Etienne Chicot

Etienne Chicot Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Étienne Chicot (data nieznana) Kluczowe dane
Imię i nazwisko Etienne Chicot
Narodziny 5 maja 1949
Fécamp , Seine-Maritime ,
Francja
Narodowość Francuski
Śmierć 7 sierpnia 2018 r.
Paryż 3 e , Francja
Zawód Aktor
Kompozytor
Scenarzysta
Wybitne filmy The Gates of Glory
Hotel des Amériques
Gomez i Tavarès
Da Vinci Code
Box wyjazd
Supercondriaque

Étienne Chicot , urodzony dnia5 maja 1949w Fécamp ( Seine-Maritime ) i zmarł dnia7 sierpnia 2018 r.in Paris 3 e , jest aktorem filmowym i teatralnym, a także kompozytorem i pisarzem francuskim .

Biografia

Dzieciństwo

Étienne Chicot urodził się dnia 5 maja 1949w Fécamp, ale dzieciństwo spędził w Afryce ( Kamerun, a następnie na Wybrzeżu Kości Słoniowej ), wykonując zadania swojego ojca, który był inspektorem szkolnictwa podstawowego dla Organizacji Narodów Zjednoczonych. W wieku 20 lat przyjechał do Paryża na kursy w Ecole hôtelière. Skorzystał z okazji, aby równolegle uczestniczyć w kursie teatralnym podczas kursu Simona . W ten sposób zaczął karierę pierwszy teatralnych na scenie Narodowego Teatru Ludowego , następnie kinematograficzne z Ras le bol , przez Michiel Huisman .

Kariera

Ale to jego wybitna rola w Nie mówimy poważnie, gdy mamy 17 lat Adama Pianko, pozwala mu na przyspieszenie kariery. Po niewielkiej roli w Pan Klein przez Joseph Losey , grał w Alain Kawalerskim szalonego filmu drogi , Le Plein de Super (1976). Do tego filmu skomponował muzykę i był współautorem scenariusza wraz z reżyserem i kilkoma innymi aktorami ( Patrickiem Bouchiteyem , Bernardem Crombeyem i Xavierem Saint-Macary ) .

W 1974 roku grał rolę Dede w Gomina , w rock operze przez François Wertheimera - częściowo złożony przez Jacques Mercier i William Sheller ( Anniversary Boogie ) - w Clarisse Weber , Gérard Chambre , Jacques Villeret i Yvonne Mestre . Rola ta służy jako odskocznię do gry w 1979 roku w rock operze Starmania przez Michel Berger i Luc Plamondon . To sukces, z jego interpretacją miliardera Zéro Janviera , który wkracza do polityki, stając się kandydatem na „prezydencję Zachodu”, zwłaszcza z tytułem Le Blues du businessman , pierwotnie wykonanym przez Claude'a Dubois w 1978 roku.

Grał w 1979 w The Police War , w 1981 jako niejasny gitarzysta w Hôtel des Amériques , jako prezenter radiowy w Fréquence Murder . Po 36 fillette przez Catherine Breillat w 1988 roku, w 1991 roku uzyskał rolę jako lekarz złowionych w zawierusze początku wojny algierskiej w Le Vent de la Toussaint , i że od współpracownika w po deszczu . W roku 1989 Etienne Chicot otrzymał Moliera dla Une nieobecność de Loleh Bellon .

Po zbliżeniu się do telewizji pod koniec lat 70., z serią Night Doctors , lata 90. były latami poświęconymi małemu ekranowi. Od początku 2000 roku jest to powrót do kina, a w szczególności The Doors of Glory , Gomez i Tavarès , Pałac Królewski! i Kod Leonarda da Vinci .

Śmierć

Étienne Chicot zmarł dnia 7 sierpnia 2018 r.w Paryżu w 3 XX dzielnicy , w wieku 69 lat.

Filmografia

jako aktor

Kino lata 70. lata 80 1990 2000s Lata 2010 Telewizja

jako kompozytor

Jako scenarzysta

Teatr

Nagrody i nominacje

Nagroda

Spotkania

Uwagi i referencje

  1. Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych , „  Tekst zgonów – lata 2010-2018  ” [zip] , na www.insee.fr
  2. "  Aktor Étienne Chicot nie żyje  " , Ouest-France ,8 sierpnia 2018
  3. "  Aktor Etienne Chicot zmarł nagle w Paryżu  " , na lci.fr ,8 sierpnia 2018
  4. "  Śmierć aktora Étienne Chicot w wieku 69  " , na stephanelarue.com ,7 sierpnia 2018
  5. "  Zniknięcie aktora Étienne Chicot  " , na lefilmfrancais.com ,7 sierpnia 2018

Linki zewnętrzne