Émile de Laveleye

Émile Louis Victor de Laveleye

Émile Louis Victor de Laveleye Kluczowe dane

Narodziny	5 kwietnia 1822 r Brugia
Śmierć	2 stycznia 1892 r Havelange
Narodowość	belgijski
Kraj zamieszkania	Belgia
Zawód	Belgijski ekonomista socjalistyczny, historyk i pisarz
Główna działalność	profesor

Émile Louis Victor, Baron de Laveleye , ur5 kwietnia 1822 rw Brugii i zmarł dnia2 stycznia 1892 rw Château de Doyon ( Havelange ), jest belgijskim socjalistycznym ekonomistą, historykiem i pisarzem.

Biografia

W 1853 roku ożenił się z młodą kobietę protestanckiej szlachty - że religia była trochę na wadze w czasie panowania Leopolda I st Belgii - Marie-Esther Prissé (1826/07), córka byłego ministra wojny i obozu pomocy Leopolda I st , baron Albert Prisse . On sam rejestruje24 listopada 1878 jako członek parafii Liège afiliowanej do Belgijskiego Chrześcijańskiego Kościoła Misyjnego (później Protestanckiego Kościoła Belgii).

Jest jednym z myślicieli socjalizmu w Belgii.

W 1863 objął katedrę ekonomii politycznej na uniwersytecie w Liège , gdzie propagował swoje socjalistyczne idee. Odbył kilka podróży na Bałkany.

Jest prezesem Société de moralité publique , organizacji abolicjonistycznej przeciwko prostytucji założonej w 1881 roku.

ten 31 grudnia 1891 ruzyskał dziedziczną szlachectwo i tytuł barona przenoszący się na męskie primogenitury. Wybrano motto Rede, vrede .

Około 1865 roku wybudował Hôtel de Laveleye znajdujący się przy rue Courtois w Liège w pobliżu ogrodu botanicznego . Został pochowany na cmentarzu Robermont w Liège .

Niektóre publikacje

Esej o formach rządów we współczesnych społeczeństwach , Paryż, Wyd. Germer Baillière , kol. " Biblioteka Filozofii Współczesnej ", 1872.

Instrukcja ludu , Hachette, Paryż, 1872.
Partia duchowna w Belgii , drukarnia JE Buschmanna, Antwerpia, 1873.
O własności i jej prymitywnych formach , Paryż, Wyd. Germer Baillière , kol. " Biblioteka Filozofii Współczesnej ", 1874.
Protestantyzm i katolicyzm w ich relacjach z wolnością i dobrobytem narodów , studium ekonomii społecznej, C. Muquardt, Bruksela, 1875
Współczesny socjalizm , Paryż, Wyd. Germer Baillière , kol. " Biblioteka Filozofii Współczesnej ", 1881.
Półwysep Bałkański: Wiedeń, Chorwacja, Bośnia, Serbia, Bułgaria, Rumelia, Turcja, Rumunia , 1888.
Pieniądz i bimetalizm , 1891.
Rząd w demokracji , Paryż, Félix Alcan , coll. " Biblioteka Filozofii Współczesnej ", 1891.
Les Nibelungen , przekład 29 zatytułowanych wierszy napisanych po niemiecku, Charles Marpon i Ernest Flammarion , nd.

Hołd

Kilka ulic w Belgii i Bułgarii zostało nazwanych w hołdzie Émile de Laveleye:

Bulwar Emile de Laveleye w Liège .
Rue Émile de Laveleye w Hermalle-sous-Argenteau .
Émile de Laveleye Street w Sofii , Bułgaria .
Émile de Laveleye Street w Płowdiwie , Bułgaria .
Rue Baron de Laveleye w Jette

Uwagi i referencje

54 th raport roczny Towarzystwa Ewangelickiego lub belgijskiego misyjnej Kościoła chrześcijańskiego ,1892.
Marie-Sylvie Dupont-Bouchat , „Prostytucja miejska: zintegrowana marginalność” , w : Miasto i kobiety w Belgii: historia i socjologia , Presses de l'Université Saint-Louis, coll. „Praca i badania”,28 maja 2019( ISBN 978-2-8028-0344-7 , czytaj online ) , s. 97–129
Fernand de Ryckman de Betz , Herbarz generalny szlachty belgijskiej , H. Dessain, Liège, 1957, strona 655.

Zobacz również

Bibliografia

Hugh Robert Boudin "Laveleye Emile", w: Historyczne Słownik protestantyzmu i anglikanizmu w Belgii od 16 th wieku do dzisiaj , Arquennes, 2014.
(nl) M. Dumoulin i Chr. Coppens, „Laveleye, Emile Louis Victor, baron de” , w Nationaal Biografisch Woordenboek , t. IX , Bruksela, Koninklijke Vlaamse Academiën van België,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden( czytaj online ) , płk. 451-463.
Eugène Goblet d'Alviella , “ Notice sur Émile-Louis-Victor de Laveleye ”, Rocznik , Bruksela, Królewska Akademia Nauk, Literatury i Sztuk Pięknych Belgii,1895, s. 45-246 ( czytaj online , konsultacja 5 sierpnia 2016 r. ).
Paul Lambert, „Laveleye (Émile - Louis -Victor de)” , w Biographie nationale , t. XXXIV , Bruksela, Zakłady Émile Bruylant,1967( czytaj online ) , płk. 528-549.
Jean Stengers , „Laveleye (de) ( Émile )” , w Biographie coloniale belge , t. IV , Bruksela, Królewska Akademia Nauk Kolonialnych,1955( czytaj online ) , płk. 484-497.
Vincent Genin, „Emile de Laveleye w 1875 r.: kolega z ruchu protestanckiego i doradca Trzeciej Republiki”, w Revue d'histoire du protestantisme, Genewa, Droz, t. 4, 2019/2, s. 245-279.

Powiązany artykuł

Rodzina Laveleye

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :