Towarzyskość jest to zdolność osoby lub grupy osób do zmian w społeczeństwie , oraz do zawierania nowych sieci społecznych . Często zdeterminowany przez kapitał społeczny rozważanego podmiotu, jest mierzony przez socjologię za pomocą narzędzi socjometrycznych , a następnie modelowany przy użyciu metod socjograficznych , takich jak socjogram .
W praktyce może przybierać różne formy, np. Umiejętność prowadzenia rozmowy , uszanowania etykiety , normy społecznej lub oszczędzenia twarzy rozmówców . Rozwija się w szczególności poprzez socjalizację . Na przykład przyjaźń między dziewczynami odgrywa ważną rolę w towarzyskości dzieci, jak pokazali Dominique Golay i Dominique Malatesta. O zasadach towarzyskości można przeczytać w artykule Georg Simmel .
W politycznej teorii zwierzęcej rozwiniętej w Polityce Arystoteles opisuje człowieka jako naturalnie skłonnego do towarzyskości.
W czasach Oświecenia towarzyskość była przedmiotem sporu między Denisem Diderotem i Jean-Jacques Rousseau na temat artykułu „ Prawo naturalne ” w Encyklopedii ( 1755 ). Diderot wspierał naturalną towarzyskość człowieka, podczas gdy dla Rousseau człowiek żył w izolacji w stanie natury . Chcąc uniknąć kontrowersji, Rousseau usunięto rozdział „Społeczeństwa ludzkości”, pierwsza wersja umowy społecznej , zwanej „Genewa Rękopis”, która nie została opublikowana w końcu XIX th wieku .