Narodziny |
14 listopada 1958 Talence , Gironde , Francja |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Zawód |
Aktor Reżyser Scenarzysta |
Wybitne filmy |
36 quai des Orfèvres MR 73 Gangsterzy Les Lyonnais Carbone Bronx |
Olivier Marchal jest francuskim aktorem , reżyserem i scenarzystą , urodzonym dnia14 listopada 1958w Talence pod Bordeaux . Wyreżyserował francuski thriller 36 quai des Orfèvres i stworzył seriale telewizyjne Flics i Braquo .
Został kawalerem Orderu Sztuki i Literatury wstyczeń 2010.
Przeznaczony do przejęcia rodzinnej cukierni (lodziarnia, czekoladnik, cukiernik) przy Place Jean-Hameau w La Teste-de-Buch , odkrył swoje powołanie jako aktor w wieku 13 lat, kiedy został umieszczony w internacie u jezuitów z Liceum Saint-Joseph-de-Tivoli z Bordeaux, gdzie został inicjowany do teatru. Jego rodzice Pierre i Renée Marchal, którzy spędzają wiele godzin w sklepie, rodzą siostrę 12 lat po jego narodzinach, często zostawiając go w samotności, którą zapewnia, pożerając czarne powieści i thrillery z rodzinnej biblioteki powyżej sklepu lub karmiąc na filmach detektywistycznych w sąsiednich kinach Vog i Apollo.
Spędza inspektora policji zawodów w 1980 roku, wychodzi 24 i 600 i integruje PJ z Wersalu . Wyczerpany podłymi sprawami, wybuchem przemocy, brakiem szacunku dla władzy i wielokrotnymi wezwaniami do IGPN , opuścił brygadę kryminalną w 1982 roku, by wstąpić do sekcji wywiadu ogólnego , antyterrorystycznej, gdzie ścierał się ze swoim kolegą Simonem Michaelem . W 1985 roku wstąpił do policji z 13 th dzielnicy Paryża . Jego dziewczyna w czasie Michèle Laroque zachęcił go do podjęcia zanurzyć sceny będąc inspektor noc w 5 th podział komputerów, uczęszczał na lekcje aktorstwa Dramatycznym Konserwatorium 10 th dzielnicy Paryża . W 1988 roku dyrektor castingu dał mu swoją pierwszą rolę, rolę inspektora w Nie budź śpiącego gliniarza , co dało mu początek w tej karierze, która sprawiła, że opuścił policję na dobre w 1994 roku.
Pod koniec 1991 roku dołączył do Hard Rock Cafe Paris, aby być częścią zespołu zapewniającego bezpieczeństwo lokalu. Coraz liczniejsze castingi opuścił Hard Rock kilka miesięcy później .
Odkryliśmy go jako aktora w 1992 roku, grającego małe role w szkolnych komediach i serialach francuskich. W końcu przebija się jako aktor dzięki swojej pierwszej regularnej roli w serialu detektywistycznym Quai n° 1 we France 2 , gdzie użycza swoich funkcji kapitanowi Maxowi Urtégy podczas trzynastu odcinków emitowanych w latach 1996-2001. zauważony przez M6, który powierzył mu główną rolę realistycznego serialu detektywistycznego, Police District . Serial zna trzy sezony bardzo dobrze przyjęte przez krytykę, dzięki którym Marchal jest aktorem kojarzonym z czarnym i brutalnym thrillerem. Jednocześnie pisze także dla telewizji - komisarza Moulin ( TF1 ) czy Central Nuit ( Francja 2 ) - oraz dla kina. Nerwowy thriller Gangsters , który napisał i wyreżyserował, ukazał się w 2002 roku i uczynił go filmowcem do naśladowania. Reżyseruje tam dwóch czołowych francuskich aktorów lat 80. i 90., Richarda Anconinę i Anne Parillaud .
Szacunkowy sukces tego filmu pozwala na zbudowanie bardziej ambitnego projektu: wielkiego thrillera z budżetem ponad 13 milionów euro. Obsada jest również wysokiej jakości: dwa święte potwory, Daniel Auteuil i Gérard Depardieu, dominują w dużej obsadzie. 36 quai des Orfèvres ukazało się pod koniec 2004 roku i odniosło wielki sukces krytyczny i komercyjny, dzięki czemu Marchal został uznanym reżyserem.
Od teraz, filmowcy są powierzając ją z ról w projektach blisko jej wszechświata: takie jak Ne le dis le dire à nikt , przez Guillaume Canet (2006), gangsterów , przez Frédéric Schoendoerffer (2007), jak Pour elle , przez Fred Cavayé (2008).
Jako scenarzysta i reżyser w 2008 roku stworzył serię Flics dla TF1, a także obronił swój trzeci film fabularny jako scenarzysta/reżyser, MR 73 . Film nie działa tak dobrze jak poprzedni. Tytułem filmu jest Daniel Auteuil , który chciał ponownie pracować z Marchalem i Olivią Bonamy . Filmowiec jest jednak wierny: Gérald Laroche , Daniel Duval i Daniel Auteuil są obecni w dwóch z jego pierwszych trzech filmów, a Catherine Marchal , jego żona i Guy Lecluyse są obecni w jego pierwszych trzech filmach fabularnych. Francis Renaud również, który powróci na nadchodzący czwarty.
W 2009 roku Marchal odrobił rozczarowanie MR 73 , wypuszczając serię Braquo dla Canal+. Recenzje były znakomite, a beletrystyka stała się sztandarową serią Canal. Marchal jednak odszedł od produkcji drugiego sezonu i wyrzekł się jej. Kolejne sezony będą nadzorowane przez innych scenarzystów i reżyserów.
W 2011 roku powrócił do kina i telewizji: na dużym ekranie zaprezentował thriller Les Lyonnais , z Gérardem Lanvinem i Tchéky Karyo w rolach głównych . Film opowiada historię gangu Lyonnais, który szalał w latach 70. XX wieku . W telewizji powraca z drugim sezonem Cops , dla którego gra także jedną z głównych ról. Program działa gorzej i jest zatrzymywany przez TF1.
Następnie próbował wydostać się z ról szorstkich gliniarzy: w 2010 roku był częścią, wraz z Gérardem Lanvinem i Vincentem Moscato , w trio, które grało w dramacie Le Fils à Jo w reżyserii Philippe'a Guillarda , gdzie grał starszego nauczyciela doradca .
W 2012 roku reżyserka Catherine Castel postawiła go nawet przeciwko Zabou Breitmanowi o romans, Belle comme la femme d'un autre .
W 2013 roku powrócił jako headliner serialu telewizyjnego: w Vaugand tym razem zagrał prawnika. Tylko trzy filmy telewizyjne zostaną wyprodukowane i wyemitowane przez France 2 w latach 2013-2014, pomimo dobrych recenzji. Z drugiej strony, dla kanału publicznego pisze i reżyseruje policyjny film telewizyjny Borderline , oparty na autobiograficznej książce Christophe'a Gavata , 96 heures, un komisarz w areszcie . W tym samym roku Canal+ prezentuje nowy serial detektywistyczny, tym razem nawiązujący do science fiction, Section Zéro , który nie przekracza ośmiu odcinków.
W 2016 roku , dramat TV Mój ukochany brat od Denis Malleval , pozwala mu na opuszczenie detektywa, pozwalając Michaël Youn ewoluować przed typu.
Powrócił do kina w 2017 roku w thrillerze węgla , w oparciu o oszustwa na podatku węglowego od 2008 - 2009 roku . Tytułem tego piątego filmu pełnometrażowego jest Benoît Magimel , ale filmowiec znajduje tam również Gérarda Depardieu i Michaëla Youna .
Od 2018 roku zagrał główną rolę z Erika Sainte w serialu Les Rivières pourpres transmitowany na France 2 i przystosowana z tytułowej powieści autorstwa Jean-Christophe Grange .
1 st październik 2.018, jest na rachunku, obok aktorki Muriel Robin , w dramacie Jacqueline Sauvage: To on or me , fikcja wyreżyserowana przez Yves Rénier , która jest inspirowana Aferą Jacqueline Sauvage , której premiera odbyła się wieczorna impreza w TF1 . Olivier Marchal ujawnia, że musiał pić alkohol, aby móc kręcić sceny przemocy, ponieważ były nie do zniesienia.
W swoim kolejnym reżyserskim filmie, zatytułowanym Bronx , inscenizuje rywalizację między służbami policyjnymi w Marsylii w środku wojny klanów między Arabami a Korsykanami. Zdjęcia rozpoczynają się w 2019 roku z udziałem Jeana Reno , Lannicka Gautry , Kaarisa , Davida Belle i Gérarda Lanvina, a film zostanie wydany w 2020 roku na Netflix.
Podczas numerowania 4 stycznia 2013od 17 -go bez windy na Paris Premiere , Olivier Marchal stwierdza, że ochrona dzieci i zwalczanie pedofilii powinny być przedmiotem priorytetowych rządu; francuskie media i krajobraz polityczny spolaryzowały się następnie wokół otwarcia małżeństw dla par osób tej samej płci .
W 2013 roku potępił powolność i pobłażliwość wymiaru sprawiedliwości, po tym, jak według niego sprawa jego zaatakowanej córki nie została odpowiednio potraktowana ( „Sprawiedliwość nie wykonała swojego zadania i pozwoliła, aby śledztwo ciągnęło się przez cztery lata. Powiedziałem sędziemu, że: "odtąd zajmę się własnymi sprawami". " ).
W czerwcu 2020 r. opublikował felieton, w którym bronił policji w trakcie afery Adamy Traoré . Kilka dni później piętnuje na planie BFM TV „ gatunek drugorzędnych aktorów żyjących w uprzywilejowanych dzielnicach ”, którzy według niego przekazują „ mową nienawiści” .
Z Catherine Quiniou (Catherine Marchal) , aktorką, poślubioną w 1995 roku, Olivier Marchal jest ojcem czwórki dzieci: Léi urodzonej w 1994 roku, Zoé urodzonej w 1998 roku, Ninon urodzonej w 2006 roku i Basile urodzonej w 2009 roku.
Zoé rozpoczęła karierę aktorską w 2014 roku, kręcąc filmy w telewizyjnym filmie Meurtres à Étretat , a następnie w serialach Disparue i Section Zéro .
O ile nie wskazano inaczej lub nie wskazano dalej, informacje wymienione w tej sekcji można potwierdzić w bazie danych IMDb .