Jacques Villeret

Jacques Villeret Obraz w Infoboksie. Jacquesa Villereta w 1999 roku podczas ceremonii 24. Cezara . Biografia
Narodziny 6 lutego 1951
Wycieczki
Śmierć 28 stycznia 2005(lat 53)
Evreuxre
Pogrzeb Perrusson
Imię i nazwisko Jacky Boufroura
Oficjalne imię Jacky Villeret
Narodowość Francuski
Szkolenie National Superior Conservatory of Dramatic Art
Conservatory z wpływami regionalnymi w Tours
Zajęcia Aktor , producent filmowy
Okres działalności 1972-2005
Dziecko Alexandre Villeret ( d )
Inne informacje
Nagrody Kawaler Legii Honorowej
Kawaler Sztuki i Literatury
Cezar
Wybitne filmy

Jacques Villeret , urodzony jako Jacky Boufroura on6 lutego 1951w Tours ( Indre-et-Loire ) i zmarł dnia28 stycznia 2005w Évreux , jest francuskim aktorem .

Jego najbardziej znane role to nieśmiały kawaler w Robert i Robert , Mo (upośledzony umysłowo) w lecie na łagodnym zboczu , istoty pozaziemskie w Zupie kapuśniak , marszałka Ludwiga von Apfelstrudel w Papy fait of the Resistance i François Pignon w Le Diner de cons .

Biografia

Jacky Boufroura urodził się w Tours dnia6 lutego 1951, ojca Algierczyka pochodzenia kabylskiego mieszkającego we Francji Ahmeda Boufroura i matki Francuzki Annette Bonin (†2013), która prowadziła salon fryzjerski. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał dziewięć miesięcy. Został wychowany przez nowego męża matki, Raymonda Villereta, którego nazwisko stało się jego zwyczajowym imieniem. W wieku około siedmiu lat rodzice wyjaśniają mu, że Raymond nie jest jego biologicznym ojcem. Ma przyrodnią siostrę, Ghislaine. Dopiero w wieku czterdziestu lat zmienił stan cywilny, by oficjalnie nazywać się Villeret.

W szkole lubi naśladować swoich nauczycieli i grać w piłkę nożną, którą według dawnych przyjaciół uprawia z talentem i zręcznością. W czasie spędzonym z harcerzami miał okazję odkryć teatr . Pierwszą sztuką, jaką zagrał, była komedia Rogera Ferdinanda , stworzona w 1943 roku J3s czyli nowa szkoła , w której grał rolę Barbarina. Swój pierwszy występ wykonuje na22 lutego 1966w Pałacu-Kino, w jego mieście, w Loches . W szkole średniej wygrał stypendium podróżne Zellidja, które pozwoliło mu wyjechać za granicę na ponad miesiąc.

Następnie odbył staż teatralny w Konserwatorium w Tours, a następnie w Konserwatorium Paryskim , klasa 1973, gdzie uczył Louisa Seignera , zanim zadebiutował na scenie z zespołem Marcelle Tassencourt .

W kinie to reżyser Yves Boisset dał mu w 1973 roku swoją pierwszą rolę  : żołnierza podczas wojny algierskiej w RAS. W następnym roku zwrócił się ponownie pod kierunkiem Boisseta w Dupont Lajoie .

W latach 70. wciela się w postacie przeciętnego Francuza, raczej naiwnie pulchne, najczęściej ból i cierpienie. Skręca pod kierunkiem Jean-Claude Brialy ( Deszczowa miłość ), Élie Chouraqui ( Moja pierwsza miłość ) i Jacquesa Roziera ( Rozbitkowie z wyspy żółwia ). W tym ostatnim filmie gra brata postaci granej przez Maurice'a Rischa , aktora, który wtedy był do niego bardzo podobny.

Pierwsze ważne role zdobył dzięki Claude'owi Lelouchowi , z którym zrealizował łącznie osiem filmów, w tym Le Bon et les Méchants (1976) oraz Robert i Robert (1978), za co otrzymał Cezara dla najlepszego aktora drugoplanowego .

Chociaż po uzyskaniu pierwszej roli Bestii, ale zdyscyplinowany w 1979 roku, tylko naprawdę sławę w 1981 roku z jego roli pozaziemskiego „oxien” (La Denrée) w Kapuśniaczek przez Jean. Girault z Louis de Funès oraz Jean Carmet w dwóch pierwszych głównych rolach. Inna słynna rola drugoplanowa: przyrodni brat Adolfa Hitlera w Papy fait de la Resistance (1983), gdzie wykonuje piosenkę Je suis pas changer , cover parodii (z silnym niemieckim akcentem) piosenki Julio Iglesiasa .

W 1998 roku Francis Veber zaadaptował swoją sztukę Le Diner de cons w filmie o tym samym tytule . Reżyser ponownie wzywa Villereta do roli François Pignona, a aktor zdobędzie Cezara dla najlepszego aktora za tę rolę . Następnie Jacques Villeret koncertował pod dyrekcją Jeana Beckera w Les Enfants du marais ( 1999 ), Un crime au Paradis ( 2001 ) i Terrible Jardins ( 2003 ), grając przejmujące i wzruszające role okrzyknięte przez publiczność i krytyków.

Zmarł w Évreux ( Eure ) dnia28 stycznia 2005w wyniku krwawienia wewnętrznego związanego z chorobą wątroby . Został pochowany w Perrusson ( Indre-et-Loire ), wraz ze swoją babcią ze strony matki.

Życie prywatne

Ożenił się z aktorką Iriną Tarasow 26 grudnia 1979, po dwóch latach wspólnego życia. Para rozstała się w 1998 roku. Poznał Seny, senegalską wdowę, która miała opuścić Lille, aby zamieszkać z nim w Paryżu , kiedy zmarł.

Jacques Villeret był ojcem chrzestnym Charlotte Russo, córki jego przyjaciela Daniela Russo .

W Un jour tout va bien (2006), opublikowanym przez Flammarion editions , Irina Tarassov opowiada o swojej podróży i walce z alkoholizmem, która ostatecznie zmiotła Jacquesa Villereta w 2005 roku. Praca ta była przedmiotem kontrowersji. Ghislaine Villeret, siostra Jacquesa Villereta, zdemaskowała „kłamstwa na temat jej brata” .

Teatr

Filmografia

Filmy fabularne

Krótkie filmy

Telewizja

Nagrody

Dekoracje

Nagrody

Spotkania

Uwagi i referencje

  1. Według wywiadu udzielonego Isabelle Racicot we Flashu w 1999 roku, powiedział: „Nazywam się Jacques Villeret Ahmed Boufroura, […] z ojca jestem Algierczykiem. I pierdol się. "
  2. „  Jacky Villeret  ” , na deces.matchid.io (dostęp 21 grudnia 2020 r . ) .
  3. Wszyscy o tym mówią | Francja 2 | 5/10/2005 Thierry Ardisson przyjmuje Ghislaine Villeret: https://www.youtube.com/watch?v=YnK9EIfK2h8
  4. Teatr-księgarnia
  5. Stowarzyszenie studentów i byłych studentów Państwowego Konserwatorium Sztuki Dramatycznej
  6. Jacques Villeret: udręczony człowiek, który chciał nas rozśmieszać , szwajcarska telewizja radiowa
  7. „  Irina Villeret: Pewnego dnia wszystko będzie dobrze  ”, La Derniere Heure , 19 sierpnia 2006.
  8. Ina Talk Shows , „  Ghislaine Villeret” Kłamstwa o moim bracie Jacques Villeret” | Archiwum INA  ” ,12 czerwca 2014(dostęp 26 października 2016 )
  9. Jacques Villeret jest także współproducentem filmu.

Zobacz również

Bibliografia

film dokumentalny

Linki zewnętrzne