Vivarais

Vivarais
(oc) „ Vivarès
Herb
Ogólne informacje
Stolica Viviers
Język Oksytański
francuski

Następujące podmioty:

Le Vivarais ( Vivarés in Occitan ) to historyczny region w południowo-wschodniej Francji . Początkowo księstwo Świętego Cesarstwa , wraz z przywiązaniem do korony Francji w średniowieczu stało się prowincją należącą do hrabstwa Prowansja, a następnie do prowincji Langwedocja do 1789 r. Jej stolicą było Viviers , miasto, którym była. odpowiedzialny za. podał swoje nazwisko. Prowincja zniknęła podczas rewolucji francuskiej , a dziś odpowiada mniej więcej departamentowi Ardèche .

Sytuacja

Vivarais rozciągał się na terytorium odpowiadającym mniej więcej departamentowi Ardèche . Obejmował także niektóre gminy Gard , Drôme i Lozère , bardzo niewiele z Vaucluse .

Historia

Okres protohistoryczny

Ludność galijska z Helviens zajmowała południową część obecnego departamentu Ardèche. Ich stolica mogła znajdować się w Jastres . Starożytne źródła dotyczące tego ludu są cienkie. Zgłoszeni w -121 przez Rzym, zbuntowali się w -77, przyłączając się do buntu Sertoriusza w Hiszpanii, ale Pompejusz szybko ich podbił i część ich terytorium została scedowana na Marsylię. Odtąd ich elity będą gromadzić się w Rzymie. Podczas wojen galijskich zachowają lojalność wobec Cezara, broniąc Narbonnaise, ale ponosząc klęski z sąsiadami Gabalesem du Gévaudan. Być może odnaleźli swoje terytoria utracone podczas wojny domowej po zdobyciu Marsylii przez flotę Cezara w 49 roku. Rzym przyznaje im prawo łacińskie, wybór własnego, zachowanie ich wolności i praw. Alba , miasto położone przy rzymskiej drodze łączącej dolinę Rodanu z Masywem Centralnym (miasta Vellaves i Arvernes ), jest stolicą ich miasta pod panowaniem Cesarstwa Rzymskiego.

W czasie odzyskania niepodległości Segovellaunes , którzy prawdopodobnie mieli Soyons jako swoją pierwszą stolicę, niewątpliwie okupowali na północy kraj między Eyrieux i Doux, jak sugeruje dawne terytorium diecezji Valence i jak mówi André Blanc. W Allobroges (stolica Wiedeń ) będzie posiadał terytoria poza Doux.

Vivariensis Pagus

Święty Janvier około 200-tych XX wieku głosił kazania w Helvie i założył kościół Alba .

Stopniowo, w obliczu trudności Cesarstwa Rzymskiego, Alba zostaje zastąpiona przez Viviers, która zostaje siedzibą biskupią. Pagus , odpowiadający granicom biskupstwa, przyjmuje nazwę Vivariensis Pagus , czyli „kraj Viviers”, czyli Vivarais.

Po raz pierwszy zdobyty przez Burgundów , podbój Franków przyniósł Królestwo Burgundii, aw 924 r. Bas-Vivarais (diecezja Viviers) wpadła w ręce hrabiów Tuluzy . Haut-Vivarais jest zależne od diecezji Vienne, a diecezja Valence rozciąga się między Doux i Eyrieux , gdzie hrabiowie Valentinois zwiększają swoją władzę.

Ekskomunikowany przez papieża Innocentego III w 1208 r. Podczas krucjaty albigensów , Rajmund VI z Tuluzy zobaczył, jak jego majątek z kraju Largentière z bogatymi kopalniami skonfiskowano na rzecz Bernona de Brabant, bogatego i potężnego biskupa Viviers . Jego syn Raymond VII z Tuluzy nie mógł nic na to poradzić iw 1215 roku grabież została skonsumowana.

Władcy Vivarais, biskupi Viviers, uznawali jednak króla Arles , króla Burgundii , czyli cesarzy , ale królowie Francji byli zazdrośni  : w 1271 roku Philippe Le Hardi dołączył do Bas-Vivarais; następnie w 1308 roku Philippe Le Bel powiększył swój majątek i ostatecznie za Karola V cały kraj był zarządzany przez królewskiego komornika Vivarais i Valentinois. Do biskupów Viviers pozostać (prościej) liczyć od Viviers , barona Largentière i księcia Donzere .

Poszczególne stany Vivarais

Vivarais jest przyłączony do prowincji Langwedocja i nie zna jedności, podzielony na trzy diecezje (Viviers, Vienne i Valence), a jego terytorium jest zdominowane przez wiele klasztorów Vellavian ( Saint-Chaffre , Chaise-Dieu) lub Drômoises (Saint- Barnard), nie licząc rodów senioralnych (Montlaur, Crussol, Poitiers-Valentinois).

Ta przestrzeń pozbawiona prawdziwej jedności ma unikalny we Francji parlament regionalny, poszczególne stany Vivarais, składające się ze szlachty z jej baronami (reprezentowanymi przez ich komorników ) oraz trzecią stan z konsulami-zastępcami, ale bez reprezentacji. z duchownych , którzy tylko siedzą tam według baronii są właścicielami:

Pod przewodnictwem barona de tour, który uczestniczył w stanach generalnych Langwedocji, są zwoływani według jego uznania i tam, gdzie uzna to za stosowne (najczęściej w jego zamku), z dwoma zwykłymi komisarzami, Sénéchal du Vivarais i konsulem Viviers. Specyfika stanów Vivarais polegała na tym, że przedstawiciel króla podpisywał rejestry stanów po baronie de tour.

Stary herb Vivarais, przejęty przez departament Ardèche, jest starym herbem Francji dotkniętym zerwaniem: złotą granicą. Na tej granicy znajduje się osiem niebieskich herbów, które reprezentują miasta-wieże. Te osiem miast wysłało po kolei zastępcę (zwanego consul de tour) do stanów Langwedocji; To są :

  1. Tournon-sur-Rhône
  2. Viviers
  3. Boulogne (zastępuje Privas, miasto protestanckie, od 1629)
  4. Largentière
  5. Radosny
  6. Annonay
  7. Montlaur (zastępuje Aubenas od czasu powstania ludowego w 1670 r.)
  8. Bourg-Saint-Andéol

Komornicy Vivarais i Valentinois

Urząd komornika Vivarais i Valentinois był prawie całkowicie wojskowy. Dał on zwierzchnictwo szlachcie w granicach tego bailiwatu, który dawniej obejmował Vivarais i część Dauphiné, stanowiącą dawną domenę hrabiów Valentinois i Diois. Sprawiedliwość poszła tam w imieniu komornika. Oto lista:

Paul d'Albigny w swoim ogłoszeniu „Baillis Royaux du Vivarais et Baillis d'Épée” podaje różne warianty tej listy.

Reprezentacja Vivarais w stanach generalnych w 1789 roku

Z 29 marca w 1 st kwiecień 1789trzy zakony, zjednoczone rozkazem króla w senechaussee w Villeneuve-de-Berg, ratyfikują i podpisują protokoły zażaleń, ustalają wynagrodzenie posłów i przystępują do ich wyboru. Zastępcami z południa Vivarais są:

Równolegle z senechaussee w Annonay odbywają się te same operacje. Wybrani przedstawiciele północy Vivarais to:

W Grudzień 1789w Privas odbywa się zgromadzenie ogólne.

Od Vivarais do Ardèche

Poseł z Senechaussee of Annonay zaproponował Zgromadzeniu Konstytucyjnemu plan oddzielenia Bas-Vivarais od Haut-Vivarais i zjednoczenia tego ostatniego z Velayem w celu utworzenia departamentu. W odpowiedzi kilka miast wystosowało protesty do Zgromadzenia Ustawodawczego, aby zagwarantować jedność Vivarais. Villeneuve-de-Berg wspominał w szczególności: „  biorąc pod uwagę, że Vivarais jest dostatecznie duże i zaludnione, aby utworzyć konkretny, odrębny i oddzielny departament, ponieważ jego powierzchnia wynosi 350 mil kwadratowych, a populacja ponad 300 000 dusz […]. uważa, [...] że byłoby całkiem niesprawiedliwe dzielenie kraju, którego natura z przyjemnością oddzielała się od innych krajów, aby faworyzować inny departament ze szkodą dla niej [...]; byłoby to sprzeczne z życzeniem, jakie mieszkańcy Haut-Vivarais wyrazili na Nadzwyczajnym Zgromadzeniu, które odbyło się w Bas-Vivarais w Privas  ”. Haut-Vivarais byli jednak bardzo niezadowoleni z nowej organizacji, zwłaszcza że ani Saint-Agrève, ani Le Cheylard nie zostały wybrane na stolice okręgów. Jednak opinie były bardzo rozbieżne i chociaż wielu przedstawicieli Haut-Vivarais prosiło o dołączenie do departamentu Velay, przyszły departament Haute-Loire, miejscowość Pradelles protestowała, ponieważ została przydzielona do tego departamentu. Plik5 styczniarada gminy na próżno wysłała do Zgromadzenia Ustawodawczego wniosek o treści: „Ze smutkiem dowiadujemy się, że posłowie Velay starają się zrozumieć w departamencie, że szukają regionu Pradelles i że są wspierani przez obrady podjęte przez radę polityczną tego miasta, wyrażające ogólne życzenie mieszkańców w sprawie rozczłonkowania Vivarais. Obradowano jednogłośnie na posiedzeniu w5 styczniaodwołać obrady, które nie wyrażają woli obywateli Pradelles zebranych na zgromadzeniu ogólnym, i zwrócić się do deputowanych Bas-Vivarais, aby Pradelles stał się częścią ich departamentu ”. Ostatecznie, poza przeniesieniem do Velay dziesięciu gmin viguerie - i przyszłego kantonu - Pradelles, Vivarais zachowała jedność i stanowiła departament Ardèche.

Osobowości Vivarais

Biorąc pod uwagę, że istnieje prawdziwa ciągłość między Vivarais a departamentem Ardèche, przyznajemy, że wszystkie osobistości, które uhonorowały te terytoria, mogą być zgrupowane razem bez dyskryminacji:

Kultura i dziedzictwo

Na korzyść prądu regionalist które powstały w końcu XIX th  wieku i początku XX th  century, wiele organizacji powstały pod kierownictwem ludzi takich jak John panowania (1883-1954), który stworzył w 1933 roku Académie du Vivarais.

Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny Kultury i Tradycje Świata

Od 1977 roku Empi et Riaume (grupa artystyczno-tradycjonalna z Dauphiné i Vivarais) organizuje Międzynarodowy Festiwal Kultur i Tradycji Folklorystycznych Świata , na którym co roku w pierwszych dwóch tygodniach lipca gromadzą się tradycyjne zespoły z całego świata. świat, w Romans-sur-Isère . Uznane przez CIOFF wydarzenie mobilizuje wielu wolontariuszy przez cały rok i przyciąga tysiące widzów z całej Francji.

Uwagi i odniesienia

  1. Test mapowania ekologicznego Bas-Vivarais: arkusze Bessèges i Bourg-St-Andéol . M. Coûteaux. Ecological Mapping Papers, tom. XIII, 49–68, 1974, Grenoble.
  2. Towns and Baronnies of the States of Vivarais , Vogüé-sur-Ardèche, Association "Vivante Ardèche",1978, 32  s. , s. 13po Herbarze stanów Langwedocji przez Gasteliera de la Tour, 1767.
  3. https://archive.org/stream/EtatsGenerauxDuVivarais-1789/EtatsGenerauxDuVivarais#page/n0/mode/2up
  4. Nauka optyki przez pryzmat burgundzki . Michel Pauty. Biuletyn Związku Fizyków nr 838, t. 95, listopad 2001, s. 1601-1617. Opat Tauleigne: str. 1611.
  5. „  Jean Régné (1883-1954) - Author - Resources of the National Library of France  ” , na data.bnf.fr (dostęp 7 października 2020 ) .
  6. 2014 program Międzynarodowego Festiwalu Folklorystycznego „Kultury i tradycje świata”

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne