Rosieres-en-Santerre
Rosières-en-Santerre to francuska gmina położona w departamencie Somme w regionie Hauts-de-France .
Geografia
Lokalizacja
Rosières-en-Santerre to pikardiejskie miasteczko w Santerre , położone 30 km na wschód od Amiens i 40 km na zachód od Saint-Quentin , łatwo dostępne starą drogą krajową 29 (obecna RD 1029 ) oraz autostradami A1 i A29 .
Stacja Rosieres jest obsługiwana przez pociągi TER Picardie .
Geografia fizyczna
Charakter gleby i podglebia
Grunt i podglebie gminy są przeszkolone na poziomie średnim i wyższym. 5/6 th terytorium objęte są mułu płyt z eocenu okresie . Poniżej znajduje się kreda wyeksponowana na zboczach doliny, którą spotyka się na południu gminy (na granicy terytoriów wsi Vrély i Caix ). Ten muł jest pokryty wierzchnią warstwą gleby. Warstwa zielonkawego piasku oddziela dwie warstwy kredy. Na zachód od miasta glinę i kredę zastępują płyty z piaskowca . Na południu znajdziemy zieloną glinę, a na północnym wschodzie kamyki i piasek, natomiast na południowym wschodzie są to kamyki.
Rzeźba, krajobraz, roślinność
Rzeźba miasta to dość jednolity płaskowyż, który opada dość ostro na południe na małą suchą dolinę - niewątpliwie stare koryto Luce .
Na terenie miasta nie spotykamy żadnego lasu, żadnej kurtyny drzew.
Hydrografia
Przez miasto nie przepływa żaden strumień. Zwierciadło wody znajduje się na głębokości około 10 m . Woda w tym arkuszu jest obciążona węglanem wapna.
Pogoda
Klimat jest umiarkowany oceaniczny z przewagą wiatrów północnych i południowo-zachodnich.
Ludzka Geografia
Urbanistyka i planowanie przestrzenne land
Wieś Rosières została całkowicie zniszczona podczas I wojny światowej . Odbudowany w okresie międzywojennym , w maju ponownie doznał rozległych zniszczeń.czerwiec 1940, podczas bitwy o Francję w II wojnie światowej . Rosières-en-Santerre jest więc nowym miastem.
W 2018 roku miasto kupiło nieużytki Maréchal, dawną fabrykę włókienniczą, w której do 2004 roku produkowano namioty Maréchal. Ten hektarowy teren w centrum miasta ma zostać przekształcony w zadaszony rynek (w najstarszej części fabryki, z zachowanym jednospadowym dachem ) i umożliwić budowę w latach 2020-2025 mediateki, sala wielofunkcyjna i przestrzeń asocjacyjna. Ponadto powstanie około pięćdziesięciu jednostek mieszkalnych, domów jednorodzinnych, z których część będzie miała powołanie społeczne. Planowana jest również rezydencja seniora z około dziesięcioma jednostkami z zielenią i ogrodami. W piwnicy powinien znajdować się kocioł na biomasę, który zasilałby sieć ciepłowniczą zaopatrującą uczelnię, szkołę, gimnazjum, kościół oraz nowe budynki w okolicy. Kosztujący trzy miliony euro projekt powinien skorzystać z dwóch trzecich dotacji przekazanych przez państwo, region i departament.
Trasy komunikacyjne i transport publiczny
Stacja Rosières obsługuje miasto i zapewnia połączenie z Amiens lub Laon Tergnier. W 2009 roku frekwencja na stacji wynosiła 404 podróżnych dziennie.
W 2019 roku miasto jest obsługiwane przez sieć trenerów Trans'80 , Hauts-de-France, w każdy wtorek wyjątkiem świąt (linia n o 43, Harbonnières - Rosières-en-Santerre, linia n o 47).
Działalność gospodarcza i usługowa
Oprócz eksploatacji okolicznych gruntów rolnych, działalność gospodarcza Rosières od dawna poświęcona jest pończosznictwu, podobnie jak wiele gmin Santerre, w szczególności produkcją namiotów Maréchal, odzieży Labrousse & Oriano czy fabryki skarpet Sonntag. -Rosières. Działalność ta całkowicie zniknęła51.
Po II wojnie światowej przejął przemysł rolno-spożywczy, nieco dywersyfikując swoją działalność (konserwowanie, produkcja płatków tłuczonych itp.). W 2020 roku działają: fabryka Nestlé-SITPA oraz firmy handlujące ziemniakami. Fabryka konserw Bonduelle prowadzi obecnie tylko jedną działalność logistyczną52.
Dopełnieniem działalności gminy jest handel i rzemiosło. Oprócz dość zróżnicowanego handlu detalicznego, do lokalnych usług bankowych i ubezpieczeniowych należy dodać trzy „supermarkety i sklepy średniej wielkości”.
Usługi oferowane przez gminę to głównie usługi edukacyjne (publiczne i prywatne placówki: żłobki, szkoły podstawowe i wyższe), administracyjne (urząd miasta, poczta, skarb państwa itp.), lokalne usługi medyczne (lekarze, pielęgniarki, fizjoterapeuci itp.) .
Gminy przygraniczne
Rosières-en-Santerre jest otoczone przez gminy (od północnego wschodu, a następnie zgodnie z ruchem wskazówek zegara) Lihons , Méharicourt , Vrély , Caix , Harbonnières i Vauvillers .
Planowanie miasta
Typologia
Rosières-en-Santerre jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Rosières-en-Santerre, wewnątrzdepartamentalnej aglomeracji skupiającej w 2017 r. 2 gminy i 3445 mieszkańców, z czego jest centrum miasta . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Zagospodarowanie terenu
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (82,1% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (83,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco:
grunty orne (82,1%), tereny zurbanizowane (13,9%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (4%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Toponimia
W starożytnych tekstach znajdujemy kilka form oznaczania Rosières: Rosierias (w 877), Rosierie (1140), Rosieres (1159), Rousieres (1214), Rouziere (1507), Rouziers (1567), Rosier (1638), Rozières (1728), Rozière (1773), Rosières-en-Santerre (1838). Nazwa Rosières byłaby formacją średniowieczną (okres feudalny) i oznaczałaby miejsce obsadzone trzciną.
Historia
antyk
W sarkofagów , groty, noże, scramasaxes , miecze , płytki, ceramika, monety znalezione w zaświadczyć miasta do zawodu Gallo-Roman i Merowingów .
Archeologii lotniczej wykazały obecność pozostałości galloromańskim willi na terenie gminy.
Średniowiecze
Pierwsza wzmianka o nazwie Rosières ( Rosieras ) pojawia się na dokumencie datowanym8 września 883, dzięki której niejaki Rodinus przekazał darowizny na rzecz opactwa Saint-Bertin w Saint-Omer (Pas-de-Calais) dóbr: dworek z zabudowaniami gospodarczymi, ścieżkami i rowami oraz dwunastu chłopów pańszczyźnianych, które posiadał w Rosières, nie była wówczas skromną wsią.
W 1143 Rosières było własnością opactwa Premontré . Wzmianka o zamku warownym w Rosières z 1177 roku.
W 1199 Rosières było twierdzą hrabiów Boves i opactwa Corbie . Thomas de Rozières był jednym z pierwszych panów znanego miejsca.
W Rosières mieszkali mnisi z opactwa Avesne, zależnego od opactwa Cluny .
Około 1300 templariusze pozostali w Rosières.
W XIV -tego wieku Rousseville, wsi między Lihons i Rosières, został całkowicie spalony. Podobno mieszkańcy schronili się w Rosières w rejonie rue Grelespois. Od tego czasu ta wioska całkowicie zniknęła.
Epoka nowożytna
Na XVI th wieku, podczas wojen religijnych i hiszpańskiej inwazji, zostały zbudowane z muches (metro ostoje) pomiędzy kościołem i zamkiem.
Władza Rosières przypadła w 1528 r. Jacquesowi de Pas, panu Feuquières i lokajowi księcia Orleanu i pozostała w jego rodzinie do końca wieku. W 1567 r. raport zwyczaju Péronne wymienia Ludwika de Pas jako pana Rosières, zależnego od proboszcza Montdidier.
W 1579 roku Jacques de Pas uzyskał od Henryka III zezwolenie na organizowanie trzech bezpłatnych jarmarków rocznie i cotygodniowego targu w Rosières.
W 1600 roku w Rosières istniała szkoła dla dziewcząt. W 1601 r. własność Rosières została przejęta i przypisana Danielowi d'Hardoncourt, następnie przypadła Charlotte d'Hardoncourt, markizie de La Châtre.
Archiwum fabryki wspomina, że w 1658 r. za edukację dzieci odpowiadało czterech wikariuszy pod kierunkiem księdza proboszcza Rosières , księdza Leroux .
W 1719 r. hrabina Parabère sprzedała własność Rosières hrabinie Rothenburg z domu Parabère, która sprzedała go za sumę 210 000 funtów JB Bosquillon de Blangy, mężowi Adélaïde Cannet. W 1775 r., podczas pożaru, który spustoszył wioskę, Adélaïde Cannet przyszła z pomocą ofiarom, otwierając drzwi zamku: służył jako ich schronienie. Rosières zostało spustoszone przez kilka pożarów w latach 1733, 1775, 1785 i 1795.
W 1746 r. przebudowano kościół Saint-Omer.
W XVIII -tego wieku, wyroby pończosznicze już kwitnącej w Rosières. Panowie zbierali prawa do wełny (kupno i sprzedaż).
Okres współczesny
rewolucja Francuska
Podczas Rewolucji Francuskiej ziemie klasztoru Lihons-en-Santerre znajdujące się na terenie gminy Rosières zostały uznane za własność narodową i sprzedane.
Opuszczony zamek został uznany za własność narodową , sprzedany i częściowo rozebrany. Stary zamek służył przez pewien czas jako siedziba brygady żandarmerii. W przededniu I wojny światowej zachowało się murowane skrzydło, prawdopodobnie przebudowane w XIX wieku, flankowane starszą okrągłą wieżą.
W 1793 r. dom Sieur Joly, świeckiego urzędnika, nauczyciela uznawanego za arystokratę, został splądrowany przez sans-kulotów z Harbonnières , którzy przybyli, aby pomóc tym z Rosières. Pan Joly następnie opuścił region.
XIX th century
W latach 1814-1815, po klęskach napoleońskich, Kozacy zdewastowali Rosières.
17 października 1820 r, zostali straceni w Rosières członkowie bandy złodziei i zabójców o pseudonimie „ Kierowcy z Santerre ”, którzy od 1818 r. terroryzowali swoje ofiary, paląc im podeszwy stóp, aby zmusić je do wskazania, gdzie ukrywają swoje pieniądze. Eugène-François Vidocq , szef Sûreté przyjechał specjalnie z Paryża, aby położyć kres ich nadużyciom. Zinfiltrował gang i udało mu się aresztować ich przywódcę, Prudence Pezé, znanego jako „Louve de Rainnecourt” i jego wspólników.
W 1848 r . rewolucja lutowa miała zwolenników w Rosières.
Pod rządami Drugiego Cesarstwa „Lemaire Band” popełnił w latach 1852-1856 kilka kradzieży i morderstw. Jej członkowie zostali aresztowani przez sąd przysięgłych Somme w 1857 roku. Skazani na śmierć zostali straceni w Rosières-en-Santerre,31 grudnia 1857.
W 1865 r. przyjechała kolej z uruchomieniem linii z Amiens do Laon i stacji Rosières . W 1889 roku stacja została również podawane przez linię światła linii kolejowej do skrajni metrów od Albert w Montdidier z działów kolejowej Sommą . Ta służba linii drugorzędnej ustała przed 1950 r.
Podczas wojny francusko-niemieckiej w 1870 r. zginęło ośmiu mieszkańców Rosières. Prusacy nałożyli rekwizycje w wysokości 30 000 franków.
Pierwsza wojna światowa
29 sierpnia 1914na początku I wojny światowej miasto zostało poddane intensywnemu bombardowaniu podczas walk pod Proyart . Podczas walk Adrienne Dumeige zorganizowała w Rosières karetkę pogotowia, aby opatrywać rannych. W tym celu został powołany do Zakonu Narodu w dniu27 października 1917. Wieś została wyzwolona przez wojska francuskie dnia11 września 1914 r.
Aż do Marzec 1918, Rosières znajdował się bezpośrednio z tyłu frontu. Linia kolejowa służyła do instalowania na niej elementów ciężkiej artylerii .
26 marca 1918, podczas bitwy pod Kaiserem , armia niemiecka ponownie zajęła Rosières, które zostało ostatecznie odbite przez wojska alianckie pod koniecsierpień.
Między dwiema wojnami
Pod koniec wojny miasto uległo zniszczeniu około czterdziestu domów, a miasto zostało udekorowane krzyżem wojennym z lat 1914-1918 na3 listopada 1920.
Przez kilka lat po zakończeniu wojny miasto było obsługiwane przez linię kolejową systemu Péchot, zbudowaną początkowo przez armię francuską w ramach bitwy pod Sommą , w celu obsługi frontu. Zniszczenie infrastruktury doprowadziło do wykorzystywania tej sieci na potrzeby cywilnej odbudowy do 1922-1923.
Druga wojna światowa
-
Rosières w bitwie o Francję w 1940 roku .
Na początku II wojny światowej ,22 maja 1940Podczas bitwy o Francję , Rosières-en-Santerre była scena z ciężkich walk między „skoczków” (od zbroi i kawalerii ) z 2 e grupy zwiadowczej z korpusu (The 7 th armii francuskiej ) i niemieckim oddziałem.
Po wczesnym bombardowaniu z powietrza czerwiec, wieczorem wybuchł pożar 6 czerwca 1940 ; nie dało się go zakreślić i ostatecznie zniszczyło doszczętnie 250 domów z 850, w tym ratusz, żandarmerię i plebanię; łącznie ucierpiało 60% budynków gminy.
W 1942 r. kolonia Nigru została matką chrzestną Rosières w czasie wojny i przyznała jej dotację w wysokości 50 000 franków na jej odbudowę.
-
Niemiecka baza lotnicza Rosières 1942-1944 .
W latach 1942-1943 niemieckie lotnictwo wojskowe korzystało z lotniska pod nazwą „Flugplatz Rosières En Santerre”, znajdującego się jednak na terenie gmin Lihons, Maucourt i Méharicourt. Lotnisko to, utworzone w czasie I wojny światowej przez Francuzów, a następnie użytkowane przez armię brytyjską, zostało przekształcone w czasie II wojny światowej i wyposażone w:
- Trzy tory o długości 1620 m, betonowe, oznakowane i wyposażone w rampy podejściowe Lorenza i środki przebicia;
- Dwie strefy rozproszenia o łącznej liczbie 59 schronów lotniczych;
- Batalion Flak składający się z baterii 6 dział 88 mm i 8 sekcji od 4 do 6 dział 20 i 37 mm, zapewniający obronę przeciwlotniczą terenu. W czasie wyzwolenia lotnisko to było używane w 1945 r. przez Królewskie Siły Powietrzne pod aliancką nazwą B-87
4 stycznia 1944 r, trzech Żydów z Rosières, lekarz Benjamin Wajnberg, jego żona Assias i ich 9- letni syn Jean-Louis , zostali aresztowani, a następnie osadzeni w cytadeli w Amiens . Następnie internowani w obozie Drancy zostali deportowani wraz z innymi Żydami z Sommy,20 styczniado Auschwitz przez konwoju n O 66 . Assias i jego syn Jean-Louis zostali zgładzeni po przybyciu 23 stycznia 1944 roku . Do pracy wybrano Benjamina Wanjberga, o jego obecności świadczy przychodnia Birkenau (sekcja B II a), a następnie3 maja 1944 r w ambulatorium obozowym (sektor B II f), gdzie zmarł.
Miasto zostało udekorowane Krzyżem Guerre 1939-1945 ze srebrną gwiazdą11 listopada 1948.
Trzydzieści chwalebnych
Po II wojnie światowej odbudową wsi kierował architekt Émile Brunet, a wybudowano tu fabrykę rolno-spożywczą SITPA, która w swoich początkach zatrudniała blisko 300 pracowników. Miasto przeżywało okres prosperity w okresie znanym jako Trente Glorieuses .
W 1952 r. rue de l'Hotel-de-Ville, przebudowana według planów architektów Juliena Heulota i Henri Boddechera, przyjęła nazwę rue du Niger, w hołdzie darowiźnie z 1942 r.
W 1955 r. zakończono odbudowę ratusza według planów opracowanych przez architektów Heulot, Rabant i Parlos, zatwierdzonych w 1952 r.
W 1957 roku powstała fabryka Rosières firmy Maréchal, założona w 1904 roku, która produkowała tam wodoodporne tkaniny, śpiwory i łóżka polowe do czasu ogłoszenia upadłości w 1978 roku i zwolnienia 150 pracowników. Fabrykę przejął André Trigano na 25 lat, aż do opuszczenia jej w 2004 roku.
Polityka i administracja
Załączniki administracyjne i wyborcze
Miasto było od 1793 do 2016 w powiecie Montdidier w departamencie Somme . Dekretem prefektury z dnia27 grudnia 2016gmina jest od niej odłączona w dniu 1 st styczeń 2017zintegrować dzielnicę Péronne . Do wyboru posłów jest częścią piątego okręgu wyborczego Somme od 1958 roku .
Od 1793 była stolicą kantonu Rosières-en-Santerre . W ramach redystrybucji kantonów we Francji w 2014 r. miasto zostało włączone do kantonu Moreuil .
Międzywspólnotowość
Gmina była siedzibą gminy gmin Santerre utworzonej31 grudnia 1993.
W ramach przepisów prawa dotyczącego nowej organizacji terytorialnej Republiki z7 sierpnia 2015 r., który stanowi, że publiczne instytucje współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym muszą mieć minimum 15 000 mieszkańców, prefekt Sommy proponuje w październik 2015projekt nowego departamentalnego planu współpracy międzygminnej (SDCI), który przewiduje zmniejszenie z dwudziestu ośmiu do szesnastu liczby organów międzygminnych o określonym opodatkowaniu w departamencie.
Projekt prefektury przewiduje „połączenie gmin Haute-Picardie i Santerre ”, nowej grupy 17 954 mieszkańców, obejmującej czterdzieści sześć gmin. Po uzyskaniu pozytywnej opinii resortowej komisji ds. współpracy międzygminnej wstyczeń 2016, prefektura zwraca się o formalną opinię zainteresowanych rad gmin i gmin w celu przeprowadzenia połączenia w dniu 1 st styczeń 2017.
Ta procedura powoduje powstanie 1 st styczeń 2017od społeczności Terre de Picardie gmin , z których gmina jest teraz członkiem.
Trendy i wyniki polityki
Lista burmistrzów
Bliźniacze
-
Drochtersen ( Niemcy ) od 1972, pierwotnie: Assel.
Drochtersen znajduje się w Dolnej Saksonii, 45 km na północny zachód od Hamburga , nad Łabą i około 798 km od Rosières. W rzeczywistości Rosières było pierwotnie miastem partnerskim z małym niemieckim miastem Assel, które zostało zintegrowane zLipiec 1972do gminy Drochtersen .
Ludność i społeczeństwo
Demografia
Mieszkańcy miasta nazywani są Rosiérois . Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 3001 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,67% w porównaniu do 2013 r. ( Suma : -0,18%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
Ewolucja populacji [ edytuj ]
1793 |
1800 |
1806 |
1821 |
1831 |
1836 |
1841 |
1846 |
1851 |
---|
2 321 |
2760 |
2 758 |
2 241 |
2349 |
2 401 |
2460 |
2496 |
2 502 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)
1856 |
1861 |
1866 |
1872 |
1876 |
1881 |
1886 |
1891 |
1896 |
---|
2390 |
2391 |
2 308 |
2492 |
2437 |
2,551 |
2635 |
2648 |
2611 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)
1901 |
1906 |
1911 |
1921 |
1926 |
1931 |
1936 |
1946 |
1954 |
---|
2497 |
2 399 |
2 334 |
2159 |
2 456 |
2275 |
2 118 |
2014 |
2205 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)
1962 |
1968 |
1975 |
1982 |
1990 |
1999 |
2006 |
2007 |
2012 |
---|
2 381 |
2 605 |
2815 |
2 985 |
3 107 |
2 956 |
2 886 |
2 877 |
2 985 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (4)
2017 |
2018 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
---|
3008 |
3001 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
Od 1962 do 1999:
ludność bez podwójnego liczenia ; dla następujących dat:
ludność gminna .
(Źródła: Ldh /
EHESS / Cassini do 1999 r., następnie
Insee od 2006 r.)
Histogram rozwoju demograficznego
Edukacja
Na początku roku szkolnego 2017 publiczna szkoła podstawowa im. Jacquesa-Debary liczyła 187 uczniów .
Kolegium Jules-Verne lokalnie zapewnia kontynuację obowiązku szkolnego.
Siedlisko
Noclegi |
Liczba w 2016 r. |
% w 2016 r. |
liczba w 2011 r. |
% w 2011
|
---|
Całkowity |
1423 |
100% |
1,363 |
100%
|
Główne rezydencje |
1,301 |
91,4% |
1255 |
92,1%
|
→ W tym HLM |
206 |
15,8% |
200 |
15,9%
|
Domy drugorzędne i zakwaterowanie okazjonalne |
26 |
1,8% |
26 |
1,9%
|
Wolne mieszkania |
96 |
6,7% |
82 |
6,0%
|
Czyje :
|
→ domy |
1,209 |
85,0% |
1,164 |
85,4%
|
→ apartamenty |
212 |
14,9% |
194 |
14,2%
|
Gospodarka
Po II wojnie światowej przejął przemysł rolno-spożywczy, nieco różnicując działalność i miejsca pracy (konserwowanie, produkcja zacieru płatkowego itp.). W 2019 roku zwracamy uwagę na fabrykę Nestlé-SITPA i firmy handlujące ziemniakami. Fabryka konserw Bonduelle ma teraz tylko jedną działalność logistyczną.
Dopełnieniem działalności gminy jest handel i rzemiosło. Oprócz dość zróżnicowanego handlu detalicznego dodano trzy „duże i średnie sklepy”.
Kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
- Ratusz i rue du Niger, przebudowane w latach 1952-1955.
- Kościół Saint-Omer
Kościół
Saint-Omer został przebudowany w
stylu neoromańskim w 1903 roku. Transept i kaplice boczne oraz dzwonnica zostały odrestaurowane w latach 1921-1928, aby zatrzeć zniszczenia
I wojny światowej .
Kościół został ponownie odrestaurowany od 1945 do początku lat 50-tych XX wieku, ze względu na jego częściowe zniszczenie po pożarze w XX wieku6 czerwca 1940.
Znajduje się na wyjeździe z wioski, przy drodze do
Caix . Ta figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem, z białego kamienia, spoczywa na długim, równoległościennym cokole.Ta murowana kaplica poświęcona jest
św. Józefowi, którego drewniana figura zdobi ołtarz. Zewnętrzną ścianę absydy zdobi scena przedstawiająca Kalwarię.
- Pomnik zmarłych, zbudowany w 1922 roku.
Jest dziełem Auguste Carvina , ucznia Alberta Roze , zbudowany z białego kamienia i złożony z trzech części. W środku wpisane są imiona zmarłych z lat 1914-1918. Po obu stronach przedstawiono klęczącą matkę i żonę we łzach. Z tyłu pomnika przedstawiono siewcę i grób zwieńczony krzyżem i hełmem. Nad pomnikiem stoi pomnik włochatego mężczyzny z ręką na piersi.
Na pomniku widnieją również wyryte nazwiska trzech Żydów z tej samej rodziny – rodziny Wajnbergów – deportowanych 4 stycznia 1944 ri zamordowani po przybyciu do
Auschwitz .
- Dawna cydrownia, wybudowana około 1897 r., mieszcząca się przy rue de Pied-Selle 18.
- Dawne fabryki wyrobów pończoszniczych w Fryburgu, zbudowane około 1929 r. przy 2 place de la République i Sonntag Pion.
-
Tylna elewacja ratusza.
-
Rue du Niger.
-
Tył rue du Niger.
-
Brama z kutego żelaza.
-
Próba gilotyny.
- Ścieżka i gehenna gilotyny
Chemin de la Guillotine została zabrana przez trzech członków zespołu
Drivers of Santerre, w tym ich lidera Prudence Pezé, znanego jako „La Louve de Rainecourt”, aby udać się na miejsce ich egzekucji. W miejscu gilotyny postawiono krzyż.
- Brytyjskie cmentarze wojskowe:
- cmentarz brytyjski;
- Rozbudowa cmentarza komunalnego w Rosières.
Działalność kulturalna
- Zespół „Les Amis Reunis” został założony w 1882 roku.
- Szkoła muzyczna umożliwia uczniom naukę teorii muzyki i instrumentów: trąbki, kornetu, puzonu suwakowego, tuby, saksofonu, klarnetu i perkusji.
- Międzygminna biblioteka mediów gminy „Terre de Picardie” Raoula Follereau
Osobowości związane z gminą
-
François Vidocq (1775-1857), były skazany, który został szefem policji bezpieczeństwa w Paryżu. Przybywa nad Sommę, aby zdemaskować i aresztować Kierowców Santerre. Przebywał przez pewien czas, w 1819 roku, w Hôtel du Cygne w Rosières, zanim zinfiltrował gang „La Louve de Rainecourt”.
- Norbert Truquin (1883- po 1887), urodzony w Rosières en Santerre on 7 czerwca 1833 r., który zmarł w Paragwaju po 1887 roku, był jednym z pierwszych francuskich proletariuszy, który pozostawił wspomnienia. Świadectwo pierwszego zainteresowania zostało opublikowane przez Maspéro w 1977 r.: Norbert Truquin ( pref. Paule Lejeune), Pamiętniki i przygody proletariusza przez rewolucję: Algieria, Republika Argentyńska i Paragwaj , Paryż, Éditions Maspero , coll. „Działania i wspomnienia ludu”,1977, 280 pkt. ( ISBN 978-2-7071-0944-6 ).
-
Louis-Lucien Klotz (1868-1930), burmistrz Ayencourt-le-Monchel , radny generalny kantonu Rosières-en-Santerre od 1896 do 1928, zastępca Somme (okręg Montdidier) od 1898 do 1925, następnie senator od 1925 do 1928 kilkukrotnie minister finansów i minister spraw wewnętrznych22 marca w 8 grudnia 1913w rządzie Louisa Barthou .
-
André Debry (1898-2005), urodzony w Villers-Bocage , ożenił się z Marguerite Céline Pingand w Rosières dnia12 sierpnia 1924 ; był nauczycielem, zmarł ponad sto lat i był tym samym jednym z ostatnich żyjących włochatych ludzi .
-
Jacques Debary (1914-2011), aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, najbardziej znany z roli komisarza Cabrola serialu telewizyjnego Pięć ostatnich minut , przed rozpoczęciem zawodu aktorskiego był nauczycielem w Rosières. Jego imię nosi obecnie miejska szkoła podstawowa.
- Benjamin, Assias i Jean-Louis Wajnberg, deportowani do Auschwitz-Birkenau , ich nazwiska widnieją na pomniku wojennym w Rosières-en-Santerre.
- Jean-Jacques Perrey, francuski pionier i kompozytor muzyki elektronicznej,
Heraldyka
|
- Ramiona Rosières-en-Santerre są wykorzystywane przez miasto od połowy XIX th wieku, jego pochodzenie jest nieznane.
Blazon :
- Lazur z pnączami (lub winoroślą) owocowo-srebrnych kłębów, zwieńczony złotą koroną hrabiego z jej naturalnymi perłami i klejnotami, zaczepionymi przez dwa złote fleur-de-lis i podtrzymywaną przez inną z tego samego.
Ozdoby zewnętrzne :
-
1914-1918 krzyż wojenny z palmą. Cytat na rozkaz armii2 listopada 1920 : „Zlokalizowany w strefie pożaru w czasie wojny i najechany w 1918 roku, został w dużej mierze zniszczony po ciężkich walkach, których był świadkiem. Zasłużył sobie na dobro kraju piękną postawą jego mieszkańców, pod ostrzałem i podczas okupacji nieprzyjacielskiej. "
-
Croix de guerre 1939-1945 ze srebrną gwiazdą. Cytat w kolejności podziału11 listopada 1948 : „Wieś dzielna i odważna, z wzorowym patriotyzmem. W obszarze działania rozpocznijczerwiec 1940, 7 e DINA brutalnie zbombardowane, na wpół zniszczone, dotkliwie sądzone na swoich dzieciach, zabiło ośmiu i siedemnastu. Poszkodowani godnie znosili próby i cierpienia, odzyskując dzielnie i ciężką pracę. "
|
Aby wejść głębiej
Bibliografia
- Abbé Paul Decagny , Historia dzielnicy Péronne i kilku okolicznych miejscowości , 1865 - częściowe wznowienie, Chaulnes i okolice , Paryż, Rassorts Lorisse, 1992 ( ISBN 2 - 87 760 - 916 - 2 )
- Olivier Garcin, Le Santerre w górę rzeki Luce, historia jego powstania do 1900 roku , tom drugi: Rosières-en-Santerre i okolice , Mortagne-au-Perche, La Vague verte, 2016 ( ISBN 978 - 2 - 35 637 - 081 - 5 ) .
-
Alcius Ledieu , Wiadomości i legendy zebrane w Démuin , Paryż, A. Picard, 1895. Wznowienie pod tytułem: Récits historique et legendes du Santerre , część druga, Woignarue, La Vague verte, 1999 ( ISBN 978 - 2 - 908 227 - 84 - 0 ) .
- Jean-Paul Léfèbvre-Filleau, Vidocq przeciwko kierowcom Sommy , Luneray (Seine-Maritime), 1999, Éditions Bertout ( ISBN 2 - 86 743 - 308 - 8 ) .
- Marcel Queyrat, Journal des moissons sanglantes, sierpień-wrzesień 1914, Bitwa pod Proyart-Framerville-Rosières , Inval-Boiron (Somme), 2012, La Vague verte, zbiór „suvenance” ( ISBN 978 - 2 - 35 637 - 029 - 7 ) .
- Maurice Thiéry, La Guerre en Picardie 1914-1918 , Paryż, Le Livre d'histoire-Lorisse, 2014, wznowienie wydania 1920 ( ISBN 978 - 2 - 7 586 - 0 778 - 6 )
-
Adrien Varloy , Les Chauffeurs du Santerre , Chaulnes, Res Universis, coll. "Księga Historii - Lorisse",1991( 1 st ed. 1907), 218 , str. ( ISBN 2-87760-476-4 ).
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Uwagi i referencje
Uwagi
-
Zgodnie ze znakiem zjazdu Rosières jadącym na północny wschód, drogą do Lihons .
-
Dalej za znakiem zjazdu Rosières jadąc na północny wschód, drogą Lihons.
Bibliografia
Insee (w tym Uwagi w § Demografia)
-
Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
-
prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
-
Wolne mieszkania obejmują w szczególności nowe mieszkania, które nie są jeszcze zamieszkane, te, które ich właściciele pozostawiają bezpłatnie lub w których wykonywali prace, lub te, które są wolne między dwiema sprzedażami lub dwoma wynajmami
Innych źródeł
-
„ Położenie miasta Rosières-en-Santerre między Amiens i Saint-Quentin (skala 1: 545 760), dostęp 18 października 2018 r. ” na Geoportalu ..
-
Nota geograficzno-historyczna dotycząca miasta Rosières , napisana przez nauczyciela M. Dhérissarta, w 189 r.?, archiwum departamentalne Sommy
-
Porucznik Raynaud, Sekcja Fotograficzna Wojska, „ Fot. Rosières-en-Santerre. Róg wsi i wykop w ruinach ” , Fonds des Albums Valois - Departament Somme - Tom 15 , na argonnaute.u-paris10.fr , Argonnaute - Biblioteka współczesnej dokumentacji międzynarodowej,1916(dostęp 29 lipca 2017 r . ) .
-
Bénédicte Robin, „ Pustkowie Maréchal de Rosières-en-Santerre przygotowuje się do drugiego życia ”, Francja Bleu Picardie ,12 lipca 2019 r.( przeczytaj online , konsultacja 15 lipca 2019 r. ).
-
podsumowanie wiersza
-
" 43 Harbonnieres - Rosieres en Santerre " [PDF] , Rozkłady jazdy linii , na https://trans80.hautsdefrance.fr ,2018(dostęp 15 lipca 2019 ) .
-
„ Terytorium miasta Rosières-en-Santerre (skala 1: 68220, otoczone kolorem żółtym, dostęp 18 października 2018 r.) ” na Geoportalu ..
-
„ Granice miejskie Rosières-en-Santerre (obszar otoczony pomarańczową linią) ” , na openstreetmap.org (dostęp 18 października 2018 r . ) .
-
„ Typologia miast / wsi ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
-
" gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
-
„ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
-
„ Jednostka miejska 2020 Rosières-en-Santerre ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
-
" Baza jednostek miejskich 2020 " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
-
Vianney Costemalle, „ Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
-
" Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r. " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
-
Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
-
„ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
-
IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
-
Charles Rostaing , Nazwy miejsc , Paryż, University Press of France, 1969 s. 87
-
„ Słownik historyczno-archeologiczny Pikardii. Okręg Montdidier: kantony Rosières i Royes / Société des Antiquaires de Picardie; Fondation Ledieu ” , na galijskiego ,1909(dostęp 9 września 2020 r . ) .
-
" Rosières-en-Santerre " , na remus80.eklablog.com .
-
Varloy , s. sprecyzować.
-
Marcel Queyrat, Le Journal des moissons sanglantes , Inval-Boiron, Editions de la Vague verte, 2010 ( ISBN 978 - 2 - 35 637 - 029 - 7 ) .
-
Sekcja fotograficzna wojska, „ Fot. Rosières-en-Santerre. Une rue: corvée de tirailleurs Senegalais ” , Fonds des Albums Valois - Departament Somme - Tom 15 , na argonnaute.u-paris10.fr , Argonnaute - Biblioteka współczesnej dokumentacji międzynarodowej,28 maja 1916(dostęp 29 lipca 2017 r . ) .
-
Sekcja fotograficzna wojska, „ Fot. Rosières-en-Santerre (niedaleko). Utwór marynistyczny z 194 na linii kolejowej ” , Fonds des Albums Valois - Departament Somme - Tom 15 , na argonnaute.u-paris10.fr , Argonnaute - Biblioteka współczesnej dokumentacji międzynarodowej,28 czerwca 1916(dostęp 29 lipca 2017 r . ) .
-
Specjalna mapa zdewastowanych regionów, dokument wzmiankowany w linkach zewnętrznych , 1920 r.
-
Maurice Thiéry, „Bombardowanie Rosières” , w Wojna w Pikardii 1914-1918 , Paryż, Bloud and Gay,1920( czytaj online ) , s. 81-94, przeczytaj online w Gallica .
-
Dziennik Urzędowy z7 listopada 1920.
-
http://grca.free.fr/histoire_grca/2_grca.htm
-
Pełna chronologia zarządzona przez Urząd Miasta po rewizji planu zagospodarowania przestrzennego (POS) z 1997 r.
-
Vincent Bonnecase, „ Kiedy Niger pomagał Francji: sponsorowanie Rosieres-en-Santerre przez kolonię Nigru (1942-1952) ”, Afrique et histoire , Lagrasse, Verdier,2009( przeczytaj online [PDF] , dostęp 15 lipca 2019 ), identyfikator HAL: halshs-01618829.
-
Jacques Calcine, „ Rosières-en-Santerre ” , na http://www.anciens-aerodromes.com ,9 kwietnia 2012(dostęp 15 lipca 2019 ) .
-
Serge Klarsfeld , Pomnik deportacji Żydów z Francji , Paryż, 1978.
-
Muzeum Narodowe Auschwitz-Birkenau
-
„ Gminy odznaczone Krzyżem Guerre 1939-1945 ” [PDF] , Pomnik bitew nad Marną – Dormans (51),4 grudnia 2017 r.(dostęp 15 lipca 2019 ) .
-
" W czasie racjonowania w Rosières ... ale nie dla najmłodszych: Michel Roussel opowiada, poprzez dwie lokalne postacie, trochę historii miasta po II wojnie światowej ", Le Courrier picard ,11 sierpnia 2017 r.( przeczytaj online , konsultacja 15 lipca 2019 r. ).
-
Arnaud Brasseur, „ Podwójne projekt na daniele Marszałek: Gmina kupiła dawną fabrykę Marshal, zamknięty od 2004 roku budowa domu i zadaszony rynek powinien zacząć ” Le Bonhomme Picard Edition Grandvilliers , n o 3558,10 lipca 2019, s. 21.
-
„ Arrested Prefektury zmieniającego granice okręgów nad Sommą - Kolekcja n ö 200 aktów administracyjnych z dnia 27 grudnia 2016 roku w Hauts-de-France ” , na prefectures-regions.gouv.fr ,27 grudnia 2016(dostęp 15 stycznia 2017 r . ) .
-
ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
-
Vincent Fouquet, „ W kierunku małżeństwa wspólnoty komun Haute-Picardie ze wspólnotą Rosières? : rada gminy, która odbyła się w czwartek wieczorem w Soyécourt, była okazją do ogłoszenia chęci połączenia międzygminnego stowarzyszenia ze stowarzyszeniem Rosières-en-Santerre ” , na stronie kurierskiej-picard.fr ,18 września 2015(dostęp 5 czerwca 2016 ) .
-
„ Współpraca międzygminna: prefekt przedstawia nowy plan departamentalny ” [doc] , Komunikat prasowy , Prefektura Sommy,13 października 2015(dostęp 15 maja 2016 r . ) .
-
Vincent Fouquet i Cécile Latinovic, „ Haute-Somme: nowa mapa terytorium skłania prezydentów do reakcji: ujawnienie nowej mapy departamentu i podziałów władz międzygminnych powoduje reakcję prezydentów, którzy w większości są zadowolony ” , przez mail-picard.fr ,13 października 2015(dostęp 3 czerwca 2016 r . ) .
-
" Ślub Chaunes i Rosières-en-Santerre zaplanowano na 2017 rok: ogłoszenie ogłoszono w czwartek1 st październikw Rosières-en-Santerre: wspólnoty gmin Haute Picardie (CCHP) i Santerre (CCS) chcą się połączyć. Oto ich argumenty ” , na stronie kurierskiej picard.fr ,2 października 2015 r.(dostęp 3 czerwca 2016 r . ) .
-
„ Sum, CDCI zatwierdza projekty fuzji ECPI ” , na stronie makersenrégion.fr ,10 lutego 2016(dostęp 18 maja 2016 r . ) .
-
„ Dekret Prefekturalny z dnia 15 kwietnia 2016 r. w sprawie projektu obwodu gminy gminy powstałego w wyniku połączenia gminy gmin Haute Picardie ze gminą gmin Santerre ”, Zbiór aktów administracyjnych prefektury Somme , n kości 2016-031,22 kwietnia 2016, s. 78-79 ( przeczytaj online [PDF] , dostęp 18 maja 2016 ).
-
" CC Terre de Picardie (nr SIREN: 200070928) " , arkusz BANATIC , Ministerstwo Spraw Wewnętrznych,1 st kwiecień 2017(dostęp 10 czerwca 2017 r . ) .
-
Arnaud Brasseur, „ Rosières-en-Santerre: José Sueur rezygnuje z urzędu miasta ”, Le Bonhomme pikard , wydanie Montdidier-Roye ,28 czerwca 2019 r.( przeczytaj online , konsultacja 15 lipca 2019 r. ).
-
" Rosières: José Sueur odzyskuje swoje miejsce: Nic dziwnego, że ustępujący burmistrz został ponownie wybrany po raz czwarty z rzędu. Jego nowy zespół grał u jego boku ”, Le Courrier picard ,1 st kwiecień 2014( przeczytaj online , konsultacja 15 lipca 2019 r. ) „Wybory burmistrza odbyły się w niedzielę 30 marca na oczach kilkudziesięciu mieszkańców i pod przewodnictwem Roberta Laussucqa, seniora. (...) Jedyny kandydat na burmistrza, José Sueur, został wybrany w głosowaniu tajnym 22 głosami za i jednym pustym” .
-
" Wybrani urzędnicy i lekarze, oni żonglują: Ci wybrani urzędnicy mają jedną wspólną cechę: poza ich mandatem (mandatami) są lub byli lekarzami. Wyjaśniają nam, jak pogodzić dwie bardzo wymagające czynności ”, Le Courrier picard ,24 maja 2016( przeczytaj online , konsultacja 15 lipca 2019 r. ).
-
„ Rosieres-en-Santerre (80) José Sueur chce zrezygnować z mandatu w 2017 roku ”, Le Courrier picard ,17 grudnia 2015( przeczytaj online , konsultacja 15 lipca 2019 r. ) „Nowo wybrany radny regionalny z listy Xaviera Bertranda, José Sueur, ogłasza, że chce„ opuścić lokalny mandat ”. Burmistrz UDI Rosières-en-Santerre i przewodniczący CCS (Gminy Gmin Santerre) mówi, że nie „wybrał jeszcze, z którego z tych dwóch mandatów” zrezygnuje” .
-
„ Pierwszy zastępca Rosières zostaje burmistrzem ”, Le Courrier picard ,27 września 2019 r.( przeczytaj online , konsultacja 3 października 2019 r. ).
-
Aude Collina, „ Pierwsze i ostatnie życzenia Daniela Prouille w Rosières-en-Santerre ”, Le Courrier picard ,25 stycznia 2020( przeczytaj online , konsultacja 17 lutego 2020 r. ) „W piątek, 24 stycznia wieczorem, w sali wielofunkcyjnej przy rue du Colonel-Sorlin, odbyła się pierwsza ceremonia składania życzeń dla ludności. Będzie to też jego ostatnia, odkąd zapowiedział, na marginesie, że w wieku 69 lat już nie będzie biegał” .
-
" Françoise Maille-Barbare jest pierwszą kobietą-burmistrzem Rosières-en-Santerre: Nic dziwnego, że Françoise Maille-Barbare, wiceprzewodnicząca rady departamentu i przez prawie dwadzieścia lat zastępczyni, została po raz pierwszy wybrana na burmistrza w środę 27 maja ”, Picard Le Courrier ,29 maja 2020( przeczytaj online , konsultacja 3 czerwca 2020 r. ) „Do wyboru burmistrza przedstawiono dwóch kandydatów: Françoise Maille-Barbare (w parze z José Sueur, burmistrzem w latach 1995-2019) i Éric Proot. Po tajnym głosowaniu Françoise Maille-Barbare, zwycięzca 15 marca z 55,88% głosów, została w środę wybrana na burmistrza z 17 głosami i 1 pustym. Éric Proot uzyskał 5 głosów. ” .
-
Habitants.fr, „ Nazwa mieszkańców gmin francuskich ” (dostęp 12 lipca 2008 r . ) .
-
Organizacja spisu na insee.fr .
-
Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
-
Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
-
Szkoła na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej.
-
kolegium na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej.
-
Tabele LOG T2 i LOG T7, Powszechny spis ludności 2016, dokument wymieniony w linkach zewnętrznych .
-
„ Słowo od burmistrza:” Muszę wziąć mojego urlopu „: pozostaję optymistą na przyszłość Rosières ” Le Bonhomme Picard , edycji Grandvilliers , n o 3558,10 lipca 2019, s. 20.
-
„ A) Rosières-en-Santerre, kościół i plac. - [pocztówek] PD Tablica z fabryki, n O 130. B) La Grande 1914/15 - Rosières (Somme) - Wnętrze kościoła po bombardowaniu. - [Postcard] Brandicourt-Boivin, ed., Amiens ” , Dokumenty cyfrowe, kolekcja Macqueron , Biblioteka miejska Abbeville (dostęp 12 lipca 2019 r . ) .
-
Andre Guerville, Kaplic i kaplicach regionu Somme , Abbeville Frederic Paillart, Coli. "Zasoby w Somme" 4 th kwartał 2003, 302 s. ( ASIN B000WR15W8 ) , s. 245.
-
„ Pomnik zmarłych wojny 1914-1918 i wojny 1939-1945 ” , zawiadomienie n o IA80000058, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
-
Dominique Guerrini, Jean-Etienne Guerrini, Judith Förstel i Isabelle Barbedor, „ Pomnik zmarłych z Rosières-en-Santerre ” , Rosières-en-Santerre , Inwentarz ogólny Hauts-de-France,1990(dostęp 15 lipca 2019 ) .
-
„ 2 płaskorzeźby: matka i żona zmarłego żołnierza ” , Ogłoszenie N O IM80000057, bazowe Palissy , francuskie Ministerstwo Kultury .
-
" ulga: siewca " , zawiadomienie n o IM80000058, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
-
„ ulga: Grób żołnierza ” , wypowiedzenia n ° IM80000071, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
-
„ rzeźba: owłosione stojący mówi Sacrifice ” , zawiadomienie n o IM80000056, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
-
„ Cider SA Distillery Nesle i odlewniczych SA siodła Foot rośliny, następnie zasadzić Bordeaux i Pikardia nawozów i magazynową Ferinox ” , instrukcje n o IA00076647, podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
-
" Hosiery fabrycznie Ets Fribourg, następnie l'Amiénoise tekstylne następnie Maréchal L. J., następnie DSAT Maréchal " , informacja n O IA00076648, podstawa Mérimée , francuski Ministerstwo kultury .
-
" Sonntag Pion fabryczne wyroby pończosznicze " , zawiadomienie n o IA00076652, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
-
Alain Pouteau, „ Cmentarz brytyjski, Rosières-en-Santerre ” , http://www.picardie1418.com ,1 st październik 2005(dostęp 15 lipca 2019 ) .
-
" Vidocq i kierowcy Santerre " Le Bonhomme Picard , edycja Grandvilliers , n o 3558,10 lipca 2019, s. 20.
-
" Jacques Debary w tabeli " Le Bonhomme Picard , wydanie Grandvilliers , n O 355810 lipca 2019, s. 20.
-
Jacques Estienne i Mireille Louis ( prefekt Pierre-Marcel Wiltzer, prefekt regionu Pikardia, prefekt Sommy), Herbarz Departamentu i Gmin Sommy , drukarnia Abbeville, F. Paillart,1972.
-
https://armorialdefrance.fr/page_blason.php?ville=2404
-
Jacques Estienne i Mireille Louis 1972 , s. 65.
-
Jacques Estienne i Mireille Louis 1972 , s. 65-66.