść oblężenie Tarragony , podjęte od tamtej pory2 czerwcaprzez generała Murraya, który musiał w pośpiechu ponownie zaokrętować swoje wojska i stracił tam całą artylerię.

Odwrót armii francuskiej za Pireneje po bitwie pod Vitoria le21 czerwca, zmusił go do ewakuacji Valence dalej 5 lipca, osiemnaście miesięcy po kapitulacji tego miasta. Opuścił garnizony w Dénia, Sagunto, Peniscola, Tortose , Lérida i Mequinenza zaopatrywane przez ponad rok. Plik12 września, pod Col d'Ordal , jego piechota niosła reduty zajęte przez wojska angielskie pod dowództwem lorda Bentincka, podczas gdy francuska kawaleria ścigała wroga na13 września, z pomocą batalionu piechoty zdobywa wioskę Vilafranca i odpycha zgromadzone tam siły wroga. Suchet wycofał się z Tarragony w dniu15 sierpnia. W dniu został mianowany gubernatorem Katalonii15 listopada. Suchet został następnie mianowany pułkownik generalny Imperial Guard na18 listopada, zastępując marszałka Jean-Baptiste Bessièresa , który właśnie zginął w walce w pobliżu Weissenfels. Książę Albufera okupował Katalonię przez sześć miesięcy.

Poproszono go o udanie się do Francji w dwudziestu tysiącach mężczyzn Styczeń 1814, następnie zbliża się do Pirenejów. Pomimo słabości swojej armii, zredukowanej do dziewięciu tysięcy ludzi, Suchet upierał się przy pozostaniu w Hiszpanii, aby zapewnić powrót 18 tysięcy garnizonów, a przede wszystkim po to, by zapobiec inwazji wroga na granicę. Nadal jest zwycięzcą w Molino del Rey on15 stycznia 1814. Plik24 marca 1814, przyjmuje Ferdynanda VII , któremu Napoleon dał wolność na mocy traktatu z Valençay w zamian za obietnicę neutralności, której nie dotrzyma. Suchet przekazuje króla hiszpańskiej armii generała Francisco Copons y Navia . Ewakuuje Katalonię wKwiecień 1814. Granica Pirenejów Wschodnich pozostała nietknięta aż do upadku Cesarstwa. Nazywa się22 kwietnia Głównodowodzący Armii Południa.

Pierwsza Przywrócenie

Louis-Gabriel Suchet
Rysunek.
Adèle Gault (po Jean-Baptiste Paulin Guérin ), marszałek Suchet, książę Albufera (1770-1826) , Musée de l'Armée w Paryżu .
Funkcje
 Królestwo Francji
Członek Izby Rówieśniczej
4 czerwca 1814 - Marzec 1815
Monarcha Ludwik XVIII we Francji
 Cesarstwo Francuskie (sto dni)
członek Izby Parów
2 czerwca 1815 - 24 lipca 1815
Monarcha Napoleon  I ul
 Królestwo Francji
Członek Izby Rówieśniczej
5 marca 1819 - 3 stycznia 1826
Monarcha Ludwik XVIII
Karol X
Następca Napoléon Suchet
( dziedziczny )
Biografia


Oficjalnie poinformowany o abdykacji cesarza i wierząc, że w dekrecie Senatu chce zobaczyć wolę narodu, przyłączył się do restauracji , nakazał Ludwikowi XVIII uznaniu armii, nad którą władzę sprawował rząd królewski. Powrót w Paryżu, został mianowany wzajemnej Francji na4 czerwca 1814, Regulator z 14 -tego  Division uzbrojenia Caen The21 czerwcai dowódca Saint-Louis le24 września, a później 30 listopadaGubernator z 5 -tego  Wydziału w Strasburgu . Dopóki Burbonowie pozostają na terytorium francuskim, książę Albuféra pozostaje wierny złożonej im przysiędze i utrzymuje żołnierzy w posłuszeństwie: pozostał bez rozkazów ani instrukcji rządu królewskiego i sądząc po pierwszych aktach Kongresu Wiednia , że obce siły przygotowują się do inwazji na Francję.

Sto dni

Podczas Stu Dni , objął dowodzenie 5 th korpus obserwacyjny Strasbourg26 marca 1815. Marszałek jedzie dalej do Paryża30 marcaDziesięć dni po przybyciu Napoleon I er nowe rozkazy. Otrzymuje4 kwietniaże pojechać do Lyonu, by zebrać tam armię. Suchet otrzymał dowództwo 7 th  ciała o nazwie Armia Alp26 kwietnia. Ma we wszystkich dwóch dywizjach piechoty, sześć szwadronów kawalerii, pluton żandarmerii i 42 działa, w sumie około 9000 ludzi. Nazywa się2 czerwca następnie członek cesarskiej izby parów.

Na czele tych nowych żołnierzy, ruszył w kierunku Alp i pomimo braku doświadczenia z jego żołnierzy, w większości składa się z osłon narodowych i braku koni, najechał Savoy na14 czerwca ; bije na głowę Piemontczyków15 czerwca, a kilka dni później Austriacy w Conflans . Przybycie głównej armii austriackiej do Genewy zmusiło ją do opuszczenia Sabaudii i powrotu do Lyonu30 czerwca.

Po Waterloo

Poinformowany 11 lipcao klęsce pod Waterloo , książę Albufera negocjuje12 lipcaz Austriakami honorowa kapitulacja, która ratując jego rodzinne miasto, zatrzymała Francję na dziesięć milionów sztuk artyleryjskich. Tego samego dnia wysyła trzech generałów, aby oznajmili królowi, że jest rozpoznawany przez wojsko: przy tej okazji Ludwik XVIII potwierdza swoje polecenie.

Wyłączone z izby parów przez zarządzenia z 24 lipca 1815 , w czasie oczyszczania osób najbardziej zaatakowanych z poprzedniego reżimu Duke z ALBUFERA został wezwany do tej komory przez zarządzenia5 marca 1819. Mimo nadziei nie wziął udziału w hiszpańskiej wyprawie 1823 roku.

Zmarł w Marsylii dnia3 stycznia 1826. Jego szczątki przewożone są do Paryża. Został pochowany na cmentarzu Père-Lachaise (oddział 39). Na Świętej Helenie Napoleon oświadcza, że „gdyby miał dwóch marszałków, takich jak Suchet w Hiszpanii, nie tylko podbiłby półwysep, ale też by go zatrzymał” .

Małżeństwo i potomkowie

Daniny

Publikacje

Opublikował swoje Mémoires pod tytułem: Mémoires du maréchal Suchet, duc d'Albufera, o swoich kampaniach w Hiszpanii: od 1808 do 1814 , Adolphe Bossange,1828

Herb

Postać Ozdobić herbem
Orn ext Marshal-Count of the Empire GCLH.svgHerb Suchet (hrabia Cesarstwa) .svg Broń 1- szego  hrabiego Suchet i Imperium (19 marca 1808, patent listów 24 czerwca 1808), generał brygady (3 rok zarodkowy VI (23 marca 1798)), generał dywizji (22 Messidor rok VII (10 lipca 1799)), Marszałek imperium (8 lipca 1811), Legionnaire (19 Frimaire roku XII (11 grudnia 1803)), a następnie Wielki Oficer (25 rok preirialny XII (14 czerwca 1804)), a następnie Wielki Orzeł Legii Honorowej (8 lutego 1806, potwierdził Wielki Krzyż Królewskiego Orderu Legii Honorowej w dniu 16 sierpnia 1816), Kawaler Orderu Żelaznej Korony (23 grudnia 1807), Komandor Orderu Saint-Henri de Saxe (22 września 1808),

Odciąć w pierwszej partii okręg hrabiów wojskowych Cesarstwa i ze złota na pół lotu przewróconego orła Sobolowego; Po drugie, Gules na złotym moście, zwieńczony lwem podającym z tego samego trzymania łapy dextera listowie złotego granatu.
Orn ext Marshal-Duke of the Empire GCLH.svgHerb Rodzina Suchet Albufera.svg Ramiona księcia Albufery i Imperium (11 stycznia 1813), Dowódca Saint-Louis (24 września 1814), Kawaler Orderu Ducha Świętego , Peer of France (4 czerwca 1814, 2 czerwca 1815 (Sto dni), cofnięte dnia 24 lipca 1815, przywrócony listami patentowymi z 5 marca 1819, książę i rówieśnik ze zwolnieniem z majoratu innymi literami9 listopada 1824),

Część trzech kresek, wyciętych z drugiej, co daje osiem ćwiartek: 1., Lub, cztery vergettes Gules, trzy żelazne łopaty Argent, 2 i 1, odbijające się w całości; 2., Argent, do wieży zwieńczonej trzema wieżami Sable; Trzeci, poćwiartowany, Gules a tower Sable i Or a tree Vert; 4-ty, Argent, 3 faliste kumple Azure; 5, Azure, do galery Argent z sześciu wioseł, zwieńczonej literami SAG i wg. w czubku delfina i srebrnej muszli; 6th, Or, 4 vergettes Gules i a lily Argent, debruising over all; Siódmy, Azure, do wieży zwieńczonej trzema wieżyczkami Sable, na tarasie Vert; Ósmy, Lub, pięć barwników Lazur, 2, 1 i 2. W sumie: cięcie, 1, drużyna, zręczność, Lazur do miecza Argent, na wierzchu Or; do złowrogiego, Lub do półlotu przewróconego orła Sobolowego; Po drugie, Gules na złotym moście, zwieńczony lwem podającym z tego samego trzymania łapy dextera listowie złotego granatu. Do wodza debruzujących książąt Cesarstwa. Zwolennicy: dwa lamparty lamparty.

Załączniki

Źródła i bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

  • Osobiste dokumenty Louisa-Gabriela Sucheta są przechowywane w Archiwum Narodowym pod symbolem 384AP.
  • Charles Théodore Beauvais de Préau , Zwycięstwa, podboje, katastrofy, niepowodzenia i wojny domowe Francuzów od najodleglejszych czasów do bitwy pod Navarin włącznie , t.  22, CLF Panckoucke,1820, 311  str.
  • Bernard Bergerot ( pref.  Jean Tulard ), Le Maréchal Suchet , Paryż, Tallandier , pot.  „Biblioteka Napoleońska”,1986, 265  s. ( ISBN  2-235-01686-3 ). Dokument użyty do napisania artykułu
  • Béatrice Capelle i Jean-Claude Demory, marszałkowie imperium , Paryż, E / P / A,2008, 287  s. ( ISBN  978-2-85120-698-5 ) , „Suchet, wartość rozpoznana zbyt późno”. Dokument użyty do napisania artykułu
  • Ian Castle ( pref.  David G. Chandler , chr.  Christa Hook), Austerlitz 1805: arcydzieło Napoleona , Paryż, Osprey Publishing & Del Prado Editors, coll.  "Osprey / armii i Walki" ( N O  2)2004( 1 st  ed. 2002), 94  , str. ( ISBN  2-84349-178-9 ). Dokument użyty do napisania artykułu
  • Jean-Baptiste Alphonse Charras and Philippe Vandermaelen , Campaign of 1815: Waterloo , Meline, Cans et comp. - J. Hetzel et comp.,1857, 504  str.
  • Abel Hugo , wojskowy Francja. Historia francuskich armii lądowych i morskich od 1792 do 1837 roku , Delloye,1838, 368  str. ( czytaj online ).
  • Frédéric Hulot , "Le Maréchal Suchet" , w Les grands maréchaux de Napoléon , Pygmalion,2013, 1706  s. ( ISBN  978-2-7564-1081-4 ). Dokument użyty do napisania artykułu
  • A. Lievyns, Jean Maurice Verdot i Pierre Bégat, Posty Legii Honorowej: biografia wszystkich odznaczonych legislacyjną i regulacyjną historią zakonu , t.  3, biuro administracyjne,1844( czytaj online ).
  • Jean-Claude Lorblanchès, żołnierze Napoleona w Hiszpanii i Portugalii: 1807-1814 , L'Harmattan ,2007, 540  s. ( ISBN  978-2-296-16464-2 , czytaj online ). Dokument użyty do napisania artykułu
  • „Louis-Gabriel Suchet”, w Charles Mullié , Biografia sław wojskowych armii lądowych i morskich w latach 1789–1850 ,1852[ szczegóły wydania ].
  • „Louis-Gabriel Suchet” , w: Adolphe Robert and Gaston Cougny , Słownik francuskich parlamentarzystów , Edgar Bourloton , 1889-1891 [ szczegóły wydania ].
  • Georges Six ( pref.  Komendant André Lasseray), Słownik biograficzny francuskich generałów i admirałów rewolucji i imperium (1792-1814) , t.  2, Paryż, redaktor Georges Saffroy,1934, s.  481 i 482.

Uwagi i odniesienia

  1. Jego młodszy brat Gabriel-Catherine (Lyon, 6 listopada 1773 - Paryż, 28 lutego 1835) zostanie rycerzem Cesarstwa i hrabią Suchet (10 września 1808), oficerem, administratorem tytoniu (1811-1815), mistrzem wniosków w Radzie Stanu, zastępca Ardèche (1815), rycerz Legii Honorowej (1804).
  2. Na czele słabego korpusu 5000 ludzi, ledwo odzianych, bez zapasów i bez środków, do walki z 60000 mężczyzn dowodzonymi przez generała Melasa , Suchet wziął wspaniały udział w wynikach kampanii w Genui i Var, nie mniej zapadający w pamięć ze względu na talenty i niezwykłą działalność, jaką tam wykazywał, niż z niezachwianej odwagi jego żołnierzy, pośród największych niebezpieczeństw i najbardziej bezwzględnych niedostatków. Oddzielony od praw armii przez zdobycie Saint-Jacques, walczył skutecznie przez 38 dni i pieszo bronił rzeki Genui. Siły wroga, które zmusiły go do wycofania się za Var, schronił się tam i zachował przyczółek od 22 do 26 maja. Wysiłki Mêlasa, wznawiane przez 16 dni i wspierane przez brytyjską eskadrę, zawiodły wbrew jego dyspozycjom i wartości jego żołnierzy. Tą obroną ratuje południe Francji przed inwazją i przygotowuje do sukcesu armii rezerwowej, która udaje się do Marengo. Od tego momentu generał Suchet przechodzi do ofensywy. Skorzystał z odkrycia telegrafu użytego po raz pierwszy podczas wojny. Dwie sekcje pozostawione przez niego w fortach Villefranche i Mont-Alban , pośród Austriaków, ostrzegły go przed ich marszem wstecznym. Suchet wytrąca go z grzbietu gór, odcina odwrót Austriaków, którzy podążali brzegiem morza, i czyni ich 15 000 więźniami. Masséna, zamknięty w Genui od 20 kwietnia, właśnie skapitulował po wielkim oporze 4 czerwca 1800 roku; Suchet, który ignoruje to i zachowuje nadzieję na oczyszczenie tego miasta, przekracza rzekę Genuę za kilka dni, wraca na prawo od armii, opuszcza Savonę kapitulacją i szybko rusza w kierunku równin Aleksandrii . Jego obecność w Acqui przyczynia się do zwycięstwa Marengo 14 czerwca, zgodnie z raportem Michaela von Melasa , który jest zobowiązany przeciwstawić mu się silnym oderwaniem. Po tej bitwie jest odpowiedzialny za ponowne zajęcie Genui i jej terytorium. Wszędzie zachowywał surową dyscyplinę i zyskał szacunek i zaufanie mieszkańców tej nieszczęśliwej republiki.
  3. Hulot 2013 , s.  Od 1547 do 1549.
  4. Hulot 2013 , s.  Od 1550 do 1553.
  5. Zamek 2004 , s.  43.
  6. Zamek 2004 , s.  62 i 65.
  7. Hulot 2013 , str.  1,553.
  8. Zamek 2004 , s.  65 do 67.
  9. Lorblanchès 2007 , str.  242.
  10. Hugo 1838 , s.  136.
  11. Hugo 1838 , s.  136 i 137.
  12. Lorblanchès 2007 , s.  323.
  13. Szczęśliwy z troski o zwycięzcę, podobnie jak Aragon , ten kraj naśladuje swoje poddanie, a marszałek zostaje nagrodzony tytułem księcia Albufery za swoją błyskotliwą kampanię i posiadaniem tej bogatej domeny., Która dotyka Walencji, i na którym walczył.
  14. Jest bardzo doceniany przez Josepha Bonaparte, który mówi o nim: „Bardzo dystyngowany dowódca wojskowy i bardzo zręczny administrator, znalazł w bogatych prowincjach Hiszpanii sposób na obfite zapewnienie wszystkich usług swojej armii, bez deptania również ludzi dużo. Udało mu się zachować ścisłą dyscyplinę w swoich żołnierzach i wzbudzić zaufanie mieszkańców. "
  15. Beauvais 1820 , str.  307-308-309.
  16. Ogromna liczba ochotniczych żołnierzy lub dezerterów z armii królewskiej, w ciągu minionego roku, rzucała się ze wszystkich stron pod flagi; ale arsenały są puste i nie można było uzbroić więcej niż 10 000 ludzi.
  17. Charras i Vandermaelen 1857 , str.  40.
  18. Na Świętej Helenie , w Pamiątce , Napoleon powie o nim: „Suchet był kimś, w kim charakter i duch wzrosły, by zaskoczyć ... Gdybym miał Sucheta zamiast Grouchy'ego , nie przegrałbym Waterloo. "
  19. Hulot 2013 , s.  1667.
  20. Bergerot 1986 , s.  253.
  21. Catherine Healey, Karen Bowie i Agnès Bos, Le Père-Lachaise , Akcja artystyczna miasta Paryża, wyd.  „Paryż i jego dziedzictwo”,1998, 219  s. ( czytaj online ) , s.  115.
  22. Bergerot 1986 , s.  12.
  23. Źródło: www.heraldique-europeenne.org .
  24. Herbarz J.-B. RIETSTAP - i jego uzupełnienia .
  25. Źródło: Herbarz Pierwszego Cesarstwa , wicehrabia Albert, wielebny, hrabia E. Villeroy .
  26. Szlachta Imperium na http://thierry.pouliquen.free.fr .
  27. Źródło: Armory of the French Hereditary Peerage (1814-30) na www.heraldica.org .
  28. www.heraldique-europeenne.org .
  29. Herbarz J.-B. Rietstap i jego dodatki .
  30. Wicehrabia Albert Wielebny, Hrabia E. Villeroy, Herbarz Pierwszego Cesarstwa
  31. „  Zbrojownia francuskiego dziedzicznego parostwa (1814-30)  ” na www.heraldica.org .
  32. Archiwa Narodowe .

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne