Konferencja w San Francisco

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym historii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Konferencja w San Francisco , która jak sama nazwa wskazuje odbyła się w San Francisco , została zainicjowana przez Stany Zjednoczone i zgromadziła od 25 kwietnia do 50 państw, przy czym ZSRR reprezentował mandaty białoruskie i ukraińskie .26 czerwca 1945w celu ustanowienia wspólnego sojuszu. O jej zwołaniu zadecydowano w lutym podczas konferencji w Jałcie . To pod koniec konferencji w San Francisco narodziła się Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) wraz z podpisaniem Karty Narodów Zjednoczonych .

To Georges Bidault , minister spraw zagranicznych rządu tymczasowego kierowanego przez Charlesa de Gaulle'a , był szefem delegacji francuskiej na tę konferencję. Uzyskał, przy wsparciu Związku Radzieckiego, Kanady i kilku krajów Ameryki Łacińskiej , francuski jest językiem roboczym , na równi z angielskim . Dlatego też na polecenie De Gaulle'a Bidault nakazał utrzymanie francuskiego jako języka urzędowego Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz języka roboczego Sekretariatu tej organizacji z angielskim.

Kraje uczestniczące

Źródło: „  Karta Narodów Zjednoczonych i Statut Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości  ” , Organizacja Narodów Zjednoczonych,1945

Krytyczny

W listopadzie 2001 r. miesięcznik dyplomatyczny Le Monde publikuje artykuł pisarza i dziennikarza NZ Nicky'ego Hagera  (w) , w którym wyjaśnia, w jaki sposób Stany Zjednoczone wykorzystały lokalizację konferencji na ich terytorium do masowego szpiegowania dyplomatów obecnych w ich komunikacji z ich stolice. „Zebrane przez firmy telegraficzne ich telegramy, zaszyfrowane, zostały odszyfrowane przez funkcjonariuszy działających przez całą dobę, a następnie przekazane amerykańskim negocjatorom. To był całkowity sukces… ”.

Bibliografia

  1. Pierre Gerbet, „Narodziny Narodów Zjednoczonych”, Nadzieja nr 102, 1995 .
  2. De Gaulle, język francuski i frankofonia .
  3. Nicky Hager, „W sercu amerykańskiego wywiadu” Le Monde diplomatique , listopad 2001

Zobacz również